Αυτοί που παίρνουν όλα τα δωσίματα... ζητάνε θυσίες

Μπήκα στο site της EUROBANK για να δω γιατί χτύπησε η κάρτα μου. Όπως ήταν αναμενώμενο η κάρτα έπιασε όριο... Η είδηση όμως δεν είναι αυτή, αφού ολοένα και περισσότερες οικογένειες πιάνουν τα οικονομικά τους όρια, πολύ νωρίτερα από όσο είχαν υπολογίσει. Η είδηση ήταν ότι στην αρχική σελίδα της τράπεζας, διαφημίζεται με νταούλια και ζουρνάδες η αυξημένη κερδοφορία του τρίτου τριμήνου από τα καταστήματά της σε Ελλάδα και Βαλκάνια.
Την περίοδο δηλαδή που η κυβέρνηση των τραπεζιτών ζητά θυσίες για να σωθεί η χώρα... την περίοδο που η λαϊκή οικογένεια στέρεψε από καταθέσεις... την περίοδο που υπάρχουν 'Ελληνες που ψάχνουν στα σκουπίδια για την επιβίωση... την ίδια αυτή ώρα το χρηματιστικό κεφάλαιο κάνει πάρτυ στην υγειά των κορόϊδων.
Και έχουν το θράσος να το διαφημίζουν στη πρώτη σελίδα του ιστολογίου τους, ώστε να ανεβάσουν το πρεστίζ τους, ενόψη της συγχώνευσης EUROBANK EFG και ALPHA BANK.
Δείτε τι γράφουν:

Αποτελέσματα Γ΄ Τριμήνου 2011
 Αύξηση λειτουργικών κερδών σε €13εκ. το Γ΄ τρίμηνο, από €3εκ. το Β΄ τρίμηνο. €89εκ. καθαρά λειτουργικά κέρδη το εννεάμηνο του 2011 (-€575εκ. μετά το PSI της 21ης Ιουλίου)
 Κέρδη Νοτιοανατολικής Ευρώπης €50εκ. το εννεάμηνο του 2011, υπερδιπλάσια σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο
 Περαιτέρω περιορισμός των λειτουργικών δαπανών κατά 3,1% στο τρίμηνο και 5,9% στο εννεάμηνο του 2011
 Ενίσχυση καθαρών εσόδων προ προβλέψεων κατά 7% το Γ΄ τρίμηνο σε €346εκ.
 Μείωση καταθέσεων και το Γ΄ τρίμηνο κατά €992εκ., συνεπεία της επιδείνωσης των γενικότερων συνθηκών, που επηρέασαν αρνητικά τη διαθέσιμη ρευστότητα στην αγορά
 Τα νέα δάνεια σε καθυστέρηση παρέμειναν στα επίπεδα του Β΄ τριμήνου 2011
 Μετά τις θετικές αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων των Μετόχων, η νομική συγχώνευση της Eurobank EFG με την Alpha Bank αναμένεται να λάβει τις τελικές εγκρίσεις και να ολοκληρωθεί εντός του Δεκεμβρίου

Για αυτούς που δεν πιστεύουν ή που θέλουν να διαβάσουν όλη την έκθεση...
http://www.eurobank.gr/Uploads/pdf/A%CE%94%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%AF%CE%BF%20%CE%A4%CF%8D%CF%80%CE%BF%CF%85%20%CE%91%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD%20%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B5%CE%B1%CE%BC%CE%AE%CE%BD%CE%BF%CF%85%202011.pdf

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΣΜΑ

Από το "Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου" του μεγάλου Μπέρτολτ Μπρεχτ.

.

Σαν σήμερα η έναρξη μιας μαύρης σελίδας της Ελληνικής ιστορίας: Της Ουκρανικής εκστρατείας...

Οι παπούδες του σημερινού πολιτικού συστήματος, της κοινοβουλευτικής δικτατορίας του κεφαλαίου, Βενιζέλος και Πλαστήρας μεσουρανούσαν τότε στη πολιτικοστρατιωτική σκηνή της Ελλάδας. Με ένα μίγμα εθνικισμού από την μία και πλήρους υποταγής στις ορέξεις του ιμπεριαλισμού από την άλλη, ενέπλεξαν τη χώρα μας σε μια εκστρατεία για να καταπνιγεί η σοσιαλιστική επανάσταση στο νεοσύστατο τότε κράτος των εργατών.
Ότι κάναν τότε οι παπούδες στην Κριμαία, το κάνανε οι γιοί στην Κορέα και τα εγγόνια στη Γουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν κλπ
Χρόνια κρατάει αυτή η κολώνια με εσάνς... αίματος. Ματωμένα τα χέρια της αστικής τάξης που με την ενδιάμεση θέση που έχει στην ιμπεριαλιστική σκακιέρα, γίνεται υπόκουο σκυλί στις εντολές των κυρίαρχων ιμπεριαλιστικών κέντρων προκειμένου να γλείψει κανένα κοκαλάκι από τη λεία.
Φοβάμαι πως αν η άρχουσα τάξη της χώρας μας (και το πολιτικό της προσωπικό) δεν πάρουν πόδι γρήγορα, θα μας ξαναμπλέξουν σε νέες ματωβαμένες περιπέτειες. Τα τύμπανα ενός πολέμου, που ίσως πάρει και παγκόσμιες διαστάσεις, ακούγονται ολοένα και πιο δυνατα. Οι κρεατομηχανές των ιμπεριαλιστών αποτελούν πιθανή διέξοδο από την νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση.Το ξαναμοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής θα βάψουν με αίμα το αύριο. Εκτός κι αν αποφασίσουν οι λαοί να στείλουν στο διάολο και τα αφεντικά και το ανθρωποφάγο σύστημά τους.

