Οσο περισσότερο ξεπουλούν, τόσο περισσότερο το χρέος αυξάνει!

 

To έτος 2000 το δημόσιο χρέος της χώρας ήταν 139,2 δισ. ευρώ.
Το 2004 το δημόσιο χρέος είχε ανέλθει στα 201,2 δισ. ευρώ.
Το 2009 το δημόσιο χρέος έφτασε στα 298,5 δισ. ευρώ.
Στα τέλη του 2011, το δημόσιο χρέος «έκλεισε» στα 367 δισ. ευρώ.

*

Η παραπάνω αναδρομή είναι χρήσιμη - όπως ελπίζουμε θα φανεί στη συνέχεια - ώστε να διερευνήσουμε πόση σχέση έχει (κι αν έχει οποιαδήποτε σχέση) με την αλήθεια η απίστευτη προπαγάνδα που κατακλύζει το δημόσιο βίο.
Αναφερόμαστε στην προπαγάνδα που ισχυρίζεται πως:
«Η μείωση του δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων περνάει μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις και τις αποκρατικοποιήσεις του δημόσιου τομέα».

***

Ας δούμε, λοιπόν, πόσο ευθύνεται το (ανύπαρκτο, έτσι κι αλλιώς) Δημόσιο στην εκτίναξη των χρεών και των ελλειμμάτων, κι ας δούμε κατά πόσο ισχύει ότι το ξεπούλημα και η εκποίηση του δημόσιου πλούτου που περιγράφονται με όλους τους δυνατούς ευφημισμούς
(ιδιωτικοποίηση, αποκρατικοποίηση, μετοχοποίηση, μισθώσεις παραχώρησης κ.λπ.),
ενισχύουν, τάχα, τα δημόσια ταμεία και απαλλάσσουν τη χώρα από χρέη.

*

Οι κυβερνώντες, που σήμερα είναι συγκυβερνώντες με την συνδρομή του κ. Κουβέλη, την τελευταία 20ετία έχουν διαπράξει τα κάτωθι:

*

Ξεπούλησαν και ξαναξεπούλησαν τον Σκαραμαγκά και όλη σχεδόν την ναυπηγική βιομηχανία. Αλλά αυτό σε τι «βοήθησε» τα οικονομικά του κράτους;
Ξεπούλησαν την ΑΓΕΤ. Αλλά αυτό σε τι «τόνωσε» τα δημόσια ταμεία;
Ξεπούλησαν τον ΟΤΕ. Αλλά αυτό σε τι απέτρεψε την πτώχευση;
Ξεπούλησαν πάνω από το 90% του τραπεζικού τομέα. Αλλά αυτό σε τι «έσωσε» την οικονομία;
Ξεπούλησαν το λιμάνι του Πειραιά. Αλλά αυτό σε τι «βελτίωσε» τα ελλείμματα;
Ξεπούλησαν την «Ολυμπιακή». Αλλά αυτό σε τι απομάκρυνε την χρεοκοπία;
Ξεπούλησαν τη διώρυγα της Κορίνθου. Αλλά αυτό σε τι απομάκρυνε τα «κουρέματα»;
Ξεπούλησαν τους οδικούς άξονες της χώρας. Αλλά αυτό σε τι συνέβαλε για τον «κατευνασμό των αγορών»;

*

Επίσης υπενθυμίζουμε ότι:
Μέχρι το 2004, δηλαδή μια ολόκληρη πενταετία πριν από την εκδήλωση της κρίσης, αρκετά χρόνια πριν αρχίσουν να επικαλούνται προσχηματικά το χρέος για να κόβουν μισθούς και συντάξεις, να διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις και να καταργούν ό,τι απέμεινε από το λεγόμενο «κράτος πρόνοιας», το ΠΑΣΟΚ είχε διαπράξει τα εξής:
Ξεπούλησε το 48,5% της ΔΕΗ.
Ξεπούλησε το 38% της ΕΥΔΑΠ.
Ξεπούλησε το 64% από τα «Ελληνικά Πετρέλαια».
Ξεπούλησε το 49% του ΟΠΑΠ.
Ξεπούλησε το 92% της Εθνικής Τράπεζας.
Παρέδωσε το αεροδρόμιο των Σπάτων στους Γερμανούς.
Παρέδωσε τη γέφυρα του Ρίου στους Γάλλους.
Παρέδωσε την Αττική Οδό στον Μπόμπολα κ.ο.κ.

