Δεν έχει σημασία ποιο κυβερνητικό σχήμα θα υπηρετήσει την αστική τάξη, αλλά με ποια αντιπολίτευση θα ανατραπεί η επόμενη αστική κυβέρνηση.

 

Γράφει η Λιάνα Κανέλλη

Μάχη είναι κι αυτή η θλιβερή εκλογική διαδικασία που κατάπιε την άνοιξη και ξεθύμανε το καλοκαίρι σαν ξερή ύπουλη φωτιά. Εκαψε σωθικά της πατρίδας κάμποσες δεκαετίες τώρα. Ξεπούλησε ιδέες. Ξεγέλασε γενιές ολόκληρες. Μη πόλεμος έλεγε το πράσινο στόμα της αλλαγής. Κι ήρθε σφαγή. Τώρα οι μαύροι φονιάδες που σέρνουν τα κόκαλα των Ελλήνων τα ιερά στο πεζοδρόμιο του κοινού ποινικού δικαίου μιλάνε για Ελλάδα που ανήκει στους Ελληνες. Οι επιζήσαντες κι όσοι ρούφηξαν το μεδούλι του καπιταλιστικού συστήματος με το καλαμάκι κι όχι με τη σέσουλα, πουλάνε την ελπίδα σε φθηνά παγκάκια κι αντικατέστησαν την έφοδο στον ουρανό με την έφοδο στο εγκεκριμένο από τ' αφεντικά γκουβέρνο.

Σ΄αυτή τη μάχη τέλειωσαν τα άλλοθι. Για όλους και για τον καθένα και την καθεμιά από μας. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος γενικού και κομματικού, ακόμα κι αν ξεθαρρέψει και βγει στην πασαρέλα και το κρυμμένο μέσα στο σώμα των ψηφοφόρων των άλλων κομμάτων της μεταπολίτευσης μαύρο φίδι του φασισμού, εμείς εδώ είμαστε.
Στο κόμμα, με το κόμμα, για το κόμμα του λαού. ΚΚΕ. Ετοιμοπόλεμοι. Δυνατοί εκεί που η ανάγκη απαιτεί και μας καλεί. Στη δουλειά που συνθλίβεται θ ε σ μ ι κ ά μέσα στη φωλιά των καπιταλιστών βαφτισμένη ΕΕ. Στα ρημαγμένα νοικοκυριά που μασάνε απελπισία και ζητιανεύουν φάρμακα παρακολουθώντας το τσίρκουλο των σωτήρων. Στα στεγνωμένα από μέσα νοσοκομεία και τα σχολειά που κλείνουν και αναρωτιέσαι αν θα ξανανοίξουν. Σε σταματημένα γιαπιά και κουφάρι ναυπηγεία. Σε μαγαζάκια υπό διάλυση και τεράστια λαμπερά γραφεία, πολυκαταστήματα και εταιρείες όπου ξεζουμίζονται εργαζόμενοι σε συνθήκες απάνθρωπου κι ατσαλάκωτου καπιταλισμού μετρώντας απολύσεις κάθε μέρα.

Σύντροφοι, φίλοι, παλιοί και νέοι, αυτό που μοιάζει τώρα δύσκολο, σχεδόν ηρωικό, να ακουστεί δηλαδή η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, για λαϊκή εξουσία, δηλαδή η πραγματική εξελικτική πρωτοπορία του ανθρώπινου πνεύματος και της συλλογικής, γεμάτης θυσίες δράσης, είναι τόσο δυνατό, τόσο βαρύ σε ευθύνη και νόημα φορτίο, τόσο μακριά από την «τέχνη του εφικτού», το ιστορικά αποδεδειγμένο ψέμα της αστικής πολιτικής, που δεν μετριέται με εκλογικά ποσοστά. Το νου μας και το νου τους να έχουν όλοι σε μια αλήθεια. Η εργατική τάξη ακόμα και σε άθλιες ασφυκτικές συνθήκες ζωής και πολιτισμικής διαλεκτικής, δεν πρόκειται να υπογράψει συμφωνητικά παράδοσης και να γίνει το δοκάρι που βαστάει την αστική στέγη στη θέση της για να σουλατσάρει στις ταράτσες του πλούτου το κεφάλαιο. Τα ενδιάμεσα πατώματα είναι φανερά πιασμένα από οπορτουνιστές και μικροαστούς σε πανικό ορφάνιας, μάζες συστηματικά αλλοτριωμένες από ψεύτικα μεγάλα λόγια και μια καταναλωτική δημοκρατία της αγοράς που τώρα φωνάζει, «μέσα τα κεφάλια ποντίκια». Στο υπόγειο της τεχνητής ταξικής συναίνεσης δε θα μαντρωθούμε. Μήτε θα κρυφτούμε, μήτε θα ξαποστάσουμε. Πορτιέρηδες, φουσκωτοί, τσιράκια, ντελάληδες κι εκβιαστές, συκοφάντες και πονηροί πραματευτάδες, μεταπράτες συνειδήσεων, θα καταλάβουν καλά την επομένη κιόλας των εκλογών, στην κόλαση των 100 ημερών πριν πτωχευτική εκτέλεση που προαναγγέλλουν απ' τις Βρυξέλλες ως τη Νέα Υόρκη, οι βρικόλακες του καπιταλισμού, πως:

