Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.

Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.

Τις πιο όμορφες μέρες, τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα.
Δεν τις ζήσαμε ακόμα.

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Το Ισραήλ επιμένει να θεωρεί την Λωρίδα της Γάζας στρατόπεδο συγκέντρωσης, εντός της κρατικής του κυριαρχίας.



ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Το ισραηλινό Ναυτικό μπλόκαρε τα πλοιάρια με τη βοήθεια
Συνεχίζεται η συζήτηση περί ενδεχόμενου μονομερούς πλήγματος κατά του Ιράν εντός Ισραήλ
Στιγμιότυπο που δίνει ο ισραηλινός στρατός την ώρα της επέμβασης στα πλοίο που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια προς τη Γάζα
ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ - ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ.--
Στο ισραηλινό λιμάνι του Ασντότ αναμένονταν τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα τα δύο πλοία που είχαν αποπλεύσει από τη νοτιοδυτική Τουρκία, πριν από δύο 24ωρα, με κατεύθυνση τη Λωρίδα της Γάζας και τα οποία σταμάτησε το ισραηλινό Ναυτικό νωρίς το απόγευμα, έξι περίπου μίλια από τις ακτές του παλαιστινιακού εδάφους. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες ανακοινώσεις του ισραηλινού στρατού, τα πλοία είχαν ακινητοποιηθεί και τους ζητήθηκε ν' αλλάξουν πορεία, κάτι που αρνήθηκαν. Στη συνέχεια, τα πλοία καταλήφθηκαν, χωρίς να προκληθεί κανένας τραυματισμός, όπως ανακοινώθηκε.
Το πιθανότερο είναι η ισραηλινή ανακοίνωση δεν απέχει από την αλήθεια, καθώς εκπρόσωπος της καμπάνιας των πλοιαρίων δήλωνε ότι και οι 27 επιβαίνοντες σε αυτά (ακτιβιστές, δημοσιογράφοι και πλήρωμα) έχουν γραπτώς δεσμευτεί ότι δεν επρόκειτο να προβάλλουν αντίσταση σε περίπτωση που τα πλοία τους καταληφθούν από το ισραηλινό Ναυτικό. Επίσης, αμερικανικές πηγές υποστήριζαν ότι οι τουρκικές αρχές δεσμεύτηκαν να μην υλοποιήσουν την υπόσχεσή τους και να μη στείλουν τουρκικά στρατιωτικά πλοία να συνοδεύσουν τα πλοιάρια μέχρι τη Γάζα. Τα δύο πλοία, που είχαν ως δεδηλωμένο στόχο να σπάσουν τον πολύχρονο εγκληματικό αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας και είναι μέρος μιας ευρύτερης σχετικής καμπάνιας που θα συνεχιστεί, μεταφέρουν ιατροφαρμακευτικό υλικό αξίας 30.000 δολαρίων το οποίο, θεωρητικώς πάντα, οι ισραηλινές αρχές θα «περάσουν» στη Γάζα, διά ξηράς.
Στη Λωρίδα, τα πνεύματα παραμένουν εξαιρετικά τεταμένα, καθώς η ισραηλινή ηγεσία δεν έχει ανακαλέσει τη «λευκή επιταγή» που έδωσε στο στρατό «να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα, ακόμη και την εξαπόλυση χερσαίας επιχείρησης, προκειμένου να διασφαλίσει ότι δεν θα εκτοξευτούν άλλες ρουκέτες», ενώ από την άλλη πλευρά η ισλαμιστική «Τζιχάντ» δεν ανακαλεί τις απειλές της για ολοκληρωτικό πόλεμο σε περίπτωση ισραηλινής επίθεσης. Παράλληλα, εντός Ισραήλ, στα ΜΜΕ και στον Τύπο συνεχίζεται σε υψηλούς τόνους η συζήτηση για το ενδεχόμενο εξαπόλυσης μονομερούς ισραηλινής επίθεσης κατά του Ιράν, κάτι που πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι αποτελεί την τελική αντίδραση της ισραηλινής ηγεσίας στα θετικά βήματα της παλαιστινιακής καμπάνιας για μονομερή ανεξαρτησία.
Τα ισραηλινά ΜΜΕ, με αλλεπάλληλα δημοσιεύματα, υποστηρίζουν ότι το ζήτημα έχει τεθεί επί τάπητος από τον πρωθυπουργό Νετανιάχου, αλλά συναντά την αντίθεση σημαντικής μερίδας του υπουργικού συμβουλίου. Διχασμένη ως προς τη συγκεκριμένη προοπτική εμφανίζεται και η ισραηλινή κοινή γνώμη, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις. Ενδεικτική είναι δημοσκόπηση που δημοσίευσε η εφημερίδα «Χααρέτζ», σύμφωνα με την οποία το 41% των Ισραηλινών τάσσεται υπέρ μιας επίθεσης κατά του Ιράν, το 39% τάσσεται ενάντια, και το 20% δεν εκφράζει άποψη.


Υ.Γ. βυσσινόκηπου: Μετά από επικοινωνία με το καπετάνιο του Ταχρίρ Γιώργο Κλώντζα, έμαθα ότι όλοι οι επιβαίνοντες είναι καλά στην υγεία τους. Ο Γιώργος είναι ήδη στον Άγιο Νικόλαο.

