ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ

Ένα φεστιβάλ νεολαίας, που απλώνει την ιδεολογία της απελευθέρωσης της εργατικής τάξης σε όλη την Ελλάδα με πολυπύκοιλες πολιτικές-πολιτιστικές δράσεις, σήμερα θα διεξαχθεί και στον Άγιο Νικόλαο.

Το φεστιβάλ της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας και της εφημερίδας ΟΔΗΓΗΤΗ που έχει συνδεθεί με γενιές νέων αγωνιστών της μεταπολίτευσης, σήμερα στις 8 το βράδυ θα μας θυμίσει ότι η νεολαία είναι από τη φύση της ριζοσπαστική και αγωνιστικά παρούσα ακόμα και σε εποχές που το mainstream πολιτιστικό ρεύμα αποχαύνωσης δείχνει ανίκητο.

Τα παιδιά της ΚΝΕ θα είναι στη λίμνη σήμερα συις 8, θα μιλήσουν για πολιτική, θα συζητήσουν με όσα παιδιά ψάχνουν τις βαθύτερες αιτίες για τη φτώχεια και την μοιρολατρία που οι δυνάμεις του κεφαλαίου δημιουργούν.

Έκθεση βιβλίου, προβολές, καλλιτεχνικό πρόγραμμα και πολιτική ομιλία, θα φιλοξενηθούν στο χώρο του φεστιβάλ.

.

Νομοσχέδιο για αυθαίρετα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Λαϊκή Συσπείρωση Ηρακλείου

Νομοσχέδιο για αυθαίρετα
Η κυβέρνηση, από τον επόμενο μήνα, εγκαινιάζει ένα νέο φοροεισπρακτικό σαφάρι για την είσπραξη των προστίμων από την «τακτοποίηση» για 20 έως 40 χρόνια των αυθαιρέτων, με βάση το σχετικό νομοσχέδιο που κατατίθεται στη βουλή. Στόχος η είσπραξη αρκετών δισ. ευρώ από τους ιδιοκτήτες τους μέσα στα επόμενα χρόνια. Από το νομοσχέδιο απουσιάζει οποιαδήποτε πολιτική για τη λαϊκή στέγη.

Το αποτέλεσμα αυτών των ρυθμίσεων θα είναι να «στεγνώσει» κι άλλο τις τσέπες των λαϊκών οικογενειών χωρίς τελικά να μονιμοποιεί τις κατοικίες τους, ενώ μετατρέπει χιλιάδες κόσμου σε ομήρους της πολιτικής αυτής.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση που τάχα μου κόπτεται για την πάταξη της αυθαιρεσίας και της διαφθοράς :

- ικανοποιεί στο σχετικό νομοσχέδιο ένα πάγιο αίτημα του μεγάλου κεφαλαίου για αδειοδοτήσεις - εξπρές με όρους «fast track», σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και της υγείας των εργαζομένων. Διευκολύνει το ξεπούλημα της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, προκειμένου οι μεγάλες επιχειρήσεις να εγκαταστήσουν σ' αυτήν τις κερδοφόρες επενδύσεις τους. Παραδίδει σε ιδιώτες τόσο τον έλεγχο των περιβαλλοντικών μελετών, όσο και τον έλεγχο τήρησης των περιβαλλοντικών όρων από τους επιχειρηματίες κατά την περίοδο λειτουργίας των εγκαταστάσεων!

- καταργεί τα πολεοδομικά γραφεία με τη μορφή και τις αρμοδιότητες που γνωρίζουμε και δημιουργεί σε κάθε καλλικρατικό δήμο Υπηρεσία Δόμησης. Τον έλεγχο για την εφαρμογή της οικοδομικής άδειας κατά τα στάδια ανέγερσης μιας οικοδομής, αναλαμβάνει το Σώμα Ελεγκτών Δόμησης, που θα αποτελείται από ιδιώτες μηχανικούς. Δηλαδή, τους ιδιώτες μηχανικούς θα ελέγχουν ιδιώτες μηχανικοί. Ερωτηματικό παραμένει αν το κόστος του ελέγχου που θα πληρώσει ο ιδιοκτήτης της οικοδομής θα συμπεριλαμβάνεται στο κόστος της οικοδομικής άδειας ή θα αποτελεί ένα ξεχωριστό χαράτσι.

Απ’ όπου και να το πιάσει κανείς το νομοσχέδιο μόνο τα λαϊκά συμφέροντα δεν εξυπηρετεί. Στόχος, κυβέρνησης – ΕΕ είναι η αρπαγή της μικροϊδιοκτησίας και η συγκέντρωσή της στο μεγάλο κεφάλαιο. Οι χωροταξικοί και πολεοδομικοί σχεδιασμοί μέσα από τις αλλαγές στις χρήσεις γης που πρόσφατα συζητήθηκαν το ΔΣ Ηρακλείου, υπηρετούν αυτό το σκοπό.

Τώρα χρειάζεται αγώνας για να μην περάσουν τα νέα μέτρα. Είναι η ώρα οι εργαζόμενοι να ανατρέψουν τις πολιτικές αυτές και να διεκδικήσουν άλλου τύπου εξουσία με κεντρικό σχεδιασμό, όπου η γη θα αποτελεί λαϊκή περιουσία και θα εξασφαλίζει φτηνή κατοικία για όλο το λαό.

28/7/2011

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

Βιβλίο: Γκας ο γκάνγκστερ

Αναρτήθηκε από τον/την a8lios στο Ιουλίου 27, 2011

Τελικά ο Αντώνης Σουρούνης εξελίσσεται σε έναν από τους αγαπημένους μου συγγραφείς (έχω διαβάσει επίσης “το μονοπάτι στη θάλασσα”, καθώς και “Το μπαστούνι“). Καλά, από σύγχρονους Έλληνες δε το συζητώ. Όσα λέει εδώ ο Δημοσθένης Κούρτοβικ για τον συγγραφέα τα προσυπογράφω:

Ο Αντώνης Σουρούνης σε διεθνή κλίμακα είναι ξαδέλφι του Τζακ Λόντον και του Μπλαιζ Σαντράρ. Και αν υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα “προλεταριακή λογοτεχνία”, μόνο από τον Σουρούνη εκπροσωπείται – και μάλιστα στη γνήσια ελληνική, σύμφωνα με τις μαρξιστικές προδιαγραφές ολότελα ανορθόδοξη εκδοχή της. Ο Σουρούνης είναι πότε γκάσταρμπαϊτερ και πότε αλήτης, πότε ναυτικός και πότε μπάρμαν ή επαγγελματίας χαρτοπαίκτης σε καζίνο – έκφραση μιας στροβοσκοπικής κοινωνικής ύπαρξης, άστατης, σκληρής και συναρπαστικής…
Τα βιβλία του Αντώνη Σουρούνη είναι η ζωντανή απόδειξη για τα πόσα μπορεί να πετύχει ένας συγγραφέας όταν, εκτός από ταλέντο, έχει πραγματικά κάτι ν’ αφηγηθεί.