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, έχει ωραίους, άνδρες και γυναίκες, γέρους, ασπρομάλληδες ορθόψυχους, μάρμαρα γερά και δουλεμένα στα παλάτια των αγώνων. Ωραίοι, δηλαδή ώριμοι κομμουνιστές στο σχεδιασμό και την πείρα. Καπνισμένοι και με αγωνιστικά ένσημα γραμμένα στην ψυχή και το σώμα της τάξης τους.

Εχει νέους πρωτοπόρους που πυκνώνουν τις γραμμές της πραγματικής πρωτοπορίας. Νιάτα με ταξική συνείδηση και αταλάντευτα όνειρα, αυτοπεποίθηση και ρώμη και ελεύθερη βούληση να διεκδικήσουν τον πραγματικά καλύτερα κόσμο. Μια ΚΝΕ που σκέφτεται και πράττει και δεν παγιδεύεται όταν συγκρούεται στη βολή του...νεοκομμουνισμού, του νεοελληνισμού κι όλων των παλιών που κολλάνε ένα νέο και πουλιούνται στην τιμή της φρέσκιας σάρκας τροφή στ' αφεντικά.

Εχει κι άλλα σπαθιά ριζοσπαστών που βγαίνουν απ' τα θηκάρια κι εκτός εκλογικής διαδικασίας, από άλλες διαδρομές και κοινωνικές καταγωγές και αστράφτουν καθώς κατατίθενται στην πάλη του λαού, στο ΚΚΕ, για να ζήσει και να προκόψει με τα χέρια του, τη δουλειά του κι όχι με την άδεια και την χορηγία της προσωρινά κυρίαρχης τάξης.

Εμπρός λοιπόν, ως την τελευταία στιγμή με το ψηφοδέλτιο στο χέρι. Για λίγες ώρες ακόμα. Με και για το κόμμα που την επομένη των εκλογών θα είναι στην αταλάντευτη θέση του, ιστορική πρωτοπορία και δράση του αγώνα για να κυβερνήσει κι όχι να κυβερνηθεί ο λαός μας. Ας κοιτάνε όλοι τον «παίκτη» που βάζει γκολ. Το ΚΚΕ τερματοφύλακας και θεματοφύλακας είναι που σώζει από την ήττα το λαό και το εργατικό κίνημα, εδώ και τώρα που ολοένα και περισσότεροι βλέπουν και ξέρουν πως του έχουνε στημένο το παιχνίδι... Κανένα δίλημμα πια. Αντεπίθεση διαρκείας. Και με την ψήφο. Αλλά όχι μόνον μ' αυτήν.

Τι εννοούσε η Χρυσή Αυγή όταν είπε ότι θα χτυπήσει το σύστημα...

Aυτός ο άνθρωπος είναι ο δημοτικός σύμβουλος του ΚΚΕ στον δήμο Αγίας Παρασκευής ο οποίος και χτυπήθηκε από τρεις χρυσαυγίτες με σιδηρογροθιές, προχθές το βράδυ έξω από το εκλογικό κέντρο του ΚΚΕ .
Εννοείται η αστυνομία δεν έκανε τίποτα.. .

Ο μετανάστης από την Αίγυπτο, κοιμόταν στο σπίτι τους στο Πέραμα όταν χρυσαυγίτες τους επιτέθηκαν. Τον βρήκαν να κοιμάτε στην ταράτσα και τον χτύπησαν με σιδερολοστούς στο κεφάλι και στο σώμα.

Στο κρανίο έχει συντριπτικά κατάγματα, στην γναθική χώρα. Εχει αποφύγει τον κύνδινο να χάσει την ζωή του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα έχει μόνιμα προβλήματα.

Ζει ακόμη, γιατί από τα πρώτα ακόμη χτυπήματα λιποθήμησε και έτσι οι χρυσαυγίτες νόμιζαν ότι πέθανε. Και έτσι τον άφησαν...

