Μια πολύ αισιόδοξη εξέλιξη

Πηγή: Αριστερά και Πολιτική

Μια ογκώδη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια και μια απρόβλεπτη κίνηση που έκανε, έδειξε ξαφνικά να αλλάζει το πολιτικό σκηνικό που είχαμε συνηθίσει ως τώρα. Το ΠΑΜΕ δεν έκανε «μοναχική πορεία», δεν απέφυγε τους «άλλους», δεν σταμάτησε σε καμιά απαγόρευση που είχε επιβάλει η άρχουσα τάξη για τη συγκέντρωση στη πλατεία (έξω κόμματα, συνδικάτα, ιδεολογίες) και πήγε ξεκάθαρα κατ' ευθείαν στο Σύνταγμα.

Η αλλαγή στο σκηνικό όσο γινόταν εκτυλίσσονταν, ανέτρεπε στερεότυπα και δεδομένα. Την «απαγόρευση» ούτε που διανοήθηκε κανείς να τη θυμίσει σε μια τεράστια διαδήλωση αλλά ούτε και κανένας επιθυμούσε να μη βλέπει αυτή τη μάζα να περνάει από το κέντρο των διαδηλώσεων των τελευταίων ημερών.

Το ΠΑΜΕ έκανε κανονικά τη συγκέντρωση στο κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος, αναμείχθηκε με το πλήθος χωρίς διαχωρισμούς και αλυσίδες περιφρούρησης, άκουσε τον ομιλητή, φώναξε νέα συνθήματα πολύ διαφορετικά από τα συνήθη και έδωσε μια αισιοδοξία στα αγωνιζόμενα στρώματα ότι «κάτι ψήνεται». Η δε ομιλία ήταν τόσο προσεκτικά διατυπωμένη που δεν είχε ίχνος αιχμής ή αντιπαράθεσης για άλλες δυνάμεις που αγωνίζονται στην ίδια κατεύθυνση.


Ήταν μια κίνηση τακτικής με μηνύματα προς το λαό, την εργατική τάξη, τους πολίτες που διαμαρτύρονταν στη πλατεία και κυρίως προς την άρχουσα τάξη και τα κόμματά της που σίγουρα θα ανησυχήσουν σφοδρά από τη κίνηση αυτή.

Ίσως είναι νωρίς να γίνει κάποια εκτίμηση της κίνησης του ΠΑΜΕ. Το ΚΚΕ παρότι τηρεί μια κριτική - συμβουλευτική στάση απέναντι στους διαμαρτυρόμενους της πλατείας, έκανε ένα μεγάλο βήμα προς αυτούς, από αυτά που μάλλον αιφνιδίασαν τους πάντες και πολλούς γέμισαν με θετική διάθεση.

Το πρωί είχε προηγηθεί μια πολύ πετυχημένη και έξυπνη κίνηση από το ΠΑΜΕ με τον αποκλεισμό του ΥΠ. Οικονομικών και την ανάρτηση ενός τεράστιου πανώ στη πρόσοψή του που έβλεπε στη πλατεία Συντάγματος. Το είδαν οι πάντες. Άκουσαν τα συνθήματα οι πάντες. Το απόγευμα έκρυβε μια ευχάριστη έκπληξη για όλους. Για το λαό, τους εργαζόμενους, τους διαμαρτυρόμενους και κυρίως για τους ανθρώπους που εναγώνια περίμεναν έναν έστω απλό συντονισμό, μια συμπαράταξη απέναντι στη πολιτική που καταστρέφει το λαό.

Το βήμα από το ΠΑΜΕ έγινε. Σειρά έχει η «πλατεία».

Στη πλατεία πάντως κάτω από το βάρος της ογκωδέστατης συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ, έγινε αντιληπτό ότι η απαγόρευση κομμάτων και συνδικάτων από τη πλατεία είναι ξένη από τον κόσμο και το συμφέρον του λαού και δεν υπηρετεί κανένα σκοπό πλην αυτών της άρχουσας τάξης που θέλει να υψώσει στεγανά μεταξύ του λαού που διαμαρτύρεται και της Αριστεράς. Επί πλέον κανείς δεν είχε καμιά διάθεση να πει σε μια τεράστια συγκέντρωση που πάλευε στο ίδιο χαράκωμα «δεν σας θέλουμε». Αντίθετα, έγινε ένα τεράστιο βήμα συνεννόησης που αχρήστευσε και κάποιους σχεδιασμούς της άρχουσας τάξης που πρόβλεπαν. δογματική εμμονή του ΚΚΕ «να σνομπάρει τους άλλους και να πηγαίνει μόνο»!