Η Εκστρατεία στην Ουκρανία (Κριμαία)

Από το http://www.sansimera.gr/articles/382

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, με προτροπή των Γάλλων, αποστέλλει χιλιάδες έλληνες στρατιώτες στη μεσημβρινή Ρωσία (σημερινή Ουκρανία) στις αρχές του 1919, για να καταπνίξουν την επανάσταση των Μπολσεβίκων. Η επιχείρηση θα σημειώσει παταγώδη αποτυχία.

Την περίοδο εκείνη, στη Ρωσία μαινόταν ο Εμφύλιος Πόλεμος. Οι Μπολσεβίκοι είχαν υπό την κυριαρχία τους τις μεγάλες πόλεις (Πετρούπολη, Μόσχα κλπ), αλλά στην ύπαιθρο συναντούσαν ισχυρή αντίσταση από τις τσαρικές και εν γένει αντικομμουνιστικές δυνάμεις. Οι μεγάλες χώρες της Δύσης βρήκαν τότε την ευκαιρία να επέμβουν στο πλευρό των αντεπαναστατών, έχοντας ξεμπερδέψει από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στην περιοχή της Ουκρανίας, που μας αφορά, η κατάσταση ήταν αρκετά περίπλοκη. Ουκρανοί εθνικιστές, οπαδοί του Τσάρου, τοπικοί οπλαρχηγοί, στρατηγοί και πρίγκιπες με προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες, ένοπλες οργανώσεις, πολιτικοί και στρατιωτικοί σχηματισμοί των Μπολσεβίκων δημιουργούσαν μια κατάσταση γενικευμένης σύγχυσης. Μέτωπο δεν υπήρχε, ούτε κανείς γνώριζε ποιος είναι ακριβώς ο εχθρός.

Οι γαλλικές δυνάμεις ήταν παρούσες στην περιοχή από τις 5 Δεκεμβρίου του 1918. Ο γάλλος πρωθυπουργός Κλεμανσώ ζήτησε από τον ομόλογό του Ελευθέριο Βενιζέλο τη συμμετοχή ελληνικών δυνάμεων στις επιχειρήσεις, με αντάλλαγμα την ευμενή στάση της χώρας του υπέρ των εθνικών διεκδικήσεων σε Ανατολική Θράκη και Μικρά Ασία στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων. Ο Βενιζέλος ζύγισε την κατάσταση, καθώς στις περιοχές αυτές υπήρχε ισχυρή ελληνική παρουσία και προβλέψιμος ο κίνδυνος αντεκδικήσεων από τους Μπολσεβίκους, και απάντησε θετικά στο αίτημα του Κλεμανσώ.

Την αποστολή θα έφερνε σε πέρας το Α' Σώμα Στρατού υπό τη διοίκηση του υποστράτηγου Κωνσταντίνου Νίδερ, που μόλις είχε ολοκληρώσει την αποστολή αποκατάστασης της ελληνικής κυριαρχίας στην Ανατολική Μακεδονία. Η μεταφορά των ελληνικών δυνάμεων (2η και 13η Μεραρχία) άρχισε στις 2 Ιανουαρίου 1919, ενώ η 1η Μεραρχία παρέμεινε στην Καβάλα αναμένοντας διαταγές.

Οι πρώτοι έλληνες στρατιώτες άρχισαν να αποβιβάζονται στην Οδησσό στις 7 Ιανουαρίου και στο επόμενο διάστημα το εκστρατευτικό σώμα αριθμούσαν 23.551 άνδρες. Ανάμεσα στους διοικητές των μονάδων γνωστοί στρατιωτικοί, με σημαντικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας αργότερα, όπως ο συνταγματάρχης Αλέξανδρος Οθωναίος (επιτελάρχης του Α' Σώματος Στρατού) και οι αντισυνταγματάρχες Γεώργιος Κονδύλης (διοικητής του 3ου Συντάγματος Πεζικού) και Νικόλαος Πλαστήρας (διοικητής του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων).

