Νέε, εργάτη-αγρότη -μαθητή, σου κύρηξαν τον πόλεμο, ΠΟΛΕΜΑ ΤΟΥΣ ΚΙ ΕΣΥ

Ανακοίνωση του ΚΚΕ με αφορμή την επέτειο της 25ης Μάρτη  

Τότε τρομοκρατούσαν το λαό ότι αν ξεσηκωθεί κατά του Σουλτάνου, των ντόπιων συνεργατών του και της «Ιερής Συμμαχίας» θα καταστραφεί.
Τώρα του λένε ότι θα ζήσει το χάος αν συγκρουστεί με την αστική εξουσία, την ΕΕ, αν δεν δεχθεί τις αλυσίδες και την εξαθλίωση που του φέρνουν οι υπερασπιστές του καπιταλισμού.
Οι θυσίες του αγώνα του λαού για το δίκιο του είναι ασύγκριτα λιγότερες από τα δεινά, τις συμφορές, που του φέρνει η υποταγή και η μοιρολατρία.
Η πρόσκληση για «εθνική ομοψυχία» που παρουσιάζουν ότι υπήρχε το 1821 αποτελεί χονδροειδέστατη διαστρέβλωση της ιστορίας.
Ούτε το 1821 υπήρχαν ενιαία εθνικά συμφέροντα.
Και μέσα στην αστική τάξη, που τότε ήταν προοδευτική, υπήρχαν διαφοροποιήσεις και ανταγωνισμοί, ενώ διαφοροποιήσεις υπήρχαν και ανάμεσα στους κοτζαμπάσηδες. Αυτές οι αντιθέσεις οδήγησαν και σε εμφυλίους πολέμους.
Ο λαός πρέπει να απορρίψει τους εκβιασμούς και τα ιδεολογήματα των κομμάτων του συστήματος και του «ευρωμονόδρομου».
Η πρόσκληση για «εθνική ομοψυχία» επιδιώκει την υποταγή των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων στην άγρια σφαγή των δικαιωμάτων τους.
Η κοινωνική δύναμη που έχει την ικανότητα και τη δύναμη να ανοίξει το δρόμο της κοινωνικής εξέλιξης και να βάλει τέλος στην καπιταλιστική εκμετάλλευση είναι η εργατική τάξη. Αυτή μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στη διαμόρφωση της λαϊκής συμμαχίας και να ηγηθεί της λαϊκής αντεπίθεσης για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για την εργατική – λαϊκή εξουσία.
Ο λαός έχει χρέος να εμπιστευθεί τη δύναμή του. Με την οργάνωση και τη συμμαχία του, με τη δική του εξουσία, μπορεί να ζήσει καλύτερα. Να αναπτύξει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας προς όφελός του, μετατρέποντας σε δική του κοινωνική περιουσία όλα τα μονοπώλια, τον φυσικό και ορυκτό πλούτο, αποδεσμεύοντας τη χώρα από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, διαγράφοντας το χρέος που δημιούργησε η πλουτοκρατία και οι κυβερνήσεις της.

Ηχητικό απόσπασμα από την αιφνιδιαστική επίσκεψη του υπουργού υγείας Α. Λοβέρδου στο Νοσοκομείου Αγ. Νικολάου και τη συνάντηση με μέλη του συλλόγου εργαζομένων

Τρελό γέλιο: ο τραγικός υπουργός υγείας της κυβέρνησης των τραπεζιτών και των τοκογλύφων, ενώ ψήφιζε και στήριζε την αντιλαϊκή πολιτική, έσκιζε τα ρούχα του για να πείσει τους εργαζόμενους ότι ήθελε μεν να τους στηρίξει ... αλλά δεν μπορούσε.

Και κλααααάμα πάλι κροκοδείλιο.

Επειδή έχουν χεστεί πάνω τους για το αβέβαιο πολιτικό μέλλον του Λασιθιώτη γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, Καρχιμάκη, ο υπουργός αβάνταρε το κομματικό του γραμματέα επαναλαμβάνοντας συνεχώς πως αν δεν ήταν αυτός και οι ... συνεχείς παρεμβάσεις του, θα μας είχε κλείσει τα νοσοκομεία του Νομού. 