Κάποιοι τον χαρακτηρίζουν “Έλληνα Μπουκόφσκι”. Ναι, έχει και μια τέτοια πλευρά, σαφώς. Κυρίως επειδή και στους δύο η ζωή και η τέχνη τους είναι έννοιες σχεδόν ταυτόσημες. Και οι δύο είναι ό,τι γράφουν, σε μεγάλο βαθμό.

Όμως στον Σουρούνη το στοιχείο της εργασίας παίζει σημαντικότερο ρόλο από αυτόν του περιθωρίου, πρώτα αυτό είναι που τον καθορίζει, σε αντίθεση με τον Μπουκόφσκι. Επίσης στη γραφή του οι δεσμοί φιλίας/συναδελφικότητας ισορροπούν σε σημαντικότητα με τους ερωτικούς.

Επιπλέον, έχει και ένα άλλο στοιχείο ο Σουρούνης. Αυτό που γράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου το απόσπασμα από “ΤΑ ΝΕΑ”: “Στον Σουρούνη βρήκα την παλιά νεοελληνική γλυκύτητα και αθωότητα, που τείνουν να εκλείψουν στισς μέρες μας” (όπου “αθωότητα” εγώ θα έβαζα “ντομπροσύνη”, αλλά τέλος πάντων…).

Τί διαπραγματεύεται το βιβλίο;

Ξεκινά με μια σκηνή στο “σήμερα”, για να πάρει πάσα και ν’ αρχίσει να ξετυλίγει το κουβάρι από την αρχή. Ο Γκας μεγαλώνει σε ένα χωριό της Καλαμάτας με τη μάνα του. Τον πατέρα του δε τον έχει γνωρίσει, τους έχει παρατήσει. Η μάνα του πεθαίνει. Λόγω αυτού, λόγω του ότι δεν υπάρχει μαλακία στο χωριό στην οποία να μην είναι μπλεγμένος, καθώς και λόγω μιας πορνοσειράς που συγγράφει κάνοντας το μέρος άνω κάτω, στα 15 του τον στέλνουν στον πατέρα του στη Γερμανία.

Εκείνος είναι απατεωνάκος, χωμένος στη νύχτα και στα χαρτιά. Απέναντι στο γιό του είναι σαν τοίχος στον οποίο εκείνος βαράει το κεφάλι του. Μένει κοντά του 2-3 χρόνια. Εκεί βγάζει τα πρώτα του νυχτοκάματα, μαθαίνει χαρτιά, γνωρίζει γυναίκες, κάνει κάποιες δυνατές φιλίες.Έπειτα δεν αντέχει πια, φεύγει, τριγυρνά κάποια χρόνια στη Γερμανία δουλεύοντας σε ό,τιδήποτε και γκομενίζοντας, όσπου κάποια στιγμή κατελήγει να μπαρκάρει με ένα σαπιοκάραβο. Σχεδόν το μισό βιβλίο αφηγείται ιστορίες πάνω στο πλοίο, γύρω από αυτό. Όταν ξεμπαρκάρει γυρνά στο πατέρα του, όπου και ξανασυγκρούονται.

Το “Γκας ο γκάνγκστερ” είναι ένα αντρικό βιβλίο. Δεν απευθύνεται μόνο σε άντρες, πώς θα μπορούσε άλλωστε; Δε θα μπορούσε όμως να έχει γραφτεί ποτέ από γυναίκα, σαφέστατα.

Πάλι στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, ένα απόσπασμα από το Έθνος, πέρα απ’ τις γλυκανάλατες σάλτσες, λέει και αυτό αλήθειες: “Ένα βιβλίο που κάθε αγόρι ή άντρας θα ‘θελε να διαβάσει ή να έχει γράψει, κάθε κορίτσι ή γυναίκα θα πρέπει να διαβάσει, αν θέλει να μάθει να βλέπει πίσω από εκείνο που φαίνεται”.

Τέλος, πρέπει να πω πως, χάρη στο κωμικό-αυτοσαρκαστικό (στο βαθμό που περιέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία) αλλά και “πρόστυχο” στυλ του Σουρούνη, ειδικά όσον αφορά τις ερωτικές σκηνές, όπως και λόγω του ότι μεγάλο κομμάτι του εκτιλύσσεται στη θάλασσα, το βιβλίο είναι καθαρά καλοκαιρινό και πολύ καλό για παραλιακό διάβασμα.

copy-paste από http://mygranma.wordpress.com/

ΔΙΚΑΙΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΤΑΞΙ

«Με την εξόντωση των μικρών ιδιοκτητών ταξί ο στόχος της κυβέρνησης είναι να βάλει πόδι το μεγάλο κεφάλαιο στο φιλέτο της συγκεκριμένης αγοράς. Το αποτέλεσμα θα είναι», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ σχετικά με την απελευθέρωση του κλάδου των ταξί, «να μετατραπεί σταδιακά το ταξί σε είδος πολυτελείας για το λαό, ενώ οι μισθωτοί οδηγοί που θα εργάζονται σε αυτές τις συνθήκες θα οδηγηθούν σε καθεστώς γαλέρας».

Το ΚΚΕ χαρακτηρίζει τα επιχειρήματα της κυβέρνησης «ότι θα φτηνύνουν οι υπηρεσίες και ότι θα βρουν δουλειά οι άνεργοι», ψεύτικα και αποπροσανατολιστικά. «Η μονοπώληση κλάδων της οικονομίας δεν είναι σίγουρο ότι ρίχνει τις τιμές, ενώ η εμπειρία δείχνει ότι χειροτερεύει τους όρους εργασίας και μειώνει τη συνολική απασχόληση», τονίζεται στην ανακοίνωση.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους στο ταξί και τους μικρούς ιδιοκτήτες «να εμποδίσουν την καταστροφική γι’ αυτούς πολιτική της κυβέρνησης, να μην εγκλωβιστούν στα προπαγανδιστικά τερτίπια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ».

Το συμφέρον των αυτοαπασχολούμενων και των εργαζομένων στη μεταφορά, σύμφωνα με το ΚΚΕ, «ταυτίζεται με τις λαϊκές ανάγκες για ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο φορέα συγκοινωνιών, όπου θα εντάσσεται και το ταξί ως συμπληρωματικό μέσο. Οι μεγάλες επιχειρήσεις που θα μετατραπούν σε κοινωνική λαϊκή ιδιοκτησία και ο συνεταιρισμός των μικροϊδιοκτητών ενταγμένα σε αυτόν τον φορέα μπορούν να εξασφαλίσουν σίγουρη εργασία, αξιοπρεπή μισθό και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς σε εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους».

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ...

Το πράσινο κουτόχορτο και τα πράσινα άλογα του ΠΑΣΟΚ.

