Σε όλο τον κόσμο η νεολαία βγαίνει στους δρόμους και διεκδικεί.

ΧΙΛΗ: 60 μαθητές κατέλαβαν το κογκρέσο απαιτώντας αύξηση της χρηματοδότησης της παιδείας.
Μαθητές μπήκαν και κατέλαβαν το κογκρέσο της πόλης Valparaiso, 121 χιλιόμετρα από το Σαντιάγκο. Στις 16 Νοεμβρίου 2010 περίπου 60 μαθητές κατέλαβαν το δημόσιο κτήριο αντιδρώντας στις αλλαγές που επιχειρεί η κυβέρνηση της Χιλής στη δημόσια εκπαίδευση.
Κύριο αίτημά τους ήταν η αύξηση της χρηματοδότησης της παιδείας.

Το Σάββατο περίπου 1,2 εκατοµµύρια Γάλλοι πήραν µέρος στις διαδηλώσεις που πραγµατοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα κατά των αλλαγών που προβλέπουν την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 60 στα 62 έτη. Μεταξύ των διαδηλωτών ξεχώρισαν και πάλι πολλοί µαθητές και φοιτητές που έχουν κινητοποιηθεί έπειτα από έκκληση των συνδικάτων, καθώς, όπως λένε, «εάν οι µεγάλοι µένουν περισσότερο στην εργασία εµείς δεν θα βρούµε δουλειά ποτέ».
Το σύνθηµα που κυριάρχησε ήταν «απεργία µέχρι τη σύνταξη», ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που κρατούσαν πλακάτ τα οποία έγραφαν «Κάρλα, σου µοιάζουµε. Και εµάς µας πηδάει ο Σαρκοζί».

Στα γραφεία του Συντηρητικού Κόμματος στο Λονδίνο, εισέβαλαν διαδηλωτές μετά την ογκώδη πορεία που οργανώθηκε από φοιτητικά σωματεία με θέμα τον υπερδιπλασιασμό των πανεπιστημιακών διδάκτρων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ο αριθμός των διαδηλωτών ξεπέρασε τις 50.000 κάτι που αιφνιδίασε τις αστυνομικές δυνάμεις που δεν περίμεναν περισσότερους από 20.000.

O ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Το σύνθημα της λαϊκής εξέγερσης του Πολυτεχνείου, επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε.
ΨΩΜΙ: Η ανεργία έχει προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις. Στο 12,2% (613.108 άνεργοι) το ποσοστό της ανεργίας τον Αύγουστο σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας. Στο 20% η πραγματική ανεργία ξεπερνώντας το 1.000.000 ανέργους εάν υπολογιστούν όλο αυτοί που δε συμπεριλαμβάνονται στους άνεργους από τον ΟΑΕΔ όπως είναι οι νέοι που πρωτοεισέρχονται στην αγορά εργασίας και αναζητούν δουλειά. Το ποσοστό στους νέους έως 24 ετών ξεπερνά το 30%. Χιλιάδες οι εργαζόμενοι που δεν παίρνουν το επίδομα ανεργίας γιατί δεν τηρούν τις προϋποθέσεις ή είναι μακροχρόνια άνεργοι.
Το λαϊκό εισόδημα των εργαζομένων συρρικνώνεται δραματικά είτε από τα αλλεπάλληλα κύματα ακρίβειας είτε από φόρους είτε από άμεσες μειώσεις μισθών και συντάξεων που επέβαλε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την προηγούμενη χρονιά.
Χιλιάδες οι απλήρωτοι εργαζόμενοι σ΄όλη τη χώρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο εργαζόμενοι στα δημόσια έργα του νομού μας ΒΟΑΚ, Αεροδρόμιο Σητείας, που είναι απλήρωτοι για μήνες.
Καταργούνται ουσιαστικά οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και παγιώνονται οι βάρβαρες εργασιακές σχέσεις με μισθούς πείνας και συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, που διορίστηκαν με προγράμματα του ΕΣΠΑ στα πλαίσια του «νέου» σχολείου και αναγκάστηκαν να υπογράψουν τη «σύμβαση της ντροπής», που τους μετατρέπει σε ημερομίσθιους πράγμα που σημαίνει ότι:
-Θα πληρώνονται μόνο τις ημέρες λειτουργίας του σχολείου.
-Η πληρωμή τους θα γίνεται όταν ολοκληρωθεί η προβλεπόμενη χρονοβόρα διαδικασία, δηλαδή θα είναι για μήνες απλήρωτοι.
-Δεν αναγράφεται στη σύμβαση το ποσό του μισθού ή ημερομισθίου που θα παίρνουν. Εάν δε δεχτούν να δουλέψουν μ΄αυτούς τους όρους βγαίνουν από τον πίνακα αναπληρωτών και μένουν άνεργοι για ένα χρόνο.
ΠΑΙΔΕΙΑ: Το «νέο» σχολείο που οραματίζεται να οικοδομήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα λειτουργεί ως επιχείρηση και οι γονείς θα αναγκάζονται να επιβαρύνονται οικονομικά για τη λειτουργία του. Την προηγούμενη χρονιά οι δαπάνες για την παιδεία, μειώθηκαν κατά ένα δισ. ευρώ. Στην αρχή της φετινής χρονιάς, δόθηκε στις σχολικές επιτροπές το 1/3 των χρημάτων που δινόταν συνήθως κάθε χρόνο. Με το πολυνομοσχέδιο για το «νέο» σχολείο, την αυτοαξιολόγηση και το σχέδιο «Καλλικράτης», η εκπαίδευση γίνεται ακόμα πιο ταξική. Αφαιρείται ουσιαστικά το δικαίωμα στη μόρφωση για τα παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Το δημόσιο-δωρεάν, σχολείο θα χάσει τον κοινωνικό του χαρακτήρα και θα γίνει το σχολείο της αγοράς. Το μορφωτικό του περιεχόμενο θα γίνει ακόμα πιο αντιδραστικό και αντί για ολόπλευρη μόρφωση και γνώση θα παρέχει χαμηλού επιπέδου κατάρτιση και δεξιότητες χρήσιμες στο μεγάλο κεφάλαιο για ν΄αυξήσει τα κέρδη του.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: Μεγαλώνει ο αυταρχισμός και η τρομοκρατία ενάντια στο φοιτητικό και μαθητικό κίνημα, ενάντια στο εργατικό κίνημα. Απαράδεκτες είναι οι διώξεις που προγραμματίζει η κυβέρνηση ενάντια στους τυφλούς μαθητές του Κέντρου Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών Καλλιθέας, που αγωνιζόταν για την αναβάθμιση του Κέντρου. Κλιμακώνοντας την επιχείρηση τρομοκράτησης των αγωνιζόμενων μαθητών η διοίκηση του Κέντρου κάλεσε επανειλημμένα την αστυνομία στο Κέντρο. Σε συνέχεια αυτών, ήρθαν οι κλήσεις μαθητών και των γονιών τους στα αστυνομικά τμήματα και οι «συστάσεις» προκειμένου να σταματήσουν να αγωνίζονται και να διεκδικούν το δικαίωμά τους στη μόρφωση και την εκπαίδευση. Ακόμα νωπές είναι οι εικόνες από την Ακρόπολη και την επίθεση των ΜΑΤ ενάντια στους εργαζόμενους του Υπουργείου Πολιτισμού, που ήταν μήνες απλήρωτοι. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα που δείχνουν ότι η ελευθερία στην αστική δημοκρατία υπάρχει μόνο για το μεγάλο κεφάλαιο προκειμένου να αυξάνει τα κέρδη του και να καταχρεώνει τη χώρα και το λαό μας.
Σήμερα 37 χρόνια μετά τη λαϊκή εξέγερση στο Πολυτεχνείο όπως και τότε έτσι και τώρα η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων είναι αυτή που παράγει, ενώ ο πλούτος πηγαίνει σε όλο και λιγότερα χέρια. Εμείς οι εργαζόμενοι είμαστε οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου. Σήμερα υπάρχουν όλες οι υλικές προϋποθέσεις για να ζήσουμε καλύτερα εμείς και τα παιδιά μας. Η λαϊκή οικονομία και εξουσία μπορεί να βγάλει τη χώρα από την καπιταλιστική κρίση, μπορεί να δώσει λύση στο επίκαιρο σύνθημα «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Ο αγώνας μας συνεχίζεται.

ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Ν. ΛΑΣΙΘΙΟΥ

ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Στους καιρούς της επιτήρησης, ο αγώνας για εργασιακά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, θυμίζει σε όλους μας ότι τα αιτήματα της γενιάς του Πολυτεχνείου μένουν πάντα επίκαιρα.

Θα λεγε κανείς ότι 37 χρόνια μετά, με τόση πρόοδο στην επιστήμη και την τεχνολογία, οι βασικές ανάγκες του ανθρώπινου είδους θα έπρεπε να είχαν καλυφθεί, και μάλιστα με μικρότερο παραγόμενο έργο. Όμως μας έχει ξεφύγει η βασική λεπτομέρεια:

Τότε όπως και τώρα, το κοινωνικό σύστημα που διεκπεραιώνει την οργάνωση της παραγωγής αλλά και το μοίρασμα του πλούτου, ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ.

