Κοινή δράση εμπόρων- εμποροϋπαλλήλων ... ΤΩΡΑ

Πρόταση του Βασίλη Χατζηδάκη (πρώην προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου) προς το Δ.Σ του Εμπορικού Συλλόγου.

Αγαπητοί συνάδελφοι, γνωρίζω από πρώτο χέρι τη πολύ δύσκολη οικονομική θέση στην οποία έχουμε όλοι βρεθεί. Όμως στις δύσκολες στιγμές μας, πρέπει να μετράμε τους φίλους μας και να σκληραίνουμε τη στάση μας προς τους πραγματικούς φταίχτες αυτής της κρίσης.

Φίλοι μας και συνοδοιπόροι μας σε αυτή τη κρίση είναι οι εργαζόμενοί μας. Αυτοί άλλωστε είναι και οι εν δυνάμει καταναλωτές των μαγαζιών της περιοχής μας.

Απέναντί μας έχουμε τις κυβερνήσεις που υπηρετώντας την πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου, των τραπεζιτών, και των εμπορικών πολυεθνικών, μας έκαναν να γονατίσουμε. Οι ίδιοι σήμερα μας ζητάνε θυσίες και υπακοή στις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Όχι για να σώσουμε τα μαγαζιά μας βέβαια, αλλά για να γίνουμε εμείς υπάλληλοι των πολυεθνικών και τα μαγαζιά μας… υποκαταστήματά τους.

Σήμερα πρέπει από αυτόν εδώ το τόπο, να τους δείξουμε ότι δεν μπορούν να μας δουλεύουν. Σήμερα από αυτόν εδώ το τόπο πρέπει να δείξουμε ανυπακοή… Πώς;

Η κυβέρνηση κατέθεσε τροπολογία* με την οποία απαγορεύει οποιαδήποτε αύξηση στους μισθούς των ιδιωτικών υπαλλήλων, πάνω από την μεσοσταθμιστική αύξηση του 1% μέχρι το 2012… που συμφώνησε η ξεπουλημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ (Σύλλογο Ελλήνων Βιομηχάνων). Η «αύξηση» αυτή αποτελεί κοροϊδία αφού και μόνο η αύξηση του ΦΠΑ κατά 2+2=4% και η αύξηση των εμμέσων φόρων σηματοδοτεί πολλαπλάσια μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων, σημαίνει ύφεση της κατανάλωσης και επιδείνωση των οικονομικών μας.

Προτείνω στο σύλλογο μας να καλέσει το σύλλογο των εμποροϋπαλλήλων, για να συμφωνήσουν με τη μεσολάβηση του Ο.ΜΕ.Δ., σε τοπική κλαδική σύμβαση. Το πόσο παραπάνω αύξηση μπορεί να δοθεί, ας το συμφωνήσουν οι δύο φορείς. Το σημαντικό ζήτημα είναι να σπάσει στη πράξη η πολιτική λιτότητας για τους εργαζόμενους, να σπάσουν στη πράξη τις προσταγές του μνημονίου.

Αποτέλεσμα αυτού, είναι ότι θα ανοίξουμε ορίζοντα πολιτικής συνεργασίας με τους εργαζόμενούς μας, στους οποίους θα αποδείξουμε ότι βρίσκονται μαζί μας στον αγώνα της επιβίωσης που δίνει η κάθε λαϊκή οικογένεια. Αντίθετα θα φέρουμε σε δύσκολη θέση τη κυβέρνηση, με το να δημοσιοποιήσουμε τη τοπική συμφωνία μας. Η δικιά μας ανυπακοή μπορεί να γίνει αφορμή πανελλαδικών εξελίξεων στο θέμα. Και αν θέλουν οι κυβερνητικοί ας μας δικάσουν (για παράβαση νόμου), επειδή επιλέξαμε να παραμείνουμε άνθρωποι…

*Η τροπολογία, που υπογράφουν οι υπουργοί Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, και Εργασίας, Α. Λοβέρδος, και έφεραν άρον άρον για ψήφιση, ορίζει:

«Οι εκδοθησόμενες με τη διαδικασία του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) μεσολαβητικές και διαιτητικές αποφάσεις, προς επίλυση συλλογικών διαφορών, δεν ισχύουν και δεν παράγουν κανένα νομικό αποτέλεσμα, εφόσον χορηγούν καθ' οιονδήποτε τρόπο μισθολογικές αυξήσεις, πέραν αυτών που προβλέπονται από την υπογραφείσα την 15η Ιουλίου 2010 Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας».

ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ

ΙΤΑΛΙΑ
«'Η δέχεστε τη σφαγή των δικαιωμάτων σας ή η εταιρεία μεταναστεύει στο εξωτερικό». Αυτό το εκβιαστικό τελεσίγραφο απηύθυναν στους εργαζόμενους οι ιδιοκτήτες της αυτοκινητοβιομηχανίας «FIAT», επιβεβαιώνοντας ότι παντού το κεφάλαιο τις ίδιες μεθόδους χρησιμοποιεί για να τσακίσει τους εργαζόμενους. Τι ζητά λοιπόν από τους εργαζόμενους η εργοδοσία της «FIAT»;
Βάρδιες όλο το εικοσιτετράωρο, με μόνη διακοπή, τις Κυριακές. Οι ετήσιες υπερωρίες (απλήρωτες;) αυξάνονται από τις σημερινές 40 ώρες, στις 120. Οι παύσεις, στο ωράριο εργασίας, μειώνονται: έως τώρα, ήταν δύο, είκοσι λεπτών έκαστη. Θα γίνουν τρεις, δέκα λεπτών η κάθε μία. Προβλέπονται, επίσης, περικοπές στους μισθούς όσων εργαζομένων κάνουν χρήση αναρρωτικής άδειας, για να μπορούν να παίρνουν μέρος σε διαδηλώσεις και απεργίες. Την ίδια ώρα, η αυτοκινητοβιομηχανία του Τορίνου, έκανε γνωστό ότι το νέο της μοντέλο αυτοκινήτου, το «LO», πρόκειται να παραχθεί στη Σερβία, στην αυτοκινητοβιομηχανία του Κραγκούγεβατς, πρώην έδρα της «Ζάσταβα»... Είναι τραγική ψευδαίσθηση να πιστεύουν οι εργαζόμενοι ότι είναι δυνατόν μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού να ελέγξουν ή να εξευμενίσουν το κεφάλαιο θυσιάζοντας διαρκώς και μάλιστα εθελούσια τα δικαιώματά τους. Η λύση βρίσκεται στην οργάνωση της παραγωγής χωρίς μονοπώλια και καπιταλιστές από μια δική τους, λαϊκή εξουσία.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Όπως έχει συμβεί με όλα τα κατά καιρούς «θαύματα» σε διάφορες καπιταλιστικές χώρες, έτσι και πίσω από το «θαύμα» της γερμανικής οικονομίας βρίσκεται η άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων. Τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Απασχόλησης επιβεβαιώνουν ότι η ευρωστία των γερμανικών μονοπωλίων οφείλεται στο καθεστώς δουλεμπορίου και στην εργασιακή ζούγκλα που έχει επιβληθεί εδώ και κάμποσα χρόνια. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Εργασίας του υπουργείου Απασχόλησης, μία στις τρεις νέες θέσεις εργασίας στη Γερμανία τον Ιούνη, αφορούσε «υπενοικίαση εργαζομένων» και μάλιστα σε ποσοστό 34,9%, από 26,2% τον περασμένο Γενάρη. Στο δουλεμπορικό καθεστώς της υπενοικίασης (leasing) δεν υπάρχουν δικαιώματα για τους εργαζόμενους. Ούτε κατώτατος μισθός, ούτε ωράριο, ούτε συμβάσεις... Με αυτό τον τρόπο τα γερμανικά μονοπώλια κατάφεραν να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους και ταυτόχρονα τα «εμπορικά πλεονάσματα» για τη Γερμανία, που όμως ισοδυναμούν με τα «εμπορικά ελλείμματα» των κρατών-μελών της ΕΕ στα οποία εξάγουν τα προϊόντα τους οι γερμανικές επιχειρήσεις... Συμπέρασμα; Οι λαοί δεν πρόκειται να δουν «φως» αν δεν αποτινάξουν το ζυγό του κεφαλαίου και δεν ανατρέψουν τη δικτατορία των μονοπωλίων. Αυτό είναι και το αληθινό θαύμα...



