17 Νοεμβρη 1973: Ιστορίες θυμάτων

 

 

Σκότωσαν την αδερφή μου

Μεσημέρι, 17/11/1973. Στην ταράτσα του σπιτιού της οικογένειας του Φώτη Μπεκιάρη στο Νέο Κόσμο ανεβαίνουν γείτονες, φίλοι και η κόρη του, η Βασιλική, ένα 17χρονο κορίτσι – “λουλούδι”, για να δούνε τι συμβαίνει στις φυλακές ανηλίκων που ήταν σχεδόν δίπλα τους. “Ξαφνικά την είδαμε να σωριάζεται. Είχε κτυπηθεί στο πίσω μέρος του κεφαλιού της. Την πήγαμε στον “Ευαγγελισμό”. Τρεις ώρες αργότερα μας είπαν ότι πέθανε. Δεν μας έδωσαν τη σφαίρα. Εκείνες τις μέρες τα περιπολικά γύριζαν στην περιοχή. Μας παρακολουθούσαν. Εμάς που ήρθαμε από την Αμφιλοχία για να δουλέψουμε. Τη Βασιλική που ξυπνούσε από τα άγρια χαράματα για να δουλέψει στο ζαχαροπλαστείο. Για να βοηθήσει την οικογένεια”. Ο Θωμάς Μπεκιάρης, ο αδερφός της Βασιλικής, 30 χρόνια μετά, θυμάται με πόνο. Έχει πικραθεί που τόσα χρόνια κανείς δεν πήγε να τους μιλήσει. Να τους παρηγορήσει. Ο ίδιος, τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, πήγαινε στο Πολυτεχνείο, στη γιορτή. Σήμερα δεν πάει. Τιμάει με το δικό του τρόπο τη Βασιλική. Απλά, όπως η μάνα του, που δεν ξέρει από πολιτική, αλλά κάθε 17 Νοέμβρη κατεβάζει το μαύρο μαντίλι ως κάτω και μοιρολογεί.

ΘΩΜΑΣ ΜΠΕΚΙΑΡΗΣ περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ – 15/11/2003)

 

Βασιλική Μπεκιάρη του Φωτίου, 17 ετών, εργαζόμενη μαθήτρια, γεννημένη στα Αμπελάκια Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Μεταγένους 8, Νέος Κόσμος.
Στις 12:00 το μεσημέρι, στις 17/11/1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα του σπιτιού της επί της οδού Μεταγένους 8 στο Νέο Κόσμο, τραυματίστηκε θανάσιμα στον αυχένα από πυρά προερχόμενα είτε από περίπολο είτε από τη φρουρά του γειτονικού αναμορφωτηρίου (σημερινού σχολικού συγκροτήματος) και πέθανε αυθημερόν.
περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ – 15/11/2003)

 

 

Τιμώρησαν τον πατέρα μου και νεκρό

“Και συ φοιτητής είσαι;” Οι νεαροί ΕΣΑτζήδες ειρωνεύονταν τον 63χρονο Ανδρέα Κούμπο, ο οποίος νοσηλευόταν στο ΚΑΤ βαριά τραυματισμένος στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου στις 18/11/1973. Ο γιος του Αλέκος το θυμάται καλά. Ένα μήνα νοσηλευόταν ο πατέρας του στο ΚΑΤ. Τελικά δεν τα κατάφερε. Έκανε εγχείρηση στομάχου (!) και πέθανε από ίκτερο. “Όλο αυτόν τον καιρό ζούσαμε ένα δράμα. Δεν μας άφηναν να τον πάρουμε στο σπίτι. Τον ειρωνεύονταν νεαροί φαντάροι. Θυμάμαι τον πατέρα που διαμαρτυρόταν. Που φώναζε πως και με κομμένα πόδια θα ‘βγαινε στους δρόμους και θα αποκάλυπτε  πώς και από ποιους χτυπήθηκε”.
Σήμερα, τριάντα χρόνια μετά, ο 60χρονος πια γιος του Αλέκος (έχει εργοστάσιο με είδη λευκοσίδηρου) θυμάται με πίκρα εκείνα τα χρόνια. Και δεν είναι μόνο ο τραυματισμός. Ο εξευτελισμός του πατέρα του συνεχίστηκε και μετά θάνατον. Όταν η θλιβερή πομπή έφτασε στους Σοφάδες Καρδίτσας, το χωριό από όπου καταγόταν ο “κύριος Αλέκος”, εκτός από τους εκατοντάδες συγγενείς και φίλους, εκατοντάδες ήταν και οι χωροφύλακες οι οποίοι είχαν αναπτυχθεί γύρω από το νεκροταφείο. Φεβρουάριος μήνας. Οι ώρες περνούσαν και δεν άφηναν τη νεκροφόρα να πλησιάσει. Έπαιρνε να νυχτώνει. Οι συγγενείς και οι φίλοι άρχισαν να αποχωρούν. Η ώρα πήγε οκτώ το βράδυ. Παντού σκοτάδι, κρύο και μια μοναξιά που τσάκιζε κόκαλα. Κόντρα στις παραδόσεις της Εκκλησίας μας (δεν γίνεται ταφή νεκρού μετά τη δύση του ηλίου), οι χωροφύλακες επέβαλαν να ταφεί ο νεκρός εκείνη την ώρα με τα φώτα της νεκροφόρας.