Μέχρι την ώρα που παρακολούθησα τη συζήτηση της «κάτω» Συνέλευσης της πλατείας διαπίστωσα ότι μόνο θέτονταν για πολλοστή ημέρα γενικά το θέμα του «ανοίγματος» της πλατείας σε κόμματα και συνδικάτα. Όμως τίποτα το συγκεκριμένο κάτω από το πρίσμα της κίνησης του ΠΑΜΕ. Δεν διατυπώθηκε π.χ. μια πρωτοβουλία για γενική και χωρίς αποκλεισμούς πρόσκληση κομμάτων, οργανώσεων και συνδικάτων που αντιτίθενται στην κυβερνητική πολιτική, το μνημόνιο και τη τρόικα να συνεννοηθούν/συντονιστούν χωρίς αποκλεισμούς σε κοινό στόχο. Φάνηκε σαν να μη κατανόησαν ότι ολόκληρο ΠΑΜΕ έκανε ένα μεγάλο βήμα που μέχρι χθες ούτε το διανοούνταν οι άλλοι. Έτσι βρέθηκαν σε αμηχανία να εκτιμήσουν τη νέα κατάσταση.

Αύριο ίσως γίνουν πιο ώριμες σκέψεις.

Τα προβλήματα του βιοπορισμού μα και τα προβλήματα της αυτοδιοίκησης έχουν μια κοινή αιτία: ΤΗ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Κ. ΠΡΟΕΔΡΕ…ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ 2 ΚΥΡΙΑΡΧΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΟΣΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ

Το παρακάτω κείμενο διαβιβάστηκε στο κ. Σαμαρά από τον επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Βασίλη Χατζηδάκη. Όσο άντεξε να ακούσει άκουσε, γιατί (λόγο βεβαρυμμένου προγράμματος) έπρεπε να ακουστούν κι άλλες απόψεις. Τελικά δεν ακούστηκε καμία άλλη άποψη… Κι έτσι πήρε γραπτώς το υπόλοιπο κείμενο.

Κύριε πρόεδρε, θέλω να σας επισημάνω ότι οι πολιτικές με τις οποίες συναινείτε ή τις οποίες εξαγγέλλετε είναι οι ίδιες πολιτικές που μας οδήγησαν εδώ, πολιτικές που ενισχύουν την κερδοφορία του κεφαλαίου, συγκεντρώνοντας το πλούτο σε πολύ λίγα χέρια.
Όταν για παράδειγμα συναινείτε στο 5 αποχωρήσεις για μια πρόσληψη σημαίνει, νοσοκομείο με κομμένες εφημερίες γιατρών. Σημαίνει ότι στο τέλος του μήνα που πέρασε, δεν υπήρχε εφημερεύων αναισθησιολόγος κι έτσι ούτε γέννες έγιναν ούτε χειρουργεία είχαμε. Σημαίνει ότι οι κατά 50% λιγότεροι του προβλεπόμενου νοσηλευτές, λειτουργούν τις κλινικές μόνο με τον πατριωτισμό τους. 5 αποχωρήσεις για μια πρόσληψη σημαίνει ότι οι δήμοι δεν μπορούν να προσλάβουν μόνιμο προσωπικό για μόνιμες ανάγκες, ώστε να εξυπηρετηθούν και οι διευρυμένες αρμοδιότητες… για παράδειγμα δεν υπάρχει ένας γεωπόνος για συνδράμει την διεύθυνση αγροτικής ανάπτυξης. 5 αποχωρήσεις για μια πρόσληψη σημαίνει ότι δεν μπορούν να προσληφθούν οι απαραίτητοι εργάτες για καθαριότητα, για βρεφονηπιακούς, για τα ΚΔΑΠ και για άλλα κοινωνικά προγράμματα. 5 αποχωρήσεις για μια πρόσληψη σημαίνει ότι στο κολυμβητήριο και σε άλλες αθλητικές υποδομές, όταν ο μοναδικός υπάλληλος παίρνει άδεια τότε αυτά λειτουργούν και συντηρούνται από γονείς και γυμναστές….5 αποχωρήσεις για μια πρόσληψη σημαίνει ότι έχουμε εισάγει στους δήμους ένα νέο εργασιακό μοντέλο, αυτό του εποχιακά απασχολουμένου ή του διμηνίτη συμβασιούχου, δηλαδή έχουμε συναινέσει, συνάνθρωποί μας να δουλεύουν με μισό μισθό, έχοντας μισερά δικαιώματα και ουσιαστικά μισή ζωή.