Οι ελληνικές δυνάμεις τέθηκαν αμέσως υπό τη διοίκηση της Α' Συμμαχικής ομάδας μεραρχιών, δυνάμεως 70.000 ανδρών, την οποία διοικούσε ο γάλλος στρατηγός Ντ' Ανσέλμ. Οι Έλληνες ήταν το πιο αξιόμαχο τμήμα της συμμαχικής δύναμης, καθώς οι γάλλοι στρατιώτες ήταν εμφανώς καταπονημένοι από την περιπέτεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και πολλοί από αυτούς έβλεπαν με συμπάθεια το κομμουνιστικό καθεστώς του Λένιν. Κλήθηκαν, όμως, να συμμετάσχουν σ' έναν πόλεμο σκοπιμότητας, «αδικαιολόγητο και πρόχειρα προετοιμασμένο», σύμφωνα με μεγάλη μερίδα ιστορικών.

Εναντίον του συμμαχικού εκστρατευτικού σώματος, οι Σοβιετικοί διέθεσαν τρεις στρατιές, με δύναμη 217.000 ανδρών. Ο στρατός αυτός, αφού συνέτριψε το ουκρανικό αυτονομιστικό κίνημα τον Ιανουάριο του 1919, στράφηκε στη συνέχεια κατά των Συμμάχων στην Οδησσό και την Κριμαία. Με τη συντριπτική του υπεροχή τους ανάγκασε σε μάχες οπισθοφυλακών, στις οποίες οι ελληνικές δυνάμεις διακρίθηκαν για την αυταπάρνηση και την πειθαρχία τους.

Η πρώτη μάχη με την εμπλοκή ελληνικών δυνάμεων δόθηκε στις 25 Φεβρουαρίου, όταν το 1ο Σύνταγμα Πεζικού υπό τον αντισυνταγματάρχη Νικόλαο Ρόκα, απελευθέρωσε τη φρουρά της Χερσώνας, την οποία πολιορκούσε ο Κόκκινος Στρατός. Στη συνέχεια, οι έλληνες στρατιώτες έλαβαν μέρος σε πολλές μάχες, έως τις 20 Μαρτίου 1919, όταν έπειτα από απόφαση των συμμάχων δόθηκε εντολή για το τέλος της εκστρατείας και την εκκένωση της Οδησσού.

Οι ελληνικές μονάδες υποχώρησαν με υποδειγματική τάξη και παρατάχθηκαν στη δυτική όχθη του ποταμού Δνείστερου για να υπερασπίσουν την περιοχή της Βεσσαραβίας (σημερινή Μολδαβία) από τις επιθέσεις του Κόκκινου Στρατού. Στην περιοχή της Κριμαίας παρέμεινε έως τις 14 Απριλίου 1919 το 2ο Σύνταγμα Πεζικού, όπου αντιμετώπισε αλλεπάλληλες επιθέσεις του Κόκκινου Στρατού και κατέστειλε την εξέγερση των εργατών της Σεβαστούπολης, ενισχυμένους με γάλλους ναύτες, οι οποίοι είχαν στασιάσει. Τον Ιούνιο του 1919 το Α' Σώμα Στρατού προωθήθηκε στη Σμύρνη, όπου ο ελληνικός στρατός επιχειρούσε από τον Μάιο. Οι συνολικές απώλειες του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στη μεσημβρινή Ρωσία ανήλθαν σε 398 νεκρούς και 657 τραυματίες.

Η επιλογή του Ελευθέριου Βενιζέλου για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην εκστρατεία της Ουκρανίας δεν δικαιώθηκε από τα πράγματα. Οι εθνικές διεκδικήσεις σε Ανατολική Θράκη και Μικρά Ασία δεν ευοδώθηκαν, αφού μεσολάβησε η Μικρασιατική Καταστροφή, ενώ κόστισε βαρύτατα στις ελληνικές κοινότητες της νότιας Ρωσίας, που θεωρήθηκαν αμφίβολης νομιμοφροσύνης από τις σοβιετικές αρχές και πολλά μέλη της αναγκάσθηκαν να καταφύγουν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα.

.

Η αλήθεια για τα ευρωπαϊκά προγράμματα

ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΥΛΑΝ-ΟΛΑ ΤΑ ΣΦΑΖΟΥΝ-ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΩΝΟΥΝ

Οι προπαγανδιστές των ευρωπρογραμμάτων και του ευρωμονονόδρομου από το νομό Λασιθίου, μαζί με ένα περίεργο τύπο με ιδεολογία ευρωλιγούρη-εθνικοτσολιά-αντικομμουνιστή, ο οποίος προσφάτως προήχθη σε υπουργό από την κυβέρνηση των τραπεζιτών.
ΦΤΟΥ ΣΑΣ να μη σας ματιάξουμε...