Η Λαϊκή δυσαρέσκεια από τις επιπτώσεις της συνεχιζόμενης αντιλαϊκής και αντεργατικής πολιτικής δεν μπορεί να κρυφτεί, οι διαμαρτυρίες δε λένε να κοπάσουν. Το οργανωμένο ταξικό κίνημα βάζει την ανεξίτηλη σφραγίδα του, όχι μόνο στους συνεχιζόμενους ταξικούς αγώνες, οι οποίοι αναμένεται να ενταθούν στο αμέσως προσεχές διάστημα, αλλά σαλπίζει το ταξικό πολεμικό παιάνα σ’ ολόκληρη την εργαζόμενη Ευρώπη. Το κάλεσμα αυτό, το οποίο μπορεί να έχει τη μορφή πανό στην Ακρόπολη, ( η οποία δεν ανήκει αποκλειστικά στα καπιταλιστικά λαμόγια, αλλά, κυρίως, σε όλη την ανθρωπότητα και με το κατέβασμα της γερμανικής σβάστικας σηματοδοτεί την αέναη Λαϊκή πάλη και ενάντια στον αστικό Κοινοβουλευτικό φασισμό ) μπορεί να είναι ανοιχτή ταξική σύγκρουση με τους εφοπλιστές και τα τσιράκια τους στους καταπέλτες των απεργούντων πληρωμάτων των πλοίων, αναμεταδίδεται μέσω των δελτίων ειδήσεων σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Μολονότι τα δελτία ειδήσεων των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης σερβίρουν τις σχετικές εικόνες, κάνοντας λόγο για ‘εικόνες ντροπής’, στην ουσία το ΠΑΜΕ στέλνει μήνυμα σ’ ολόκληρο τον κόσμο, ότι ο ταξικός αγώνας στην Ελλάδα συνεχίζεται. Ότι στην Ελλάδα ο Λαός δεν θα παραδοθεί αμαχητί, ότι ανασυντάσσει τις δυνάμεις του όχι μόνο ενάντια στις κυβερνητικές επιλογές, αλλά και ενάντια στον κυβερνητικό-αριστοκρατικό-φιλοεργοδοτικό συνδικαλισμό. Ότι χρειάζεται συντονισμός σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, όπως ακριβώς κάνουν και οι καπιταλιστές με τις υπερεθνικές ενώσεις τους. ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ, αυτοί; Σφυροδρέπανο και ταξική πάλη οι εργαζόμενοι. Αστικά Κοινοβούλια αυτοί; Αντιιμπεριαλιστικά-Αντιμονοπωλιακά-Δημοκρατικά Μέτωπα εμείς. Και για να κλείσω την παράγραφο, αυτές οι ‘εικόνες ντροπής’, κατά την άποψη των χρυσοπληρωμένων δημοσιογράφων της ολιγαρχίας, αποτελούν ΤΙΤΛΟ ΤΙΜΗΣ για το ταξικό κίνημα.

Από το 18^ο Συνέδριό του το ΚΚΕ έχει εκτιμήσει, ότι προϊόντος του χρόνου, όλο και περισσότερος κόσμος θα πυκνώνει τις γραμμές του Αγώνα. Εκτιμάει μάλιστα, ότι θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια από μέρους του συνεπούς ταξικού κινήματος, να ενσωματώσει και να βοηθήσει αυτόν τον κόσμο, πολλοί από τους οποίους δεν έχουν εμπειρία από ταξικούς αγώνες, να απαλλαγεί από τις προκαταλήψεις, τις αντιρρήσεις, τη διαφορετικότητα στη χάραξη κοινής πορείας με το ταξικό κίνημα. Αυτό δεν συμβαίνει στις πλατείες; Ούτε όλοι βαλτοί είναι, ούτε κακοπροαίρετοι. Το ότι μάλιστα κατηγορούν τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, τις οποίες αναθεμάτιζαν κι απόδιωχναν την προηγούμενη μέρα, πως δεν έκανε κάτι για να τους προστατεύσει πρέπει να το δούμε θετικά. Αναγνωρίζουν έμμεσα στο ΠΑΜΕ ένα σημαντικό ρόλο, ο οποίος έχει να κάνει με την ικανότητά του να περιφρουρεί τους αγώνες του και να αποκρούει τις προβοκατόρικες κινήσεις των μηχανισμών της ανωμαλίας.

Όμως, καλοπροαίρετοι φίλοι της πλατείας, μιας κι ανάμεσά σας κινούνται και οι δικέφαλοι αετοί, οι σταυροί κι ανεμίζουν και τα γένια και τα ράσα καλοζωισμένων παπάδων, ο κάθε αγώνας είναι μοναδικός και κάθε άλλη ταξική αναμέτρηση αναδείχνει την ανάγκη για τη λήψη νέων μέτρων, η εμπειρία της περιφρούρησης δεν είναι το στατικό, αλλά συνεχώς ανανεώνεται.

Πως θα έρθουμε πιο κοντά, όπως απαιτούν οι περιστάσεις; Κάνοντας το ‘αυθόρμητο’ ‘συνειδητό’. Πως γίνεται αυτό; Εύκολο. Ξεκινάς από την απάντηση στο ερώτημα:’ Η εποχή μας σηματοδοτείται από τη σύγκρουση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία;’ Αν απαντήσεις καταφατικά, δίνεις την απάντηση στο επόμενο ερώτημα:’ Σ’ αυτήν τη σύγκρουση, ποιος είναι ο ρόλος της εργατικής τάξης;’ Αν της αναγνωρίσεις πρωτοποριακό ρόλο κι όχι ρόλο κομπάρσου, τότε πας παρακάτω. Η εργατική τάξη χρειάζεται ένα πρωτοποριακού τύπου κόμμα;’ Σ’ αυτήν τη σύγκρουση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, τι ρόλο παίζει ο εργοδοτικός συνδικαλισμός; Πρέπει να απομονωθεί και να μπει στο περιθώριο των εργατικών αγώνων;

Τα πράγματα, καλοπροαίρετε ‘πλατειάκια’, είναι πολύ απλά, άλλο πράγμα το ότι στο σχολείο δεν σου έμαθαν να χρησιμοποιείς το μυαλό, επειδή σκέφτονται για σένα μια σειρά καλοπληρωμένοι δημοσιογράφοι, δημοσιολόγοι, κοινωνιολόγοι, συγκοινωνιολόγοι και ανεκδιήγητοι δήθεν Πανεπιστημιακοί.

Για να αποφύγουν οι πολιτικοί υπηρέτες της εγχώριας και διεθνούς ολιγαρχίας αυτήν την προσέγγισή σου μαζί μας και για να μην ανυψωθεί το ‘αυθόρμητο’ σε ‘συνειδητό, βάζει τώρα σε ενέργεια το μεγάλο κόλπο που λέγεται ‘εκτόνωση’.

Φυσικά δεν το ομολογούν, αλλά το ονομάζουν ‘Δημοψήφισμα’. Κι επειδή με το τελευταίο Δημοψήφισμα, τι ωραία και δημοκρατικά εύηχη λέξη!, ξεκουμπίστηκε το κοπροσκυλόσογο των Γλύξμπουργκ, κι αυτός ‘πλατειάκιας’ δηλώνει κι αγωνιά για το μέλλον της χώρας, το αστικό Κοινοβούλιο για να μη βρεθεί μπροστά σε καμιά έκπληξη παίρνει υα μέτρα του. Εφοδιάζει με άφθονο πράσινο κουτόχορτο, όλα τα σούπερ-μάρκετ της τηλεθέασης. Εκεί θα γίνει όλη η δουλειά για να πιστέψεις κι εσύ τα πράσινα άλογα του ΠΑΣΟΚ. Άκου, προσεχτικά.