Καθαρός κρυστάλινος λόγος, που βυθίζει τους οπαδούς του ευρωμονόδρομου στο βάλτο των ψεμάτων τους

Ένας οικονομολόγος για να ξεχωρίσει, δεν χρειάζεται να ΄χει πτυχία, πληροφορίες από ...μέσα, καλές δημόσιες σχέσεις ή λαϊκίστικο λόγο.

Αρκεί η αλήθεια.



.

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Ήρθε η ώρα να αποφασίσουμε, με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε.


Αυτή είναι η Ελλάδα της ΕΕ

Μας λένε ότι αν η Ελλάδα βγει από την ΕΕ θα έρθει ο κατακλυσμός του Νώε.

Είναι οι ίδιοι που μας έλεγαν ότι η είσοδος στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη θα ήταν «παράδεισος» και «απάνεμο λιμάνι».

*

Αλλά:

*

Είναι η Ελλάδα της ΕΕ και της Ευρωζώνης που οι εγχώριοι και οι τροϊκανοί «σωτήρες» της την έφεραν σε κατάσταση «Τιτανικού», είναι η Ελλάδα της ΕΕ που χρεοκόπησε και που - εντός της ΕΕ - ξεζούμισαν το λαό της.

*

Είναι η Ελλάδα της ΕΕ και της Ευρωζώνης που έχει 1.000.000 ανέργους. Που τα παιδιά της μεταναστεύουν με τους ρυθμούς των δεκαετιών του '50 - '60. Που το μέλλον που της τάζουν - εντός της ΕΕ - είναι το «ένας εργαζόμενος ανά οικογένεια».

*

Είναι η Ελλάδα της ΕΕ και της Ευρωζώνης που ενώ πριν μπει στην ΕΟΚ ήταν πλεονασματική στο αγροτικό ισοζύγιο, σήμερα τριάντα χρόνια μετά την ένταξη στον «παράδεισο», εισάγει ...καρπούζια και ζάχαρη από την (χρεοκοπημένη) Αργεντινή.

*

Είναι στην Ελλάδα της ΕΕ και της Ευρωζώνης, είναι στην Ελλάδα του Μάαστριχτ και των «ευρωμονόδρομων» που, αντί για τα «χρυσά κουτάλια της ΕΟΚ», ο ελληνικός λαός βιώνει κατάσαρκα την πριονοκορδέλα της λυκοσυμμαχίας να του κόβει μισθούς και συντάξεις για να ταΐζονται τα εγχώρια και διεθνή βαμπίρ της τοκογλυφίας.

*

Είναι στην Ελλάδα της ΕΕ και του ευρώ που οι εργασιακές σχέσεις επέστρεψαν στις συνθήκες του 19ου αιώνα. Που τα παιδιά μας αντί για βιβλία στα σχολειά τους έχουν φωτοτυπίες. Που η εγχώρια πλουτοκρατία κάνει τις δουλειές της με τις ευρωενωσιακές «Ζήμενς», ξεπουλώντας από ναυπηγεία και ΟΤΕ μέχρι αεροδρόμια και εθνικές οδούς.

***

Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ενωσή τους.

Μια Ενωση των μονοπωλίων και όχι φυσικά των λαών.

Μια Ενωση εντός της οποίας το 16% του γερμανικού λαού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.

Που το 25% του ισπανικού λαού έχει πεταχτεί στην ανεργία.

Που ο βρετανικός λαός βιώνει σε επανέκδοση το «δάκρυα και αίμα» του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Που ο ιταλικός λαός δεν προλαβαίνει να πάρει σύνταξη γιατί πεθαίνει δουλεύοντας μέχρι το βαθύ γήρας.

*

Η Ευρωπαϊκή Ενωσή τους είναι που μετράει εκατοντάδες εκατομμύρια φτωχούς και ανέργους, απόκληρους και «κλοσάρ», από τη μια άκρη της μέχρι την άλλη.

Μια Ενωση όπου όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί έχουν καταβυθιστεί στη λιτότητα, την ανασφάλεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό.

***

Αποχώρηση, λοιπόν, από αυτή τη λυκοσυμμαχία, όπου - μάρτυς μας η Λαγκάρτ - «τα ελλείμματα της Ελλάδας είναι τα πλεονάσματα της Γερμανίας».

*

Εξω από την Ενωση των αδίστακτων ιμπεριαλιστών όπου το «απάνεμο λιμάνι» μετατράπηκε σε «καλό κουράγιο»

αλλά την ίδια ώρα τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου» διαγκωνίζονται μεταξύ τους για το ποιο είναι περισσότερο ταγμένο στο αέναο αλυσόδεμα του λαού στο άρμα της.

*

Αποδέσμευση από την ΕΕ

με λαϊκή εξουσία που θα διαγράψει ολόκληρο το χρέος,

θα κοινωνικοποιήσει τα μέσα παραγωγής και

με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό - λαϊκό έλεγχο θα βάλει τον παραγόμενο πλούτο στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, στην υπηρεσία αυτών που τον παράγουν και τον κλέβουν οι κεφαλαιοκράτες.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

ΚΚΕ : Ούτε δημοψήφισμα, ούτε άλλη κυβέρνηση. Εκλογές τώρα και λαϊκή οργάνωση παντού.