Σταχυολογώντας ειδήσεις για τα δεινά της εργατικής τάξης σε 2 χώρες του καπιταλιστικού κέντρου, θα ήθελα να επισημάνω τα εξής:
1) Από ότι φαίνεται η επιθετικότητα του κεφαλαίου απέναντι στις δυνάμεις της εργασίας, μπαίνει σε φάση όξυνσης.
Οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις έχουν αυξήσει τον ανταγωνισμό του κεφαλαίου. Το κυνήγι για την παγκόσμια επικράτηση, έχει ωθήσει στο ξεζούμισμα της εργατικής τάξης που ανοργάνωτη, χωρίς έστω τους "φαντασιακούς" ή μη στυλοβάτες της και ηττημένη από τις ρεφορμιστικές της αυταπάτες αδυνατεί να συλλαβίσει μια ολιστική ιδεολογία αντεπίθεσης.
2)Τα παραπάνω παραδείγματα δείχνουν πως αντίστροφα από όσα είχαν προβλέψει οι πεφωτισμένοι αστοί οικονομολόγοι και οι υμνητές του καπιταλισμού (που μιλούσαν ακόμα και για το τέλος της ιστορίας), η ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου των Κινέζων και άλλων τριτοκοσμικών εργατών, σε επίπεδα δυτικών εργατών, δεν έγινε ποτέ. Η παγκόσμια κοινωνία στην οποία όλοι θα είμασταν μια χαρούμενη μεσαία τάξη, έμεινε στα χαρτιά. Τα αποτελέσματα ήρθαν ακριβώς αντίστροφα. Η εργατική τάξη και τα μεσαία στρώματα όλων των χωρών, τείνουν να μοιραστούν τα ίδια δικαιώματα με αυτά που "απολαμβάνουν" οι Κινέζοι εργάτες...
3) Η επίθεση που δέχεται η Ελληνική εργατική τάξη δεν είναι ένα φαινόμενο σύμφυτο με την ιδιαίτερη "κρίση της Ελληνικής οικονομίας", μια που όπως βλέπουμε, τα ίδια ή σχεδόν τα ίδια συμβαίνουν παντού. Έχω την εντύπωση ότι οι Ιμπεριαλιστές εκτίμησαν ότι στην Ελλάδα τα μέτρα δεν θα περνούσαν έτσι εύκολα... Δεν θα τους έφτανε απλά ένας νεοεκλεγμένος Γιωργάκης και η "επανάστση του αυτονόητου" που δήθεν υπερασπίζεται. Χρειαζόταν ένας δράκος (αυτός της πτώχευσης) και μια Τρόϊκα που θα εξασφάλιζε ότι τα αντιλαϊκά μέτρα, αποτελούν "άνωθεν" εντολές, μια Θεϊκή παρέμβαση που θα μας εξασφάλιζε το "Μάννα εξ ουρανών" δηλαδή τη συνέχιση του δανεισμού της Ελληνικής οικονομίας....

Συμπέρασμα: Τα μέτρα πέρασαν προς το παρόν και στην "ιδιαίτερη περίπτωση" της Ελλάδας, αλλά και παγκόσμια. Τι μας σώζει. Ότι η εξαθλίωση των μαζών απανταχού στο κόσμο, σπέρνει την αναγκαιότητα για την επαναστατική απελευθέρωσή τους. Η Ελλάδα εκτιμώ είναι ένας αδύναμος κρίκος... Ο Σεπτέμβρης που έρχεται είναι κοντά και όλοι πρέπει να παίρνουμε θέσεις μάχης σιγά σιγά. Ας ελπίσουμε οι πρωτοπορείες της εργατικής τάξης να αρθούν στο "ύψος των περιστάσεων"

Όταν η Οικολογία εμπεριέχει αφέλεια... ή όταν ο Ιμπεριαλισμός δρα σαν γεράκι

Με αφορμή την προβολή μιας ισραηλινής παιδικής εκπομπής


Το μεσημέρι της Τετάρτης 28/7 προβλήθηκε στην ΕΤ1 σε επανάληψη, στα πλαίσια της παιδικής εκπομπής Ουράνιο Τόξο, ισραηλινή παιδική εκπομπή για την άγρια φύση στα υψίπεδα του Γκολάν.