Ο κ. Καστανίδης, Υπουργός Εσωτερικών, στην παρουσίαση του σχετικού νομοσχεδίου, το οποίο θα δοθεί για τη σχετική αστικού τύπου διαβούλευση ‘ Αποφασίζομεν και διατάσσομεν’ διά της κυβερνητικής πλειοψηφίας, καθορίζει με ειλικρίνεια το τι θέλει να αποφύγει και τι θέλει να πετύχει η κυβέρνηση, κι όχι μόνο, μ’ αυτό το κόλπο γκρόσο.

‘ Σε κάθε αντιπροσωπευτική δημοκρατία ο λαός εκλέγει κατά τακτά χρονικά διαστήματα τους εκπροσώπους του στη Βουλή και δι’ αυτών την κυβέρνηση, η οποία έχει τη νομιμοποίηση για τις αποφάσεις που παίρνει. Αν όμως απαιτηθεί κατά τη διάρκεια της θητείας της νωπή εντολή, αυτή εξασφαλίζεται με την προσφυγή σε δημοψήφισμα, λέω τη λέξη και μελώνει η γλώσσα μου.’ Το δημοψήφισμα δηλαδή λειτουργεί ως υποκατάστατο της προσφυγής στις κάλπες για την ανάδειξη νέων εκπροσώπων στη Βουλή. Πάμε παρακάτω. Θεσπίζονται δύο κατηγοριών δημοψηφίσματα, μια κατηγορία θα αφορά κρίσιμα θέματα εξωτερικών και άμυνας, ενώ η άλλη κατηγορία θα αναφέρεται σε νομοσχέδια τα οποία έχουν ψηφιστεί από τη Βουλή μεν, δεν έχουν όμως δημοσιευτεί στην εφημερίδα της Κυβέρνησης, ώστε να γίνουν νόμος του κράτους δε. Εδώ το κουτόχορτο ανακατεύεται με σκόρδο, κόκκινο πιπέρι, μουστάρδα και ψιλοκομμένο μαϊντανό, ώστε η λέξη ‘δημοψήφισμα’ να σταματήσει να είναι ελκυστική για όσους πάσχουν από έλκος του δωδεκαδακτύλου. .

Η ετυμηγορία των δημοψηφισμάτων δεν θα είναι δεσμευτική για την κυβέρνηση, αλλά θα έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα, εξηγεί ο τετραπέρατος υπουργός.

Αλλά, κουφαλίτσες μου, για να δείτε τι δημοκράτες είμαστε εμείς στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αν το ποσοστό των ψηφισάντων υπερβαίνει το 50%, θα σας κάνουμε τη χάρη να είναι το αποτέλεσμα δεσμευτικό, διαφορετικά άμετε στον αγύριστο.

Κι επειδή, παλιοτόμαρα, δεν γουστάρουμε να μας αμφισβητείτε, δεν μπορείτε από μόνοι σας να προκαλέσετε δημοψήφισμα με συλλογή υπογραφών. Φαρμάκι μου φαντάζει τώρα η λέξη.

Για ποια θέματα όμως θα καλούνται να ‘συμβουλεύουν’ την κυβέρνηση οι πολίτες; Για ζητήματα από :’Λειτουργία της Βουλής, τον αριθμό των βουλευτών, την ευθύνη των υπουργών, ώπα, την χρηματοδότηση των κομμάτων΄ και άλλα θέματα τα οποία όχι μόνο δεν ταρακουνούν το σύστημα, αλλά απεναντίας το κάνουν πιο αντιδημοκρατικό. Στις κυβερνητικές, κι όχι μόνο, προθέσεις για την χρηματοδότηση των κομμάτων προωθείται η ονομαστικοποίηση όλων των κομματικών προσφορών προς τα κόμματα, ακόμα κι οι συνδρομές των κομματικών μελών.

Η αρχή του μεγάλου στόχου ‘ αποδυνάμωση του ΚΚΕ’ έγινε θυσιάζοντας δύο στελέχη του ΠΑΣΟΚ, με το ένα εκατομμύριο μάρκα της MIESENS στο πρωτοπαλίκαρο του Σημίτη, τον Τσουκάτο, συνεχίστηκε με την εκλογική χορηγία στον πρώην υπουργό μεταφορών του ΠΑΣΟΚ, τον αλήστου μνήμης Μαντέλη και συνεχίζεται με το ΚΚΕ. Έλα εδώ, κυρία Παπαρήγα. Που βρήκε το μαϊμούνι ο Αβδής 20 ευρώ και σε ενισχύει, αφού δεν του έχουμε δώσει σύνταξη κι έχει φεσώσει όλους τους περιπτεράδες στον Άγιο για τσιγάρα;

Εσείς τι γνώμη έχετε; Ράδιο Αρβύλες, Λαζόπουλοι, Μάκηδες, Τάκηδες, Χάκηδες, καθηγητάδες Πανεπιστημίων, δεν θα σας πείσουν για το πόσο ‘διαφανής’ και ‘δημοκρατικά αναγκαία’ είναι αυτή η διάταξη, κι ότι πρέπει να πάτε να ψηφίσετε, ενώ με τη διάταξη για το νόμο περί ευθύνης υπουργών άμετε στην παραλία, αφού τίποτα δεν πρόκειται ν’ αλλάξει;

Η μείωση του αριθμού των βουλευτών ποιον διευκολύνει, ποιον δυσκολεύει; Διευκολύνεται το έργο των δύο μονομάχων ν’ απαλλαγούν από ‘ενοχλητικές’ φωνές; Μέχρι κι οι ‘φωνές’ καταργούνται και γίνεται η Βουλή φέουδο τριών-τεσσάρων οικογενειών. Δυσκολεύεται το έργο του ΚΚΕ και των άλλων κομμάτων;

Έτσι έχουν τα πράγματα, αδέλφια. Δεν θα σου βάλουν το ερώτημα:’ Να πληρώσουμε για το δάνειο των 158 δις, που το πήραμε τον Ιούλιο, αλλά οι όροι του δανείου έγιναν γνωστοί τον Αύγουστο, πούναι παχιές οι μύγες;’

Καμιά εμπιστοσύνη στα ρεμάλια, τους πολιτικούς υπηρέτες της εγχώριας και διεθνούς ολιγαρχίας.

Συμπαράταξη με το ΚΚΕ για τη ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ και τη ΛΑΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.

Πάλη για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ της Αστικής Τάξης.

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.

του ΡΩΜΥΛΟΥ

Ο Νορβηγός δολοφόνος και οι Έλληνες ακροδεξιοί ομοϊδεάτες του

Παρά του ότι η ιδεολογία και οι θεωρίες μίσους του εθνικιστή Νορβηγού δολοφόνου Anders Breivik ταυτίζονται 100% με αυτές του ελληνικού ακροδεξιού συρφετού, οι εφημερίδες, τα μπλογκς και γενικά τα ΜΜΕ του αυτού χώρου έσπευσαν αμέσως να αποστασιοποιηθούν από αυτόν ισχυριζόμενα πως είναι μασόνος και σιωνιστής.