Ο ίδιος λαϊκός παράγοντας είναι ο μόνος που θα εξασφαλίσει
λύσεις προς όφελος του λαού...
Κανείς πολιτικός του καπιταλιστικού μονόδρομου,
δεν θα νοιαστεί για τους αποκάτω.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Ο λαός έχει μόνο να χάσει και από τις όποιες αλλαγές γίνουν στο ΠΑΣΟΚ ή από τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας. Κάτω η κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας. Η επιδίωξή τους είναι να ανακόψουν τη λαϊκή χειραφέτηση και να εκτονώσουν τη λαϊκή αγανάκτηση. Να καλλιεργήσουν ψεύτικες ελπίδες και κυρίως να τσακίσουν το ανερχόμενο λαϊκό κίνημα. Ο λαός να απορρίψει κάθε προσπάθεια των αστών πολιτικών να διαμορφώσουν σχήματα της λεγόμενης εθνικής συνεννόησης. Πρόκειται για σχεδιασμούς σφαγιασμού του λαού, στους οποίους πρωτοστατεί το ευρωενωσιακό κεφάλαιο, μαζί του και το ελληνικό.

Οι τελευταίες εξελίξεις, όπου στον προκλητικό εκβιασμό κατά του λαού με το δημοψήφισμα μπήκε και ολόκληρος ο ευρωενωσιακός μηχανισμός, επιβεβαιώνουν το αποκρουστικό πρόσωπο της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, που είναι μια γροθιά με τα ελληνικά αστικά κόμματα, όσον αφορά στο τσάκισμα των λαϊκών δικαιωμάτων. Τον έναν εκβιασμό θα τον διαδέχεται ένας μεγαλύτερος και πιο ωμός. Η ομολογία της ΝΔ ότι αποδέχεται τη δανειακή σύμβαση δείχνει την υποκρισία της και για το μνημόνιο και το πρόσωπό της ως κόμμα της πλουτοκρατίας. Η καπιταλιστική κρίση θα βαθύνει, διέξοδος υπέρ του λαού δεν υπάρχει όσο κυριαρχούν τα κόμματα του κεφαλαίου και οι παρατρεχάμενοί τους.


Οι εξελίξεις αναδείχνουν ακόμα πιο έντονα τη σύγκρουση των δύο δρόμων ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας και κάνουν ακόμα πιο επίκαιρη την πρόταση του ΚΚΕ στο λαό: Αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία που θα διαγράψει ολόκληρο το χρέος, θα κοινωνικοποιήσει τα μέσα παραγωγής και με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό - λαϊκό έλεγχο θα βάλει τον παραγόμενο πλούτο στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, στην υπηρεσία αυτών που τον παράγουν και τον κλέβουν οι κεφαλαιοκράτες. Το δίλημμα είναι με το λαό ή με τα μονοπώλια. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Μόνο το εργατικό κίνημα και η συμμαχία του με τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς αγρότες μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση υπέρ του λαού, να σώσει το λαό από τη φτώχεια και την εξαθλίωση, παλεύοντας για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.

Ούτε δημοψήφισμα, ούτε άλλη κυβέρνηση. Εκλογές τώρα και λαϊκή οργάνωση παντού, σε κάθε τόπο δουλειάς και κατοικίας. Να μην υποκύψει ο λαός στον εκβιασμό. Οι λαϊκές μάζες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ να περάσουν τώρα σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Να αντεπιτεθούμε με στόχο την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.

www.rompa.com



Το λαοπρόβλητο φυντάνι της παγκόσμιας σοσιαλδημοκρατίας, ο άνθρωπος που τα βάζει με τα ντόπια και ξένα τραπεζικά συμφέροντα, ο ηγέτης που έδειξε τα δόντια του στους Ευρωπαίους ηγέτες υπερασπίζοντας το κυριαρχικό δικαίωμα του λαού του να αποφασίσει για το (δανειακό) μέλλον του, ο γίγαντας του πολιτικού παιχνιδιού με τις κινήσεις ματ εσωτερικής κατανάλωσης, γυρίζει από τις Κάννες αλλά από τις βαλίτσες του αναδύεται μια δυσοίωνη μυρωδιά…
Κακές γλώσσες λένε ότι η μυρωδιά προέρχεται από το κοστούμι που φορούσε στις Κάννες. Επειδή χθες είχε βάλει κολόνια με άρωμα πεύκου, μου μεταφέρθηκε ότι οι βαλίτσες του μύριζαν, όπως κατά λέξη μου περιέγραψαν, σαν να χε κάνει κάποιος την ανάγκη του κάτω από ένα πεύκο…
Οι πληροφορίες ελέγχονται και για αυτό το μεταφέρω με κάθε επιφύλαξη, γιατί κατά άλλους δεν είχε μαζί του καμιά βαλίτσα, τουναντίον του είχαν στερήσει ακόμα και το κάτω εσώρουχο.
Το ρεπορτάζ συνεχίζεται και θα σας κρατώ ενήμερους.

.