Όταν λέτε για περικοπές στο σπάταλο κράτος… ξέρετε αυτό πως μεταφράζεται σε μας; Μεταφράζεται σε ένα ΒΟΑΚ που δεν τελειώνει ποτέ και πού όταν μετά από δεκαετίες ολοκληρωθεί θα έχει ήδη ξεπεραστεί από τις ανάγκες. Μεταφράζεται με το ότι σήμερα συμπληρώνονται 30 χρόνια από τότε που παραδώθηκε η τελευταία εργατική κατοικία στη πόλη μας. Σημαίνει ότι ένα καινούριο κλειστό γυμναστήριο μουχλιάζει και απαξιώνεται γιατί λείπουν 800.000 ευρώ για να παραδοθεί. Σημαίνει ότι ένα νοσοκομείο, που υποτίθεται καλύπτει τη δευτεροβάθμια φροντίδα όλου του νομού, αδυνατεί από το 2005 να ολοκληρώσει τη νέα του πτέρυγα γιατί λείπει 1,5 εκ για την αποπεράτωση κι άλλο 1/2 εκ για τον εξοπλισμό του. Εκτός κι αν με το πρόγραμμά σας οι ιδιωτικές ασφαλιστικές επιχορηγήσουν την αποπεράτωσή του, με ρεγάλο την εκμετάλλευση των υποδομών όλου του νοσοκομείου για να αυξήσουν τη κερδοφορία τους. Περικοπές στο σπάταλο κράτος σημαίνει ότι τα παιδιά του γυμνασίου Λυκείου Νεάπολης κάνουν μάθημα σε ένα κτίριο φτιαγμένο ολοκληρωτικά σχεδόν από αμίαντο εν έτη 2011. Λιγότερο σπάταλο κράτος σημαίνει πως οι Δήμοι αδυνατούν να εκτελέσουν και το παραμικρό αναπτυξιακό έργο κι πως ότι γίνεται, εκτελείται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ με συμπράξεις ιδιωτικού – δημόσιου τομέα τα γνωστά ΣΔΙΤ , πολλαπλασιάζοντας έτσι το κόστος των έργων , άρα επιβαρύνοντας και το κρατικό προϋπολογισμό … Κι όλα αυτά στα πλαίσια της ανάπτυξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου
Μια κερδοφορία του κεφαλαίου την οποία το κόμμα σας θέλει να την ενισχύσει περικόπτοντας φόρους από τους πλούσιους, ώστε και καλά να βοηθήσουν με επενδύσεις την ανάπτυξη (όπως τότε που μεταστέγασαν τα εργοστάσιά τους σε Βουλγαρία και Τουρκία αφού πρώτα είχαν πάρει παχυλές επιδοτήσεις για παραμεθόριες επενδύσεις). Όμως εδώ θα σας πω και κάτι άλλο …Κερδοφορία του κεφαλαίου σημαίνει ξεζούμισμα του ξενοδοχουπάλληλου της περιοχής, με περικοπές σε μισθούς, με υπογραφή συμβάσεων ημιαπασχόλησης ενώ δουλεύουν δεκαωρίες, με ελαστικά ωράρια, με μαύρη εργασία ή με μόνο τα απαραίτητα ένσημα για να μπαίνουν στο ταμείο ανεργίας. Κερδοφορία του ξενοδοχειακού κεφαλαίου σημαίνει λιγότερα λεφτά από τα τέλη παρεπιδημούντων στους δήμους. Κερδοφορία του ξενοδοχειακού κεφαλαίου σημαίνει ανεξέλεγκτη καταστροφή του τοπίου, υπερεκμετάλλευση φυσικών πόρων και απαγόρευση για τους ντόπιους να έχουν πρόσβαση στις παραλίες. Κερδοφορία του κεφαλαίου σημαίνει στον πιο άνυδρο νομό της Ελλάδας να σχεδιάζονται ιδιωτικές επενδύσεις για γκολφ, την ίδια ώρα που δεν δίνεται ούτε ένα ευρώ για να κρατηθούν με φράγματα τα νερά των ορεινών μας όγκων.