ΑΛΕΚΟΣ ΚΟΥΜΠΟΣ περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ – 15/11/2003)

 

Ανδρέας Κούμπος του Στεργίου, 63 ετών, βιοτέχνης από την Καρδίτσα, κάτοικος Αμαλιάδος 12, Κολωνός.
Γύρω στις 11:00, στις 18/11/1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Γ΄ Σεπτεμβρίου και Καποδιστρίου, τραυματίστηκε στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΕΕΣ (Γ΄ Σεπτεμβρίου), κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και τέλος στο ΚΑΤ, όπου και πέθανε στις 30/1/1974.

περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ - 15/11/2003)

 

 

Δημήτρης Θεοδωράς, 5,5 ετών, κάτοικος Ανακρέοντος 2, Ζωγράφου.
Στις 13:00, στις 17/11/1973, ενώ διέσχιζε με τη μητέρα του (Μαρία Θεοδωρά) τη διασταύρωση της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας με τη Λεωφόρο Παπάγου στου Ζωγράφου, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά στρατιωτικής περιπόλου με επικεφαλής αξιωματικό (πιθανόν ο ίλαρχος (…) του Κ. Ε. Τ/Θ), που βρισκόταν ακροβολισμένη στον κοντινό λόφο του Αγίου Θεράποντος. Εξέπνευσε ακαριαία και, όταν μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο των Παίδων, απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ – 15/11/2003)

 

 

Η κατάθεση του Μίμη Τραϊφόρου:

Όπως αναφέρει στην κατάθεσή του, “περί ώραν 2:15 της Κυριακής 18/11/1973 ευρισκόμουν εις το μπαλκόνι του σπιτιού μου επί της οδού Πατησίων και αντελήφθην έναν νεαρό άνδρα, ύψους περίπου 1,80 μ. με μακριά μαλλιά, να κατέρχεται την οδόν Στουρνάρη, ήσυχος και αδιάφορος. Καθώς είχεν φθάσει εις το μέσον της διασταυρώσεως των άνω οδών, φαίνεται ότι κάποιος από το Πολυτεχνείο του φώναξε κάτι, εγώ δεν άκουσα τίποτε, αλλά το συμπεραίνω, διότι τον είδα να επιταχύνη το βήμα του και στον τρίτο – τέταρτο βηματισμό του άκουσα δύο πυροβολισμούς. Εκ των υστέρων έμαθα ότι ο ανωτέρω αποβιώσας ωνομάζετο Μυρογιάννης, υιός θυρωρού, ο οποίος πήγαινε να επισκεφθή τον πατέρα του εις κάποιαν πολυκατοικίαν επί της οδού Γ΄ Σεπτεμβρίου. Ο πατέρας του επεσκέφθη την σύζυγόν μου, Σοφίαν Βέμπο, και της άφηκε μιαν φωτογραφίαν του νεκρού με αφιέρωσιν, εγώ έλειπα κατά την επίσκεψιν του ανωτέρω.  