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Τι καθρεφτίζει η διαμάχη των αστικών κομμάτων πάνω στη διενέργεια δημοψηφίσματος;


Ορισμένες σκέψεις
1) Με την κίνηση περί δημοψηφίσματος ο Παπανδρέου και οι υποστηρικτές του πρωθυπουργού ομολογούν έμμεσα ότι επιχείρησαν να παίξουν αξιοποιώντας το «μέσα ή έξω από την ΕΕ» ως εκβιαστικό δίλημμα για ίδιον όφελος. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο είναι που τους κατηγορούν οι υπόλοιπες αστικές δυνάμεις.

Αλλά εδώ αξίζει να σταθούμε:

α) Να που το «μέσα ή έξω από την ΕΕ» από μόνο του δεν είναι και τόσο «επαναστατικό», όπως θέλουν να το παρουσιάζουν ορισμένοι. Στα δύσκολα γι' αυτούς μπορούν να το θέτουν ακόμα και οι αστοί εφόσον εκτιμούν ότι έτσι εξυπηρετούνται τα συμφέροντά τους. Αρα, το «έξω από την ΕΕ» είναι ανατρεπτικό, μπορεί και πρέπει να είναι τέτοιο, υπό την προϋπόθεση ότι δεν οδηγεί σε μια άλλου τύπου αστική διαχείριση.

β) Από τη στιγμή που η αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι φτάνουν, είτε ευθέως είτε διά της τεθλασμένης, να ανασύρουν στο προσκήνιο (και να τσακώνονται γι' αυτό) μια στρατηγική τους επιλογή, όπως είναι η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ, σημαίνει ότι το σύστημά τους, μπροστά στη διογκούμενη λαϊκή οργή, έχει απολέσει αρκετά από τα «οχυρωματικά έργα» που έχει στήσει για να διατηρείται στην εξουσία.

Οτι, δηλαδή, μια σειρά από τις ασφαλιστικές δικλίδες που κάθε εξουσία διαθέτει, ώστε τη στιγμή της κρίσης να μη χτυπηθεί το σύστημά της στους ακρογωνιαίους λίθους του, έχουν καταρρεύσει.

Με άλλα λόγια, και μόνο η ανακίνηση θέματος «ΕΕ» σήμερα στην Ελλάδα από πλευράς αστικού πολιτικού κόσμου δείχνει ότι οι «από πάνω» έχουν σοβαρή δυσκολία να κυβερνούν όπως πριν.

2) Δεδομένης της ελαχιστοποίησης έως εκμηδενισμού της σχετικής αυτοτέλειας που έχει το πολιτικό σύστημα της άρχουσας τάξης από τα συμφέροντα που υπηρετεί, τίθεται το ερώτημα:

Η μερίδα της άρχουσας τάξης που είδε να εξυπηρετείται από την κίνηση Παπανδρέου, με τις άλλες μερίδες που μέσω των υπόλοιπων αστικών κομμάτων εκφράζουν την ολική διαφωνία τους στην έγερση έστω και εμμέσως ζητήματος περί την ΕΕ, σε τι επίπεδο ενδοαστικής διαμάχης βρίσκονται;

3) Πολλοί μιλούν για μια Ελλάδα «αδύναμο κρίκο» της Ευρωζώνης και της ΕΕ. Τι να σκεφτεί κανείς;

α) Οτι στο πλαίσιο της ενδοϊμπεριαλιστικής διαμάχης, αυτού του αδυσώπητου πολέμου μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων, από τη μια μεριά της Ουάσιγκτον και από την άλλη των Βρυξελλών, η Ελλάδα επιλέγεται ως πεδίο μιας σύγκρουσης όχι μόνο επί του οικονομικού αλλά και του γενικότερου γεωπολιτικού πεδίου;

β) Οτι στο πλαίσιο αυτής της σύγκρουσης οι ενδοαστικές αντιθέσεις στην Ελλάδα δεν αποτελούν παρά μια ελάχιστη σμίκρυνση ή αντανάκλαση των γενικότερων ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, που ενδεχομένως να εγκυμονούν επιδιώξεις για νέες ισορροπίες που αφορούν ευρύτερα στο συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ ΗΠΑ - Ευρωζώνης...

Πρόκειται για ερωτήματα που φυσικά δεν πρόκειται να απαντηθούν με ευθύ τρόπο από το πολιτικό κατεστημένο της ολιγαρχίας και τα κόμματά της.

Τα τελευταία, με ή χωρίς δημοψήφισμα, με ή χωρίς εκλογές, με ή χωρίς «συναινέσεις», με ή χωρίς «κυβερνήσεις εθνικής σωτηρίας», ήταν, είναι και θα είναι πάντα προσανατολισμένα να βρουν εκείνο το «μόντους βιβέντι» ώστε να διαχειριστούν την κρίση προς όφελος του κεφαλαίου, φορτώνοντάς την μέσα από πολιτικούς ελιγμούς στα μόνιμα θύματα - εργαζόμενους.

Σε κάθε περίπτωση, δηλαδή, ένα είναι το βέβαιο, στην Ελλάδα και στον κόσμο:

1) Οτι οι εγχώριες ενδοαστικές αντιθέσεις σε καμία περίπτωση δεν αναιρούν την ενότητα όλων των μερίδων της πλουτοκρατίας εναντίον του λαού.