Κύριε πρόεδρε. Τα ονόματα συγκεκριμένα κι οι καταστάσεις γνωστές. Ο Κοπελούζος είναι πίσω από τις εταιρείες των αιολικών πάρκων που με νόμους fast track, σκοπεύουν να καταστρέψουν τα τελευταία παρθένα δάση της ανατολικής Κρήτης, την σπάνια πανίδα τους, αρχαιολογικούς και ιστορικούς τόπους, μα και οποιοδήποτε χωροταξικό σχεδιασμό είχε γίνει από τις τοπικές κοινωνίες μέσω των ΣΧΟΑΠ (αφού και τα ΣΧΟΑΠ πρέπει να ακολουθούσουν τον ειδικό χωροταξικό σχεδιασμό κι όχι το αντίθετο). Κι όλα αυτά στο όνομα μιας «πράσινης ανάπτυξης» η οποία ακριβώς επειδή δεν ξεκινάει από ένα κεντρικό σχεδιασμό των κοινωνικών αναγκών και των οικολογικών αντοχών, έχει ως μοναδικό άξονα την εξυπηρέτηση του κέρδους των πολυεθνικών ομίλων. Το ίδιο και με τη διαχείριση απορριμμάτων στην οποία ο πράσινος επίσης καπιταλιστής και διαπλεκόμενος των ΜΜΕ Αλαφούζος προωθεί με κάθε μέσο την καύση σα τελική επεξεργασία και στην περιφέρεια Κρήτης. Μια καύση που όπως εύκολα καταλαβαίνεται ακυρώνει και αντιτίθεται σε κάθε προσπάθεια για πρόληψη-ανακύκλωση-κομποστοποίηση.

Παντού μπροστά μας η κερδοφορία του κεφαλαίου και δίπλα εκατοντάδες εκατομμύρια επιχορηγήσεων προς το κεφάλαιο. Επιχορηγήσεις που πληρώνει ο Ελληνικός λαός, σαν επιδοτήσεις για ασφαλιστικές εισφορές και σαν μπόνους -όχι για να προσλάβουν- αλλά για να μην απολύσουν προσωπικό.

Ο Καλλικράτης στην αυτοδιοίκηση, στην παιδεία και στην υγεία, με την επίφαση της εξοικονόμησης πόρων από τις οικονομίες κλίμακας, σημαίνει στην ουσία το κουτσούρεμα όλων των παροχών. Στην υγεία όλα τα Νοσοκομεία της περιοχής υπολειτουργούν , με τρομερές ελλείψεις σε προμήθειες και μηχανήματα παραπέμποντας τον ασθενή να γίνει πελάτης των ιδιωτικών διαγνωστικών και εργαστηριακών κέντρων ή ακόμα και να αγοράσει φάρμακα που απαιτούνται για τη νοσηλεία του από εξωτερικά φαρμακεία. Στην Παιδεία θα σας έχει ενημερώσει κι ο Δήμαρχος για την κατάργηση τμήματος ΤΕΙ, που φοβόμαστε ότι δεν θα είναι και το μοναδικό. Στα πλαίσια του Καλλικράτη για την παιδεία οι επαΐοντες χτύπησαν και το εξαθέσιο ειδικό σχολείο της πόλης υποβιβάζοντάς το σε τριθέσιο. Πολύ καλά ξέρουν ότι υπάρχουν παιδιά ΑΜΕΑ που ενώ έχουν ανάγκη, δεν διευκολύνεται η πρόσβασή τους στο σχολείο όπως θα έπρεπε. Στα πλαίσια του εκπαιδευτικού Καλλικράτη, απαξιώνουν τα ΤΑΔ (τμήματα αθλητικής διευκόλυνσης) με σκοπό να τα κλείσουν οριστικά και βάζουν εμπόδια στη δωρεάν μετακίνηση των μαθητών.