Ακολουθούν μερικοί μόνο από τους δεκάδες τίτλους που διάβασα προ ολίγου:


Αυτά που αναφέρει στο βίντεό του και γράφει στο μανιφέστο του δεν μας είναι καθόλου καινούρια. Τα ακούμε και τα διαβάζουμε επί καθημερινής βάσεως στις εκπομπές του Άδωνη, του Καρατζαφέρη και του Βελόπουλου, στις σελίδες της Χρυσής Αυγής και του "Στόχου", στις εφημερίδες Άλφα Ένα, Ελεύθερος Κόσμος και Ελεύθερη Ώρα και όπου αλλού λαλεί νεοφασιστικό πουλί.
Για παράδειγμα, ποιοί από τους παραπάνω δεν αποκαλούν προδότες τους "κουλτουριάρηδες Μαρξιστές" ("θολοκουλτουριάρηδες" στην εδώ αργκό), ή ποιός από αυτούς δεν αντιτίθεται μετά βδελυγμίας κατά της πολυπολιτισμικότητας και των αλλοθρήσκων, ή ποιός Έλληνας ακροδεξιός δεν θεωρεί τους μετανάστες "επικίνδυνους για το έθνος του" και δεν θέλει να τους απελάσει όπως θα ήθελε και ο Μπρέιβικ;

Από την άλλη, εκεί που γίνονται όλα μαντάρα για την ελληνική ακροδεξιά, μη ξέροντας τι να μαζέψουν και τι να μπαλώσουν, είναι ότι ισχυρισμοί της για τον Breivik έρχονται σε πλήρη αντίφαση με τις γνωστές ανόητες θεωρίες συνωμοσίας που παπαγαλίζει για τους μασόνους και τους σιωνιστές.
Γιατί ως τώρα τους ακούγαμε συνεχώς να λένε ότι οι μασόνοι και οι εβραίοι σιωνιστές προκαλούν συνωμοτικά τάχα τη "λάθρο"μετανάστευση και την επικείμενη πολυπολιτισμικότητα, για να διαλύσουν τα έθνη και άλλα παρόμοια πράσινα άλογα.
Με τον Breivik, που ..είναι αφ' ενός μασόνος και σιωνιστής και αφ' ετέρου ακροδεξιό φασιστόμουτρο σαν τους ιδίους, προφανώς χάθηκε τελείως η μπάλα.

Ο πραγματικός λόγος που τον απαρνήθκαν τόσο μανιασμένα δεν είναι βέβαια το "σιωνιστής και μασόνος" -έννοιες που τα χαρακτηριστικά τους ούτε καν αναφέρονται στη "φιλοσοφία" του- αλλά για να αμυνθούν του εμφανέστατου γεγονότος ότι οι κοινές αρρωστημένες τους ιδέες και το εθνικιστικό και ρατσιστικό μίσος που τρέφουν όλοι αυτοί είναι ικανά να επιφέρουν ένα τέτοιο μακελειό σαν αυτό της Νορβηγίας.

Ο Μπρέιβικ, πολύ απλά, έκανε στη Νορβηγία πράξη το "κρεμάλα στους προδότες" που ακούμε διαρκώς από την ελληνική ακροδεξιά -οι "προδότες" στην ακροδεξιά ορολογία είναι όσοι δεν εμφορούνται από τα φασιστικά και ρατσιστικά φρονήματά τους.

Το αστείο πάντως στην όλη υπόθεση είναι, ότι παρά τις προσπάθειες της ελληνικής ακροδεξιάς να τον "απομακρύνει" από τον ιδεολογικό της χώρο, ο Breivik, στο κεφάλαιο "3.108 Europe, Anti-immigration parties/orgs – Nationalist parties/orgs" του Μανιφέστου του, και πιο συγκεκριμένα στη σελίδα 1245, αναφέρει τα αγαπημένα του κόμματα και οργανώσεις στην Ελλάδα, τα οποία δεν είναι άλλα από αυτά τις ακροδεξιάς.
Στα αγαπημένα του Νορβηγού δολοφόνου βρίσκονται λοιπόν το "Ελληνικό Μέτωπο" του Μάκη Βορίδη, το Λά.Ο.Σ., η "ΠΑΤΡΙωτική Συμμαχία" (οργάνωση του Μιχαλολιάκου και παρακλάδι της Χρυσής Αυγής), η εφημερίδα "Ελεύθερος Κόσμος" του Δημήτρη Ζαφειρόπουλου (τέως υπαρχηγού της Χρυσής Αυγής και παρ' ολίγον υποψηφίου με το Λά.Ο.Σ.), η Χρυσή Αυγή και το περιοδικό της "Αντεπίθεση".

Ξεφυλλίζοντας το "Μανιφέστο" ανακάλυψα πως οι βλέψεις και τα όνειρα του Breivik ταυτίζονται ακόμα περισσότερο, σε ανατριχιαστικό βαθμό, με αυτά της ελληνικής ακροδεξιάς.

Στο κεφάλαιο "3.143 Creating a New Europe and a new Middle East" (σελ. 1317), όπου αναλύει τα σχέδια του για τη μελλοντική "καθαρισμένη" Ευρώπη και Μέση Ανατολή, δείτε πόσο ευφραίνει την καρδιά του ελληνικού ακροδεξιού χώρου:

Το 20% της Αλβανίας πηγαίνει στην Ελλάδα, το άλλο 20% στο Μαυροβούνιο και το 60% στους χριστιανούς Αλβανούς. Οι μουσουλμάνοι θα μεταφερθούν στην Ανατολία.
Με λίγα λόγια μας δίνει την "πολυπόθητη" βόρεια Ήπειρο.

"Ελλάς Κύπρος Ένωσις" και οι Τουρκοκύπριοι πετιούνται στην Ανατολία κι αυτοί, μαζί με τους Αλβανούς.
Και το καλύτερο:
Παίρνουμε Ίμβρο, Τένεδο, μικρασιατικές ακτές, ανατολική Θράκη, τη Μπόλη και την Αγιασοφιά.
Με αυτό μάλιστα εκπληρώνεται και η προφητεία του γερο-Παΐσιου, που αναφέρει πως το ξανθό γένος είναι αυτό που θα μας δώσει πίσω τη Μπόλη, μόνο που αυτό δεν θα είναι τελικά οι Ρώσοι με τον Πούτιν, όπως ισχυρίζεται ο Λιακόπουλος, αλλά οι Νορβηγοί με τον Breivik...

Ορίστε και ο χάρτης:

Όλα τα παραπάνω σχέδια αποτελούν, κατά γράμμα, πολυπόθητα όνειρα και φαντασιώσεις του Καρατζαφέρη, του Άδωνη Γεωργιάδη, της συμμορίας "Χρυσή Αυγή" και κάθε άλλου ελληνικού φασιστοειδούς. Όνειρα που εκπληρώνει γενναιόδωρα ο ομοϊδεάτης τους Νορβηγός στα αρρωστημένα του σχέδια για την "καθαρή" Ευρώπη.