2) Οτι πέρα από τους ανταγωνισμούς τους, τα ιμπεριαλιστικά κέντρα είναι ενωμένα απέναντι στους καταπιεζόμενους όλου του κόσμου.

Και κάτι ακόμα:

Οτι η λαϊκή οργή και αγανάκτηση, εφόσον πάρει την πολλαπλασιαστική δύναμη της οργάνωσης και του σχεδιασμένου ταξικού αγώνα, της αντίστασης και της αντεπίθεσης, είναι δυνατόν όχι μόνο να οξύνει τις αντιθέσεις μεταξύ των κεφαλαιοκρατών και των πολιτικών τους εκπροσώπων, αλλά και να αξιοποιεί αυτές τις αντιθέσεις νικηφόρα για το λαό.

Του Ν. Μπογιόπουλου
.

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Κάτω η κυβέρνηση. Εκλογές τώρα.


Η ανακοίνωση του ΚΚΕ.
«Κάτω η κυβέρνηση. Εκλογές τώρα. Όχι στον ωμό εκβιασμό και την ιδεολογική τρομοκρατία σε βάρος του λαού. Ο εκβιασμός δεν θα περάσει», τονίζει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του σχολιάζοντας την εξαγγελία του Πρωθυπουργού για διενέργεια δημοψηφίσματος.

Στην ανακοίνωσή του, το ΚΚΕ αναφέρει ακόμη τα εξής: «Η εξαγγελία του πρωθυπουργού για δημοψήφισμα σημαίνει ότι στήνεται ένας πελώριος μηχανισμός καταναγκασμού του λαού, όπου η κυβέρνηση και η ΕΕ θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα, τις απειλές, την προβοκάτσια για να γονατίσουν την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, για να υφαρπάξουν το ναι στη νέα σύμβαση.

Το δημοψήφισμα πρόκειται να διεξαχθεί με έναν αντιδραστικό νόμο και βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι τη θέση του ΚΚΕ με εκείνη της ΝΔ και των άλλων κομμάτων, παρότι αυτή είναι διαμετρικά αντίθετη, ενώ η στρατηγική της κυβέρνησης ταυτίζεται με της ΝΔ, του ΛΑΟΣ και των παρατρεχάμενών τους.

Εκλογές τώρα. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να τις επιβάλλουν και να τις υποδεχθούν με μαζικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα. Με τη δράση και την ψήφο τους να καταφέρουν ένα ισχυρό πλήγμα στο αστικό πολιτικό σύστημα, να ανοίξουν το δρόμο για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, της εξουσίας των μονοπωλίων».

Υ.Γ. βυσσινόκηπου: Είναι πολύ σημαντική η τελευταία παράγραφος και δυστυχώς τη ζυμώνει αταλάντευτα μόνο το ΚΚΕ αυτό τον καιρό. Ο κόσμος δεν πρέπει να διαλέξει ποιό τμήμα του αστικού πολιτικού κατεστημένου θα του περάσει τη θηλιά από το λαιμό. Πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται και να παλεύει για την ανατροπή του ίδιου του πολιτικο-κοινωνικού συστήματος.
Από την άλλη άκουσα τον Τσίπρα χθες βράδυ στον Alter και εκεί που τα λεγε καλά για τη δυναμική του λαϊκού παράγοντα και τη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, μας πέταξε την πρόταση να δανειστεί η χώρα από άλλους μη ευρωπαίους δανειστές και μας παρέλυσε. Επίσης ότι μας έχει σώσει(;;;)το γεγονός ότι βρισκόμαστε στο σκληρό πυρήνα της ευροζώνης κι ότι εκτός αυτού θα πέφταμε στον "Καιάδα". Τέλος μίλησε για σωτηρία από τις δημόσιες επενδύσεις εντός καπιταλισμού, σκορπίζοντας έτσι αυταπάτες για το ρόλο του αστικού κράτους. Μα αν ήταν αυτό αριστερή πολιτική αντίληψη, τότε ο μεγαλύτερος σοσιαλιστής ήταν ο γερο-Καραμανλής που "κρατικοποίησε" τις προβληματικές και με κρατικά (δικά μας) λεφτά, επιδότησε την ανάπτυξη των καπιταλιστών παρέχοντάς τους τζάμπα υπηρεσίες...
Τι να πω. Καλή η ενότητα, αλλά για να κάνουμε τι;

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Αννα... Ελα λοιπόν και μην ντραπείς, μα σε παρακαλώ μονάχα, πες ότι θες όμως μην πεις πως με εχεις αγαπήσει τάχα

Σκάνδαλο Διαμαντοπούλου...



ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Της Τζένης Κ.
Να χαρώ εγώ διαφάνεια, αντικειμενικότητα και ολίγη από σωτηρία της χώρας! Αν τα στοιχεία που μέχρι πρότινος κυκλοφορούσαν στην πιάτσα των Eκτυπώσεων και τελικά αφίχθησαν στις 25/10 –δια στόματος Αργύρη Ντινόπουλου- στη Βουλή, είναι αληθινά…, με τι πρόσωπο, με τι ταγιέρ, με τι μαλλί θα ξανατολμήσει η αδυσώπητη υπουργός Παιδείας να εκσφενδονίσει κατά την προσφιλή της συνήθεια τον επόμενο λίθο εναντίον των αμαρτωλών εκπαιδευτικών και μαθητών; Ακούσατε- ακούσατε λοιπόν τι έχει τελικά, όπως όλα δείχνουν, συμβεί με τα σχολικά βιβλία:

Ενώ ο διαγωνισμός για την προμήθεια χαρτιού έληγε τον Οκτώβριο του 2010, η διευθύνουσα σύμβουλος του ΟΕΔΒ έστειλε το φάκελο στο Ελεγκτικό Συμβούλιο (το οποίο δαχτυλοδείχτηκε από την υπουργό ως υπεύθυνο για το γνωστό πρόβλημα με τα βιβλία)με καθυστέρηση 6 μηνών. Καθ’ όλο αυτό το διάστημα οι συμβουλάτορές της στο υπουργείο περί άλλα τύρβαζαν…
Επειδή η διαδικασία, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν περατώθηκε με τον ορθόδοξο τρόπο, το Υπουργείο «αναγκάστηκε» να λύσει το θέμα καταφεύγοντας στη συνταγή της απευθείας ανάθεσης… Άχου το μωρέ, σύρθηκε το παντέρμο στην παρατυπία…
Ενώ ο διαγωνισμός αφορούσε την προμήθεια 13 τόνων χαρτιού έγινε ανάθεση για 9.915 τόνους. Τα πονηρά μυαλά, οι κακές γλώσσες κι ο βουλευτής της Ν.Δ. Νίκος Νικολόπουλος (που είχε προγραμματίσει να θέσει πριν δυο μήνες το συγκεκριμένο ερώτημα στη Βουλή αλλά τελικά δήλωσε κώλυμα…) υπαινίσσονται ότι η ποσότητα προσαρμόστηκε προκειμένου, πολλαπλασιαζόμενη επί την τιμή της απευθείας ανάθεσης, να δίνει (μαντέψτε) το ποσό του προϋπολογισμού που προοριζόταν για χαρτί…
Επίσης, ούτε λόγος δεν έγινε για την αξιοποίηση των 5.000 τόνων χαρτιού που βρίσκονταν αποθηκευμένοι στα υπόγεια του Ο.Ε.Δ.Β..
Από τα 5.000.000 σχολικά βιβλία που ήδη υπήρχαν (!) τα 3.000.000 πουλήθηκαν στην Κύπρο (πού να πήγε το παραδάκι;) και τα υπόλοιπα 2.000.000 στα ελληνικά βιβλιοπωλεία για την εξυπηρέτηση των μαθητών των ιδιωτικών σχολείων…
Κι ενώ, σε ό,τι αφορά τα φετινά βιβλία, όλες οι συμβάσεις έχουν παγώσει, το ΙΤΥΕ «Διόφαντος», προνομιούχο τέκνο της κυρίας Άννας με έδρα την Πάτρα, προεισέπραξε στα τέλη του Σεπτέμβρη 25.800.000 ευρώ για τα βιβλία του 2012….Ήμαρτον!
Την παραπάνω διαδικασία ανέλαβε να εποπτεύσει, όχι κάποιο προβλεπόμενο όργανο της Πολιτείας, αλλά ιδιώτης δικηγόρος… Πώς μπαμπά; Με απευθείας ανάθεση παιδί μου…
Ο «Διόφαντος» επιπλέον ήταν που επέλεξε κατόπιν «διαπραγμάτευσης» (άλλα λόγια να αγαπιόμαστε αλλά πρόκειται πάλι για την προσφιλή συνοπτική τακτική) την εταιρία που παρήγαγε τα cd…
Τέλος, (η χαριστική βολή) στο «Διόφαντο» έχουν γίνει πολυάριθμες προσλήψεις παιδιών του υπουργείου χωρίς κανέναν απολύτως διαγωνισμό…
Φρίξατε ή όχι ακόμα;;;;

Κατόπιν όλων αυτών και εφόσον δεν υπάρξουν τεκμηριωμένες απαντήσεις από πλευράς υπουργείου, ευχόμεθα από καρδιάς, ο Διόφαντος να γίνει Διο- φάντης Μπαστούνι για την περαιτέρω πορεία της υπουργού…




.

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Μπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς ανθρώπους για πολύ καιρό, αλλά δεν μπορείς να τους κοροϊδεύεις όλους για πάντα.


