102 χρόνια από τη γέννηση του Γιάννη Ρίτσου

Νάτες και πάλι οι σημαίες της Καισαριανής,
νάτες οι γειτονιές κατηφορίζοντας στο "Παναθηναϊκό".
Βήματα, βήματα,
βήματα σαν τις σάλπιγγες της δικαιοσύνης,
βήματα σαν τα τύμπανα της ελπίδας,
είμαστε πολλοί, είμαστε όλοι,
βήματα που βαδίζουν σίγουρα στο μέλλον.
Ο ήλιος είναι το ζήτω του λαού καρφωμένο στο διάστημα,
οι τζαμαρίες αντιγράφουν την παρέλαση,
ετούτες οι φωνές θα μείνουν τυπωμένες στην πρόσοψη της ιστορίας,
ένας δεν έχει χέρια- του φυτρώνουν φτερά,
ένας πηδάει τη μάντρα,
τα λεωφορεία σταμάτησαν μπρος σ' ένα τείχος από ζήτω,
τρέχουνε τα καρότσια των αναπήρων σπρωγμένα από τα ζήτω,
η ευτυχία λοιπόν δεν είναι παραμύθι- περπατά.

.

Όταν τα νοσοκομεία προμηθεύονται υλικά, μηχανήματα, φάρμακα από τους ιδιώτες μπορούν να είναι πραγματικά «δημόσια»; Ή μένουν όμηροι της κερδοσκοπίας;

ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ

Ελλείψεις ακόμα και σε υλικά κρίσιμα για την ασφάλεια των νοσηλευομένων

Νέος κύκλος εκβιασμών σε βάρος των νοσηλευομένων και συνολικά του λαού, με τους προμηθευτές να αναστέλλουν ξανά την παράδοση υλικών.

Σε ελλείψεις ακόμα και υλικών που είναι «κρίσιμα για την ασφάλεια των νοσηλευομένων» έχει οδηγήσει τα δημόσια ιδρύματα Υγείας η πολιτική ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, όπως προκύπτει από την αλληλογραφία νοσοκομείων, που προσπαθούν να αλληλοκαλύψουν τρύπες με ...δάνεια του ενός προς το άλλο.

Την ίδια στιγμή, ξεκινά νέος κύκλος εκβιασμών από τους επιχειρηματίες της Υγείας, καθώς ο Σύνδεσμος Επιστημών και Υγείας (οι εταιρείες μέλη του προμηθεύουν τα νοσοκομεία με κάθε είδους υγειονομικό υλικό πλην φαρμάκων) προχωρά από τη Δευτέρα, 2 του Μάη, σε τριήμερη προειδοποιητική αναστολή παραδόσεων υλικών προς τα δημόσια νοσοκομεία, πιέζοντας για την εξόφληση των χρεών τους.

Ταυτόχρονα, το υπουργείο Υγείας επιμένει να λέει ότι όσα ακούγονται για ελλείψεις είναι στοιχεία «υπονόμευσης» του έργου του! Η κυβέρνηση κλιμακώνει τις προκλήσεις σε βάρος της λαϊκής οικογένειας και των αναγκών της, φτάνοντας, τις τελευταίες μέρες, να μιλά ακόμα και για δολιοφθορές σε βάρος του «έργου» της, προσπαθώντας να περάσει το μήνυμα ότι πρόκειται για φιλολαϊκό έργο. Ομως η καθημερινότητα των εργαζομένων μαρτυρά πως αλίμονό τους αν περάσει και υλοποιηθεί το κυβερνητικό έργο. Ενα έργο που προβλέπει λειτουργία τόσων και όποιων νοσοκομείων επιβάλλουν όχι οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, αλλά η στρατηγική του κεφαλαίου για πλήρη παράδοση της Υγείας - Πρόνοιας στον έλεγχο των μονοπωλίων: Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις πριν από μια βδομάδα 32χρονη έγκυος που ετοιμαζόταν να φέρει στον κόσμο το 3ο της παιδί κατέληξε, κατά τη μεταφορά της από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, επειδή στο νοσοκομείο που μεταφέρθηκε αρχικά δεν ήταν εκεί ο παιδίατρος, ο οποίος το μισό μήνα εφημερεύει σε άλλο νοσοκομείο της περιοχής (βλ. σελίδα 32 του «Ρ»)! Είναι, λοιπόν, η πολιτική της κυβέρνησης που υπονομεύει και λειτουργεί ως δολιοφθορέας της υγείας των λαϊκών στρωμάτων. Η απάντηση δεν είναι απλά η πάλη για να εμποδιστεί η εφαρμογή της πολιτικής αυτής, αλλά η πάλη για την ανατροπή της, για να μην καταστρέφεται πρόωρα η υγεία των εργαζομένων από την εφαρμογή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και για να επιβληθεί ένα λαϊκό σύστημα Υγείας με Υγεία αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν και κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης σε αυτή.

Δεν έχουν ούτε σύριγγες

Οπως προκύπτει από την αλληλογραφία μεταξύ «Ασκληπιείου» και «Ευαγγελισμού», οι ελλείψεις στο πρώτο φτάνουν ακόμα και σε υλικά, χωρίς τα οποία δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν απλά περιστατικά, όπως «συστήματα χορήγησης ενδοφλέβιων ορών και φαρμάκων για τις αντλίες χορήγησης - γάντια διαφόρων μεγεθών - συστήματα χορήγησης υγρών και φαρμάκων με ογκομετρικό μετρητή (κοιν. βαρελάκι) - συστήματα χορήγησης υγρών απλά - σύριγγες υπάρχουν μόνο των 20 ml και 60 ml - δεν υπάρχουν υποστρώματα μεγάλα και μικρά - τολύπια - βαμβάκι - three way».

Στο αίτημα της διοίκησης του «Ασκληπιείου» ήρθε η απάντηση του «Ευαγγελισμού», για να ενημερώσει για τη «δυνατότητα» του νοσοκομείου να δανείσει «κάποια» υλικά όπως σύριγγες, βαμβάκι, συσκευές ορών κ.λπ. Ετσι, η αποκατάσταση της υγείας των ασθενών γίνεται όμηρος των «δυνατοτήτων» των νοσοκομείων να αλληλοκαλύψουν τις τρύπες τους από τα στοκ που διαθέτουν (αν και όπως τα διαθέτουν) για τις έκτακτες ανάγκες.