Η μόνη τους διαφορά είναι, ότι ο Breivik έκανε και το επόμενο βήμα.
Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από REDFLY στις 10:19

Το μανιφέστο του Anders Behring Breivik σε βίντεο. Πριν θυμώσετε, θυμηθείτε πόσα παρόμοια ιδεολογήματα ακούτε γύρω σας…

Το μανιφέστο του Anders Behring Breivik σε βίντεο. Πριν θυμώσετε, θυμηθείτε πόσα παρόμοια ιδεολογήματα ακούτε γύρω σας… Σκεφτείτε ποιοι τα λένε και συμπεράνετε πόσο επικίνδυνοι είναι.

Αντικομμουνισμός και έχθρα για κάθε τι ξένο.

Έχθρα για οτιδήποτε διαφορετικό από έναν φαντασιακό "καθαρό ευρωπαϊκό" πολιτισμό.

Ένα φαντασιακό πολιτισμό βασισμένο στο μύθο κι όχι στην ιστορία.

Αμόρφωτοι και ανάλγητοι άνθρωποι βγαλμένοι από την παιδεία μιας καπιταλιστικής χώρας που φημίζεται(!!!) για την παιδεία και την κοινωνική της δικαιοσύνη.

Μα το ίδιο το κράτος που διαφημίζουν όλα τα ΜΜΕ, είναι βουτηγμένο στο ψέμα και την υποκρισία. Βομβαρδίζουν στο Αφγανιστάν, πολεμούν στη Λιβύη, στο Ιράκ ...μισθοφόροι παντού, εξυγιαντές και απελευθερωτές.

Και μετά τους συνταράζει που ένας αμόρφωτος, ακοινώνητος και πολεμόχαρος γόνος τους κάνει τα ίδια, εξολοθρεύοντας σαν άλλος Ναϊτης ιππότης τους εχθρούς της "χριστιανικής" καθαρότητάς του.

...................................................

Σκεφτείτε όμως πως και στην ίδια μας τη χώρα εκκολάπτεται ο φασισμός κι αντικομμουνισμός. Που; μα στις παραστρατιωτικές φάλαγγες της "χρυσής αυγής", στα ΜΑΤ, στις παραχριστιανικές οργανώσεις ως και τις παρυφές της επίσημης εκκλησίας, στα δελτία ειδήσεων, στα λόγια του ΛΑΟΣ, στο ρατσιστή της γειτονιάς που σου λέει ότι για την κρίση φταίνε οι ξένοι και σε σένα που δεν τον βάζεις στη θέση του. Στα παραεπιστημονικά περιοδικά, στη μασωνεία, στη φαντασιακή μυθιστορία, στα γήπεδα και το χουλιγκανισμό.

Στη μαθητική βία ενάντια στους πιο χοντρούς, τους πιο μαύρους, τους λιγότερο καθαρούς, τους λιγότερο έξυπνους, σε αυτούς που μιλάν σπαστά ελληνικά.

Στο στρατό που παρελαύνει με φασιστικούς παιάνες.

ΠΑΝΤΟΥ.

ΠΑΝΤΟΥ.

Κανένας λαός δεν είναι αθώος του αίματος που έτρεξε στη Νορβηγία χτες

ή στις γειτονιές της Αθήνας τις προάλλες με το πογκρόμ εναντίων μεταναστών.

Μην κάνουμε ότι δεν ξέρουμε. Μην κάνουμε ότι δεν βλέπουμε.

ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ.

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ.

ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ.

ΛΕΧ ΒΑΛΕΣΑ : Ήρθε η ώρα για τον κομμουνισμό του 21ου αιώνα !

Ήρθε η ώρα για τον κομμουνισμό του 21ου αιώνα ». Τα λόγια αυτά ανήκουν στον πρώην ηλεκτρολόγο από τα ναυπηγεία Λένιν του Γκντανσκ . Συνδιοργανωτής των Ελεύθερων Συνδικάτων, ηγέτης της Αλληλεγγύης, κάτοχος του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης και πρόεδρος της Πολωνίας, μα σήμερα" συνταξιούχος "Λεχ Βαλέσα. Ποιος θα περίμενε αυτά τα λόγια απ αυτόν, που είναι παγκόσμιο σύμβολο του αντικομουνισμού και αρχιμάγειρας των ανατροπών υπέρ του κεφαλαίου ;
Ο Λεχ Βαλέσα, αυτές τις ημέρες ήρθε με την... ιδέα αυτή στο δοκίμιό του για το πολωνικό ηλεκτρονικό κόμβο Wirtualna Polska, ο οποίος εξετάζει τα αίτια, τις συνέπειες και τις λύσεις, με αφορμή τις εξελίξεις στη Βόρεια Αφρική.
«Έχω αφιερώσει μια ζωή στον αγώνα κατά του κομμουνισμού και ποτέ δε περίμενα ότι εγώ μία φορά, μετά από τόσα χρόνια θα έκανα έκκληση για μια νέα μορφή κομμουνισμού». Η κατάσταση στην Αφρική, σύμφωνα με τον ίδιο, "απαιτεί κεντρικά προγραμματισμένη προσέγγιση που είναι αναγκαία προϋπόθεση για να αντισταθμίσει το χάσμα μεταξύ των ανθρώπων και του άνισου επίπεδου της ζωής τους". "Διαφορετικά, θα πέσουμε στην άβυσσο όλος ο κόσμος ως σύνολο , χωρίς καμία εξαίρεση - φτωχοί και πλούσιοι ", λέει ο κύριος Βαλέσα.
Στο άρθρο του επισημαίνει ότι "είναι απαραίτητη η ισότητα των δυνατοτήτων και των ευκαιριών", προσθέτοντας ότι την αρχή αυτή έχουμε... "ξεχάσει στην ανάπτυξη του πολιτισμού μας σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο". "Ο κόσμος ήρθε σε μια κατάσταση όπου το 90 % του πλούτου είναι στα χέρια λιγότερων από το 10 %".....

.

Ποιος θα του πει ότι κλάμα του είναι ιδιαίτερα συγκινητικό αλλά σε.. λάθος τάφο ;
Από το http://workinform.blogspot.com και το φίλο μου Μανώλη

ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ: Δαπανήθηκαν 6,3 δις ευρώ το 2010

Η ελιά και το λάδι θα βρίσκονται σε μερικά χρόνια στα μουσεία, αφού ο παραγωγός εισπράττει για ένα λίτρο λάδι λιγότερο από 2 ευρώ, όσο πληρώνει το λίτρο νερού στο εστιατόριο.

Εκεί που οι Κρητικοί για 3.500 χρόνια καλλιεργούσαν αμπέλια τώρα φυτεύουν φωτοβολταϊκά

Οι πολυεθνικές εμπορίας τροφίμων κάνουν εισαγωγές ακόμα και σε κηπευτικά... ενώ την ίδια ώρα γεμίζουν χωματερές με τα αγγούρια της Ιεράπετρας.