Καλλικράτης στην αυτοδιοίκηση κύριε πρόεδρε σημαίνει ότι σε ένα τουριστικό κεφαλοχώρι της περιοχής μας, η απαρχαιωμένη αποχέτευση ξεχειλίζει στους δρόμους, ενώ σε ένα άλλο χωριό κύριε πρόεδρε οι άνθρωποι πίνουν νερό από την άρδευση. Οικολογικές βόμβες έτοιμες να εκραγούν υπάρχουν στα σφαγεία της Νεάπολης των οποίων τα λύματα χύνονται σε υδροφόρα ορίζοντα. Στο ΧΥΤΑ Αγ. Νικολάου που βρίσκεται σε σημείο κορεσμού κι ενώ το νέο κύτταρο θα είναι έτοιμο σε 2 χρόνια εμείς κι η Ιεράπετρα σε ένα χρόνο δεν θα ξέρουμε τι να κάνουμε τα σκουπίδια μας. Επίσης επείγει η ολοκλήρωση των βιολογικών και οι επεκτάσεις τους στα παραθαλάσσια μέτωπα της Ελούντας και του Σισίου, αλλιώς οι πανάκριβες τουριστικές εκμεταλλεύσεις της περιοχής θα πρέπει να στέλνουν τον κόσμο τους σε παραλίες γειτονικών πόλεων.

Αλλά Καλλικράτης στην αυτοδιοίκηση σημαίνει και κάτι ακόμα χειρότερο. Το παρακολουθούμε όταν έρχεται εδώ ο Περιφερειακός Διευθυντής. Βάζει τους υπαλλήλους του να υποδεικνύουν σε αιρετούς, ποια έργα πρέπει να γίνουν, από πού και με ποιο τρόπο θα χρηματοδοτηθούν και σε ποιες ημερομηνίες. Για το τι έχει πραγματική ανάγκη ένας τόπος ούτε κουβέντα. Όταν ο Δήμαρχος του ζήτησε να μην χαθεί η χρηματοδότηση για ένα έργο ανάσα της περιοχής, (τον περιφερειακό δρόμο της Ελούντας) εκείνος με ύφος εκατό καρδιναλίων απάντησε: Εγώ δεν χρηματοδοτώ πια δρόμους γιατί δεν ανέχομαι να πηγαίνει σε ιδιώτες το κρατικό χρήμα των απαλλοτριώσεων. Εκεί τον έπιασε η σοσιαλμανία το κ Καρούντζο… για τα 30 δις ευρώ στις τράπεζες κουβέντα… Έτσι όμως καταλαβαίνετε κ. πρόεδρε δεν μιλάμε για αυτοδιοίκηση αλλά για κρατική διοίκηση με υπαλλήλους τις δημοτικές αρχές. Κανείς πια δεν ακούει τις ανάγκες της κοινωνίας μέσα από τα αιτήματα της αυτοδιοίκησης. Πέρσι για παράδειγμα η ελλιπής χρηματοδότηση και οργάνωση δακοκτονίας, τίναξε στα ύψη τις τιμές οξύτητας του λαδιού. Έτσι ο αγροτικός συνεταιρισμός Κριτσάς ο οποίος είχε υπογράψει εμπορική συμφωνία για τεράστια ποσότητα λαδιού με όρο περιορισμένης οξύτητας… έχασε κάθε προνόμιο και αξιοπιστία στην αγορά. Βλέπεται κάποιος καρεκλοκένταυρος αποφάσισε πως αν μείωνε τη χρηματοδότηση της δακοκτονίας ο υπουργός του θα του έδινε μπόνους παραγωγικότητας. Ένα άλλο παράδειγμα. Για ποια αυτοδιοίκηση μιλάμε όταν το Δημοτικό Συμβούλιο προτείνει προσλήψεις για παιδικούς σταθμούς αλλά αυτές κόβονται από τον επίτροπο. Άρα ο έλεγχος του επιτρόπου δεν είναι έλεγχος νομιμότητας αλλά σκοπιμότητας. Και άρα ένας εντολοδόχος της κυβέρνησης έχει μεγαλύτερη εξουσία από μια εκλεγμένη δημοτική αρχή.