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΜΕΝΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

Πολλά ακούγονται για το ρόλο των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων, λέγοντας μάλιστα ότι με τα χρήματα αυτά θα βγούμε από την κρίση, θα μειωθεί η ανεργία, θα συγκλίνουμε οικονομικά, θα πετύχουμε την κοινωνική συνοχή και θα μειώσουμε τις κοινωνικές ανισότητες. Δήμαρχοι, περιφερειάρχες, βουλευτές και διάφοροι άλλοι προκειμένου να δικαιολογήσουν τις περικοπές στους ΟΤΑ (ΚΑΠ, SATA, κ.λ.π.) από κυβέρνηση – ΕΕ δε διστάζουν να παραπληροφορούν ότι τα προγράμματα της ΕΕ οδηγούν στην ανάπτυξη. Είναι όμως απόλυτα βέβαιο ότι παρόμοιου είδους κονδύλια (ΜΟΠ, Κ.Π.Σ., κ.λ.π.) από το 1980 μέχρι σήμερα ποτέ δε συνέβαλαν στη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων, ποτέ δεν έπαιξαν κάποιο θετικό ρόλο για την πραγματική ανάπτυξη προς όφελος του λαού και του τόπου.
Ποια είναι η αλήθεια γι’ αυτά τα κονδύλια ;

Πρώτον: Τα κονδύλια που κατανέμονται μέσω του ΕΣΠΑ δεν είναι λεφτά που ανήκουν στην Κομισιόν και στα επιτελεία. Είναι λεφτά των λαών – δικά μας, του ελληνικού - που εισπράττει η ΕΕ από εισφορές και παρακρατήσεις και τα χρησιμοποιεί συμβάλλοντας στην ανακατανομή πόρων, υπέρ συγκεκριμένων ομάδων της οικονομικής ολιγαρχίας. Υπέρ αυτών, δηλαδή, που στο όνομα των επενδύσεων κατασπαράσσουν τα κονδύλια αυτά.

Δεύτερον: Η αρχή για τις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ είναι μία και μοναδική: Στόχο έχουν να διαμορφώνουν συνθήκες, ώστε η οικονομική ολιγαρχία να εξασφαλίζει για μεγάλες χρονικές περιόδους υπερκέρδη. Οι επενδύσεις πρέπει να είναι «συμφέρουσες», «αποδοτικές», «ανταγωνιστικές» και, πάντως, κερδοφόρες, κάτι που σημαίνει ότι η επιλογή τους δε γίνεται με κριτήριο τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, αλλά με βάση τον καταμερισμό που γίνεται στα πλαίσια των ανταγωνιστικών σχέσεων, όπως διαμορφώνονται στην ΕΕ, αλλά και της ΕΕ με τις άλλες καπιταλιστικές μητροπόλεις, κ.λ.π. Για παράδειγμα, τι εξυπηρετεί το πολυδιαφημιζόμενο πρόγραμμα JESSICA που αποτελεί – όπως λένε - έναν κοινοτικό χρηματοδοτικό μηχανισμό για τη στήριξη επενδυτικών προγραμμάτων και έργων αστικής ανάπτυξης. Τα 258.000.000 € που προβλέπει να δοθούν θα χρηματοδοτήσουν έργα ΣΔΙΤ, τα οποία θα αναγκαστεί να πληρώνει στη συνέχεια ο λαός και για τη χρήση. Δηλαδή, εξασφαλίζει «ζεστό» χρήμα στις επιχειρήσεις για «πράσινες» μπίζνες σε έργα αστικής ανάπτυξης (αναπλάσεων, ενέργειας, διαχείρισης αποβλήτων, έργων υδροδότησης κ.ά.). Κι όπως είχε δηλώσει η πρώην υπουργός Περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη, η αξιοποίηση της πρωτοβουλίας JESSICA «μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά στην αναγκαία συνεργασία τοπικών φορέων και ιδιωτών». Το ερώτημα που τίθεται και μάλιστα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης είναι γιατί αποκλείονται επενδύσεις που θα στηρίξουν την αγροτική παραγωγή, θα ενισχύσουν την ορθολογική αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, ή θα συμβάλουν στην ανάπτυξη κλάδων υψηλής προστιθέμενης αξίας για τη χώρα. Η απάντηση απλή : Διότι δεν εξασφαλίζουν κέρδη για την ολιγαρχία τέτοιες επενδύσεις.

Τρίτον: Βασική προϋπόθεση για την εκταμίευση των πόρων του ΕΣΠΑ είναι πως «...εξασφαλίζει ότι η συνδρομή από τα Ταμεία συμβαδίζει με τις κοινοτικές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές για τη συνοχή και προσδιορίζει το σύνδεσμο μεταξύ των κοινοτικών προτεραιοτήτων, αφενός, και του εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων, αφετέρου». Άρα, βασική προϋπόθεση για την ενεργοποίηση των χρηματοδοτήσεων του ΕΣΠΑ είναι ότι πρέπει να κινούνται μέσα στα πλαίσια της Στρατηγικής της Λισσαβόνας και των Μνημονίων δηλαδή, στη λήψη μέτρων για χαμηλότερα μεροκάματα, για ακόμα πιο ελαστικές μορφές απασχόλησης, για μείωση των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, για κατάργηση των συντάξεων, αύξηση των άμεσων και έμμεσων φόρων, κ.λπ.
Παραδίδονται ολόκληρα κομμάτια στο ιδιωτικό και τραπεζικό κεφάλαιο, μέσω της αξιοποίησης χρηματοδοτικών εργαλείων, που στόχο έχουν με το πρόσχημα των αναπλάσεων να κερδοσκοπήσουν πάνω σε δημόσια γη.