Τα κτηνοτροφικά προϊόντα της Κρήτης αν και είναι ιδιαίτερης γευστικής και θρεπτικής αξίας, απαξιώνονται πλήρως. Μόνο οι επιδοτήσεις κρατούν τους κτηνοτρόφους ζωντανούς, εξαγοράζοντας τη σιωπή για το παραγωγικό έγκλημα που συντελείται. Ευτυχώς πάντα κάποιοι αντιστέκονται.

Η χώρα μπορεί να αποκτήσει αυτάρκεια και να παράγει φτηνά και υγιεινά αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα σε όφελος του λαού.

Η ακολουθούμενη πολιτική της ΕΕ και της ΚΑΠ αυτό που έκανε μέχρι τώρα, ήταν να επιδεινώσει τη θέση των μικρομεσαίων αγροτών, να συρρικνώσει την αγροτική παραγωγή, να γιγαντώσει το έλλειμμα του αγροτικού εμπορικού ισοζυγίου και να ακριβοπληρώνουν τα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα τα λαϊκά στρώματα
Σε αστρονομικά ύψη έφτασε η αξία των εισαγωγών αγροτικών προϊόντων και το 2010. Το ποσό που πληρώθηκε για εισαγωγές ήταν 6,3 δισ. ευρώ. Η Ελλάδα έχει καταντήσει μαζικός εισαγωγέας αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων, ενώ μπορεί να έχει αυτάρκεια και έχει και τη δυνατότητα να κάνει εξαγωγές. Η πολιτική όμως των εκάστοτε κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, της ΕΕ, της ΚΑΠ και του ΠΟΕ συνέθλιψαν την αγροτική παραγωγή και οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους να βγούνε εκτός παραγωγής. Η κρίση των τελευταίων χρόνων μπορεί να σταμάτησε την αύξηση της ζήτησης και φρέναρε τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων, όμως το ποσό που δαπανάται είναι σε κάθε περίπτωση δυσθεώρητο. Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, που επεξεργάστηκαν οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, το 2009 η αξία των εισαγωγών ήταν 6,498 δισ. ευρώ και το 2010 ήταν 6,304 δισ. ευρώ. Δηλαδή, υπήρξε μια μικρή μείωση της τάξης του 3%.
Η Ελλάδα μετά από 30 χρόνια στην ΕΕ μόνο αρνητικές επιπτώσεις γνωρίζει στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα. Πριν το 1981 το εμπορικό αγροτικό ισοζύγιο ήταν πλεονασματικό. Από την ένταξη στην ΕΟΚ, τώρα ΕΕ, οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων άρχισαν να αυξάνουν και οι εξαγωγές να πέφτουν και η Ελλαδα άρχισε να αποκτά έλλειμμα στο εμπορικό αγροτικό ισοζύγιο. Η αγορά των 300 εκατομμυρίων, που υποτίθεται ότι θα απορροφούσε ό,τι μπορεί να παράξει η χώρα, αποδείχτηκε μια μεγάλη απάτη.
Η χώρα, μια χώρα που ένα χρόνο πριν την είσοδό της στην ΕΟΚ το 1980 είχε πλεόνασμα στο αγροτικό ισοζύγιο περί τα 9 δισ. δραχμές, άρχισε να αποκτά ελλείμματα και τα εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα να υποκαθιστούν τα ντόπια. Το αποτέλεσμα των επιλογών της άρχουσας τάξης ήταν το 2010 το αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο, να παρουσιάζει έλλειμμα 3 δισ. ευρώ!!!
Να σημειωθεί ότι το 1990 το έλλειμμα ήταν στα 152,2 εκατ. δρχ., που μετράνε για 446.660 ευρώ και το 2002 1,7 δισ. ευρώ, ενώ το 2006 έφτασε τα 2,1 δισ. ευρώ. Οσο για την αξία των εισαγωγών το 1990 ήταν 559,2 εκατ. δρχ. δηλαδή 1.641.085 ευρώ, το 2002 το ποσό έφτασε τα 4,7 δισ. ευρώ και το 2006 τα 5,9 δισ. ευρώ.
Η συντριπτική πλειοψηφία των εισαγωγών γίνεται από τις χώρες της ΕΕ και η μεγάλη πληγή στο έλλειμμα του εμπορικού αγροτικού ισοζυγίου είναι τα κτηνοτροφικά προϊόντα. Το 2010 η αξία των εισαγωγών για κρέατα και παρασκευάσματα κρέατος έφτασε το 1,085 δισ. ευρώ και οι εξαγωγές ήταν μόνο 56,7 εκατ. ευρώ... Από το 1,085 δισ. ευρώ που ήταν η συνολική αξία των εισαγωγών από τις χώρες όλου του κόσμου το 1,059 δισ. ευρώ ήταν από τις χώρες της ΕΕ και τα υπόλοιπα 26 εκατ. ευρώ από τις τρίτες χώρες. Δηλαδή, το 99% της αξίας των εισαγωγών σε κρέατα και παρασκευάσματα το 2010 είναι από τις χώρες της ΕΕ. Η Ελλάδα δυστυχώς κατάντησε μαζικός εισαγωγέας σε κρέατα και παρασκευάσματα κρέατος από την ΕΕ, σε βάρος της εγχώριας παραγωγής. Το θέμα είναι πως από την ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ, τώρα ΕΕ, μειώθηκε δραστικά η αυτάρκεια της χώρας στο κρέας. Στα κοτόπουλα από 100% που ήταν το 1980 μειώθηκε στο 67%, στο βοδινό αντίστοιχα από 66% έπεσε στο 27%, στο χοιρινό από 84% στο 41% και στο αιγοπρόβειο από 92% στο 80%.
Στα γαλακτοκομικά προϊόντα και στα αυγά η αξία των εισαγωγών ήταν το 2010 770,7 εκατ. ευρώ, από όπου τα 769,8 εκατ. ευρώ ήταν από τις χώρες της ΕΕ. Δηλαδή, εδώ οι εισαγωγές από την ΕΕ το 2010 ήταν το 99,4%! Ομως η χώρα έχει ποσόστωση στο αγελαδινό γάλα και η παραγωγή δεν καλύπτει τις ανάγκες της, ενώ τα καρτέλ γιγαντώνονται σε βάρος παραγωγών και καταναλωτών. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα ότι μέσα στη δεκαετία 2000-2010 ο αριθμός των αγελαδοτρόφων μειώθηκε κατά 63,5%! Από 12.402 που ήταν το 2000 έφτασαν να είναι μόλις 4.623 το 2010. Φυσικά από τη μέση βγήκαν οι μικροί και μεσαίοι παραγωγοί αγελαδινού γάλακτος.