*

Μήπως αμφισβητεί αυτά τα στοιχεία ο κ. Σαμαράς; Τότε θα πρέπει να αμφισβητήσει τον κ. Καραμανλή.
Αυτός ήταν - ο κ. Καραμανλής - που ως πρωθυπουργός τα είχε καταθέσει στην Βουλή...
Επομένως, ο ελληνικός λαός έχει κάθε λόγο να απαιτεί καταλογισμό ευθυνών και εξήγηση:
α) Σε τι απέτρεψαν όλες αυτές οι εκποιήσεις - που πάντα βαφτίζονται «αξιοποίηση» - την εκτίναξη του δημόσιου χρέους;
β) Πόσο στοίχισε στην κοινωνία της εργασίας και του μόχθου το ιδεολόγημα περί «λιγότερου κράτους», που ΠΑΣΟΚ και ΝΔ διακινούν από τη δεκαετία του '80 για να ρημάζουν και να παραδίδουν τη δημόσια περιουσία στην πλουτοκρατία;

*

Οι απαντήσεις είναι τόσο προφανείς, όσο πρόδηλη είναι και η νέα τους στόχευση:
Πρώτον, εμφανίζουν σαν «σωτηρία» την ίδια καταστροφική πολιτική που έχει γεμίσει τα ταμεία των κεφαλαιοκρατών και έχει εκτινάξει τα δημόσια χρέη!
Δεύτερον, παρουσιάζουν σαν «φάρμακο» την ίδια εκείνη δηλητηριώδη πολιτική που έχει διαλύσει την Ελλάδα!
Τρίτον, ισχυρίζονται πως παραμένει «επιβεβλημένος» εκείνος ακριβώς ο «μονόδρομος» του ξεπουλήματος που ακολουθούν επί δεκαετίες, με τα γνωστά αποτελέσματα!
Τέταρτον, αποκαλούν «φιλόδοξη» και «αναγκαία» την ίδια εγκληματική πολιτική που έχει χρεοκοπήσει τους Ελληνες και τους έχει αποστερήσει το δημόσιο πλούτο τους!
Πέμπτον, έχουν ορκιστεί πίστη στο ξεπούλημα πολύ πριν εμφανιστεί η «τρόικα». Πολύ πριν ανακαλύψουν ως πρόσχημα το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα.

*

Τα πράγματα είναι απλά και συγκεκριμένα:
Αν ξεπουλάνε για να μειώσουν τα χρέη - και όχι για να ενισχύσουν την κερδοφορία της ολιγαρχίας παραδίδοντάς της για να ξεζουμίσει ό,τι απέμεινε από την δημόσια περιουσία - τότε:

• Πώς γίνεται από το 2000 μέχρι το 2004, την εποχή του μεγάλου «εκσυγχρονιστικού» κύματος του ξεπουλήματος, το δημόσιο χρέος, αντί μείωσης, να αυξήθηκε κατά 62 δισ. ευρώ;
• Πώς γίνεται από το 2004 μέχρι το 2009, την περίοδο του ξεπουλήματος της «ήπιας προσαρμογής», της «Cosco», της διάλυσης της Ολυμπιακής και της εν συνόλω εκποίησης του ΟΤΕ, το χρέος αντί να μειώνεται, να αυξήθηκε κατά 97,3 δισ. ευρώ;
• Πώς γίνεται από το 2009 μέχρι το 2011, την περίοδο που τίναξαν στον αέρα τα νοσοκομεία, έβαλαν λουκέτο στις διαδρομές του ΟΣΕ στην μισή Ελλάδα (!), επέκτειναν τη δράση των ιδιωτών στον τομέα της ενέργειας, το χρέος αντί να μειώνεται, να αυξήθηκε κατά 68,5 δισ. ευρώ;

*

Τα πράγματα είναι απλά και συγκεκριμένα:
Μόνο κατά την περίοδο 2000 - 2011, περίοδο γενικού ξεπουλήματος,
το χρέος όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά
αυξήθηκε κατά 227,8 δισ. ευρώ (!), δηλαδή υπερδιπλασιάστηκε
και
αυξήθηκε με ρυθμό 164%!