Την ίδια ώρα, πληθαίνουν τα προβλήματα στα νοσοκομεία απ' τις περικοπές και την έλλειψη υλικών. Στο «Θριάσιο» νοσοκομείο, ο αξονικός τομογράφος που είναι αγορασμένος από πολυεθνική εταιρεία έπαθε βλάβη εδώ και τουλάχιστον δέκα μέρες. Ομως, επειδή το νοσοκομείο χρωστά στην εταιρεία, εκείνη αρνείται να συντηρήσει και να επισκευάσει τον αξονικό που παραμένει εκτός λειτουργίας. Αποτέλεσμα είναι τα επείγοντα περιστατικά που προσέρχονται στην εφημερία του «Θριάσιου» και είναι αναγκαίο να υποβληθούν σε αξονική τομογραφία (ορθοπεδικά περιστατικά, πολυτραυματίες, εγκεφαλικά επεισόδια, νευροχειρουργικά περιστατικά κ.ά.) να μεταφέρονται για την εξέταση στο «Αττικόν» και αφού κάνουν εκεί την εξέταση να επιστρέφουν στο «Θριάσιο».

Στο «Θριάσιο» υπάρχουν επίσης ελλείψεις σε γάντια και ράμματα, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να χειρουργούνται με ράμματα που είναι ακατάλληλα για το είδος της επέμβασης. Στο ορθοπεδικό τμήμα του νοσοκομείου δε γίνονται αρθροσκοπήσεις γιατί δεν υπάρχει αρθροσκόπιο. Υπάρχει, επίσης, έλλειψη σε βαμβάκι, πάνες κ.ά.

Οι επικίνδυνες αυτές ελλείψεις αποτελούν συνέπεια της εξάρτησης των νοσοκομείων και της υγείας του λαού απ' τις εταιρείες ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού, υγειονομικού υλικού και φαρμάκων. Αναδεικνύουν την αναγκαιότητα της πάλης των εργαζομένων για την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία. Για τη δημιουργία ενιαίου φορέα έρευνας, παραγωγής, διακίνησης φαρμάκων και ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και υλικών, για να πάψει η εξάρτηση των νοσοκομείων από τα μονοπώλια και να απαλλαγούν οι ασθενείς απ' τους εκβιασμούς των προμηθευτριών εταιρειών και τις πληρωμές για τα είδη αυτά.

Από το Ριζοσπάστη

Να κάνουμε την Πρωτη Μάη μια μαζική διαδήλωση ενάντια σε Κυβέρνηση-ΔΝΤ-ΕΕ.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ 1η ΜΑΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ

Μαρίνα Αγίου Νικολάου 11 π.μ.

"Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες και νέοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, συνάδελφοι οικονομικοί μετανάστες,

H φετινή Πρωτομαγιά μπορεί να αποτελέσει αφετηρία νέων αγώνων για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, σημαντικό βήμα στη συσπείρωση, στην οργάνωση των εργαζομένων στα Σωματεία σε κάθε χώρο δουλειάς.

Είμαστε οι παραγωγοί όλου του πλούτου. Χωρίς εμάς γρανάζι δε γυρνά. Δεν μπορεί να υπάρξει πλούτος. Δίχως, όμως, τους καπιταλιστές, τους ιδιοκτήτες του πλούτου, μπορεί. Με τη δουλειά μας, με το αίμα μας, με χιλιάδες σακατεμένους και θύματα στα εργοδοτικά κάτεργα, όλα τα προηγούμενα χρόνια δημιουργήσαμε τεράστιο πλούτο. Ό,τι έχει παραχθεί σ´ αυτό τον τόπο, ό,τι νέο προϊόν θα παραχθεί στο μέλλον, είναι δημιούργημα του εργαζόμενου ανθρώπου που εργάζεται σε συνθήκες σκληρής ταξικής εκμετάλλευσης και πίεσης απ´ το μεγάλο κεφάλαιο, απ´ τα ντόπια και πολυεθνικά μονοπώλια.

Ενώ η χώρα μας διαθέτει έμπειρο και πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, δυνατότητες για παραγωγή σύγχρονων προϊόντων, μηχανών, εργαλείων. Ενώ έχει σημαντικές πλουτοπαραγωγικές πηγές και αποθέματα ορυκτού πλούτου και μπορεί να εξασφαλίζει δουλειά για όλους και αξιοπρεπή ζωή, ευημερία για το λαό, επάρκεια στα είδη διατροφής για τις λαϊκές ανάγκες, μεγάλο τμήμα της εργατικής τάξης και ιδιαίτερα η νέα βάρδιά της καταδικάζεται στην εξαθλίωση και την ανεργία, μικροί έμποροι βάζουν λουκέτα, αγρότες και εργάτες γης αφανίζονται.

Σήμερα, μπορούμε να δουλεύουμε λιγότερο, να έχουμε ελεύθερο χρόνο, να αισθανόμαστε ασφάλεια, να μην έχουμε άγχος για το μέλλον, να απολαμβάνουμε ένα ευρύ σύστημα κοινωνικής φροντίδας. Γιατί, όμως, ζούμε χειρότερα και λεηλατείται η ζωή μας; Γιατί αυξάνεται η ανεργία, η φτώχεια και ενισχύεται η απόγνωση; Γιατί τσακίζονται εργατικά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα; Γιατί γίνεται ακόμη χειρότερη η ζωή των νέων, των παιδιών, των γυναικών, των συνταξιούχων; Γιατί κατακερματίζονται κράτη και απειλούνται λαοί με νέους πολέμους; Γιατί ο πλανήτης χτυπιέται ασύστολα στο βωμό του κέρδους και κινδυνεύουμε από τα ίδια τα φυσικά φαινόμενα;

H απάντηση βρίσκεται στο ερώτημα «ποιος κάνει κουμάντο;», στο γεγονός ότι ο παραγόμενος από την κοινωνία πλούτος δεν επιστρέφει σ´ αυτούς που τον παράγουν, ότι κριτήριο της παραγωγής δεν είναι η κάλυψη των λαϊκών αναγκών, αλλά η αύξηση της κερδοφορίας. Γιατί τα μέσα παραγωγής και ο πλούτος συγκεντρώνονται σε όλο και λιγότερα χέρια, στα μονοπώλια. Γι´ αυτό έχουμε συνεχείς οικονομικές κρίσεις.

O καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής είτε σε περιόδους ανάπτυξης είτε πολύ περισσότερο σε περιόδους κρίσης, δεν έχει να δώσει τίποτε άλλο, παρά μόνο βαρβαρότητα σε όλα τα επίπεδα. Διέξοδος από την κρίση για τον καπιταλισμό σημαίνει καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, απαξίωση της εργατικής τάξης, της τιμής της εργατικής δύναμης, χρεοκοπία του λαού για να σωθούν τα κέρδη του κεφαλαίου. Στο κράτος των μονοπωλίων δεν μπορεί να κερδίζουν οι εργαζόμενοι μαζί με τους βιομηχάνους, τους τραπεζίτες και τους εφοπλιστές. Από το δικό σου ιδρώτα τρώνε όλοι αυτοί. Όσο κερδίζει το κεφάλαιο, τόσο θα χάνουν οι εργαζόμενοι.