Με όσα είπε όμως απέδειξε 2 πράγματα μαζί. Ότι  ήταν αφενός πρόθεσή του η υλοποίηση του μνημονίου με το κλείσιμο-υποβάθμιση των νοσοκομείων του Νομού κι ότι αφετέρου, ελάμβανε και εντολές από το κομματικό-εκλογικό μηχανισμό του, για φρενάρισμα των ειλημμένων αποφάσεων(μέχρι τις εκλογές).

Επίσης είχε τρελό γέλιο όταν είπε: εγώ δεν σας έκλεισα, αλλά τώρα που θα ρθει η κυβέρνηση της δεξιάς... (μέχρι τώρα για όσους δεν κατάλαβαν είχαμε την μαρξιστική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ), δεν ξέρει τι θα απογίνουν τα νοσοκομεία του Λασιθίου.

  Ζητάει με λίγα λόγια να στηρίξουμε ΠΑΣΟΚ και να ευγνωμονούμε το σωτήρα μας Καρχιμάκη, για να μπορέσουμε να παζαρέψουμε με καλύτερους όρους τη μιζέρια, την υποχρηματοδότηση και την υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας στο Νομό.

Ε όχι ρε Μάρθα κλάψα. Ούτε εδώ, ούτε πουθενά δεν θα σας προσκυνήσουμε.

Και υγεία δημόσια, δωρεάν και ποιοτική θα φτιάξουμε και χώρα ελεύθερη θα φτιάξουμε και στο χρονοντούλαπο της ιστορίας θα σας πετάξουμε.

Το βίντεο δεν έχει εικόνα... αλλά αυτές οι λέξεις αξίζουν όσο χίλιες εικόνες

 http://merambellonews.blogspot.com/2012/03/blog-post_5488.html

(Το ντοκουμέντο το πήραμε από το http://merambellonews.blogspot.com/)

.

Πογκρόμ στους μετανάστες και απειλές στο κίνημα

Συμπλέουν στις αντιδραστικές προτάσεις τους ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., μαζί και οι μεγαλοεπιχειρηματίες με τον δήμαρχο Αθηναίων

Ανελέητο κυνήγι ετοιμάζει η κυβέρνηση για τους μετανάστες, στοχοποιώντας ταυτόχρονα το οργανωμένο κίνημα

Eurokinissi

Σε σχόλιο σχετικά με τη συνάντηση Σαμαρά - Χρυσοχοΐδη για την εγκληματικότητα, τοΓραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει: «Η ηγεσία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δημαγωγούν για την ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα, για να κρύψουν τις τεράστιες ευθύνες τους και τα αντιδραστικά τους σχέδια. Αυτοί ευθύνονται για τη μετατροπή της χώρας σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών της ΕΕ, γιατί υπέγραψαν και τηρούν την απαράδεκτη συμφωνία "Δουβλίνο ΙΙ".

Εχουν σοβαρές ευθύνες για την ανεξέλεγκτη δράση κάθε μορφής εγκληματικών κυκλωμάτων διακίνησης ναρκωτικών, εκμετάλλευσης Ελλήνων και μεταναστών, πορνείας, ακροδεξιών και συμμοριών που συνδέονται με το κράτος. Αυτοί αξιοποιούν το αστυνομικό προσωπικό για την ενίσχυση των μηχανισμών καταστολής και παρακολούθησης του εργατικού - λαϊκού κινήματος και όχι για την αντιμετώπιση του υποκόσμου και της εγκληματικότητας.

Αυτό που στην πραγματικότητα επιδιώκουν είναι η απαγόρευση των διαδηλώσεων, η επιβολή σιγής νεκροταφείου για να περάσουν τα μέτρα εξαθλίωσης του λαού. Τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να ξεγελαστούν από κινήσεις πυγμής και φτηνού εντυπωσιασμού, γιατί στόχος τους είναι η κατάργηση των λαϊκών δικαιωμάτων».