*

Συμπέρασμα:
Δεν ξεπουλούν για να «μειώσουν» το χρέος ή τα ελλείμματα.
Αντίθετα:
Οσο περισσότερο ξεπουλούν,
τόσο περισσότερο το χρέος αυξάνει!
Δεν ξεπουλούν για να «πληρώσουν τα χρέη της χώρας». Ξεπουλούν για να εκ-πληρώσουν το μόνο χρέος που αναγνωρίζουν και το μόνο «χρέος» που τους καθοδηγεί:
Είναι το ταξικό τους χρέος, που «επιβάλλει» το ξεπούλημα. Δεν πρόκειται περί «κοινωνικής ευθύνης». Είναι αδίστακτη και στυγνή εφαρμογή του ταξικού τους καθήκοντος να υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, αποστερώντας το λαό από τα πάντα:
Από το μισθό, από τη σύνταξη και από τα φάρμακα μέχρι οτιδήποτε έχει απομείνει να θυμίζει δημόσια περιουσία.
Αυτό το έγκλημα που πάνε να ολοκληρώσουν, την καθολική δηλαδή παράδοση στους «ιδιώτες» μιας δημόσιας περιουσίας που ο λαός τη δημιούργησε με το αίμα και τον ιδρώτα του, έχουν το θράσος να το βαφτίζουν «εθνική υπευθυνότητα»!

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Για τη σωτηρία των σωτήρων μας -Το διάλειμμα Δημοκρατίας τελείωσε.

Για να μη χανόμαστε στις "μεταφράσεις" κατα τη γνώμη του καθενός του τι συνεβη στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής, ας διβάσουμε απ'ευθείας το κείμενο της απόφασης κι ας βγάλουμε συμπεράσματα για το πόσο θετική ήταν η απόφαση και για το αν πρέπει η δεν πρέπει να πέσουμε στα γόνατα και να παρακαλέσουμε να μας παίξουν και μας, αν τους υποσχεθούμε οτι θα είμαστε από δω και πέρα συνεπείς, εργατικοί και συνεργάσιμοι και θα κάνουμε ό,τι μας πουν χωρίς πολλά λόγια.
Λεει λοιπόν το κείμενο:

"-Επιβεβαιώνουμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να σπάσει ο φαύλος κύκλος τραπεζών και δημοσίου χρέους. Η Επιτροπή θα υποβάλει σύντομα προτάσεις δυνάμει του άρθρου 127, παράγραφος 6, για ενιαίο εποπτικό μηχανισμό. Ζητούμε από το Συμβούλιο να μελετήσει κατεπειγόντως αυτές τις προτάσεις μέχρι το τέλος του 2012. Αφ’ ότου θεσπισθεί αποτελεσματικός ενιαίος εποπτικός μηχανισμός για τις τράπεζες στην ευρωζώνη, στον οποίον θα συμμετέχει και η ΕΚΤ, ο ΕΜΣ θα μπορούσε, κατόπιν αποφάσεως, να έχει τη δυνατότητα άμεσης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Αυτό θα υπόκειται στις κατάλληλες προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων η συμμόρφωση προς τους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις, οι οποίες θα είναι συγκεκριμένες για κάθε ίδρυμα, τομέα ή οικονομία, και θα διατυπωθούν τυπικά σε μνημόνιο συμφωνίας. Η Ευρωομάδα θα εξετάσει την κατάσταση του χρηματοπιστωτικού τομέα της Ιρλανδίας με στόχο να βελτιωθεί περαιτέρω η βιωσιμότητα του προγράμματος προσαρμογής που σημειώνει καλές επιδόσεις. Παρόμοιες περιπτώσεις θα αντιμετωπισθούν αναλόγως.

- Ζητούμε την ταχεία σύναψη του μνημονίου συμφωνίας που συνδέεται με την παροχή οικονομικής στήριξης προς την Ισπανία για την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού της τομέα. Επιβεβαιώνουμε ότι η χρηματοδοτική συνδρομή θα παρασχεθεί από το ΕΤΧΣ μέχρις ότου καταστεί διαθέσιμος ο ΕΜΣ και ότι εν συνεχεία θα μεταφερθεί στον ΕΜΣ, χωρίς καθεστώς προτεραιότητας.