Πόλεμος στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει. Ανατροπές παντού!

Χρειάζεται να υψώσουμε αδιαπέραστο τείχος, να αναπτυχθούν ταξικοί αγώνες για την ανατροπή αυτής της πολιτικής που χτυπάει δικαιώματα, που καταδικάζει την εργατική οικογένεια στην ανεργία, τους οδηγεί ομήρους στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Nα ενώσουμε τις δυνάμεις για ανατροπές παντού. Από τα εργοστάσια, τα καράβια και τους χώρους δουλειάς μέχρι τις γειτονιές, τους χώρους που ζει, εργάζεται και μορφώνεται η εργατική οικογένεια.

Ανατροπές στο συσχετισμό δύναμης, για να απαλλαγούμε από το ζυγό των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των μονοπωλίων, για την αλλαγή τάξης στην εξουσία. Aπέναντί μας έχει συγκροτηθεί ένα αντιλαϊκό, αντεργατικό μπλοκ δυνάμεων που αποτελείται από κυβέρνηση, κεφάλαιο, E.E., κόμματα του ευρωμονόδρομου και διαλαλεί με όλους τους τρόπους, ότι σήμερα θα πρέπει να μη διεκδικούμε, να μην αμφισβητούμε τις επιλογές της πλουτοκρατίας, αλλά να σκύβουμε συνεχώς το κεφάλι στις εργοδοτικές απαιτήσεις, να συμβιβαζόμαστε με όλο και λιγότερα. Την ίδια στιγμή, με το μάτι στο μέλλον, ετοιμάζουν από σήμερα το έδαφος, ώστε μετά την κρίση να πολλαπλασιαστούν πιο εύκολα και γρήγορα τα κέρδη της πλουτοκρατίας.

Nα μη δεχτείς να σε «γδάρουν» για να διασωθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου. Κανένας εργάτης δεν πρέπει να δεχτεί το μέλλον που μας ετοιμάζουν, να μη δεχτεί ότι αυτά τα μέτρα είναι προσωρινά -ιδιαίτερα η νεολαία δεν πρέπει να έχει ψευδαισθήσεις-, ότι ο καπιταλισμός μπορεί να δεχτεί διορθώσεις, ότι με διαφορετική διαχείριση το σύστημα μπορεί να εξανθρωπιστεί. Πρέπει να απομονώσει τις φωνές, που με επαναστατικές κορόνες, στηρίζουν τις διαχειριστικές προσπάθειες διάσωσης του καπιταλιστικού συστήματος. Nα προβληματιστεί για τις φωνές που σταθερά μιλούν ενάντια στο ΠAME και συκοφαντούν το ταξικό κίνημα και τους εργατικούς αγώνες.

Ανατροπές στο συνδικαλιστικό κίνημα. Απαιτείται μέτωπο με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, αυτούς, δηλαδή, που προσπαθούν να αφοπλίσουν την εργατική τάξη, τους δουλοπρεπείς στην κάθε κυβέρνηση και την εργοδοσία, που υπονομεύουν τους ταξικούς αγώνες και βάζουν πλάτη για την κατάργηση Συλλογικών Συμβάσεων και δικαιωμάτων, για να υλοποιούνται οι φιλομονοπωλιακές πολιτικές χωρίς λαϊκές αντιδράσεις.

Επιβάλλεται μετωπική, ταξική σύγκρουση με την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της. Έχουν πάρει ήδη το μήνυμα, αλλά πρέπει να κατοχυρωθεί και να γενικευτεί. Nα βλέπουν κάθε μέρα σε κάθε τόπο δουλειάς πως υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι εργατών, το οποίο δεν μπορούν να το βάλουν στο χέρι.

Δυναμώνουμε την κοινωνική συμμαχία.

Υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης. Αλλαγή τάξης στην εξουσία

Απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση, η εργατική τάξη, οι αγρότες και οι επαγγελματίες που υποφέρουν, οφείλουν, να οργανωθούν, να συνενώσουν τις δυνάμεις τους μαζί με τους εργάτες στον κοινό αγώνα ενάντια στα μονοπώλια, διαχωρίζοντας τις δυνάμεις τους από τους βιομηχάνους, τους μεγαλεμπόρους, τους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Δε χωρά καμιά καθυστέρηση. Κάθε λεπτό, κάθε στιγμή πρέπει να μπει στην υπηρεσία της λαϊκής συσπείρωσης, της κινητοποίησης πλατύτερων εργατικών και λαϊκών δυνάμεων. O δρόμος δεν είναι εύκολος. Χρειάζονται συλλογικές και ατομικές θυσίες, αντοχή, ανθεκτικότητα, ισχυρή αντίδραση που μπορεί να εμποδίσει τα σχέδια σε βάρος των εργατών και των συμμάχων τους. Αυτές οι θυσίες έχουν σπουδαιότητα, σε σύγκριση με τη θηλιά στο λαιμό που επιβάλλει σήμερα το σύστημα.

Σήμερα, υπάρχουν όλες οι αναγκαίες υλικές προϋποθέσεις για μόνιμη σταθερή δουλειά, μειωμένο ωράριο, για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν παροχές (όπως υγεία, μόρφωση, λαϊκή στέγη, πολιτισμός, αθλητισμός, περισσότερος ελεύθερος χρόνος), για μισθούς και συντάξεις που θα ανταποκρίνονται στο ύψος των σημερινών λαϊκών αναγκών.

Το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» τους ενοχλεί. Θίγει την κυριαρχία των μονοπωλίων στη ζωή μας. Όσοι περισσότεροι εργάτες το κατανοούν και το βάζουν στη ζωή, όσο πιο γρήγορα ο εργαζόμενος λαός αντιληφθεί τη δύναμή του, τόσο πιο άμεσα το οπλοστάσιο της πλουτοκρατίας θα αδυνατίζει και θα χρεοκοπεί. H εργατική τάξη και οι λαϊκές δυνάμεις μπορούν και πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Μέτωπο αντίστασης σε κάθε κλάδο, σε κάθε τόπο δουλειάς, για την προστασία της ζωής, της δουλειάς και της αξιοπρέπειας των εργαζομένων. Καμία θυσία για την πλουτοκρατία. ΟΧΙ στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων. Nα εμποδίσουμε τα νέα εγκλήματα σε βάρος των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, στη μείωση των συντάξεων, να εμποδίσουμε να καταργηθεί ό,τι έχει απομείνει στη δωρεάν Υγεία, Παιδεία, στις κοινωνικές παροχές, στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Nα πληρώσει η πλουτοκρατία, να σπρώξουμε τους εκμεταλλευτές στο περιθώριο.