Ποιοί στρέφουν την μια τάξη εργαζομένων εναντίον μιας άλλης και γιατί;

Στην ενότητα των "από κάτω" η δύναμη κι η νικηφόρα προοπτική

Ο Δήμαρχος Ιεράπετρας Αναστασάκης, ο βολευτής Καρχιμάκης, η Ντόρα Μπακογιάννη σύζυγος του εφοπλιστή Κούβελου, η Όλγα Κεφαλογιάννη και άλλοι μπλε και πράσινοι κόκκοι, έχουν αναλάβει εργολαβία τη δυσφήμιση του αγώνα των ναυτεργατών και υποκινούν (ανεπιτυχώς προς το παρόν) με τη βοήθεια των ΜΜΕ, την υποδαύλιση δράσεων των αγροτών για να σπάσουν την απεργία της ΠΝΟ.
Οι εφοπλιστές δεν έχουν τους απαραίτητους ανδρικούς αδένες για να τα βάλουν στα ίσα μόνοι τους με τους ναυτεργάτες. Βάζουν λοιπόν τους πολιτικάντηδες που ελέγχουν για να καθαρίσουν... κι αυτοί με τη σειρά τους βάζουν τους όποιους αγρότες ελέγχουν ακόμα, να καθαρίσουν για πάρτη τους.
Αυτό που πρέπει να κατανοήσουν όλοι οι από κάτω είναι ότι η δύναμή τους είναι η ενότητα... Η κοινή δράση. Κοινή δράση ενάντια στα τσουτσέκια που μας κάνουν τη ζωή άθλια, δηλαδή στους πλουτοκράτες και τα πολιτικά τσιράκια τους.
Παραθέτω ένα κείμενο του Θανάση Λεκάτη που πραγματικά βάζει κάποια πράγματα στη θέση τους:

Ενας ο πανικός τους

Να γυρνάς απ' τις κατάλευκες κρητικές Μαδάρες, να σε συντροφεύει ένας ντυμένος στο χιόνι Ψηλορείτης, να 'χεις συναντήσει σε δυο μαχητικές συγκεντρώσεις του ΚΚΕ λεβέντες που δε βάζουν στη ρακή νερό
και να πέφτεις στο σκοτάδι των αστικών μέσων ενημέρωσης που νομίζουν πως ό,τι σχεδιάζουν στα επιτελεία της αστικής τάξης, επειδή έχουν την οικονομική δύναμη, αυτό και θα περάσει σαν άποψη και θέση στο λαό.
Κάνουν λάθος.
Χτες το χάραμα το λιμάνι του Πειραιά από μακριά έδειχνε την άλλη όψη του. Η υγρασία που έντυνε τους προβολείς εστίαζε την προσοχή χαμηλά, στους καταπέλτες, εκεί όπου ήδη είχαν πάρει θέση οι απεργιακές φρουρές. Στην τραπεζαρία ενός από τα πλοία που έρχονταν από την Κρήτη τα κανάλια έδειχναν έναν «πόλεμο» ανάμεσα σε απεργούς και αγρότες. Κανένας πόλεμος. Μάρτυρας, το πλήρωμα του πλοίου - αγροτόπαιδα οι περισσότεροι - που δήλωνε αποφασισμένο να σταματήσει, μάρτυρας και οι οδηγοί φορτηγών - αγροτών παιδιά κι αυτοί - που ανέβαιναν και ρωτούσαν μόνο πότε θα τελειώσει η απεργία για να κάνουν τα κουμάντα τους. Πίσω στο νησί, μια απόπειρα που έγινε από μεγαλοτσιφλικάδες να εμφανίσουν «αγροτική εξέγερση» ενάντια στους απεργούς, πνίγηκε στη γέννησή της. Στο Στόμιο, όπου είχαν καλέσει να μαζευτούν οι «απεργοφάγοι», δε μαζεύτηκαν ούτε τα τσιράκια τους.
Χτες το βράδυ βλέποντας την αγωνία του Ευαγγελάτου και του άθλιου ανταποκριτή του ΣΚΑΪ στην Κρήτη (αν θυμόμαστε καλά πρόκειται για ένα από τα στελέχη του ΣΥΝ, με ντοκτορά στον αντικομμουνισμό...) να εμφανίσουν έναν εμφύλιο που δεν υπάρχει, καταλάβαινες καλύτερα ό,τι είχες ακούσει στο νησί: «Μην κοιτάς τι λέει αυτή που μιλά, ρώτα την τι επιχειρήσεις έχει. Μην ακούς τι λέει η άλλη που αφρίζει, ρώτα τι περιουσία έχει παντρευτεί». Οι άνθρωποι στο νησί έχουν μάθει να μεταφράζουν κατευθείαν τι σημαίνουν ονόματα όπως Ολγα Κεφαλογιάννη και Ντόρα Μπακογιάννη.
Απλός ο κώδικας: Τους μεγαλοξενοδόχους εκπροσωπούσε η μία και τους εφοπλιστές η άλλη. Και οι δυο την αστική τάξη στο σύνολό της. Και οι δυο έχουν στηρίξει και στηρίζουν την πολιτική που τσακίζει το ίδιο και τους μικρούς αγρότες και τους ναυτεργάτες (σ.σ. τα μεταξύ τους, για το ποια απ' τις δυο θα εμφανιστεί πιο άγριο σκυλί, τώρα που μπροστά στις εκλογές έχουν διαφορετικούς εκλογικούς στόχους, ας τα λύσουν μόνες τους).