-Επιβεβαιώνουμε την ισχυρή δέσμευσή μας να πράξουμε παν αναγκαίον για να διασφαλίσουμε τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της ευρωζώνης, χρησιμοποιώντας ειδικότερα τα υφιστάμενα μέσα ΕΤΧΣ/ΕΜΣ με ευέλικτο και αποτελεσματικό τρόπο, ώστε να σταθεροποιηθούν οι αγορές των κρατών μελών που τηρούν τις ανά χώρα συστάσεις και τις λοιπές δεσμεύσεις τους, περιλαμβανομένων των σχετικών χρονοδιαγραμμάτων, δυνάμει του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και της διαδικασίας μακροοικονομικών ανισορροπιών. Οι όροι αυτοί θα πρέπει να αποτυπωθούν σε μνημόνιο συμφωνίας. Εκφράζουμε ικανοποίηση για το γεγονός ότι η ΕΚΤ συμφώνησε να διεκπεραιώνει για λογαριασμό του ΕΤΧΣ/ΕΜΣ πράξεις της αγοράς αποτελεσματικά και αποδοτικά.

-Αναθέτουμε στην Ευρωομάδα να εφαρμόσει αυτές τις αποφάσεις μέχρι τις 9 Ιουλίου 2012.
....................


Το κείμενο λοιπόν αν δεν είναι κανείς τυφλός τα λέει όλα.
Μνημόνια, μνημόνια, μνημόνια!
Αν κανείς αδιαφορεί για τα μνημόνια όπου πληρώνουν οι λαοί και επικεντρώνει στη σωτηρία των τραπεζών και τη σταθεροποίηση των αγορών και πως θα επιτευχθούν αυτά είναι θέμα δικό του. Αυτά άλλωστε είναι τα στοιχεία που κατατάσσουν κάποιον στους φίλους του λαού ή στους φίλους των τραπεζιτών και του συστήματος. Φίλος και των δύο δεν γί-νε-ται.
Ερωτήσεις.
Μήπως πρεπει να προσέξουμε ότι το κείμενο είναι γεμάτο με "θα" που θα διευκρινιστούν και θα υλοποιηθούν από μηχανισμούς της ΕΕ; "Θα δημιουργηθεί εποπτικός μηχανισμός στον οποίον θα συμμετέχει και η ΕΚΤ ", "ο ΕSΜ θα μπορούσε κατόπιν αποφάσεως...", "θα υπόκειται στις κατάλληλες προυποθέσεις..." κλπ.

• Ποιοι αποφασίζουν λοιπόν για τις λεπτομέρεις όπου κρύβεται η κόλαση; Οι λαοί ή τα διάφορα συμβούλια και ελεγχόμενοι εποπτικοί μηχανισμοί που βρίσκονται πολύ μακριά από τους λαούς;
• Η ΕΚΤ που πάει να αναδειχτεί σε υπερεξουσία που θα αποφασίζει για τα κύρια και βασικά, από ποιόν ελέγχεται; Από τις "εθνικές ομάδες διαπραγμάτευσης" ή από μια ομάδα σκληρών κεφαλαιοκρατών και εκπροσώπων τους;
• Είδατε πουθενά έστω μια φράση, έτσι για τα μάτια και την κοροιδία, που να νοιάζεται για τους λαούς και το μαρτύριό τους; Η μόνο διατυπώσεις περι σωτηρίας και σταθερότητας του συστήματος και των αγορών;

Τι κανει λοιπόν όσους τολμάνε να ανοίγουν στόμα και να εκφράζονται θετικά να λένε όσα φωτεινά και αισιόδοξα λένε;

Ειμαστε υπερβολικοί μήπως;
Θ αποδειχτεί τις αμέσως επόμενες μέρες. Το διάλειμμα Δημοκρατίας τελείωσε. Τα φώτα ξανασβήνουν κι αρχίζει το γνωστό βιολί. Οι λαοί αποφάνθηκαν. Ραχόι, Ολάντ, Σαμαράς...
Ωρα να πληρώσουμε το λογαριασμό τώρα. Ο Τόμσεν είναι ήδη εδώ, ενώ στην Ισπανία και την Ιταλία οι ειδικοί γράφουν πυρετωδώς τα "μνημόνια συμφωνίας" γιατί η απόφαση ζήτησε "ταχεία σύναψη".
Το κύριο ζήτημα πλέον είναι σε ποια κατάσταση συνείδησης βρίσκονται οι λαοί και σε ποιά κατάσταση οργάνωσης βρίσκονται τα λαικά κινηματα; Ειναι έτοιμοι για μάχη ή απλά είναι παρασυρμένοι σε ψευτοελπίδες που δε βασίζονται πουθενά; Τι πρέπει να κάνουμε γι αυτό;