Διέξοδος για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, υπάρχει. Είναι η δική τους εξουσία, που θα σχεδιάσει την οικονομία των πραγματικών και σύγχρονων αναγκών τους, που σημαίνει ότι ο παραγόμενος πλούτος και τα μέσα που τον παράγουν, πρέπει να γίνουν λαϊκή περιουσία, που θα επιβάλει το νόμο εκείνων που παράγουν τον πλούτο κόντρα σ´ εκείνους που σήμερα τον καρπώνονται. O πλούτος παράγεται απ´ το λαό, άρα ανήκει στο λαό.

ZHTΩ H 1η MAH, MEPA THΣ ΠAΓKOΣMIAΣ EPΓATIKHΣ TAΞHΣ

TIMH KAI ΔOΞA ΣTOYΣ NEKPOYΣ THΣ TAΞHΣ MAΣ

OΛOI ΣTHN AΠEPΓIAKH ΣYΓKENTPΩΣH ΣΤΙΣ 11.00π.μ. στη Μαρίνα Αγίου Νικολάου

Προσυγκέντρωσεις : Σητεία 10.00 Πλατανάρια Ιεράπετρα 10.00 Κεντρική Πλατεία

Ο Καζάκης σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο ΚΡΗΤΗ tv

Οι Μαρξιστές έχουμε ενστάσεις ότι η κρίση των ελλειμμάτων, λύνεται με παύση πληρωμών (άρνηση πληρωμής χρέους) και με κόψιμο εθνικού νομίσματος. Κι αυτό επειδή εκτιμάμε ότι είμαστε σε μια δίνη κρίσης χρέους πράγματι, αλλά αυτή είναι αποτέλεσμα της κρίσης της υπερσυσώρευσης κερδών σε πολύ λίγα χέρια (το παραδέχεται κι ο Καζάκης). Δηλαδή είναι μια συστημική κρίση. Κρίση του καπιταλισμού. Και άρα αυτό που πρέπει να κόψουν οι λαοί είναι όχι νόμισμα, αλλά τα δεσμά τους.
Όμως συμφωνούμε ότι πρέπει να υπάρχει μια παραγωγική ανασυγκρότηση στη χώρα μας με κεντρικό σχεδιασμό και κρατικοποίηση των τραπεζών. Ο Καζάκης δεν μιλά ή δεν τολμά να μιλήσει (πιθανά για να μη φοβίσει) για πέρασμα όλων των μονοπωλιακών (σε πρώτη φάση) επιχειρήσεων κάτω από εργατικό-λαϊκό έλεγχο. Βέβαια αναφέρει ότι "δεν πειράζει αν οι κεφαλαιούχοι πάρουν τα λεφτά τους και φύγουνε … φτάνει να αφήσουν στα χέρια του λαού τα μέσα παραγωγής".
Επίσης κάποιοι μπορεί να έχουν ενστάσεις για κάποιες εθνοκεντρικές ή συνομωσιολογικές σκέψεις του. Ο Δ. Καζάκης όμως είναι ένας οικονομολόγος που και αλήθειες λέει αλλά κυρίως μπορεί να τις εκλαϊκεύσει, ώστε να κατανοήσει ο κόσμος τους μηχανισμούς της εκμετάλλευσης που έχει στήσει ο καπιταλισμός, ώστε να φτιάχνει κέρδη από τη δυστυχία.
Δεν μπορώ να μην συγχαρώ το δημοσιογράφο Σαχίνη, όπου εκτός από το θάρρος να παρουσιάσει τον Καζάκη πολλές φορές, αναδεικνύεται σε ένα πολύ καλό παρτενέρ του, ώστε να βρεθεί ο μίτος της Αριάδνης στο μπερδεμένο κουβάρι της πολύπλοκης οικονομικής ανάλυσης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Πάρα πολύ σημαντική είναι η συνδρομή αυτής της κουβέντας, στο να μάθουμε ότι η Ελλάδα δεν έχει δανειακές υποχρεώσεις αλλά υποχρεώσεις ομολογιών (επενδυτικών δηλαδή προϊόντων στα οποία ο επενδυτής παίζοντας με τα ελληνικά ομόλογα αναλάμβανε και το ρίσκο να μην αποδώσουν οι επενδύσεις του).
Άριστα-δέκα παίρνει και για τη τιμωρία που προτείνει για τους πολιτικούς που τα παίρνανε με οφσόρ ή άλλους τρόπους…. «Αυτοί πρέπει να δουλεύουν με μισθούς 400 ευρώ (που οι ίδιοι θεσμοθέτησαν) μέχρι τα βαθιά τους γεράματα (όπως οι ίδιοι εισηγήθηκαν). ΕΥΓΕ!!!
Δείτε όλα τα αποσπάσματα (έστω και ένα-ένα) γιατί θα μας είναι πολύ χρήσιμα στους καιρούς που έρχονται.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ
http://parallhlografos.wordpress.com/2011/04/25/%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B8%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B6%CE%AC%CE%BA%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7-tv/

.

Φράουλες και αίμα Νο2

ΜΑΝΩΛΑΔΑ
Τραμπούκικη επίθεση σε δημοσιογράφους
Στα θερμοκήπια της φράουλας οι μετανάστες εργάτες γης δουλεύουν μέχρι εξοντώσεως και υπό την απειλή των όπλων
Λίγες μέρες μετά την αποκάλυψη δουλεμπορικού κυκλώματος που «προμήθευε» τους μεγαλοφραουλάδες με μετανάστες εργάτες γης που δούλευαν μέχρι εξόντωσης υπό την απειλή όπλων, χτες δέχτηκαν επίθεση από ομάδα τραμπούκων μεγαλοκαλλιεργητή ο δημοσιογράφος του «Βήματος» Γιώργος Πουλιόπουλος και ο φωτορεπόρτερ Ιάκωβος Χατζησταύρου την ώρα που πραγματοποιούσαν ρεπορτάζ για τις άθλιες συνθήκες εργασίας των μεταναστών εργατών γης στις φραουλοκαλλιέργειες.