Μιχαήλ Μυρογιάννης του Δημητρίου, 20 ετών, ηλεκτρολόγος, από τη Μυτιλήνη, κάτοικος Ασημάκη Φωτήλα 8, Αθήνα.
Στις 12:00 το μεσημέρι, στις 18/11/1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του στρατού (συνταγματάρχης Νικόλαος Ντερτιλής¹). Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΕΕΣ (Γ΄ Σεπτεμβρίου) σε κωματώδη κατάσταση και κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.

περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ – 15/11/2003)

 

¹ Ο οδηγός του Ν. Ντερτιλή, Αντώνης Αγριτέλης, κατέθεσε στη δίκη του Πολυτεχνείου ότι ο Ντερτιλής σκότωσε εν ψυχρώ τον Μιχάλη Μυρογιάννη, έναν από τους εξεγερμένους, την ώρα που ο 20χρονος νέος επιχειρούσε να ξεφύγει από αστυνομικούς. Ο ίδιος ο Ντερτιλής αμφισβήτησε τη μαρτυρία του Αγριτέλη, αλλά το δικαστήριο τον καταδίκασε στη βάση και αυτού του στοιχείου. (περισσότερα στο άρθρο του Τάσου Τέλλογλου: “Ν. Ντερτιλής: Εγώ δεν θα… αρρωστήσω“, εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 27/7/2008) 

 

 

Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής, από τον Πειραιά, κάτοικος Αγίας Λαύρας 80, Αθήνα.
Στις 10:30 περίπου το πρωί, στις 17/11/1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του ΟΤΕ. Με διαμπερές τραύμα μεταφέρθηκε από τους διερχόμενους με Ι.Χ. αυτοκίνητο στο ΚΑΤ, όπου τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του.

περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ – 15/11/2003)

 

 

Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα
Στις 16/11/1973, μεταξύ 21:30 και 21:45 βρισκόταν στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ και Μάρνη μεταφέροντας τραυματίες διαδηλωτές, τραυματίστηκε και ο ίδιος θανάσιμα στην καρδιά από πυρά που έριξαν, σκοπεύοντάς τον από απόσταση 10 μέτρων, άντρες της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές και τον γιατρό Αντώνη Κοντόπουλο στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΕΕΣ (Γ΄ Σεπτεμβρίου) και από εκεί νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (όπως λεγόταν τότε το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο).

περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ – 15/11/2003)

 

http://logomnimon.wordpress.com

Τίτλοι τέλους για την τοπική αυτοδιοίκηση.

Η Λαϊκή Συσπείρωση εδώ και καιρό προειδοποιούσε για τον πλήρη ευνουχισμό του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης. Μέσω του Καποδίστρια αρχικά και του Καλλικράτη στη συνέχεια, οι εντολές από κεφάλαιο και Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν σαφείς: Μετατρέψτε τις κοινωνικές υπηρεσίες που παρέχουν οι Δήμοι, σε επιχειρήσεις. Δώστε τις επιχειρήσεις στη συνέχεια σε ιδιώτες. Φορολογήσετε τον κόσμο με τοπικούς φόρους. Ελαφρύνετε τη κρατική επιχορήγηση γιατί πρέπει να δοθεί με επιδοτήσεις σε επιχειρηματικούς ομίλους και να καλύψει τους πιστωτές. Απομακρύνετε την εξουσία από το κάτοικο της υπαίθρου. Απαξιώστε τις αγροτικές περιοχές. Κάνετε μεγάλους Δήμους ώστε να είναι επικερδής η εκμετάλλευσή τους από ιδιώτες: Στην ανακύκλωση, στη πράσινη ενέργεια, στις «κοινωνικές» επιχειρήσεις  κλπ