Ποιον θέλουμε να σώσουμε;
Πως το είπε ο Α.Τσίπρας; "...αν δεν ισχύσει και για την Ελλάδα ότι ίσχυσε για την Ισπανία και την Ιταλία, η τρόικα δεν έχει καμία δουλειά να έρθει στην Ελλάδα.." και (η Ελλάδα με κυβέρνηση Σύριζα) "... θα είχε ήδη κερδίσει τουλάχιστον όσα και οι Ισπανία και Ιταλία διεκδίκησαν και κέρδισαν";
Αυτό που θα ισχύσει για την Ισπανία και την Ιταλία κι αυτό που "κέρδισαν" είναι "μνημόνια συμφωνίας"...αυτό λέει η απόφαση. Αυτό ζητάμε;
Δε νομίζω πως θα έχουν τρομερές αντιρρήσεις...Θα κανουν λίγο το δύσκολο και μετά θα "υποχωρήσουν" αλλάζοντας το ένα μνημόνιο με ένα άλλο μνημόνιο που έτσι κι αλλιώς δεν τραβάει. Εκτός αν κι αυτή η κυβέρνηση είναι το ίδιο δουλική με την προηγούμενη και δεχτεί να μην αλλάξει τίποτα, οπότε ακόμη καλύτερα για την τρόικα. Δεν θα κουραστεί κιόλας καλοκαιριάτικα να γράφει νέα μνημόνια. Απο Σεπτέμβριο με την ησυχία τους, τότε που θα χρειαστεί περισσότερο αφού τίποτα δεν θα μπορεί να εφαρμοστεί φυσικά.


Είπαμε το κύριο θέμα είναι στο ποιον θέλουμε να σώσουμε. Αν συμφωνήσουμε στο ότι θέλουμε να σώσουμε "την οικονομια" γενικά, και να αποκαταστήσουμε τη "σταθερότητα των αγορών" τα άλλα μπορούμε να τα βρούμε βρε αδερφέ.
Μέχρι να ξυπνήσουν τα θύματα και να τους πάρουν με τις πέτρες.


Υ.Γ. Για να μην μπερδευόμαστε πολύ, βοηθάει η δήλωση Σόιμπλε που είπε πως"δεν υπάρχουν νικητές και νικημενοι στο Συμβούλιο και όποιος μιλάει για ήττα της Γερμανίας...να εξετάσει τη σαθρότητα της σκέψης του". Ο άνθρωπος το ξεκαθάρισε πως εντός ΕΕ όλοι είναι στην ίδια πλευρά.Την ακριβώς απέναντι από τη δική μας δηλαδή...

 

Αναδημοσίευση από το εξαιρετικό http://giorgossarris.blogspot.gr/

Ο τέταρτος πλανήτης ήταν ο πλανήτης του επιχειρηματία...