Συγκεκριμένα, λίγα λεπτά μετά την επίσκεψή τους σε έναν καταυλισμό Βούλγαρων εργατών γης, εμφανίστηκε ένας επιστάτης ο οποίος τους ζήτησε να φύγουν αμέσως από το χώρο, όπως και έκαναν. Την ώρα που ετοιμάζονταν να φύγουν ήρθαν κι άλλα άτομα, με επικεφαλής τον ιδιοκτήτη του κτήματος, ο οποίος οδηγώντας ένα τζιπ έπεσε πάνω στο αυτοκίνητο του συνεργείου του «Βήματος». Στη συνέχεια, ο ίδιος και τα τσιράκια που τον συνόδευαν, έβγαλαν έξω από το αυτοκίνητο τους απεσταλμένους του «Βήματος», έριξαν στο χώμα και χτύπησαν στο πρόσωπο τον Ι. Χατζησταύρου, σπάζοντάς του τα γυαλιά μυωπίας και του απέσπασαν τη φωτογραφική μηχανή.

Οι δύο δημοσιογράφοι κάλεσαν την αστυνομία και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν όλοι στο αστυνομικό τμήμα της Βάρδας. Ο Ι. Χατζησταύρου μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας όπου δέχτηκε τις πρώτες βοήθειες και του τοποθέτησαν δύο ράμματα στο κεφάλι.

Καταδικάζει την επίθεση το ΚΚΕ
Σε ανακοίνωσή της η ΝΕ Ηλείας του ΚΚΕ τονίζει:

«Το ΚΚΕ καταδικάζει την επίθεση κατά δημοσιογράφων, που μαζί με την υπόθεση δουλεμπορίου, καταδεικνύει τις άθλιες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης των μεταναστών εργατών γης και προστίθεται στις επιθέσεις κατά μελών του ΚΚΕ, του ΠΑΜΕ και των ίδιων των μεταναστών.

Οι εκατοντάδες αλλοδαποί εργάτες γης που προσφέρουν φτηνά εργατικά χέρια στους ντόπιους μεγαλοαγρότες καπιταλιστές συνεχίζουν να βιώνουν τη φρίκη, τον απόλυτο εξευτελισμό και την εκμετάλλευση στα φραουλοχώραφα της Νέας Μανωλάδας Ηλείας.

Τα γεγονότα και οι καταστάσεις επιβεβαιώνουν με το χειρότερο τρόπο το είδος της αγροτικής ανάπτυξης που σχεδιάζουν για το νομό και τη χώρα συνολικά τα κόμματα της πλουτοκρατίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. και Δημοκρατική Συμμαχία όχι μόνο στηρίζουν με την πολιτική τους τις καταστάσεις αυτές, αλλά και τις επαινούν σε κάθε περίσταση.

Ο κ. Παπανδρέου, σε πρόσφατη ημερίδα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης στην Αθήνα εξήρε τον "κόκκινο χρυσό" της Μανωλάδας και την "πρωτοπόρα" καλλιέργεια της φράουλας στην περιοχή, ενώ και η κ. Μπακογιάννη σε επίσκεψή της στην περιοχή αναφέρθηκε στο "αναπτυξιακό πρότυπο" της φράουλας στη Ν. Μανωλάδα!!

Την ίδια ώρα λοιπόν που οι μικροί και μεσαίοι αγρότες του νομού αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στα έξοδα των καλλιεργειών τους και βλέπουν τη σοδειά τους να παραμένει στα χωράφια απούλητη, ή να είναι χρεωμένοι ως το λαιμό και να αδυνατούν να ζήσουν από αυτήν, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, αλλά και οι τοπικοί υποστηρικτές τους - δήμαρχοι, περιφερειάρχες - εξασφαλίζουν τη συγκέντρωση της γης και τα κέρδη μιας χούφτας μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών.

Το ΚΚΕ καλεί όλους τους εργαζόμενους τη περιοχής και του νομού συνολικά, τους φτωχομεσαίους αγρότες να βγάλουν τα συμπεράσματά τους για την αντιαγροτική πολιτική ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΕΕ και ΚΑΠ.

Να συμπαραταχθούν με όλους τους εργάτες γης Ελληνες και μετανάστες επειδή έχουν κοινά συμφέροντα και κοινούς αντιπάλους τους εμποροβιομηχάνους και τους μεγαλοαγρότες - επιχειρηματίες και από κοινού να διεκδικήσουν καλύτερες τιμές για τα αγροτικά προϊόντα, καλύτερα ημερομίσθια, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα.

Να βάλουν πλώρη με τους αγώνες τους για μια αγροτική ανάπτυξη με επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες, αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες της περιοχής και της χώρας».

ΦΡΑΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑ

Πριν τρία χρόνια (18-21 Απριλίου 2008) έγινε μια απεργία 1.500 δούλων εργατών γης στην περιοχή της Νέας Μανωλάδας Ηλείας, την οποία ακολούθησαν πογκρόμ και λιντσαρίσματα σε βάρος τους από την πλευρά των δουλοκτητών και των τραμπούκων τους. Μέρες που είναι των Παθών, κι αφού κάποιοι από εμάς δεν ακολουθούν το «χριστιανικό» (βλ. αστικό) εορτολόγιο, ας θυμηθούμε κάποια από τα πάθη της εργατικής τάξης που έλαβαν χώρα τότε και συνεχίζουν να συμβαίνουν μέχρι σήμερα:

«Στην περιοχή της Μανολάδας γίνεται εκτεταμένη καλλιέργεια φράουλας, με αποδέκτες του προϊόντος την εγχώρια και ξένη αγορά», όπως αναφέρει η Εγκυκλοπαίδεια (βλ. λήμμα «Νέα Μανολάδα Ηλείας», στη Βικιπαίδεια). Στην περιοχή αυτή παράγεται το μεγαλύτερο ποσοστό της εγχώριας παραγωγής της φράουλας (περίπου το 90%). Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, η Νέα Μανωλάδα είχε 1.522 έλληνες κατοίκους, στους οποίους θα πρέπει να προσθέσουμε σήμερα περίπου 2.500 μετανάστες που αποτελούν το κύριο εργατικό δυναμικό της περιοχής, δεδομένου ότι απασχολούνται ως εργάτες στις διάφορες αγροτικές επιχειρήσεις, κυρίως στα φραουλοχώραφα. Αυτοί, όμως, δεν αναφέρονται στα επίσημα αρχεία και θα έμεναν στην αφάνεια, αν δεν συνέβαιναν τα τελευταία χρόνια ορισμένα αιματηρά γεγονότα που αποκάλυψαν το άγριο καθεστώς της υπερεκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας που ασκείται σε βάρος τους από τους έλληνες νεοτσιφλικάδες της περιοχής. Έτσι, αν θέλουμε να κατανοήσουμε όσα γεγονότα συνέβησαν και συνεχίζουν να συμβαίνουν στην περιοχή αυτή, θα πρέπει να μελετήσουμε τις παραγωγικές σχέσεις της προαναφερόμενης «εκτεταμένης καλλιέργειας», δηλαδή τις σχέσεις μεταξύ των ιδιοκτητών των φραουλοχώραφων και των μισθωτών καλλιεργητών τους, δουλοκτητικές σχέσεις που στάζουν στην κυριολεξία αίμα. Αυτό το αίμα ρέει και ποτίζει τις φράουλες της Νέας Μανωλάδας εδώ και πολλά χρόνια, αν και το γεγονός αυτό με το πλήθος των εγκληματικών επεισοδίων που το συνοδεύουν και αποκαλύπτουν τη βαρβαρότητα των παραπάνω σχέσεων άρχισαν να δημοσιεύονται μόλις εδώ και τέσσερα χρόνια, δηλαδή από το Μάη του 2007, με διάφορα ρεπορτάζ αριστερών δημοσιογράφων.