Σύμφωνα με τους μάρτυρες, στην επίθεση συμμετείχαν 20 άτομα με μαύρες μπλούζες και γραμμένο πάνω τους το Χ.Α.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο μετανάστης, είναι πατέρας 3 μικρών παιδιών, το μικρότερο είναι τριών.

Επίσης κανείς κρατικός φορέας, αστυνομία, εισαγγελεία, ή άλλοι φορείς δεν τον έχουν επισκεφθεί και δεν του έχουν πάρει κατάθεση, αλλά ούτε έχουν ενδιαφερθεί για την πορεία της υγείας του.

Και για όποιον έχει και τη παραμικρή αμφιβολία για το ποιός ευθύνεται, ακούστε με προσοχή το βιντεάκι με προεκλογική ομιλία του υποψήφιου βουλευτή της χρυσής αυγής Γιάννη Λαγoύ.

Να υποθέσω ότι ο εισαγγελέας που συνήθως χειρίζεται τέτοιες υποθέσεις λείπει σε άδεια διαρκείας...

Όσο η εξουσία τους πλησιάζει, τόσο ξεχνάνε γιατί τη διεκδίκησαν

 

Διάβαζε θέσεις, μέτρα πράξεις

Εξαιρετικά αφιερωμένο άσμα προς πολλαπλούς αποδέκτες

Όσο πλησιάζει η ώρα της κάλπης τα κόμματα που διεκδικούν για λογαριασμό του κεφαλαίου την ψήφο του λαού ελαχιστοποιούν και στρογγυλεύουν τις εξαγγελίες τους έτσι ώστε να χωράνε όλοι μέσα σ' αυτές. Κοινό μοτίβο: «Κοιμήσου εσύ (εργάτη) και η τύχη σου (τα κέρδη του καπιταλιστή) δουλεύει».

Αυτό είναι και το ενιαίο πρόγραμμα με το οποίο κατεβαίνουν στις εκλογές τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί ακόμα να διαλέξει ανάμεσα στην αυτοδιάλυση ή την ανασυγκρότηση...

***

Κοινό είναι το πρόγραμμά τους και στα επιμέρους: «Οχι άλλη μείωση μισθών και συντάξεων», διακηρύσσουν τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Πόσο πιο κάτω να τις πάνε; Κι όμως, ακόμη και σ' αυτό το σημείο λαθροχειρούν. Μιλάνε για κατώτερους μισθούς και συντάξεις, με ποσά που αντικειμενικά δεν μπορούν να πάνε πιο κάτω και υπόσχονται να τα διατηρήσουν εκεί, στα όρια της εξαθλίωσης. Παράλληλα, το πλάνο του ΣΕΒ που έχουν αναλάβει να προωθήσουν προβλέπει τώρα μείωση του μέσου μισθού. Αυτό σημαίνει ότι θα κλαδευτούν κι άλλο οι μισθοί των 1.200 - 1.400 ευρώ, με αντίστοιχη κλιμάκωση προς τα κάτω για τις συντάξεις. Αυτό το ονομάζουν μισθολογική δικαιοσύνη αντιγράφοντας με άλλες λέξεις τον Α. Παπανδρέου, που όταν επέβαλε τη μείωση μισθών μιλούσε για χτύπημα των «ρετιρέ».

***

Εκεί που τα πράγματα ξεφεύγουν είναι στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ όταν το εξειδικεύουν διάφορα στελέχη. Ο Δραγασάκης, της μίας συνιστώσας, επιμένει πως είναι ταξικό - υπέρ των εργατών - πρόγραμμα που «οδηγεί σε αναδιανομή μέσω της ανάπτυξης», που σε απλή μετάφραση σημαίνει πως αν υπάρχουν κέρδη (ανάπτυξη) ίσως υπάρχουν και αυξήσεις μισθών (αναδιανομή). Το καπιταλιστικό κέρδος, δηλαδή, παραμένει προϋπόθεση για να δουν αύξηση στο μισθό οι εργάτες. Αλλά ακόμη και τότε, η ανταγωνιστικότητα δεν το επιτρέπει. Τώρα, τι σόι αριστερά είναι αυτή που θεωρεί προϋπόθεση τα κέρδη των καπιταλιστών για να ζήσουν ανθρώπινα οι εργάτες, αυτό μόνο οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ το ξέρουν. Και το ίδρυμα «Φρίντιχ Εμπερτ» από το οποίο έχουν ξεσκολίσει πολλοί απ' όσους επεξεργάζονται το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Από μια άλλη συνιστώσα, ο Ρινάλντι, επιμένει πως το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ «λατινοαμερικανοποιεί» την κοινωνική ζωή! Δηλαδή, και μ' αυτή την ερμηνεία καπιταλισμός προκύπτει, αλλά ακούγεται πιο εξωτικός. Εχει λίγο από το άρωμα της κυρίας Μιτεράν, που είχε αναλάβει υπό την προστασία της κάτι «κινήματα» εκεί κάτω.

Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, κάνει καθαρό πως το μνημόνιο που θα καταργούσε, θα αντικατασταθεί με άλλο που θα έχει άλλο όνομα.

***

Η αστική τάξη, από την πλευρά της, έχει κάνει καθαρό πως στηρίζει κάθε προσπάθεια «αναδιαπραγμάτευσης» από όποια συνιστώσα των κομμάτων της κι αν προέρχεται. Σημειώνοντας με νόημα «αρκεί να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις», δηλαδή όλα όσα έχει περιγράψει κατά καιρούς ο ΣΕΒ και για τα οποία τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου» συμφωνούν ήδη πως έπρεπε να έχουν γίνει μερικά χρόνια πριν. Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει τα αντεργατικά μέτρα ως τωρινό - ξαφνικό αποτέλεσμα του μνημονίου ενώ τα στελέχη του στο συνδικαλιστικό κίνημα πρωτοστατούν χρόνια τώρα για να περάσουν τέτοια μέτρα, δηλώνει μόνο ως πού μπορεί να φτάσει η πολιτική απατεωνιά του οπορτουνιστή - σοσιαλδημοκράτη, στην προσπάθειά του να ξελασπώσει το κεφάλαιο.

Ενα τμήμα της αστικής τάξης, πάντως, δείχνει ήδη να διασκεδάζει την κατάσταση. Σου λέει «μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει». Και ήδη ανακοίνωσε πως περιμένει την ...επιστροφή του επόμενου πρωθυπουργού από τις Βρυξέλλες, δηλαδή, την προσγείωσή του στην πραγματικότητα της πολιτικής διαχείρισης του καπιταλισμού που βρίσκεται σε κρίση, συμβολικά και κυριολεκτικά.

***

Σε κάθε περίπτωση το δεδομένο είναι ένα: Στις 28 - 29 Ιούνη στις Βρυξέλλες αποφασίζουν μεγαλύτερη απώλεια κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών - μελών, κατάσταση που προβλεπόταν από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Και για το κεφάλαιο δεν υπάρχει πρόβλημα, υπάρχει όμως για τους λαούς. Γεγονός για το οποίο οι διεκδικητές της κυβέρνησης για λογαριασμό του κεφαλαίου κάνουν γαργάρα. Αυτό για το οποίο δε λένε κουβέντα είναι ένα από τα κεντρικά σημεία της πολιτικοϊδεολογικής συμφωνίας τους με οδυνηρές επιπτώσεις για το λαό.

Κι αυτό είναι ένα ακόμα κριτήριο ψήφου.

Είναι, επίσης, ένας ακόμα λόγος για τον οποίο το ΚΚΕ τονίζει πως στις 18 Ιούνη το επίκεντρο θα είναι στο λαϊκό κίνημα καθώς στη Βουλή η προδιαγραμμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία (καμιά σχέση με την πλειοψηφία που συγκροτούν τα λαϊκά συμφέροντα) από σήμερα κάνει καθαρό πως θα επιχειρεί να εφαρμόσει με όποια κυβέρνηση πολιτικές κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της ανάγκης του κεφαλαίου να ανακάμψουν τα κέρδη του. Να γιατί τα λαϊκά στρώματα πρέπει να ενισχύσουν τη μόνη συμπαγή δύναμη που αποδεδειγμένα δεν κάνει κομπρεμί με την αστική τάξη, αξιοποιεί και το Κοινοβούλιο για να προωθήσει τα λαϊκά συμφέροντα, το ΚΚΕ, κάνοντάς το πιο ισχυρό και στη Βουλή και στο λαό.

***

Ασχετο: Χάρμα οφθαλμών χτες στη ΝΕΤ: Η Κωνσταντοπούλου του ΣΥΡΙΖΑ να καταγγέλλει ότι στελέχη του ΠΑΣΟΚ ενέχονται σε σκάνδαλα και η Αποστολάκη που ξέμεινε στο ΠΑΣΟΚ να κάνει μούφα αντίκαρφο με τη φράση «οι συνεργάτες τους σας στηρίζουν, κυρία Κωνσταντοπούλου, αλλά μην ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση». Κρίμα, θα ήταν μια ωραία συζήτηση με όλα τα ονόματα των τάσεων του ΠΑΣΟΚ που συγκροτούν τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ στην πίστα.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Πηγή:www.rizospastis.gr