Ο τέταρτος πλανήτης ήταν ο πλανήτης του επιχειρηματία. Ο άνθρωπος αυτός ήταν τόσο απασχολημένος που ούτε καν σήκωσε το κεφάλι του όταν έφτασε ο μικρός πρίγκιπας.
«Καλημέρα» του είπε. «Το τσιγάρο σας έσβησε».
«Τρία και δύο πέντε. Εφτά και πέντε δώδεκα. Δώδεκα και τρία δεκαπέντε. Καλημέρα. Δεκαπέντε κι εφτά είκοσι δύο. Είκοσι δύο κι έξι είκοσι οχτώ. Δεν έχω καιρό να το ξανανάψω. Είκοσι έξι και πέντε τριάντα ένα. Ουφ! Μας κάνουν λοιπόν πεντακόσια ένα εκατομμύρια εξακόσιες είκοσι δύο χιλιάδες εφτακόσια τριάντα ένα».
«Πεντακόσια εκατομμύρια τι;»
«Ε, ακόμα εδώ είσαι; Πεντακόσια εκατομμύρια. δεν ξέρω πια. Έχω τόσο πολλή δουλειά! Εγώ είμαι σοβαρός άνθρωπος, δε χασομεράω με σαχλαμάρες! Δύο και πέντε εφτά.»
«Πεντακόσια ένα εκατομμύρια τι;» ξαναρώτησε ο μικρός πρίγκιπας που έτσι και ροφούσε κάτι δεν εννοούσε να το βάλει κάτω.
Ο επιχειρηματίας σήκωσε το κεφάλι.
«Στα πενήντα τέσσερα χρόνια που ζω σ' αυτό τον πλανήτη, μονάχα τρεις φορές με έχουν ενοχλήσει. Η
πρώτη ήταν πριν από είκοσι δυο χρόνια, όταν έπεσε ένα σκαθάρι, ένας Θεός ξέρει από πού. Έκανε τόσο φοβερό θόρυβο, που έκανα τέσσερα λάθη σε μια πρόσθεση. Η δεύτερη φορά ήταν πριν έντεκα χρόνια, που μ' έπιασαν ρευματισμοί. Είναι που δεν κινούμαι καθόλου. Δεν έχω καιρό για χάσιμο. Είμαι σοβαρός άνθρωπος εγώ. Η τρίτη φορά. είναι τώρα! Λέγαμε λοιπόν πεντακόσια ένα εκατομμύρια.»
«Εκατομμύρια τι;»
Ο επιχειρηματίας κατάλαβε ότι δεν είχε καμιά ελπίδα να ησυχάσει.
«Εκατομμύρια πραματάκια απ' αυτά που βλέπουμε πότε πότε στον ουρανό».
«Μύγες;»
«Όχι βέβαια. Κάτι πραματάκια που λάμπουν».
«Μέλισσες;»
«Όχι βέβαια. Κάτι χρυσαφιά πραματάκια που κάνουν τους τεμπέληδες να ονειροπολούν. Εγώ είμαι όμως σοβαρός άνθρωπος! Δεν έχω καιρό για ονειροπολήσεις».
«Α! Αστέρια;»
«Ακριβώς. Αστέρια».
«Και τι τα κάνεις πεντακόσια εκατομμύρια αστέρια;»
«Πεντακόσια ένα εκατομμύρια εξακόσιες είκοσι δύο χιλιάδες εφτακόσια τριάντα ένα. Είμαι σοβαρός εγώ, είμαι ακριβής».
«Και τι τα κάνεις όλα αυτά τα αστέρια;»
«Τι τα κάνω;»
«Ναι».
«Τίποτα. Τα έχω».
«Έχεις τα αστέρια;»
«Ναι».
«Ξέρω όμως ένα βασιλιά που.»
«Οι βασιλιάδες δεν έχουν τίποτα. Απλώς βασιλεύουν. Είναι τελείως άλλο πράγμα».
«Και σε τι χρησιμεύει να έχεις τα αστέρια;»
«Στο να είμαι πλούσιος».
«Και σε τι χρησιμεύει να είσαι πλούσιος;»
«Στο να αγοράζω άλλα αστέρια, αν ανακαλυφθούν καινούργια».
Τούτος εδώ, είπε με το νου του ο μικρός πρίγκιπας, έχει τα ίδια μυαλά μ' εκείνον τον μπεκρή.
Ωστόσο έκανε ακόμα μερικές ερωτήσεις:
«Πώς γίνεται να έχει κάποιος τα αστέρια;»
«Γιατί, ποιανού είναι;» απάντησε νευριασμένος ο επιχειρηματίας.
«Δεν ξέρω. Κανενός».
«Άρα, είναι δικά μου. Εγώ το σκέφτηκα πρώτος».
«Φτάνει αυτό;»
«Και βέβαια. Όταν βρίσκεις ένα διαμάντι που δεν ανήκει σε κανέναν, είναι δικό σου. Όταν βρίσκεις ένα νησί που δεν ανήκει σε κανέναν, είναι δικό σου. Όταν έχεις πρώτος μια ιδέα, την κατοχυρώνεις και είναι δική σου. Εγώ λοιπόν παίρνω τα αστέρια, αφού κανείς ποτέ πριν από μένα δε σκέφτηκε να τα αποκτήσει».
«Αυτό είναι αλήθεια» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Και τι τα κάνεις;»
«Τα διαχειρίζομαι. Τα μετράω και τα ξαναμετράω» είπε ο επιχειρηματίας. «Δεν είναι εύκολο. Αλλά είμαι σοβαρός άνθρωπος».
Όμως ο μικρός πρίγκιπας δεν είχε ακόμα ικανοποιηθεί.
«Εγώ, αν έχω ένα μαντίλι, μπορώ να το τυλίξω στο λαιμό μου και να το πάρω μαζί μου. Αν έχω ένα λουλούδι, μπορώ να το κόψω και να το πάρω μαζί μου. Μπορείς να μαζέψεις τα αστέρια;»
«Όχι, μπορώ όμως να τα καταθέσω στην τράπεζα».
«Τι θα πει αυτό;»
«Θα πει πως γράφω σ' ένα χαρτάκι τον αριθμό των άστρων μου, και ύστερα κλειδώνω το χαρτί αυτό σ' ένα συρτάρι».
«Αυτό είναι όλο;»
«Αυτό φτάνει».
Γούστο έχει, σκέφτηκε ο μικρός πρίγκιπας. Είναι αρκετά λυρικός. Δεν είναι όμως και τόσο σοβαρός.
Ο μικρός πρίγκιπας είχε για τα σοβαρά πράγματα πολύ διαφορετική γνώμη απ' τη γνώμη που είχαν οι μεγάλοι.
«Εγώ» είπε ακόμα, «έχω ένα λουλούδι που το ποτίζω τακτικά. Έχω τρία ηφαίστεια που τα καθαρίζω κάθε βδομάδα. Γιατί καθαρίζω και το σβησμένο. Δεν ξέρεις τι γίνεται καμιά φορά. Το ότι τα έχω όμως ωφελεί και τα ηφαίστεια μου και το λουλούδι μου. Εσύ δεν ωφελείς σε τίποτα τα αστέρια».
Ο επιχειρηματίας άνοιξε το στόμα του, δε βρήκε όμως τίποτα να απαντήσει και ο μικρός πρίγκιπας έφυγε.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, οι μεγάλοι είναι τελείως αλλόκοτοι, έλεγε με το νου του απλά, συνεχίζοντας το ταξίδι του..
===================================================================================
Φυσικά είναι ο Μικρός Πρίγκιπας, που ο δημιουργός του Antoine de Saint-Exupery γεννήθηκε σαν σήμερα πριν απο 112 χρόνια.