Κύριε πρόεδρε. Η συνεχής μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, η καταστροφή των αγροτικών νοικοκυριών από την Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ε.Ε. που κι εσείς υποστηρίζετε, αλλά και η αύξηση των έμμεσων φόρων καπνού, ποτού, πετρελαίου, ΦΠΑ έχουν φέρει σε τραγικό αδιέξοδο όλους τους μικρομεσαίους εμπόρους. Έχουμε υποστεί μεγάλη πανωλεθρία. Πολλά μαγαζιά και στο κέντρο της πόλης είναι κλειστά, οι εργαζόμενοι μας επισφαλείς, παλιοί συνάδελφοι μετατρέπονται σε υπαλλήλους στα τοπικά μαγαζιά των πολυεθνικών ή στα φρανσάιζ υποκαταστήματά τους. Η πραγματική αύξηση των αφίξεων των τουριστών δεν μεταφράζεται σε αύξηση του τζίρου, πρώτα γιατί το all inclusive έχει ξεκάνει την οικονομική ζωή της πόλης αλλά και γιατί φαίνεται ότι η κρίση αφορά τελικά όλα τα έθνη κι έτσι οι τουρίστες περιορίζονται στα εντελώς απαραίτητα… για να μην πω στις κινεζικές απομιμήσεις τους.

Κύριε πρόεδρε όλα αυτά σας τα λέω όχι γιατί δεν τα ξέρετε, αλλά για να καταγγείλω ότι η οποιαδήποτε πολιτική σχεδιάζετε επί χάρτου και αναγγέλλετε στα Ζάπεια 1,2 κλπ δημιουργεί αρνητικές επιπτώσεις σε όλους εμάς που επιμένουμε να ζούμε σε αυτή τη νοτιανατολική εσχατιά της πατρίδας μας. Έτσι παραφράζοντας μια φράση του Καζαντζάκη σας λέω ευθέως : ΑΠΟ ΣΑΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Από Βασίλη Χατζηδάκη εκ μέρους της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

«Τελική λύση»

Η «απασχολησιμότητα» και η «εκ περιτροπής εργασία» στον ιδιωτικό τομέα - το πρόπλασμα δηλαδή της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων - έχουν επιβληθεί με νόμο από το 1998.

*

Οι συντάξεις πείνας έχουν τεθεί στο στόχαστρο από την εποχή που ο τέως διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, ο κ. Γκαργκάνας, ανακάλυπτε το «μοντέλο του εύπορου συνταξιούχου»!

*

Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα - αυτού του τόσο φιλικού δημόσιου τομέα προς τα μονοπώλια και ταυτόχρονα τόσο καταδυναστευτικού για τον απλό άνθρωπο - πριν καταλήξουν «κοπρίτες» είχαν ξεκινήσει να διαπομπεύονται ως «ρετιρέ», ήδη από τη δεκαετία του '80.

*

Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας συντελείται εδώ και τουλάχιστον μια 20ετία, πολύ πριν ανακαλυφθεί το «φαστ τρακ» και συγκεκριμένα από την επομένη ακριβώς που το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα που σήμερα εκποιεί το 100% του ΟΤΕ, δημαγωγούσε - πρωτοστατούντος του ιδρυτή του - με το σύνθημα: «Ο ΟΤΕ μια χρυσή μετοχή στο δημόσιο».

*

Οι μισθοί έφτασαν σε πραγματικές τιμές να αντιστοιχούν στην αξία των μισθών του... 1984, πριν ακόμα αναλάβει να τους εξαερώσει πλήρως ο Παπακωνσταντίνου με την τρόικα.