Τα γεγονότα που έλαβαν μέρος το τελευταίο διήμερο ήταν πραγματικά πρωτόγνωρα σε μαζικότητα, ένταση και πάθος στην περιοχή του Λασιθίου. Την τελευταία 20ετία είχαμε λίγες πολιτικές δράσεις, συνήθως μεμονωμένες και εντελώς ακτιβίστικες, που απλά έσπαγαν τον κανόνα της σιωπηρής συναίνεσης. Ο Κένεντυ όμως είχε πει μια σωστή κουβέντα που αργότερα μελοποιήθηκε από τον εντιμότατο κύριο Μάρλεϋ. Μπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς ανθρώπους για πολύ καιρό, αλλά δεν μπορείς να τους κοροϊδεύεις όλους για πάντα. Φαίνεται ότι ο φιλήσυχος Λασιθιώτης, συντηρητικά διαπαιδαγωγημένος και έντονα χειραγωγημένος από τους βολευτές της εξουσίας, άρχισε να αντιδρά. Όχι βέβαια με τρόπο εξόχως μαζικό. Πάλι μειοψηφίες παίρνουν την πρωτοβουλία δράσης. Όμως ενώ κάποτε αυτές οι πρωτοβουλίες έφερναν τη θυμηδία ή τον αρνητικό σχολιασμό από την πλειοψηφία, τώρα η πλειοψηφία άρχισε να συνδράμει την πολιτική της αντίστασης και ανυπακοής. Με λίγα λόγια το καθεστώς της σίγουρης πολιτικής πελατείας, αρχίζει να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Χάνει τα στηρίγματά του. Βλέπετε τα αντίδωρα τελείωσαν. Το σύστημα δεν μπορεί να δώσει σήμερα όσα έδινε χθες για να αλλοιώσει συνειδήσεις ή να λειάνει αντιστάσεις. Η φιλοσοφία της αγωνιστικής στάσης ζωής κερδίζει έδαφος. Και κερδίζει έδαφος γιατί τώρα η φιλοσοφία αυτή πατάει στην αναγκαιότητα. Για να το πω πιο απλά, στην ανάγκη της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων να λύσουν τα βιοποριστικά τους προβλήματα. Όμως βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή. Ειδικά στο Λασίθι έχουμε μεγάλη απειρία στην οργάνωση ΛΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ. Για αυτό πολλές φορές στο τόπο μας θεοποιούμε την αυθόρμητη αντίδραση, ενώ σνομπάρουμε τη συνειδητή. Βλέπεις, η συνειδητή αντίδραση είναι πιο δύσκολη. Γεννιέται μετά από επίπονη διαλεκτική σκέψη κι όχι από πρόσκαιρο θυμό. Η συνειδητή αντίδραση είναι ωριμότερη, έχει διάρκεια και όραμα. Στο τόπο μας λοιπόν, λόγω της απειρίας θα γίνουν και λάθη. Λόγω της απειρίας μπορεί να παρασυρθούμε πιο εύκολα από ασυνεπείς λαοπλάνους και καιροσκόπους που σήμερα θα το παίξουν "φίλοι του λαού"... Χρειάζεται προσοχή. Όμως το καινούριο που γεννιέται είναι δεδομένο. Άνθρωποι που είχαν χάσει την πίστη τους στη δύναμη της απεργίας και προτιμούσαν να μην θυσιάσουν ένα μεροκάματο... σήμερα συμμετέχουν στην απεργία. Δεν την απαξιώνουν. Την θεωρούν δύναμη στα χέρια τους. Κάποτε έλεγαν ας απεργήσει η Αθήνα, αφού αυτή δίνει το στίγμα, και πόνταραν χυδαία στον αγώνα κάποιων άλλων για να λυθούν τα δικά τους προβλήματα. Σήμερα όμως κατεβαίνουν στην απεργία. Κάποιοι λιγότεροι, κατεβαίνουν και σε πορείες όπως απέδειξε και το τελευταίο απεργιακό διήμερο στον Άγιο Νικόλαο. Είναι αυτοί που θέλουν να διαδώσουν τη θέση τους και να τη ζυμώσουν με τον κόσμο. Είναι αυτοί που θέλουν να δείξουν ότι η απεργία δεν είναι μια μέρα ξεκούρασης, αλλά αποφασιστικής δράσης. Είναι αυτοί που δεν επιζητούν απλά να καταγραφούν σε κάποιο κατάλογο ποσοστού συμμετοχής στην απεργία, αλλά να σχηματίσουν με εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους την εμπροσθοφυλακή της κοινωνικής απελευθέρωσης... Εργαζόμενοι, έμποροι, άνεργοι, νεολαίοι κι αγρότες, συζητούν στα καφενεία της περιοχής μας για πολιτική. Μόλις μερικά μόλις χρόνια πριν, η πολιτική κουβέντα οδηγούσε στη κενολογία και στη βαρεμάρα και οι παρέες την απέφευγαν, όπως αποφεύγει ο διάβολος το λιβάνι. Πριν μερικά χρόνια ούτε που περνούσε από το μυαλό του Μεραμπελιώτη να ρίξει αντικυβερνητικά συνθήματα μπροστά στους επισήμους κατά την διεξαγωγή μιας παρέλασης. Πόσο μάλλον να συνδράμει σε μια πορεία διαμαρτυρίας εναντίον τους. Κι όμως το έκανε μόλις στη προχθεσινή