Η ανεργία, η φτώχεια, η ανασφάλεια για το αύριο, η αδυναμία πρόσβασης σε υπηρεσίες Υγείας, Πρόνοιας, άθλησης, ψυχαγωγίας, είναι αυτά που βασανίζουν τα λαϊκά στρώματα. Αλλά γι' αυτά δεν έχει να μας πουν πολλά οι Περιφερειάρχες και οι Δήμαρχοι.
Σε ένα ακόμα βήμα στην κατεύθυνση του ξεπουλήματος της δημοτικής ακίνητης περιουσίας έχουν προχωρήσει κυβέρνηση και ΚΕΔΕ (πρώην ΚΕΔΚΕ). Εκπόνησε μελέτη που καταγράφει συνολικά τα ακίνητα των δήμων, ώστε αυτά να αξιοποιηθούν, ανάμεσα σε άλλα, για μια σειρά από επιχειρηματικές και εμπορικές δραστηριότητες. Μάλιστα, για την προσέλκυση του ιδιωτικού κεφαλαίου στην υπόθεση της «αξιοποίησης» προτείνεται η σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα και τη σύσταση ανωνύμων εταιρειών, αλλά και η αναζήτηση σύγχρονων χρηματοδοτικών εργαλείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το έργο της καταγραφής της δημοτικής ακίνητης περιουσίας με την προγραμματική σύμβαση του υπουργείου Εσωτερικών με την ΚΕΔΕ και την Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ), είχε προϋπολογισμό 150.000 ευρώ. Συγκεκριμένα, στο αντικείμενο του έργου της προγραμματικής σύμβασης περιλαμβάνονται: Μελέτη αξιοποίησης σύγχρονων χρηματοδοτικών εργαλείων και νέων κοινοτικών πρωτοβουλιών, όπως το JESSICA, το οποίο μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων χρηματοδοτεί πολεοδομικές παρεμβάσεις. Προτάσεις και καλές πρακτικές συνεργίας αξιοποίησης ακίνητης περιουσίας δήμων και ΣΔΙΤ.
Σε κάθε περίπτωση, το ιδιωτικό κεφάλαιο θα μπορεί να έχει στο πιάτο όλους τους πιθανούς στόχους εκμετάλλευσης για την αύξηση της κερδοφορίας του. Η μελέτη αφορούσε τους δήμους με πληθυσμό πάνω από 5.000 κατοίκους, που προφανώς διαθέτουν μεγαλύτερη ικανότητα απόδοσης κερδών απ' ό,τι μικρότεροι δήμοι και κοινότητες.
Η εν λόγω μελέτη «έρχεται» να προστεθεί στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο που επιτρέπει το ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας και συμφωνούν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, ηγεσίας της ΚΕΔΕ. Πρώτα ήταν οι Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), οι οποίες αποτελούν μια μορφή μακρόχρονης συνεργασίας των δύο πλευρών με σκοπό το σχεδιασμό, την υλοποίηση και τη λειτουργία δημοτικών έργων ή και υπηρεσιών.
Σύμφωνα με τις κατευθύνσεις των φορέων που μετέχουν στην προγραμματική σύμβαση, «η δημοτική ακίνητη περιουσία μπορεί να αξιοποιηθεί προς πολλές κατευθύνσεις. Η ευρωπαϊκή εμπειρία προσφέρει μεγάλη ποικιλία υπηρεσιών που μπορούν να αξιοποιήσουν τα πλεονεκτήματα της ακίνητης περιουσίας». Τέτοιες υπηρεσίες είναι: Διοικητικές υπηρεσίες, Κοινωνικές υπηρεσίες, Στέγαση συμβουλευτικών υπηρεσιών, Κοινωνική κατοικία, Ακίνητη περιουσία (γη και κτίρια) για επιχειρηματικές δραστηριότητες, Νοσοκομεία και υγειονομικές περιουσίες, Πολιτιστικά κέντρα. Αθλητικά κέντρα, Δημόσια πάρκα και χώροι πρασίνου, Νεκροταφεία, Σφαγεία, Αγορές (υπαίθριες και κλειστές).
Η μελέτη αναφέρει : «Οι ΣΔΙΤ αποτελούν μορφές συνεργασίας που αποσκοπούν στην εξασφάλιση της χρηματοδότησης, της κατασκευής, της συντήρησης ή και της λειτουργίας μιας υποδομής ή στην παροχή μιας υπηρεσίας, σε διάφορους τομείς της οικονομίας.

Όπως καταλαβαίνετε, έπετε σκληρή αντιπαράθεση εντός και εκτός Δημοτικού Συμβουλίου.
Η Λαϊκή Συσπείρωση δεν θα αφήσει τη νέα πρόκληση αναπάντητη. Δεν θα αφήσουμε κομματια της Δημοτικής περιουσίας που φτιάχτηκαν με λεφτά του λαού και ανήκουν στην Αγιονικολιώτικη κοινωνία, να ιδιωτικοποιηθούν και να γίνουν βορά σε κερδοσκόπους. Ο Δήμαρχος κύριος Κουνενάκης δεν πήρε διδάγματα, από την προσπάθεια του να ιδιωτικοποιήσει την καθαριότητα.
Συνεχίζει να γίνεται ο προπαγανδιστής και θιασώτης του "Δήμου επιχείρηση" και του "Δημότη πελάτη". Θα μας βρει μπροστά του...