Στήνουν σφαγείο στη γειτονιά μας. Κανένα τραστ συμφερόντων δεν είναι αθώο του αίματος. Καμμία διευκόλυνση στους φονιάδες των λαών.

Το αεροπλανοφόρο USS Eisenhower στη Ρόδο !

Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις συγκεντρώνουν μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στον Περσικό Κόλπο

Φορτηγό του τουρκικού στρατού μεταφέρει σύστημα εκτόξευσης πυραύλων στα σύνορα με τη Συρία

«Αισιόδοξος» ότι μπορεί να υπάρξει πρόοδος και να προκύψει σαφής υλοποιήσιμη απόφαση από τη σύνοδο για τη Συρία που πραγματοποιείται σήμερα στη Γενεύη εμφανίστηκε, χτες, εισερχόμενος στις εργασίες της προπαρασκευαστικής συνάντησης ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ και του Αραβικού Συνδέσμου. Ο Ανάν, σύμφωνα με διαρροές, προωθεί ένα νέο σχέδιο που βασίζεται στα κομβικά σημεία της αρχικής του πρότασης, δηλαδή άμεση κατάπαυση πυρός, απόσυρση στρατευμάτων και ενόπλων από τις πόλεις, διασφάλιση ελεύθερης μεταφοράς ανθρωπιστικής βοήθειας και μετακίνησης δημοσιογράφων, απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων. Με την προσθήκη της πρότασης για άμεση σύσταση μιας προσωρινής κυβέρνησης εθνικής ενότητας, στην οποία θα συμμετέχουν στελέχη και από τις δύο εμπλεκόμενες πλευρές αρκεί, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «να μην υποσκάπτει η μέχρι τώρα στάση τους και συμπεριφορά τους την προοπτική επιτυχίας και συμφιλίωσης».

Στη Σύνοδο έχουν κληθεί να συμμετάσχουν τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας -ΗΠΑ, Ρωσία, Γαλλία, Βρετανία, Κίνα- η ΕΕ και ο Αραβικός Σύνδεσμος και οι Τουρκία, Κατάρ, Κουβέιτ, Ιράκ. Παρά τις επίμονες ρωσικές πιέσεις δεν προσκλήθηκε το Ιράν, πρόταση με την οποία φέρεται να συμφωνούσε ο Ανάν, συμμεριζόμενος την άποψη της Μόσχας ότι πρέπει να «μην περιθωριοποιούνται όλες εκείνες οι δυνάμεις που ασκούν επιρροή στα τεκταινόμενα στη Συρία και στην ευρύτερη περιοχή», αλλά απέρριψαν επιμόνως οι ΗΠΑ. Σε μια προσπάθεια περισσότερο εξισορρόπησης «για τα μάτια του κόσμου» δεν προσκλήθηκε, τελικά, ούτε η Σ. Αραβία, που επίσης ασκεί επιρροή, αλλά ούτε και ο γειτονικός στη Συρία, Λίβανος, που επηρεάζεται, ήδη, άμεσα από τις εξελίξεις.


Η νέα πρόταση Ανάν και οι εξελίξεις στη Συρία αναμένονταν να κυριαρχήσουν και στην, προγραμματισμένη, για χθες βράδυ συνάντηση στην Αγία Πετρούπολη του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, με την Αμερικανίδα ομόλογό του, Χίλαρι Κλίντον. Αν και οι δύο πλευρές εμφανίζονται να στηρίζουν την πρόταση Ανάν, ως συνήθως, η διπλωματική του γλώσσα επιτρέπει διαφορετικές ερμηνείες. Ο Λαβρόφ επανέλαβε ότι η Μόσχα στηρίζει την πολιτική μετάβαση και το σχετικό πλαίσιο αλλά είναι κατηγορηματικά αντίθετη σε μια απόφαση που θα υπαγορεύει ποιοι θα συμμετάσχουν σε αυτή τη μετάβαση παρεμβαίνοντας ουσιαστικά στο ποιος θα κρατήσει την εξουσία στη Συρία. Θεωρητικώς, με αυτό δεν διαφωνεί η Ουάσινγκτον, η οποία, όμως, επιμένει ότι ο Ασαντ έχει «χάσει τη νομιμοποίησή του». Η δε συριακή αντιπολίτευση αντιδρά στην πρόταση Ανάν πιέζοντας για σαφή διατύπωση περί εκδίωξης του Ασαντ.

Αεροπλανοφόρα και δυνάμεις στην περιοχή

Την ίδια στιγμή, όπως έγινε γνωστό, από προχθές οι ΗΠΑ συγκεντρώνουν στην ευρύτερη περιοχή σημαντικό αριθμό στρατιωτικών δυνάμεων. Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η άφιξη στην Ρόδο, στις 13 - 16 Ιούλη, του αμερικανικού αεροπλανοφόρου «Αϊζενχάουερ», μαζί με τα συνοδευτικά πολεμικά πλοία που το ακολουθούν, που είναι φανερό ότι κατευθύνονται σε Συρία και Περσικό, μαζί με άλλες δυνάμεις και τουλάχιστον άλλα δύο αεροπλανοφόρα. Ταυτόχρονα, η Ρωσία έχοντας ναυτική βάση στο Ταρτούς της Συρίας επίσης συγκεντρώνει δυνάμεις και έχουν δει το φως της δημοσιότητας πληροφορίες για κοινές ασκήσεις με Κίνα και Συρία το επόμενο διάστημα. Επίσης, η Τουρκία (που στηρίζει τους αντικαθεστωτικούς) μεταφέρει κοντά στα σύνορά της με τη Συρία βαρύ οπλισμό.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη ο Σύρος Πρόεδρος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ιρανική τηλεόραση τόνισε ότι δεν πρόκειται να δεχτεί καμία λύση που θα υπαγορευτεί ή θα επιβληθεί από το εξωτερικό, ότι όσες πιέσεις και αν δεχτεί δεν πρόκειται να αλλάξει πολιτική και να πάψει «να επιδιώκει την προστασία του συριακού λαού εξολοθρεύοντας όλους τους τρομοκράτες» και ότι στόχος είναι να διατηρηθεί η εθνική ενότητα της χώρας. Παρέμβαση ενόψει της Συνόδου στη Γενεύη έκανε και η Τεχεράνη διά του εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών της που δήλωσε ότι δε θα πρέπει να επιτραπεί σε χώρες εκτός της περιοχής να δρομολογήσουν επιπόλαιες αποφάσεις που επηρεάζουν την περιοχή, όπως π.χ. ένα στρατιωτικό πλήγμα.

Πηγή : Ριζοσπάστης