Οι κ Κουνενάκης και Καρατζής, όταν υπεράσπιζαν τον Καλλικράτη, ήξεραν πολύ καλά τι υπεράσπιζαν. Δεν είναι ούτε τυχαίοι, ούτε αφελείς. Ξέραν τι εννοούσαν όταν υπεράσπιζαν τη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των Δήμων. Διοικητική αυτοτέλεια σήμαινε πλήρη ενσωμάτωση στις αναπτυξιακές στρατηγικές της Ευρωπαϊκής ένωσης. Λιγότερη πρόσδεση δηλαδή με το δυσκίνητο αστικό Ελληνικό κράτος και απ' ευθείας διασύνδεση και εξάρτηση από τη περιφερειακή πολιτική των Βρυξελλών. Την ίδια στιγμή οικονομική αυτοτέλεια σήμαινε Δήμο-επιχείρηση.Όποια Δημοτική υπηρεσία δεν ήταν επικερδής θα έπρεπε να πουληθεί, να υπονομευτεί, να υπολειτουργήσει, ή να κλείσει. Για τις ανελαστικές υποχρεώσεις των Δήμων ζητούσαν αυτοτέλεια, δηλαδή ότι λέει και η λέξη. Τέλη, τροφεία,πρόστιμα κλπ. Σήμαινε μείωση παροχής υπηρεσιών κι όλα αυτά με λιγότερους και πιο «ευέλικτους» υπαλλήλους. 

Όλη η συντηρητική αναδιάρθρωση δηλαδή, κάτω από το πέπλο της ανεξαρτησίας των Δήμων από το συγκεντρωτικό κράτος. Στην ουσία συναινούσαν και συναινούν στο βάθεμα της εξάρτησης από την καπιταλιστική κερδοφορία. Σε αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση κινείται και το μεσοπρόθεσμο 2013-2016 που πρόσφατα ψηφίστηκε από την Τρόικα εσωτερικού.

Ας δούμε για παράδειγμα τι σημαίνει για τα εργασιακά των Δημοτικών Υπαλλήλων αυτό το μνημόνιο:

·         Μία πρόσληψη θα αντιστοιχεί σε 6,3 αποχωρήσεις, υπερβαίνοντας κι αυτό το απαράδεκτο όριο που ισχύει, δηλαδή 1 πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις. Με δεδομένη μάλιστα την πρόθεση της κυβέρνησης να πάει σε 1 πρόσληψη για κάθε 10 αποχωρήσεις είναι φανερό πως οι προσλήψεις θα είναι πολύ λιγότερες απ' όσες προβλέπονται στο μεσοπρόθεσμο.

·         Την τετραετία 2013 - 2016 δε θα γίνει καμία πρόσληψη. Αντίθετα, θα αποχωρήσουν από τους δήμους 11.336 υπάλληλοι ενώ θα προσληφθούν στα νομικά τους πρόσωπα μόλις 239 άτομα. Απολύσεις τουλάχιστον 2.000 υπαλλήλων εντός του 2012.

·         Καταργούνται οι οργανικές θέσεις των κατηγοριών ΔΕ και ΥΕ των ειδικοτήτων Διοικητικού, Διοικητικού - Λογιστικού, Διοικητικού - Οικονομικού και Διοικητικών Γραμματέων των υπαλλήλων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, οι οποίοι δεν έχουν προσληφθεί με διαγωνισμό ή με διαδικασία επιλογής σύμφωνα με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια.Οι υπάλληλοι αυτοί είτε τίθενται σε διαθεσιμότητα είτε σε «αυτοδίκαιη αργία».

·         Επίσης, υποχρεωτικές μετατάξεις σε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους (μόνιμους και αορίστους χρόνου) ακόμη και σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου και μάλιστα επί ποινή απόλυσης.

·         Διαθεσιμότητα για ένα έτος και με το 75% του μισθού (καταβάλλονται τα τρία τέταρτα των αποδοχών του).

·         Καθιέρωση του ενιαίου βαθμολογίου - μισθολογίου από 1/1/2013.

Δείτε τώρα τι είναι το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ: Θα ελέγχονται όλοι οι Δήμοι μήνα το μήνα για την τήρηση των προϋπολογισμών τους. Όμως με δεδομένο ότι οι Δήμοι εδώ και καιρό δεν μπορούν να προϋπολογίσουν επακριβώς τα έσοδά τους, γιατί το ίδιο το κράτος τους τα περικόπτει για να τα αποδίδει στους πιστωτές της χώρας, πολύ εύκολα όλοι οι προϋπολογισμοί θα ναυαγούν και έτσι όλοι οι Δήμοι θα μπαίνουν υπό επιτήρηση.

Το “Παρατηρητήριο” στη συνέχεια θα μπορεί, εφόσον οι αρχικές του υποδείξεις προς τον «κόκκινο» δήμο για την οικονομική του εξυγίανση δε φέρουν αποτέλεσμα, να ζητεί από το υπουργείο Εσωτερικών να «βάλει» το συγκεκριμένο δήμο στο Πρόγραμμα Εξυγίανσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την «τσέπη» του δημότη.