Δεν θα αναφερθούμε στο ζήτημα του μποϊκοτάζ του ισραηλινού απαρτχάιντ, το οποίο έχει ζητήσει από το 2005 σύσσωμη η παλαιστινιακή κοινωνία των πολιτών, ως ένα (μη βίαιο) τρόπο να επιβληθεί στο Ισραήλ να σεβαστεί τη διεθνή νομιμότητα, αν και θα ήταν ενδιαφέρον το ρητορικό ερώτημα αν η ελληνική κρατική τηλεόραση θα πρόβαλλε νοτιοαφρικανικές εκπομπές, έστω και παιδικές, την εποχή του ρατσιστικού καθεστώτος απαρτχάιντ…
Θα εξετάσουμε όμως με ποιόν τρόπο περνά η ισραηλινή προπαγάνδα προς την Ευρώπη, πώς παρουσιάζεται η ειδυλλιακή εικόνα του «πολιτισμένου» Ισραήλ, μέσα από τις πιο αθώες εκδηλώσεις της καθημερινότητας, όπως είναι οι παιδικές εκπομπές.
Καταρχήν είναι προφανές ότι οι ισραηλινές παιδικές εκπομπές παρουσιάζουν μια εντελώς στρεβλή εικόνα για τα παιδιά στις περιοχές υπό ισραηλινό έλεγχο. Χαμογελαστά παιδιά, συνήθως δυτικού παρουσιαστικού, παρά το γεγονός ότι βρίσκονται στην καρδιά του αραβικού κόσμου, είναι στο επίκεντρο της προσοχής των μεγάλων όπως ακριβώς σε κάθε χώρα του ανεπτυγμένου κόσμου. Αυτό φυσικά που δεν παρουσιάζεται είναι:
• τα περισσότερα από 300 παιδιά Παλαιστινίων που δολοφονήθηκαν στη Λωρίδα της Γάζας κατά την επιχείρηση «Χυτό Μολύβι»,
• και όσα επέζησαν που αποτελούν την πλειονότητα του συλλογικά τιμωρούμενου πληθυσμού της αποκλεισμένης Λωρίδας,
• τα παιδιά της Δυτικής Όχθης που όταν δεν δολοφονούνται ή συλλαμβάνονται, αντιμετωπίζουν τον καθημερινό εξευτελισμό των checkpoints για να πάνε σχολείο ή της βίας των ισραηλινών εποίκων,
• τα 300 με 400 παιδιά που ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρει κανείς στις ισραηλινές φυλακές, να υφίστανται μαζικά και συστηματικά σωματικά και ψυχικά βασανιστήρια,
• τα ορφανά παιδιά των νεκρών Παλαιστινίων, μαχητών ή αμάχων.
Ούτε φυσικά σε μια ισραηλινή παιδική εκπομπή εμφανίζεται η πραγματικότητα της ζωής των παιδιών των ξένων προσφύγων και μεταναστών, από την Αφρική ή την Ασία, που απελαύνονται τώρα μαζικά για να μην αλλοιωθεί ο εβραϊκός χαρακτήρας του κράτους του Ισραήλ. Και αν κάποιος ισχυριστεί ότι αυτά αφορούν παιδιά Παλαιστινίων ή ξένων και όχι Ισραηλινών, θα ήταν καλό να ρίξει μια ματιά σε μια μερίδα των Ισραηλινών παιδιών, των παιδιών των λεγόμενων «Αράβων του Ισραήλ», δηλαδή των Παλαιστινίων που δεν έφυγαν κατά την Νάκμπα (καταστροφή) του 1948. Ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι την παραμονή της προβολής της εκπομπής, 200 παιδιά Παλαιστινίων Βεδουίνων έμειναν άστεγα όταν οι ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας ισοπέδωσαν το χωριό Αλ Αρακίμπ στην έρημο Νάκαμπ (Νεγκέβ). Όλα αυτά τα παιδιά, που δεν έχουν δυτικό παρουσιαστικό και δεν είναι τόσο χαμογελαστά, δεν πρόκειται να τα δούμε ποτέ σε ισραηλινή εκπομπή, έστω και για μεγάλους, ενώ σπανίως τα βλέπουμε και στην ελληνική τηλεόραση γενικά…
Από εκεί και πέρα έχει αρκετό ενδιαφέρον η παρουσίαση μιας ισραηλινής εκπομπής για την άγρια φύση. Αφενός γιατί το Ισραήλ, παρότι προσπαθεί να το αποκρύψει, έχει τεράστια ευθύνη στην οικολογική καταστροφή της ευρύτερης περιοχής:
* έχει κατασκευάσει και αποθηκεύσει πυρηνικά όπλα
* μεταφέρει απόβλητα από τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της Ντιμόνα σε εδάφη της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης (χωριό Νταχρίγια) μολύνοντάς τα