Κι ο καπιταλισμός με την άναρχη παραγωγική του τακτική, καταστρέφει τις παραγωγικές δυνάμεις του...Γη και ανθρώπινη εργασία, δεν είναι τίποτα άλλο από μεταβλητές που ο Καπιταλισμός συνθλίβει για να παράγει κέρδη για τους κεφαλαιοκράτες. Για να το περάσει πιο εύκολα αυτό, βάζει ταξικά εμπόδια στην κατάκτηση της γνώσης, αλλά και σε όλα τα πολιτικά δικαιώματα που είχε παραχωρήσει στην αυγή της ύπαρξής του.

Πιθανόν το ΄70 να φάνταζε γελοίος ένας Αμερικανοκίνητος θίασος στρατιωτικών, που κυβερνούσε στην Ελλάδα. Η πλειοψηφία της παγκόσμιας κοινότητας, πόνταρε ότι αυτή η παρένθεση θα έκλεινε σύντομα, υπό το βάρος του ξεσηκωμένου λαού αλλά και του διεθνούς κινήματος αλληλεγγύης... Παρόλα αυτά χρειάστηκε να θυσιαστεί ένα μαχόμενο κομμάτι νεολαίας και να συντελεστεί μια πατριωτική τραγωδία για να κλείσει αυτός ο κύκλος εκφασισμού.

Τα πράγματα όμως μοιάζουν ακόμα πιο δυσοίωνα στο σήμερα... Ο εκφασισμός είναι παγκόσμιος. Ο καπιταλισμός έχει καταφέρει να ταυτίσει την αντίσταση στο σύστημα με την τρομοκρατία, με την αντεθνική ενέργεια, με την "συντεχνιακή" διεκδίκηση. Σήμερα ο καπιταλισμός είναι ένα πολιτικό-οικονονομικό καθεστώς που έχει επικρατήσει σε όλο τον πλανήτη... και το αντίπαλον δέος του είναι κάτι φανατικά θρησκευάμενοι του μουσουλμανικού τόξου, από τους οποίους οι λαοί δεν μπορούν να αποκομίσουν ούτε όραμα, ούτε αισιοδοξία, ούτε αλληλεγγύη. Κακά τα ψέματα... Οι εργαζόμενοι έχασαν τα "δόντια τους", μετά την ανατροπή της προσπάθειας οικοδόμησης του Σοσιαλισμού. Η αντιλαϊκή επίθεση θέριεψε, απλώθηκε και σήμερα λαμβάνει τα χαρακτηριστικά μιας παγκόσμιας Χούντας του κεφαλαίου.

Τα όπλα που διαθέτουν οι ιμπεριαλιστικοί κύκλοι, για την επικράτηση της παγκόσμιας σκλαβιάς, απέχουν έτη φωτός από τις αύρες των Παπαδόπολου-Παττακού. Η τεχνική του ψυχαναγκασμού, περνάει μέσα σε κάθε σπίτι, από τις τηλεοράσεις και τον λοιπό ηλεκτρονικό κι έντυπο τύπο. Όλα είναι ελεγχόμενα. Ακόμα και το ιντερνετ, ανάλογα με τη χώρα, το ελέγχουν τόσο όσο πρέπει για να μην καθίσταται επικίνδυνο.

Και έρχεται το ερώτημα:

Δηλαδή επήλθε το τέλος της Ιστορίας;
Κάθε μάχη των ανθρώπων με τους ανθρωποφύλακες, θα είναι πια μάταιη;
Κάθε άλλο.
Το θετικό πρόταγμα, ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ αγγίζει πια τα χείλη όλης της ανθρωπότητας. Δεν είναι το πρόταγμα μιας πρωτοπορίας που ξεχύνεται στις γειτονιές της Αθήνας. Το σύνθημα αυτό ακούγεται στις γειτονιές του κόσμου. Για μια ακόμα φορά ο κύριος Μαρξ είχε δίκο. Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥ... ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΝΟΣ ΤΩΝ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ, ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΧΙΛΑΔΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΝΕΜΟΝΤΑΙ.
Ο αδύναμος κρίκος του, από τον οποίο θα αρχίσει το ξήλωμα δεν ξέρουμε που θα είναι. Μπορεί στη ξεσηκωμένη Μιανμάρ, μπορεί στη Παλαιστίνη, μπορεί στη γη του Μπολιβάρ, μπορεί στις εργατογειτονιές του Σικάγο, μπορεί στις φαβέλες του Ρίο, μπορεί Πατησίων και Στουρνάρη γωνία.

Ένα είναι σίγουρο. Επειδή είναι κοινωνικά αναγκαίο οι λαοί θα νικήσουν. Ευκολότερα ή δυσκολότερα, αργότερα ή γρηγορότερα θα νικήσουμε.

Ας εγερθούμε και ας εξεγερθούμε. Όπως τότε... μέχρι τη νίκη
.