*

Οι άδικοι φόροι ποτέ δεν έπαψαν να λεηλατούν το λαϊκό εισόδημα για να επιχορηγείται το μεγάλο κεφάλαιο. Από την εποχή που ο Μάνος αύξανε μέσα σε μια βραδιά την τιμή της βενζίνης κατά 125% (!) μέχρι το ΠΑΣΟΚ επί Σημίτη που πήρε τους έμμεσους φόρους από 11.254 εκατ. ευρώ (το 1995) και τους πήγε στα 23.870 εκατ. ευρώ (το 2004), τους αύξησε, δηλαδή, κατά 112% (!), ο λαός πληρώνει.

***

Οσα, επομένως, ζούμε σήμερα, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία.

Είναι η αδίστακτη συνέχιση μιας αδίστακτης πολιτικής. Το «έκτακτο» της πολιτικής τους δεν έγκειται στην κατεύθυνση που αυτή κινείται. Η πολιτική τους κινείται στην ίδια κατεύθυνση που εκινείτο πάντα.

*

Το έκτακτο συνίσταται στη σφοδρότητά της. Στην αγριότητά της. Στη βαρβαρότητα με την οποία προωθείται.

Μόνο που στη φάση που διανύουμε το έκτακτο δεν έχει το χαρακτήρα του προσωρινού ή του παροδικού. Εχει χαρακτήρα διαρκείας χωρίς ημερομηνία λήξης. Δεν πρόκειται για καταιγίδα. Είναι κατακλυσμός. Βαρβαρότητα κυριολεκτική, που αν περάσει θα επιφέρει «σεληνιακό τοπίο». Με ό,τι αυτό σημαίνει για τις δυνατότητες αναστροφής της κατάστασης, οι οποίες θα είναι όσες ακριβώς επιτρέπει ένα «σεληνιακό τοπίο».

*

Η πολιτική τους, η οποία δεν προέκυψε λόγω «ειδικών συνθηκών», αλλά, αντίθετα, «ο βίος και η πολιτεία» των «σωτήρων» συνηγορεί ότι την είχαν προαποφασίσει και προσχεδιάσει, μοιάζει - και εδώ βρίσκεται το «νέο» - με μια επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα» κατά του εργαζόμενου λαού.

*

Για την ακρίβεια, έχει εξαπολυθεί και εξελίσσεται με την ένταση που δηλώνει ότι το κεφάλαιο επιδιώκει να επιτύχει την «τελική λύση» στην ανειρήνευτη αντιπαράθεσή του με την εργασία.

*

Για να πετύχει αυτήν την «τελική λύση», που ισοδυναμεί με λαϊκό εξανδραποδισμό, αξιοποιεί την ίδια την καπιταλιστική κρίση σαν «ευκαιρία», ώστε μέσα από την τρομοκρατία, τους εκβιασμούς, τις απειλές, τη διάχυση του φόβου, να παραλύσει τις λαϊκές αντιστάσεις.

***

Το πρωτοφανές μέγεθος της επίθεσης που δέχεται ο λαός, σε συνδυασμό με την πείρα που προκύπτει από το παρελθόν και το παρόν των δυνάμεων της «Ιερής Συμμαχίας», των δυνάμεων που ηγούνται και συναινούν στο τσουνάμι ισοπέδωσής του, είναι στοιχεία που από μόνα τους αποτελούν πυξίδα, για να απαντηθεί το ερώτημα «τι να κάνουμε;»:

*

Τίποτα λιγότερο από τη μετατροπή της αγανάκτησης σε λαϊκή συσπείρωση.

Σε οργάνωση.

Σε συμμετοχή στις γραμμές του επεξεργασμένου, στοχευμένου, περιφρουρημένου από «τρικλοποδιές» και συνειδητού πολιτικού αγώνα για την ανατροπή εκ βάθρων των κοινωνικών και πολιτικών φορέων του λαϊκού αφανισμού.

*

Τίποτα λιγότερο, δηλαδή, από τη σύνδεση της αγανάκτησης με το εργατικό κίνημα στους χώρους δουλειάς.

Εκεί, δηλαδή, που χτυπά η καρδιά του «πολέμου». Εκεί που «η βία της φτώχειας» και της εκμετάλλευσης παίρνει σάρκα και οστά.


Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΛΑΕ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΡΙΖΕΙΣ