«Tα παχιά λόγια και η θριαμβολογία του πρωθυπουργού για την Σύνοδο της ΕΕ είναι το τυρί στη φάκα που έχουν στήσει για τον ελληνικό λαό, προκειμένου να χειραγωγήσουν και να κάμψουν τις δικαιολογημένες αντιδράσεις μπροστά στο φορολογικό νομοσχέδιο, μπροστά στα μέτρα που πάρθηκαν και θα παρθούν στη συνέχεια για τις εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό και πολλά άλλα.
Το χρέος και τα ελλείμματα που υπάρχουν στην Ελλάδα δεν πρόκειται να υποχωρήσουν πάρα πολύ και πολύ περισσότερο δεν θα εξαλειφθούν, παρά την όποια εισροή χρημάτων εξασφάλισε η ελληνική κυβέρνηση και με ένα τίμημα, που προς το παρόν δεν είναι εντελώς καθορισμένο.
Είναι ασαφές, και προπάντων δεν μπορεί να είναι σίγουρο, γιατί τα πράγματα θα εξελιχθούν ανάλογα με τη διαπάλη των ιμπεριαλιστών και τον πόλεμο των αγορών που εξακολουθεί και θα εξακολουθήσει να υπάρχει.
Ο κ. Παπανδρέου ήρθε εδώ στις Βρυξέλλες με μία προίκα σημαντική. Ποιά είναι αυτή η προίκα:
Είναι τα βάρβαρα μέτρα που πήρε και αυτά που προτίθεται να πάρει μέσα στο 2010, το 2011 και το 2012 εναντίον της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Πρόκειται για την προίκα που ζητούσαν οι ηγετικές δυνάμεις και το σύνολο των κρατών της ΕΕ. Πολύ περισσότερο τώρα που διαμορφώθηκε ένας μηχανισμός ανάμεσα σε δύο ιμπεριαλιστικές ενώσεις, την περιφερειακή ΕΕ και το ΔΝΤ.
Αυτός ο μηχανισμός, ο οποίος επιδιώκει να κλείσει ή να βάλει τσιρότο σε κάποιες από τις πληγές του καπιταλιστικού συστήματος.
Να αποτρέψει ενδεχομένως και την κρίση του αστικού πολιτικού συστήματος σε ορισμένες χώρες, αυτός ο μηχανισμός και δεν πρόκειται να έχει μακροπρόθεσμα την αποτελεσματικότητα που χρειάζεται, αλλά πάνω απ’ όλα θα αποτελέσει το πιο κραυγαλεο, το πιο ισχυρό μέσο εκβιασμού από δω και μπρος.
Αν η ελληνική κυβέρνηση πετύχει να εκταμιεύσει κάποια χρήματα με ένα σχετικά καλύτερο επιτόκιο, πράγμα που δεν είναι εντελώς σίγουρο και για μακρό χρονικό διάστημα, αυτό θα το εξασφαλίσει αφού προηγουμένως έχει πάρει τα βάρβαρα μέτρα που για μια άλλη φορά λέμε.
Ο εκβιασμός πια θα γίνει πιο ωμός, απ’ ότι ήταν μέχρι σήμερα και το σίγουρο είναι ότι για αρκετά χρόνια στο όνομα της δημοσιονομικής πειθαρχίας θα περάσουν μέτρα προαποφασισμένα από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90.
Η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας θα παραμείνει προβληματική, γιατί η ανισομετρία στο καπιταλιστικό σύστημα είναι σύμφυτη, δεν πρόκειται να καταργηθεί.
Επομένως σήμερα ο λαός έχει την ευκαιρία να βγάλει σε γρήγορο χρονικό διάστημα τα απαραίτητα συμπεράσματα, ξεκινώντας από τότε που του είπαν ότι η ΕΕ είναι η ασπίδα, ο παράδεισος, που δεν θα συμβαίνουν κρίσεις, που θα προστατεύεται το ευρώ και προπάντων θα εξασφαλιστεί η συνοχή, η αλληλεγγύη και η σύγκλιση επιπέδου.