***

Στο διάστημα μέχρι τις εκλογές όλα είναι καθαρά: Με το καρότο και το μαστίγιο θα πορευτούν. Παλιά τους τέχνη.
Καρότο η εκλογή προέδρου στο ΠΑΣΟΚ, με πλυντήριο τη διαδικασία εκλογής του. Γεγονός που δημιουργεί ένα πρόβλημα σ' όσους από τη ΝΔ περιμένουν καιρό στην ουρά για να κυβερνήσουν. Γεγονός που τους οδηγεί στο κράξιμο. Κράξιμο, ναρκοθετημένο βέβαια καθώς η ΝΔ συγκυβερνά με το ΠΑΣΟΚ και άρα αποκαλυπτικό για τον εμπαιγμό.
Μαστίγιο η προετοιμασία του κρατικού μηχανισμού να επιβάλει το νόμο (πόσο πιο ωμά να το προαναγγείλει η «Καθημερινή»;). Οι οργανωτές του μπάχαλου, δηλαδή η αστική τάξη, η μόνη που έχει συμφέρον να εμφανίζονται οι αγώνες ως μπάχαλο, αρπάζεται από κάθε ευκαιρία που η ίδια δημιουργεί για να ζητήσει επιβολή του νόμου και της τάξης.
Ο,τι έγινε στο ντέρμπι της Κυριακής φέρει τη σφραγίδα εκείνων που για να αντιμετωπίσουν την εργατική τάξη, οργανώνουν στα γήπεδα αντιπαραθέσεις μούφα, ικανές όμως να δικαιολογήσουν κάθε μέτρο καταστολής. Ηταν από καιρό γνωστό τι θα συμβεί στο ντέρμπι, τους πρωταγωνιστές τους είχαμε ήδη δει στην προηγούμενη δημόσια εμφάνισή τους, όταν χτύπαγαν τους διαδηλωτές του ΠΑΜΕ. Την Κυριακή έγινε πεντακάθαρο. Ας σταματήσει το κλάμα η αστική τάξη, δικό της δημιούργημα είναι ό,τι έγινε στο ντέρμπι. Οι εργάτες δεν τσιμπάνε. Το εργατικό κίνημα έχει γνώση... Ασε που αρκεί να ακούς τον Τσίμα να αναλύει στο Mega τον κίνδυνο και καταλαβαίνεις πως είναι έτοιμοι από καιρό γι' αυτό που θα κάνουν αύριο. Να δεις πώς το 'πε: «Είναι θέμα ευρύτερα πολιτισμικό (...) Είναι θέμα διάχυσης της βίας στην ελληνική κοινωνία (...) Είναι φοβερή ήττα του ελληνικού κράτους». Μάλιστα, κύριε, το πιάσαμε το νόημα...