«Ελεύθερο ωράριο» σκλαβιάς των εργαζομένων και αφανισμού των μικρομεσαίων

«Ελεύθερο» είναι το ωράριο καταστημάτων όλο το 24ωρο και όλες τις ημέρες της εβδομάδας στην Ιταλία! Πρόκειται για ένα από τα κύρια μέτρα της «απελευθέρωση της αγοράς», που εγκρίθηκε από την «κυβέρνηση τεχνοκρατών» υπό τον Μάριο Μόντι και το οποίο τέθηκε σε ισχύ από 1.1. 2012. Προφανώς δεν είναι τόσο τεχνοκράτες όσο νεροκουβαλητές του μεγάλου κεφαλαίου.


Το «ελεύθερο ωράριο» είναι το όνειρο κάθε ισχυρού έμπορα καπιταλιστή που επιδιώκει να εξοντώσει τους πιο αδύναμους. Όχι να νικήσει στον ανταγωνισμό με τους ίδιους όρους αλλά ανατρέποντας τους όρους με διοικητικές και κυβερνητικές αποφάσεις σε βάρος των αδυνάτων. Και όλοι ξέρουμε ότι στη προκειμένη περίπτωση αδύνατοι είναι οι μικρομεσαίοι που μπαίνουν πλέον στην μηχανή του κιμά για να γίνουν τροφή για τα μονοπώλια, στο όνομα του ξεπεράσματος της κρίσης βεβαίως, βεβαίως!


Πανηγυρίζουν και οι εδώ μονοπωλητές των πολυκαταστημάτων που αναμένουν το ίδιο μέτρο «απελευθέρωσης» ώστε να εξοντώσουν τους μικρομεσαίους!

Στο λεγόμενο «ελεύθερο ωράριο» κανέναν από τους θιασώτες της «απελευθέρωσης» δεν απασχολούν οι παρακάτω αρνητικές συνέπειες:
-Θα αφανιστούν χιλιάδες μικρομεσαίες.
-Θα χαθούν δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.
-Θα ενταθούν οι μορφές μερικής απασχόλησης.
-Θα μειωθεί γενικά και ειδικά το εργατικό εισόδημα.
-Για τους εργαζόμενους δεν θα υπάρχει Κυριακή, αργία, μέρα και νύχτα εκτός αν θέλουν να γίνουν άνεργοι.
-Θα μονοπωληθεί θα αγορά και θα μετατραπούν οι καταναλωτές σε ομήρους των μονοπωλίων που θα βάζουν όποιες τιμές θέλουν χωρίς ανταγωνισμό.
-Θα αυξηθεί κατακόρυφα το λειτουργικό κόστος των επιχειρήσεων που θα επιμηκύνουν το ωράριο και θα το επιρρίψουν στις τιμές δηλαδή στους καταναλωτές με συνέπεια την αντίστοιχη μείωση του όγκου κατανάλωσης.
-Θα αυξηθεί το κόστος ασφάλειας των καταστημάτων.
-Θα ανατραπούν προς το χειρότερο οι όροι διαβίωσης των μικρών εμπόρων και των εργαζομένων καθώς και των οικογενειών τους αφού θα εργάζονται πολλές ώρες θυσιάζοντας πολλές οικογενειακές και κοινωνικές δραστηριότητες απαραίτητες για την αποκατάσταση των εργασιακών τους δυνάμεων και της οικογενειακής ζωής.


Από την επιμήκυνση δεν αυξάνει ούτε το διαθέσιμο εισόδημα των μικρομεσαίων και των καταναλωτών, ούτε ο τζίρος της αγοράς. Απλώς μεταφέρονται σε λίγες επιχειρήσεις.



Φυσικά ο ΣΕΛΠΕ όργανο των μεγάλων πολυκαταστημάτων και των εμπορικών κέντρων, χειροκρότησε την ιταλική απελευθέρωση και ζήτησε άμεσα την εφαρμογή της ίδιας πολιτικής και εδώ!


Όλα τα παραπάνω ισχύουν και για τα φαρμακεία τα οποία η κυβέρνηση προσπαθεί να παραδώσει σε φαρμακευτικά μονοπώλια τύπου σούπερ μάρκετ φαρμάκων και για τα βενζινάδικα που θέλουν να παραδοθούν άνευ όρων στις πολυεθνικές των καυσίμων.


Η μάχη συμφερόντων γύρω από το ωράριο


Το ζήτημα «ωράριο λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων» βρίσκεται από το 1970 στο επίκεντρο μιας ισχυρής σύγκρουσης συμφερόντων, στην οποία εμπλέκονται κατά κύριο λόγο οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι μεγάλες επιχειρήσεις, οι εργαζόμενοι, το κράτος, οι καταναλωτές κ.ά.