Με ποιόν τρόπο;

·         περιορισμό των δαπανών μόνο σε υποχρεώσεις μισθοδοσίας και λοιπές απολύτως ανελαστικές δαπάνες χρησιμοποιώντας προς τούτο, καθ' όλο ή κατά μέρος και τη ΣΑΤΑ.

·         υποχρέωση λήψης κάθε μέτρου και πράξης που προβλέπεται από τη νομοθεσία προς διασφάλιση της είσπραξης των απαιτήσεων του ΟΤΑ και την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής

·         περιορισμό των προσλήψεων

·         επιβολή υποχρεωτικών μετατάξεων προσωπικού

·         πρόσβαση στο Λογαριασμό Εξυγίανσης και Αλληλεγγύης της Αυτοδιοίκησης του άρθρου 263, οι πόροι του οποίου διατίθενται αποκλειστικά για τη χρηματοδότηση του προγράμματος εξυγίανσης.

·         αύξηση των ιδίων εσόδων από φόρους, τέλη, δικαιώματα και εισφορές.

·         αύξηση του ανώτατου συντελεστή επιβολής του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας για τα ακίνητα που βρίσκονται στην εδαφική περιφέρεια του δήμου σε ποσοστό μέχρι και 3‰ και επιβολή του τέλους υποχρεωτικά από το δήμο σύμφωνα με το ποσοστό αυτό μέχρι την οικονομική εξυγίανσή του. Ομοίως, αύξηση του συντελεστή επιβολής του τέλους επί των ακαθαρίστων εσόδων και παρεπιδημούντων από 0,5% μέχρι και 2%.

Ελπίζουμε να είναι κατανοητό ότι η καμπάνα χτυπάει για όλους μας.

Η Λαϊκή Συσπείρωση θα ζητήσει στο Δημοτικό Συμβούλιο της δευτέρας 19 Νοέμβρη, ως ελάχιστο δείγμα ανυπακοής, να αποφασίσει το Δημοτικό Συμβούλιο τα εξής όσον αφορά τους υπαλλήλους του Δήμου τα παρακάτω: «Να μην εφαρμόσουν οι δήμοι την απόφαση της κυβέρνησης. Το ΔΣ αποφασίζει ομόφωνα ότι δεν επιτρέπει στο Δήμαρχο να υπογράψει καμία πράξη διαθεσιμότητας και απαγορεύει στην υπηρεσία προσωπικού να αποστείλει καταστάσεις και ονόματα στο υπουργείο γιατί αυτό αποτελεί προϋπόθεση για την κατάργηση των οργανικών θέσεων, διαθεσιμότητα των υπαλλήλων και τελικώς την απόλυσή τους. Δημιουργεί εκρηκτικό κλίμα στο εσωτερικό των δήμων και επιφέρει παράλυση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες. Η απαγόρευση προσλήψεων Υ.Ε. μέχρι το 2016 ειδικότερα στις ανταποδοτικού χαρακτήρα υπηρεσίες τις οδηγεί στη διάλυσή τους. Τέλος δηλώνουμε  ότι οι δήμοι δεν θα γίνουν συμμέτοχοι σ’ αυτήν τη διαδικασία και προτρέπει τους αιρετούς να μη έχουν καμία συμμετοχή».

Καλούμε τους κατοίκους του Αγίου, της Νεάπολης, του Βραχασίου αλλά και όλων των διαμερισμάτων να συμμετέχουν με μαζικό τρόπο στα Δημοτικά Συμβούλια και σε όλες τις κινητοποιήσεις που ξεκινάν ενάντια στην μετατροπή της αυτοδιοίκησης  σε τοπική διοίκηση, ενάντια στην αντιεργασιακή νομοθεσία που μας γυρίζει στο μεσαίωνα, ενάντια στην υγεία και την παιδεία για λίγους κι εκλεκτούς, ενάντια στην άγρια φορολόγηση των φτωχομεσαίων στρωμάτων, ενάντια στην πλήρη εξάρτηση και υποταγή μας στη λυκοσυμμαχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.