παρέλαση. Ποιός; Αυτός που έσπευδε πριν χρόνια να χαζέψει την εξέδρα με τις γραβάτες, τις κλάρες και τα καλυμμαύκια. Αυτός που όταν κατάφερνε να συναγελαστεί μαζί τους ή έστω να ανταλλάξει μια χειραψία, αποκτούσε περηφάνια δέκα Καρδιναλίων. Την 28η Οκτωβρίου όμως του 2011 οι επίσημοι όχι μόνο δεν έκατσαν για να φάνε την πάστα τους στα "Αστέρια", αλλά δεν έβλεπαν την ώρα να τελειώσει το μαρτύριο της δημόσιας χλεύης τους. Βασιζόμενοι στις βεβαιότητες του χθες η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ επέλεξε σαν τόπο σύναξης της "σοσιαλιστικής" διεθνούς το Λασίθι. Το Λασίθι επιλέχθηκε κυρίως επειδή υπάρχει έλλειψη οργανωμένου και μαζικού, λαϊκού κινήματος. Όμως ατυχώς δεν τους έκατσε το σκηνικό όπως το περίμεναν. Και για αυτό άλλωστε γέμισαν την περιοχή μας με εκατοντάδες πραιτοριανούς. Ακόμα κι από την Αθήνα ήρθαν διμοιρίες. Σε τέτοιο βαθμό που η περιοχή του Κάτω Μεραμπέλλου θύμιζε έδρα αστυνομικού κράτους. Τόση Δημοκρατία είχαμε να δούμε από το καιρό της χούντας, σχολίαζαν οι παλιότεροι. Προέκυψε μ' αυτά και μ' αυτά, μια απρόσμενη συγκέντρωση κόσμου, που επηρεασμένος και από τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην παρέλαση, πήγε να διαμαρτυρηθεί για το σύνολο της πολιτικής της Κυβέρνησης και για το υποκριτικό ενδιαφέρον της να σώσει τους...Αραβικούς λαούς. Οι δυνάμεις καταστολής απάντησαν με την υπερ-αντίδραση ενός σαστισμένου αστυνομικού κράτους. Απάντησαν με απρόκλητη και αδικαιολόγητη βία. Ρίξαν χημικά σε ανθρώπους που ούτε κουκούλες είχανε, ούτε μολότωφ κρατούσανε. Ρίξαν χημικά σε γυναίκες και παιδιά. Σε διαδηλωτές που δεν έχουν ξαναδεί ποτέ την πανοπλία των ΜΑΤ. Όταν μάλιστα, πήραν την εντολή της εκκαθάρισης του δρόμου, έριξαν επάνω στους τελευταίους 50 διαδηλωτές, ανθρώπους της ασφάλειας πρωθυπουργού και πιθανά της ΚΥΠ. Οι "κύριοι" αυτοί έπεσαν με πρωτοφανή αγριότητα επάνω στους διαδηλωτές με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό του συναγωνιστή μας στη Λαϊκή Συσπείρωση Μαθιού Φιλιππάκη και του γιού του Γιώργου. Κατόπιν αφού τους συνέλαβαν, τους φόρτωσαν με το μισό ποινικό κώδικα και αντί του Νοσοκομείου τους κράτησαν στην ασφάλεια μέχρι τις 3 τα ξημερώματα. Ειδική μνεία πρέπει να κάνουμε για τον διοικητή των ΤΑΕ Λασιθίου, Παπαδάκη, ο οποίος έδινε ο ίδιος εντολές για το ποιούς πρέπει να κυνηγήσουν και να χτυπήσουν ασφαλίτες... Όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι οι συναγωνιστές, είχαν σταμπαριστεί από τον εν λόγω κύριο από τα γεγονότα της παρέλασης. Μέσα σε μια τέτοια ωραία και ταιριαστή ατμόσφαιρα γεμάτη καπνογόνα και βία, ξεκίνησε το συνέδριο της "σοσιαλιστικής" διεθνούς. Μπορεί να είχαν προβλήματα απαρτίας οι σοσιαλδημοκράτες με τις απουσίες, Μπεν Αλί, Μουμπάρακ και Καντάφι, μπορεί ο Αραβικός κόσμος να ξέρασε τους "σοσιαλιστές" ηγέτες του, αλλά πάντα με την βοήθεια της ευρωατλαντικής συμμαχίας μπορεί να βρεθούν νέοι ηγέτες από την μεγάλη στρατιά προθύμων φερέλπιδων "σοσιαλιστών". Κι όλα αυτά θα αποφασιστούν σε εγκαταστάσεις με πισίνες, λουξ σουίτες, σπα, μασάζ και τόσα άλλα κομφόρ που δένουν με τις απαιτήσεις ενός κεντροαριστερού συνεδρίου. Ας προσέχουν όμως οι σύνεδροι, γιατί από τις ευχές του κόσμου μπορεί να τους κάτσει στο λαιμό κανένα ψαροκόκαλο. Η περιοχή μας άλλωστε φημίζεται για το φρέσκο ψάρι της.
Υ.Γ. Ευχαριστώ τους δεκάδες φίλους που πέρασαν από το νοσοκομείο, αμέσως μετά το λυποθυμικό επεισόδιο από τα "σπρωξίματα" που είχαμε με τις αστυνομικές δυνάμεις στο τέλος της παρέλασης. Ευχαριστώ και τους εκατοντάδες φίλους, που μέσω τηλεφώνου νοιάστηκαν για την υγεία μου. Η αλληλεγγύη ολων μας, θα μας δώσει τη δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα. Μέχρι τη νίκη.


Αφιερωμένο στους γαλονάδες της καταστολής