Οι αντιπαραθέσεις γύρω από το ωράριο είναι πάντα μάχη συμφερόντων. Μάχη μεταξύ των μονοπωλιακών μεγαλεμπορικών επιχειρήσεων που προσδοκούν από την απελευθέρωση να εξοντώσουν τους μικρούς και αδύναμους ανταγωνιστές τους και του μικρού και αδύναμου κεφαλαίου από την άλλη που προσπαθεί να επιβιώσει στο υφιστάμενο πλαίσιο ωραρίου. Στη μάχη μπλέκονται οι καταναλωτές που επιφανειακά ευνοούνται αλλά στην πραγματικότητα θα πληρώσουν ακριβά τόσο την μονοπώληση όσο και την αύξηση του λειτουργικού κόστους. Όσο για τους εργαζόμενους για κάθε νέα θέση εργασίας στα μεγαλεμπορικά καταστήματα θα χάνουν τρεις στο κλασικό εμπόριο της αγοράς.


Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η κοινωνία θα μπορούσε -εν δυνάμει- να κερδίσει από τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του εμπορικού κεφαλαίου και την παραγωγικότητα της εργασίας, αν τα οφέλη από τις οικονομίες κλίμακας τα καρπώνονταν οι καταναλωτές (πτώση τιμών, μεταφορά πόρων σε παραγωγικές εργασίες και στις υπηρεσίες). Δυστυχώς, στον καπιταλισμό η συγκέντρωση τους εμπορίου είναι αντιστρόφως ανάλογη των κοινωνικών ωφελειών και ευθέως ανάλογη των κερδών του κεφαλαίου σε βάρος της κοινωνίας. Ούτε ένα ευρώ από τα κέρδη τους δεν ανήκει στην κοινωνία.


Η αντιπαράθεση γίνεται γιατί το «ελεύθερο ωράριο» ανατρέπει την ίση επιχειρηματική βάση στους όρους ανταγωνισμού και εισάγει έναν ανταγωνισμό που στηρίζεται στη βιολογική και οικονομική αντοχή των μικρών. Με την εξάντληση αυτών των αντοχών, οι μεγάλες επιχειρήσεις μπορούν πλέον να συγκεντρώνουν ανενόχλητα το τζίρο της αγοράς.


Το «Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο των ΜΜΕ» για το ωράριο


«Η απελευθέρωση του ωραρίου των λιανεμπορικών καταστημάτων φαίνεται να επιταχύνει τη μείωση του μεριδίου της αγοράς των ΜΜΕ, ελαττώνοντας την κερδοφορία τους (το κόστος αυξάνει περισσότερο από τις πωλήσεις). Οι μεγάλες επιχειρήσεις είναι πιο ικανές να εκμεταλλευτούν το συνεχές ωράριο, αφού και είναι σε θέση να προσλάβουν εργαζόμενους μερικής απασχόλησης και να οργανώσουν εναλλαγές βάρδιας. Τα μικρά καταστήματα δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν έναν επιπλέον εργαζόμενο και ειδικότερα τα μικρά εξειδικευμένα μαγαζιά δεν είναι σε θέση να προσλάβουν φθηνό ανειδίκευτο προσωπικό μερικής απασχόλησης, αφού η σωστή εξυπηρέτηση πελατών απαιτεί ένα συγκεκριμένο βαθμό εμπειρίας».
(Έκτη Έκθεση του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τις ΜΜΕ, 2000, σελ.8).

Το παραπάνω κείμενο φυσικά έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την επίσημη πολιτική που προωθεί με ένταση η ΕΕ αλλά έχει την αξία του γιατί φανερώνει ότι τα πραγματικά προβλήματα φτάνουν μέχρι εκεί.

Ωράριο δια πάσα νόσο…

Τα συμφέροντα που απαιτούν ωράριο 24 ωρών, 7 μέρες τη βδομάδα, όλο το χρόνο» έχουν και τα… επιχειρήματά τους. Ούτε λίγο ούτε πολύ μας λένε ότι η κοινωνία θα ευημερήσει και τα προβλήματα φτώχειας και κρίσης θα λυθούν με την απελευθέρωση του ωραρίου! Ας παρακολουθήσουμε τα απίστευτα επιχειρήματά τους και το «δούλεμα» που επιχειρείται σε βάρος της νοημοσύνης μας.
• Θα αυξηθεί ο τζίρος των καταστημάτων. Ξαφνικά οι καταναλωτές θα αποκτήσουν εισόδημα για κατανάλωση!
• Θα υπάρξει υγιής ανταγωνισμός. Επί 24 ώρες θα διεξάγεται… υγιής ανταγωνισμός σε βιολογική και όχι επιχειρηματική βάση!!!
• Θα υπάρξει μείωση τιμών. Εδώ πετυχαίνουν διάνα. Θα ισχύσει μια ανατρεπτική αριθμητική που λέει ότι όσο περισσότερες ώρες εργάζεται το εμπόριο για την εξυπηρέτηση των καταναλωτών, τόσο θα μειώνεται το κόστος λειτουργίας του και άρα θα… πέφτουν οι τιμές!
• Οι επιχειρήσεις θα έχουν περισσότερη δουλειά. Ναι, θα απλώσουν την ίδια δουλειά των 45 - 50 εβδομαδιαίων ωρών που αντικειμενικά επαρκούν σήμερα σε 168 ώρες και έτσι θα… έχουν δουλειά!
• Θα δουλέψουν οι μικρές επιχειρήσεις που τώρα εμποδίζονται από το… μικρό ωράριο. Αυτό που εμποδίζει τον τζίρο είναι η φτώχεια των εισοδημάτων όχι οι ώρες.
• Θα αυξηθεί η απασχόληση. Τρεις θα απολύονται ένας θα προλαμβάνεται. Ούτε η τρόικα να ήταν!
• Αυξάνεται η παραγωγικότητα του εμπορίου. Είναι πρωτοφανής και παγκόσμια πρωτοτυπία. Αυξάνουμε τις ώρες εργασίας για τον ίδιο όγκο έργου, αυξάνουμε τα λειτουργικά του έξοδα και στο τέλος γελοιοποιούμε όλους τους οικονομολόγους πετυχαίνοντας αύξηση της παραγωγικότητας!
• Θα παίζουν όλοι στο ίδιο γήπεδο με τους ίδιους όρους. Ακριβώς!!! Μόνο που οι όροι θα είναι των 5-6 υπεραγορών.