Για εισαγωγές δημητριακών δαπανήθηκαν το 2010 541,5 εκατ. ευρώ, από 488,3 εκατ. ευρώ το 2009. Το έλλειμμα για τα δημητριακά στο εμπορικό αγροτικό ισοζύγιο ήταν το 2010 250 εκατ. ευρώ από από 147,6 εκατ ευρώ το 2009. Πριν την αναθεώρηση της ΚΑΠ το 1992 το γεωργικό εμπορικό ισοζύγιο στα δημητριακά ήταν πλεονασματικό. Για παράδειγμα, το 1992 το ισοζύγιο στα δημητριακά είχε πλεόνασμα 40,5 εκατ. δρχ. Από κει και πέρα άρχισε ο κατήφορος. Η χώρα κάποτε παρήγαγε το σιτάρι που χρειαζόταν για το ψωμί της. Εδώ και πολλά χρόνια αυτό δε συμβαίνει. Οι ανάγκες της χώρας σε σιτάρι καλύπτονται με εισαγωγές και αυτοί που εισάγουν αυξάνουν προκλητικά τα κέρδη τους σε βάρος των παραγωγών και των καταναλωτών.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι και σε άλλα σημαντικά αγροτικά προϊόντα όπου η Ελλαδα είχε μεγάλο πλεόνασμα στο εμπορικό αγροτικό ισοζύγιο η κατάσταση μετά το 2006 χειροτέρευσε. Για παράδειγμα, στο λάδι το πλεόνασμα στο εμπορικό ισοζύγιο το 2007 ήταν 135,6 εκατ. ευρώ και το 2010 έπεσε στα 54,9 εκατ. ευρώ. Στον καπνό, το πλεόνασμα το 2006 ήταν 130,7 εκατ. ευρώ, το 2008 ήταν 80,5 εκατ. ευρώ και το 2010 έπεσε στα 64,9 εκατ. ευρώ. Επίσης, στη ζάχαρη, το έλλειμμα μεγάλωσε και έγινε το 2009 91,3 εκατ. ευρώ από 50,4 εκατ. ευρώ το 2006.
Το πρόβλημα που υπάρχει οφείλεται στην πολιτική της ΚΑΠ που εφαρμόζουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Η πολιτική αυτή οδηγεί στη συρρίκνωση μια σειρά καλλιέργειες της χώρας, όπως καπνός, τεύτλα, ελιά, βαμβάκι, σιτηρά, σταφίδα, βιομηχανική ντομάτα κ.ά. Για παράδειγμα, από το 2006 και μετά: Ο καπνός από 120.000 τόνους παραγωγή έπεσε στους 20.000 τόνους. Στο βαμβάκι η παραγωγή από 1.200.000 τόνους έπεσε στους 500.000 τόνους. Στη ζάχαρη η ποσόστωση από 312.000 τόνους μειώθηκε στους 156.000 τόνους και δύο από τα πέντε εργοστάσια έκλεισαν, ενώ φέτος η παραγωγή εκτιμάται ότι δε θα ξεπεράσει τους 40.000 τόνους.
Αλλαγή πολιτικής
Η χώρα μπορεί να αποκτήσει αυτάρκεια σε αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα. Μπορεί να αυξήσει τις εξαγωγές της. Μπορεί να παράγει φτηνά και υγιεινά προϊόντα σε όφελος του λαού. Η κτηνοτροφία μπορεί ν' αναπτυχθεί, το ίδιο και η σιτοκαλλιέργεια και τευτλοκαλλιέργεια και η βαμβακοκαλλιέργεια. Μια σειρά αγροτικές καλλιέργειες μπορούν να αναπτυχθούν. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει με τους αντιαγροτικούς κανονισμούς της ΚΑΠ, με όρους «ελεύθερης αγοράς», με τους νόμους του κέρδους, σε καθεστώς κυριαρχίας των μονοπωλίων και με τους όρους του μνημονίου. Οσο ακολουθείται η συγκεκριμένη πολιτική της ΕΕ, που επιβάλλουν τα μονοπώλια, και η αγροτιά και η εργατιά και οι αυτοαπασχολούμενοι θα βρίσκονται σε καθεστώς ανελέητης εκμετάλλευσης. Οι φτωχομεσαίοι αγρότες εξαναγκάζονται να πουλάνε σε εξευτελιστικές τιμές ή να βλέπουν την παραγωγή τους να μένει απούλητη και να σαπίζει στις αποθήκες, ενώ ταυτόχρονα εισάγονται μαζικά ομοειδή προϊόντα από άλλες χώρες εντός και εκτός ΕΕ. Η πολιτική που ακολουθείται οδηγεί τη μικρομεσαία αγροτιά στη φτώχεια, στο ξεκλήρισμα και στην ανεργία, ενώ τη γη της θα τη συγκεντρώσουν λίγοι μεγαλοαγρότες - επιχειρηματίες - καπιταλιστές. Και το πρόβλημα θα διαιωνίζεται, αν δεν αλλάξει πολιτική.
Οσο ακολουθείται αυτή η πολιτική η αγροτιά και τα λαϊκά στρώματα θα βρίσκονται στους άγρια εκμεταλλευόμενους και στους άμεσα θιγόμενους. Οτι και να προπαγανδίζουν η κυβέρνηση, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, η ΕΕ και οι μηχανισμοί τους, η αλήθεια είναι μία: Η ακολουθούμενη πολιτική της ΕΕ και της ΚΑΠ αυτό που έκανε μέχρι τώρα, ήταν να επιδεινώσει τη θέση των μικρομεσαίων αγροτών, να συρρικνώσει την αγροτική παραγωγή, να γιγαντώσει το έλλειμμα του αγροτικού εμπορικού ισοζυγίου και να ακριβοπληρώνουν τα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα τα λαϊκά στρώματα. Η οριστική λύση που συμφέρει τους μικρομεσαίους αγρότες και συνολικά το λαό για τη διατροφή του, είναι οι ώριμες και αναγκαίες ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας. Είναι η πάλη και η διεκδίκηση για έναν άλλο τρόπο παραγωγής. Πράγμα που σημαίνει: Κοινωνικοποίηση όλων των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα, της βιομηχανίας αγροτικών εφοδίων (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ζωοτροφές, ενέργεια, μηχανήματα κ.ά.), προϊόντων άμεσης κατανάλωσης και της γης, ένταξή τους στον κεντρικό σχεδιασμό για την παραγωγή εγχώριων τροφίμων φτηνών και ποιοτικών που θα καλύπτουν τις διατροφικές και άλλες ανάγκες του λαού. Κατάργηση της καπιταλιστικής αγροτικής εκμετάλλευσης. Παραγωγικός συνεταιρισμός για τη μικρή αγροτική παραγωγή που θα ενοποιεί τους μικροπαραγωγούς, με κοινές καλλιεργητικές φροντίδες και συλλογή, μειώνοντας έτσι το κόστος παραγωγής, αξιοποιώντας καλύτερα τις παραγωγικές δυνάμεις, στην προοπτική της πλήρους μηχανοποίησής της και άμεσης σύνδεσής της με τη μεταποίηση. Δημιουργία κρατικού φορέα συγκέντρωσης και εμπορίου των αγροτικών προϊόντων. Εδώ βρίσκεται η προοπτική του αγώνα της αγροτιάς και της κοινής πάλης με την εργατιά και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα.

Κώστας ΔΕΤΣΙΚΑΣ
(πηγή: Ριζοσπαστης)