* έχει καταστρέψει εκατοντάδες χιλιάδες δέντρα στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη
* μολύνει περιοχές της Δυτικής Όχθης με απόβλητα από τους παράνομους εποικισμούς
* με τον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας έχει οδηγήσει στην κατάρρευση του συστήματος αποχέτευσης και τη μόλυνση όλης της Λωρίδας, των ακτών της και των υδάτων της.
* έχει μολύνει περιοχές της Λωρίδας της Γάζας με χημικά όπως ο λευκός φώσφορος και ενδεχομένως με ακόμα πιο επικίνδυνα όπλα.
Από την άλλη πλευρά είναι μάλλον ειρωνικό να παρουσιάζεται το Ισραήλ ως προστάτης της άγριας πανίδας την ίδια στιγμή που εξοντώνει συστηματικά τους ιθαγενείς κατοίκους της περιοχής, δηλαδή τους Παλαιστίνιους. Λυπάμαι που το λέω, αλλά με τόσες δολοφονίες, βασανισμούς και εγκλεισμούς υπό απαράδεκτες συνθήκες, αν οι Παλαιστίνιοι δεν ήταν άνθρωποι αλλά ζώα, θα είχαν ξεσηκωθεί σύσσωμες οι διεθνείς οργανώσεις δικαιωμάτων των ζώων, θα είχε προκληθεί κατακραυγή και γενικά το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας θα ήταν μεγαλύτερο…
Αλλά ακόμα και στην περίπτωση των αγρίων ζώων, οι Ισραηλινοί απέδειξαν τον πολιτισμό τους κατά την περίοδο των σφαγών στη Γάζα. Ο ζωολογικός κήπος της Γάζας σχεδόν σβήστηκε από τον χάρτη, και όπως αναφέρεται σε άρθρο του BBC, από τα 400 ζώα επέζησαν μόλις 10, αφού τα περισσότερα εξοντώθηκαν από τους βομβαρδισμούς, τους εν ψυχρώ πυροβολισμούς ή απλά από την πείνα.
Για το τέλος αυτού του κειμένου αφήσαμε την πιο εξοργιστική πλευρά της προβολής της ισραηλινής εκπομπής. Δεν επρόκειτο απλά για μια εκπομπή «από το Ισραήλ» όπως ανέφερε ο παρουσιαστής του Ουράνιου Τόξου κ. Χρήστος Δημόπουλος. Επρόκειτο για εκπομπή από τα Υψίπεδα του Γκολάν, κατεχόμενα συριακά εδάφη, από τον πόλεμο των 6 ημερών του 1967. Πως θα μας φαινόταν αν μια εκπομπή για το Ιράκ αναφερόταν ως «εκπομπή από τις ΗΠΑ»; Ή πως θα αντιδρούσε ο ιδιοκτήτης της ΕΤ1, δηλαδή το ελληνικό κράτος, αν μια άλλη κρατική τηλεόραση ευρωπαϊκού κράτους, παρουσίαζε μια παιδική εκπομπή από την Βόρεια Κύπρο, αναφέροντάς την ως «μια εκπομπή από την Τουρκία»; Τα Υψίπεδα του Γκολάν εκτός από στρατηγικής σημασίας περιοχή, την οποία το Ισραήλ έχει εποικίσει και έχει φροντίσει να προσαρτήσει πλήρως και διοικητικά από το 1981, είναι σημαντικά τόσο ως αρχαιολογικός χώρος, όσο και για την χλωρίδα και πανίδα τους. Για αυτό και το Ισραήλ τα εκμεταλλεύεται τουριστικά και οικοτουριστικά, και στα πλαίσια αυτά γυρίζονται τέτοιες εκπομπές όπως αυτή που προβλήθηκε. Όταν το Ισραήλ έχει αποδειχτεί ικανό να διαφημίζει τις βαρβαρότητες της κατοχής, ως τουριστική ατραξιόν, για εραστές της περιπέτειας, δεν είναι να απορεί κανείς το ότι προσπαθεί να προσελκύσει birdwatchers (παρατηρητές πουλιών) στα κατεχόμενα Υψίπεδα του Γκολάν…

Γ.Κ.

Σημ. Βυσσινόκηπου: Το κείμενο το αλίευσα από το πολύ ενδιαφέρον σάιτ

http://www.intifada.gr/cgi-bin/pages/index.pl?arlang=Greek
Να συμπληρώσω ότι ο Χρήστος Δημόπουλος αγαπάει τη δουλειά που κάνει και την κάνει σε πολύ καλό επίπεδο χρόνια τώρα. Επίσης είναι ένας άνθρωπος με ευαισθησίες και ικανότητες. Για αυτό κρατώ επιφυλάξεις για το αν αυτή η προβολή του επιβλήθηκε ή απλά αν ο ίδιος στη λογική "δεν μπορώ να αποκλείσω καμιά χώρα" επέλεξε να προβάλει ένα τέτοιο ντοκυμαντέρ προφανούς πολιτικής σκοπιμότητας.