Τα γνωστά κατεστημένα Μ.Μ.Ε, άρχισαν να ενδιαφέρονται μόλις το 2008, όταν οι μισθωτοί δούλοι των φραουλοχώραφων, έχοντας οδηγηθεί στα όρια της λιμοκτονίας από τη μη καταβολή των δεδουλευμένων τους, διέπραξαν το… «έγκλημα» να απεργήσουν διεκδικώντας την πληρωμή τους. Μαζί με όσα τους οφείλονταν, είχαν και το… θράσος να ζητήσουν ένα καλύτερο μεροκάματο (κατώτερο του νομίμου) καθώς και «καλύτερες συνθήκες εργασίας». Πιο συγκεκριμένα, στις 18 Απριλίου του 2008, περισσότεροι από 1.500 εργάτες γης, κυρίως από το Μπαγκλαντές, αλλά και από την Ινδία και από τις βαλκανικές χώρες, αρνήθηκαν να εργαστούν και συγκεντρώθηκαν από νωρίς το πρωί στην κεντρική πλατεία της Νέας Μανωλάδας, διεκδικώντας να πληρωθούν άμεσα τα δεδουλευμένα (που σε ορισμένους έφταναν μέχρι και 7 μήνες), καλύτερο μεροκάματο και ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Και τότε, σαν απάντηση στα εργατικά αιτήματα, άρχισε η αιματηρή βία. Εμφανίστηκαν ξαφνικά 60-70 άτομα, στην πλειονότητά τους παραγωγοί φράουλας, μαζί με ομάδες τραμπούκων συνεργατών τους, τους επιτέθηκαν και άρχισαν να τους χτυπούν.

«Εικόνες απίστευτης βαρβαρότητας και ντροπής, που αναμένεται να εκθέσουν σύντομα τη χώρα μας διεθνώς, εκτυλίχθηκαν χθες και προχθές με την προκλητική ανοχή και τη στάση της Αστυνομίας, στο “κράτος” της Νέας Μανωλάδας Ηλείας. Θύτες, οι πανίσχυροι οικονομικά “φραουλάδες” της περιοχής και θύματα δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές του ΚΚΕ και οι “άθλιοι” εξεγερμένοι αλλοδαποί εργάτες.» (Ελευθεροτυπία, 21.4.2008). Στο ίδιο ρεπορτάζ, ο ιατροδικαστής του Πύργου Κοσμάς Αλεξίου δήλωσε: «Ζήσαμε σκηνές φρίκης. Σωθήκαμε χάρη στην παρέμβαση των αλλοδαπών εργατών γης. Μας χτυπούσαν δεκάδες άτομα, παραγωγοί φράουλας, και η Αστυνομία απλά κοιτούσε. Ζούμε από θαύμα…».

Στη συνέχεια ακολούθησε πογκρόμ κατά των ξένων εργατών: «…αμέσως μετά τα επεισόδια, οι “φραουλάδες” εξαπέλυσαν ένα άνευ προηγουμένου ανθρωποκυνηγητό σε όλη τη Νέα Μανωλάδα, ξυλοκοπώντας αδιακρίτως όποιον αλλοδαπό έβρισκαν μπροστά τους. Κάποιοι -όπως καταγγέλλεται- έριξαν μέχρι και μασούρια με δυναμίτη (!) στην κεντρική πλατεία του χωριού, ενώ λίγο αργότερα, οπλισμένοι με καραμπίνες “αγανακτισμένοι” παραγωγοί φράουλας άρχισαν να εισβάλλουν στους καταυλισμούς, να πυροβολούν στον αέρα και να δέρνουν τους αλλοδαπούς ζητώντας τους να επιστρέψουν στην εργασία τους και να σπάσουν την απεργία.» (…) « “Ήρθαν κάποιοι έξω από την καλύβα μας στις 4 το πρωί, πυροβόλησαν στον αέρα και άρχισαν να χτυπούν με σίδερα την καλύβα, βρίζοντας και απειλώντας για να γυρίσουμε στα χωράφια. Κάποιοι έφαγαν πολύ ξύλο. Άλλοι αναγκάστηκαν να τρέξουν και να κρυφτούν σαν τα αγρίμια στους διπλανούς λόγγους”, κατήγγειλε στην «Ε» ένας εκ των εργατών από το Μπανγκλαντές. Κι όλα αυτά κάτω από τα προκλητικά αδιάφορα μάτια των αστυνομικών, οι οποίοι όχι μόνο ήταν απλοί παρατηρητές στα γεγονότα, αλλά –σύμφωνα με τις μαρτυρίες των αλλοδαπών και την καταγγελία του βουλευτή του ΚΚΕ στην Αχαΐα, Νίκου Καραθανασόπουλου- “οι αστυνομικοί συμμετείχαν μαζί με τους επιχειρηματίες της περιοχής στον εκφοβισμό και στην προσπάθεια σπασίματος της απεργίας, ακόμη και με τη βίαιη προσαγωγή των αλλοδαπών εργατών μεταβαίνοντας στα θερμοκήπια, προτρέποντας τους εργάτες να δουλέψουν με τη βία”» (Ελευθεροτυπία, ό.π.)