Πόσος καιρός αλήθεια πέρασε - δεν είναι και πάρα πολύς - όταν υπόσχονταν στον ελληνικό λαό, ότι οι μισθοί θα φτάσουν στο επίπεδο των μισθών των άλλων χωρών, ότι οι τιμές θα είναι οι ίδιες;
Πρόκειται για ένα ψέμα και όχι όνειρο, διότι η σύγκλιση είναι ανέφικτη, ο ανταγωνισμός και η λυκοσυμμαχία είναι στην πρώτη γραμμή.
Ο ελληνικός λαός πρέπει να κλείσει τα μάτια του σε αυτή τη θριαμβολογία και για μας παραμένει το σύνθημα που είπαμε από την πρώτη στιγμή: Ούτε ένα ευρώ στην πλουτοκρατία, ξεσηκωμός.
Στον πόλεμο πρέπει να απαντήσουμε με πόλεμο. Να μην χαθεί ούτε μια μέρα από την προσπάθεια του ελληνικού λαού να ανασυντάξει το εργατικό κίνημα, να προχωρήσει η κοινωνική συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Όλοι μαζί σαν μια γροθιά, ανεξαρτήτως εργασιακών σχέσεων, ανεξαρτήτως κλάδου, ανεξαρτήτως αν δουλεύουν οι εργαζόμενοι στον δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα, ανεξάρτητα αν είναι αυτοαπασχόλουμενοι ή φτωχή αγροτιά, πρέπει να δώσουμε ενιαία απάντηση.
Οι θριαμβολογίες της κυβέρνησης πρέπει να πέσουν στο κενό.
Άλλωστε, θυμίζουμε, δεν υπάρχει Σύνοδος της ΕΕ από το ‘90 και μετά που να μην γυρνάει η κυβερνητική επιτροπή και να λέει πετύχαμε θρίαμβο. Είτε αφορά το Κυπριακό, είτε αφορά το όνομα της γειτονικής χώρας, της ΦΥΡΟΜ, είτε αφορά κοινοτικά ποσά, είτε αφορά την ΚΑΠ, πάντα ο εκάστοτε έλληνας πρωθυπουργός γυρνούσε θριαμβευτής για να περάσει ένα χρονικό διάστημα και να γίνει κατανοητό ότι ο θρίαμβος ήταν μόνο για την πλουτοκρατία και ποτέ για το λαό.
Πόλεμος, λοιπόν, στον πόλεμο. Με ακόμα περισσότερο αίσθημα ευθύνης, το ΚΚΕ θα δώσει τη μάχη για την κλιμάκωση του αγώνα με όλες τις μορφές ξεκινώντας από τον τόπο δουλειάς και τη γειτονιά κι από το χωριό, φθάνοντας μέχρι μεγάλες πανελλαδικές κινητοποιήσεις, αλλά και σε συντονισμό με τους λαούς της Ευρώπης.
Ο μηχανισμός που δημιουργήθηκε για πρώτη φορά, από την ΕΕ και το ΔΝΤ, θα στραφεί εναντίον όλων των λαών των κρατών - μελών της ΕΕ και όχι μόνο. Αυτό το υπογραμμίζουμε.
Είναι ένας μηχανισμός που στήθηκε με αφορμή την Ελλάδα, είναι ένας μηχανισμός που δείχνει προσωρινούς συμβιβασμούς και συμμαχίες, αλλά αυτός ο μηχανισμός θα χρησιμοποιηθεί και για το λαό της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, για την Ιταλία, και βεβαίως θα επεκταθεί σε όλη την Ευρώπη.
Κι αν αυτός ο μηχανισμός ναυαγήσει, κάποιον άλλο καταπιεστικό οικονομικό πολιτικό και στρατιωτικό μηχανισμό θα βρουν, προκειμένου να διασφαλίσουν να περάσουν γρήγορα τα μέτρα πριν χειραφετηθεί το κίνημα, πριν τους τρομοκρατήσει, πριν διεκδικήσει ουσιαστικές κατακτήσεις προς τα μπρος.
Δυναμική και αισόδοξα εύστοχη η ανακοίνωση του ΚΚΕ.
υ.γ. Αύριο είναι οι εκλογές για το σωματείο οικοδόμων στη πόλη μας. Καλώ όσους μας διαβάζουν και είναι... η έχουν φίλους οικοδόμους να βοηθήσουν το ψηφοδέλτιο της Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας (Π.Α.ΜΕ).
Γιατί για κάθε μεγάλη αλλαγή χρειάζεται ένα μικρό πρώτο βήμα.