• Εξυπηρετείται ο καταναλωτής. Ο καταναλωτής, λένε, θέλει ανοικτά τα καταστήματα 24 ώρες το 24ωρο. Μόλις, όμως, του πουν αν προτιμάει να πληρώνει αυτός (ποιος άλλος;;;) το κόστος της διεύρυνσης, που στο τέλος οδηγεί στη μονοπώληση, τότε να δουν τι απάντηση θα πάρουν.
• Θα αναβαθμισθεί το εμπόριο! Άγνωστη η τεκμηρίωση του επιχειρήματος. Μάλλον πρόκειται για ιδεοληψία.

Ας είναι ειλικρινείς αυτοί που προωθούν την «απελευθέρωση». Τα κέρδη θέλουν, όχι να γιατρέψουν την αγορά και την οικονομία από την κρίση με την απελευθέρωση του ωραρίου. Φοβάμαι όμως πολύ ότι οκ. Παπαδήμος αυτούς θα ακούσει.

Αναδημοσίευση από http://aristeripolitiki.blogspot.com/

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Πάγια θέση της Λαϊκής Συσπείρωσης (όχι μόνο σε συνθήκες κρίσης), είναι ότι όλοι οι εκλεγμένοι, πρέπει να προσφέρουν αμισθί τις υπηρεσίες τους. Αυτό κάνουν οι εκλεγμένοι κομμουνιστές. Το σύνολο των αποζημιώσεων και όποια άλλα οικονομικά οφέλη από τη συμμετοχή τους σε δημόσιες θέσεις αποδίδονται στο κομμουνιστικό κόμμα. Αυτό αφορά τους πάντες: βουλευτές, δημάρχους μέχρι τον τελευταίο δημοτικό σύμβουλο.

Οι εκλεγμένοι της Λαϊκής Συσπείρωσης στον Άγιο Νικόλαο, δεν είναι μέλη του Κ.Κ.Ε. Παρόλα αυτά συμφωνώντας απόλυτα με την εθελοντική και πολιτική φύση της συμμετοχής μας στα δημοτικά πράγματα, προχωρούμε σε μια απόλυτα ξεκάθαρη δημόσια δήλωση: Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Χατζηδάκης Βασίλης, Δατσέρης Γιάννης, Πιταροκοίλης Κωστής, θα καταβάλλουμε το σύνολο της αποζημίωσής μας σε δομές και δράσεις που θα δημοσιοποιήσουμε μόλις μας ανακοινώσουν την «αποζημίωση» (όπως την αναφέρουν) από τη συμμετοχή μας στα Δημοτικά Συμβούλια.

Ξέρουμε ότι αυτές οι ενισχύσεις, όπου θα δοθούν δεν θα λύσουν τα προβλήματα. Αποτελεί μια συμβολική κίνηση αλληλεγγύης η οποία δεν πρέπει να μείνει εκεί. Η δράση του Λαού θα φέρει την πραγματική λύση των προβλημάτων. Αυτή την πάλη θέλουμε να πυροδοτήσουμε. Για αυτό θα κριθούμε.

Ότι ποιο αισιόδοξο κρατήσαμε από το 2011

Σας παρουσιάζω μια σειρά από φωτογραφίες που τράβηξα από τη συναυλία συμπαράστασης στους εργαζόμενους στην Ελληνική Χαλυβουργία.
Η συναυλία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 21/12, στις 6 το απόγευμα, μπροστά στην πύλη της Ελληνικής Χαλυβουργίας στον Ασπροπύργο, με τους Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Διονύση Τσακνή, Μίλτο Πασχαλίδη, Κίτρινα Ποδήλατα.

ΑΠΟ ΤΟ http://www.aformi.gr/

ΝΙΚΗ ΣΤΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ

ΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ
.

Αφιερωμένο εξαιρετικά...

ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ

............