Για τι είδους «καλύβα» μιλάει παραπάνω ο εργάτης από το Μπαγκλαντές;

«Οι συνθήκες εργασίας στα θερμοκήπια της φράουλας μοιάζουν με θάλαμο αερίων. Ιδιαίτερα όταν η εξωτερική θερμοκρασία σκαρφαλώνει και ξεπερνά τους 30 βαθμούς Κελσίου στο εσωτερικό του θερμοκηπίου εκτινάσσεται πάνω από 45 βαθμούς με την ατμόσφαιρα πλέον να είναι αποπνικτική. Οι χώροι στους οποίους διαμένουν οι μετανάστες εργάτες δεν κάνουν ούτε για να σταβλίζονται ζώα, πολλώ δε μάλλον να κατοικούν άνθρωποι. Η εικόνα είναι απελπιστική. Στις κατασκευές – θερμοκήπια που καλλιεργούν τις φράουλες στις ίδιες ακριβώς κατασκευές – παράγκες – θερμοκήπια οι μεγαλοπαραγωγοί στοιβάζουν τους μετανάστες – έξω από το χωριό στα βάθη των αγρών – οι οποίες και αποτελούν τα σπίτια τους. Κάθονται και κοιμούνται σε ξύλινες παλέτες με χαρτόνι για σεντόνι και μοναδικό σκέπαστρο μια κουρελού. Πόσιμο νερό, τουαλέτα, ρεύμα είναι ανύπαρκτες έννοιες. Η ατομική τους υγιεινή και το μπάνιο γίνεται από μια σωλήνα γεώτρησης, καταμεσής στο ύπαιθρο, με τα νερά να λιμνάζουν ακριβώς δίπλα όπου μένουν και να λειτουργούν ως φως, πάνω στο οποίο συνωστίζονται όλων των ειδών τα έντομα. Από το ίδιο νερό, διανθισμένο με κάθε είδους «σαρίδια», πίνουν και μαγειρεύουν. Οι περισσότερο τυχεροί, ελάχιστοι στον αριθμό, διαβιούν κατά εικοσάδες σε εγκαταλειμμένα παλαιά σπίτια και αποθήκες που “άνοιξαν”, για να φιλοξενήσουν ανθρώπους οι οποίοι πληρώνουν με το κεφάλι την παραμονή τους. Έτσι, εκεί που κατοικούσαν ποντίκια, σαύρες και αράχνες δημιουργήθηκε χώρος και για ανθρώπους.» (Ριζοσπάστης, 19.4.2008)

Για τα παραπάνω γεγονότα και γι’ αυτές τις κατοικίες των εργατών βρήκε να πει δυο λόγια και η «δημοκρατική» μας εφημερίδα «Τα Νέα» (20.6.2009), σ’ ένα μικρό κείμενο υπό τον τίτλο: Σε παραπήγματα από νάιλον με μεροκάματα κάτω των 10 ευρώ: «Η υπόθεση που σοκάρει με την αγριότητά της ξαναφέρνει στην επικαιρότητα την περιοχή της Νέας Μανωλάδας, όπου αυτή την περίοδο βρίσκονται και εργάζονται στα χωράφια περίπου 1.000 οικονομικοί μετανάστες. Οι μετανάστες ζουν σε παραπήγματα από νάιλον, κάτω από άθλιες συνθήκες και αμείβονται με μεροκάματα χαμηλότερα των δέκα ευρώ για δέκα και δώδεκα ώρες δουλειάς. Πρόπερσι, αλλά και πέρσι, είχαν γίνει σοβαρά επεισόδια στην περιοχή, όταν οι μετανάστες είχαν διεκδικήσει καλύτερη αμοιβή και συνθήκες δουλειάς, ιδιαίτερα στα φραουλοχώραφα της περιοχής».

Τι συνέβη και τους θυμήθηκαν αναδρομικά Τα Νέα (20.6.2009); Απλώς, ένα …λιντσάρισμα που θορύβησε την κοινή γνώμη και που συνέβη και πάλι στη Νέα Μανωλάδα. Ας δούμε το γεγονός πιο συγκεκριμένα:

Μετά τα παραπάνω γεγονότα με το πογκρόμ του 2008, τα πράγματα στις παραγωγικές σχέσεις δουλοκτητών και δούλων της Νέας Μανωλάδας «εκσυγχρονίστηκαν» από… εγκληματική άποψη. Οι δουλοκτήτες οργανώθηκαν σε συνεργασία με ερασιτεχνικές και επαγγελματικές εγκληματικές οργανώσεις, χρησιμοποιώντας συγχρόνως κάποιους μεσαιωνικούς θεσμούς της «σοσιαλιστικής» μας κυβέρνησης, όπως είναι ο θεσμός της «ενοικίασης εργαζομένων» ―θυμηθείτε την υπόθεση Κούνεβα και το «ανεξιχνίαστο έγκλημα» σε βάρος της. Ας αναφέρουμε δύο μόνο επεισόδια αυτού του αιμοσταγούς σίριαλ, που θα μας οδηγήσουν στα τελευταία εγκληματικά γεγονότα ή μάλλον σε κάποια αποκάλυψη τους που έγινε πριν λίγες ημέρες.

Όσον αφορά το πρώτο επεισόδιο, Τα Νέα στις 20.6.2009, δημοσίευσαν ένα ρεπορτάζ για λιντσάρισμα, στο οποίο διαβάζει κανείς και το παραπάνω συνοπτικό κείμενο για τα «παραπήγματα από νάιλον»:

«Σκηνές φαρ ουέστ με θύματα απάνθρωπης βίας δύο μετανάστες από το Μπανγκλαντές εκτυλίχθηκαν προχθές στη Νέα Μανωλάδα Ηλείας. Πρωταγωνιστές είναι δύο νεαροί αγρότες, οι οποίοι χτύπησαν, έδεσαν και έσυραν τους μετανάστες πίσω από το μηχανάκι τους στους δρόμους της Μανωλάδας, ισχυριζόμενοι ότι εκείνοι είχαν αποπειραθεί να κλέψουν τρία αρνιά από τη στάνη τους. Η Αστυνομία κινητοποιήθηκε έπειτα από τηλεφωνήματα κατοίκων της περιοχής και συνέλαβε τους αγρότες, αλλά και τους μετανάστες.

»Τους γρονθοκόπησαν, στη συνέχεια τους έδεσαν στο δίκυκλο και τους έσυραν σαν ζώα στο κέντρο του χωριού για παραδειγματισμό, επειδή το τελευταίο δεκαήμερο φέρεται να είχαν αφαιρέσει αιγοπρόβατα από το αγρόκτημά τους. Οι κλοπές ωστόσο ουδέποτε είχαν δηλωθεί στις αστυνομικές αρχές…»

Κι ας έρθουμε στο δεύτερο αποκαλυπτικό επεισόδιο της συνεργασίας δουλοκτητών και εγκληματικών οργανώσεων. Προχτές (15.4.2011) δημοσιεύτηκε στο δημοσιογραφικό portal «THEBEST» της Πάτρας και το ακόλουθο ρεπορτάζ υπό τον τίτλο, Ηλεία: Εξαρθρώθηκε κύκλωμα δουλεμπόρων στα φραουλοχώραφα. Παραθέτω αποσπάσματα:

«Ένα ακόμη κύκλωμα μπράβων μαύρης εργασίας που λειτουργούσε στα φραουλοχώραφα της ντροπής στο δημοτικό διαμέρισμα Κουρτεσίου, στην Ανδραβίδα-Κυλλήνης του νομού Ηλείας, εξαρθρώθηκε από το τμήμα Καταπολέμησης Εμπορίας Ανθρώπων της Ασφάλειας Αττικής.» [Καλά, η τοπική αστυνομία πού… βρισκόταν;] «Τους έβαζαν σε παραπήγματα, ξυλοφόρτωναν όσους αντιδρούσαν, τους υποχρέωναν να ψωνίζουν τα υπερτιμολογημένα προϊόντα από αυτοσχέδιο μπακάλικο του δουλέμπορου, ο οποίος γυρνούσε με μια καραμπίνα στα φραουλο-χώραφα και πυροβολούσε στον αέρα όταν έβλεπε τους “δούλους” να χαλαρώνουν την εργασία τους.

»Οι πληροφορίες ανέφεραν ότι ένας Έλληνας κρατά Ρουμάνους στην συγκεκριμένη περιοχή και τους εξαναγκάζει να εργάζονται στη συγκομιδή φράουλας και να ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες σε πρόχειρα νάυλον παραπήγματα που είχε φτιάξει εκείνος. Οι αστυνομικοί διαπίστωσαν ότι οι καταγγελίες ήταν πέρα για πέρα αληθινές, επενέβησαν συνέλαβαν τους δράστες και απελευθέρωσαν 10 υπηκόους Ρουμανίας που εργάζονταν σε θερμοκήπια με φράουλες κάτω από την επίβλεψη των δραστών, ενώ ζούσαν σε παραπήγματα από χαρτόνι και πλαστικό.»

Μεταξύ των άλλων, αποκαλύπτεται και η συμφωνία του δουλέμπορου με το δουλοκτήτη για την ενοικίαση των δούλων εργατών γης:

«Την επόμενη μέρα άρχισαν να εργάζονται στη συγκομιδή φράουλας στην ευρύτερη περιοχή, ανάλογα με τις συμφωνίες που έκανε ο 32χρονος Έλληνας, ο οποίος έπαιρνε τα χρήματα από τους ιδιοκτήτες των θερμοκηπίων χωρίς να τους τα αποδίδει και ταυτόχρονα τους υποχρέωνε να εφοδιάζονται, ποτά, τρόφιμα και απαραίτητα προϊόντα από αυτοσχέδιο μπακάλικο που διατηρούσε σε παρακείμενο παράπηγμα, χρεώνοντας τους μεγάλα ποσά για κάθε είδος, ενώ δεν τους επέτρεπε να απομακρυνθούν από τον χώρο.

»Καθημερινά εργάζονταν από τις 07:00 έως τις 16:00 και τους μετέφεραν στην εργασία με μικρό λεωφορείο ενώ κατά της διάρκεια της εργασίας τους επιτηρούσαν οι συλληφθέντες. Όταν κάποια από τα θύματα διαμαρτύρονταν ο Έλληνας και ο Ρουμάνος [προφανώς τραμπούκος βοηθός] τους ξυλοφόρτωναν άγρια και τους υποχρέωναν να εργάζονται. Ο 32χρονος Έλληνας γυρνούσε με ένα κυνηγετικό όπλο και πυροβολούσε στον αέρα κατά διαστήματα, όταν οι «δούλοι», χαλάρωναν την εργασία, προκειμένου να τους εκφοβίσει να συνεχίζουν.»

Μα τι κάνει, θα αναρωτηθεί κανείς, η κυβέρνηση; Τι λέει γι’ αυτά που συμβαίνουν στη Μανωλάδα και γενικά στα φραουλοχώραφα της Ηλείας; Νομίζω πως ο αρμοδιότερος να εκφράσει την άποψη της “σοσιαλιστικής” μας κυβέρνησης είναι ο ίδιος ο αρχηγός της, ο Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου. Ας ακούσουμε, λοιπόν, τι είπε στις 31.3.2011 για τα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας σε ομιλία του σε ημερίδα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με θέμα «Η Ελληνική Γεωργία Καινοτομεί»:

«Φίλες και φίλοι, εντυπωσιάστηκα και εγώ σήμερα και ένιωσα χαρά, θα έλεγα ακόμα και συγκίνηση, γιατί όπως είπε και ο Υπουργός, ο Κώστας Σκανδαλίδης, εδώ υπάρχει πραγματικά ένα δυναμικό ανθρώπων, που όχι μόνο πασχίζουν, όχι μόνο αγαπάνε τη δουλειά τους, αλλά και αναδεικνύουν το τι μπορούμε να κάνουμε.»

Στη χαζοχαρούμενη αυτή ομιλία του ανέφερε και τις ελάχιστες (4-5) αγροτικές επιχειρήσεις-υποδείγματα που τον «εντυπωσιάζουν» και τον κάνουν να νιώσει «χαρά…, ακόμα και συγκίνηση». Ανάμεσά τους, λοιπόν, έκανε ειδική επαινετική αναφορά στους δουλοκτήτες φραουλοπαραγωγούς της Ηλείας: «Επίσης», ανέφερε,«οι φράουλες στην Ηλεία, ο “κόκκινος χρυσός” της Μανωλάδας και της Βάρδας, κρύβει ανθρώπους πρωτοπόρους και αναπτύχθηκε εκτατικά. Υπήρξαν ειδικές καλλιεργητικές πρακτικές, αλλά οργανώθηκαν συλλογικά και οι παραγωγοί. Επενδύθηκαν μεν χρήματα, αλλά οργανώθηκαν και οι παραγωγοί σε ομάδα.» [βλ. http://www.pasok.gr/portal/resource/contentObject/id/ff726d99-2fe8-40d8-9eca-98af4c39cd54]

Υ.Γ: Καλή (επ)ανάσταση, σύντροφοι! Ας ελπίσουμε πως θα απαλλαγούμε σύντομα απ’ αυτούς τους φονιάδες επιχειρηματίες, απ’ τους τραμπούκους τους και απ’ τους πολιτικούς τους εκπροσώπους.

Πηγή: Ο Άπατρις της Πάτρας