***

Η αστική τάξη αυτή καθαυτή μέσα από τα άρθρα της λέει ευθέως τι θέλει: Ενα ΠΑΣΟΚ που δε θα τάζει, αλλά θα εκπαιδεύει το λαό στη διαρκή λιτότητα.
Και ανησυχεί, γιατί τα «πρόβατα», όπως αντιμετωπίζει τους ψηφοφόρους, έχουν βγει απ' το μαντρί. Το άρθρο στο «Βήμα» περιέχει κι άλλα αποκαλυπτικά. Καλεί σε συστράτευση όλων των κεντροαριστερών δυνάμεων για να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος. Κίνδυνο που στο σύνολό της η ύλη των εντύπων του συγκροτήματος Λαμπράκη τον εντοπίζει σε ένα: Τη δύναμη του ΚΚΕ. Κι αυτό το νόημα το πιάσαμε, κύριοι.
Το λόγο έχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι φτωχομεσαίοι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, τα άνεργα παιδιά, οι γυναίκες, οι σπουδαστές και οι φοιτητές, όλοι εκείνοι που τσακίζονται καθημερινά από την πολιτική για το μεγάλο κεφάλαιο, όλοι εκείνοι που όπως χτες έτσι και αύριο γνωρίζουν πια από πρώτο χέρι: Ενα σπέρνει πανικό στην αστική τάξη: Η δύναμη του ΚΚΕ!

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

 .

Το ΠΑΣΟΚ, οι πανηγυρισμοί... και η απλή μέθοδος των τριών.

 

Δεν έχω ξανακάνει ανάρτηση που ασχολείται με αριθμούς, δημοσκοπήσεις, στατιστικές αναλύσεις, εκλογικά ποσοστά και τα τοιαύτα. Τέτοιες συζητήσεις υποβαθμίζουν ένα μπλογκ που αρέσκεται να αυτοαποκαλείται σαν "μπλογκ άποψης".
Παρόλα αυτά αξίζει τον κόπο να ξεσκουριάσω τις γνώσεις μου στην αριθμητική του Δημοτικού, γιατί η απίστευτη προπαγάνδα των ΜΜΕ, φαίνεται να έχει πετύχει να ρίξει σε κάποιους συναγωνιστές το ηθικό. Και από την άλλη έχει πετύχει να ξαναδώσει αβάντα στους μηχανισμούς συντήρησης ενός κόμματος που βρίσκεται εδώ και χρόνια στην υπηρεσία της άρχουσας τάξης.
Χρησιμοποιούν λοιπόν αυτοί οι μηχανισμοί ένα κομμάτι της αλήθειας, για να περάσουν το μεγαλύτερο ψέμα. Η μισή αλήθεια είναι πως αν πράγματι μαζεύτηκαν 200.000 Έλληνες για να ψηφίσουν τον αρχειμάγειρα των μνημονίων και το αγαπημένο παιδί του ευρωμονόδρομου Βενιζέλο, την ώρα που οι λογαριασμοί στο σπίτι τους παραμένουν απλήρωτοι, η απόλυσή τους είναι προ των θυρών, τα παιδιά τους δεν έχουν μέλλον κλπ... τότε μιλάμε για μια προχωρημένη κατάσταση επικίνδυνου πολιτικού αυτισμού.
Εγώ δεν θα μιλήσω ούτε για το μηχανισμό απειλών, ούτε για τα δεκάδες τηλεφωνήματα μέχρι να τους φέρουν στη κάλπη, ούτε και για τα αμφισβητήσιμα νούμερα μιας και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι οι αριθμοί δεν μαγειρεύτηκαν επαρκώς.
Εγώ λοιπόν θα πάρω τα νούμερα όπως μας τα δίνουν, για να ψάξω την άλλη μισή αλήθεια που η πλουτοκρατία και τα παπαγαλάκια της μας αποκρύβουν:
Έχουμε και λέμε:

εσωκομματικές  ΠΑΣΟΚ 2004     ***    εσωκομματικές  ΠΑΣΟΚ 2012
Ψήφισαν  1.000.000                                   Ψήφισαν 200.000

      βουλευτικές 2004                 ***          βουλευτικές 2012
     ποσοστό ΠΑΣΟΚ  38%                 ποσοστό ΠΑΣΟΚ ;


ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Σύμφωνα με την απλή μέθοδο των τριών, πιθανό αποτέλεσμα για ΠΑΣΟΚ  7,6%.

Ερώτημα: Είναι πολύ; 

Απάντηση: Είναι πολύ.

Ερώτημα: Είναι επιτυχία για το ΠΑΣΟΚ και την άρχουσα τάξη;

Απάντηση: Αν μείνει έτσι το ποσοστό, τότε η άρχουσα τάξη κινδυνεύει να μην έχει κυβερνητική πλειοψηφία, ούτε στην εναλλακτική της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ...

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Αν πάμε σε πολιτική μάχη με όρους κινήματος, ο λαός θα κερδίσει μια πρώτη νίκη. Αν πάμε με όρους καναπέ και τηλεδημοκρατίας, τότε ο λαός κινδυνεύει να γίνει θεατής στο έργο "Ο ΛΑΟΣ ΞΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ"

.

ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ΜΑΘΗΤΗΣ ΜΕ ΜΙΚΡΟΠΟΣΟΤΗΤΑ... ΒΙΒΛΙΩΝ

  

Του Ρωμύλου Αυδή

   Εκδηλώσεις για τη βία στα σχολεία έγιναν σ’ ολόκληρη τη χώρα στις 6 Μάρτη του 2012. Πρόκειται για μια ακόμα αντιεπιστημονική και αντιπαιδαγωγική φιέστα αποπροσανατολισμού της μαθητικής κοινότητας-κι ευρύτερα της κοινωνίας μας - από τα πραγματικά αίτια της ταξικής πολιτικής στα σχολεία μας. Στις φιέστες αυτές μετέχει ένα ευρύ φάσμα αντιλαϊκών κι αντιδραστικών δυνάμεων που ξεκινά από ‘στελέχη’ της εκπαίδευσης, απεργοσπάστες καθηγητάδες- Ηλίας Παπασταύρου και ο Σύλλογος Διδασκόντων του 66^ου Γυμνασίου Αθηνών, οι οποίοι στις 29 Φεβρουαρίου τιμώρησαν με μονοήμερη αποβολή μαθητή επειδή στις 10 Φεβρουαρίου-ημέρα απεργίας-ενημέρωνε τα τμήματα του σχολείου για την απεργιακή κινητοποίηση- συνδικαλιστάδες-Φάσσαρης Γιάννης, Πρόεδρος της Α’ΕΛΜΕ Αθήνας , ο οποίος όχι μόνο κάλυψε την αντιπαιδαγωγική-απεργοσπαστική απόφαση του εν λόγω Συλλόγου, αλλά απαίτησε από το ΠΑΜΕ να ζητήσει συγγνώμη από τους εκπαιδευτικούς για την αναστάτωση που προκάλεσε η καταγγελία του γεγονότος. Τι άλλο θ’ ακούσουμε άραγε από επαγγελματίες απεργοσπάστες το πρωί-αγανακτισμένους το βράδυ, μέχρι να πεθάνουμε;

     Στις εν λόγω φιέστες μετέχουν επίσης  γονείς, οι οποίοι  στηρίζουν την πολική του ‘ευρωμονόδρομου’, βοηθούμενοι από διάφορες Μη Κυβερνητικές-αλλά κρατικοδίαιτες- Οργανώσεις (ΜΚΟ), άλλες δήθεν επιστημονικές επιτροπές και τέλος, από διαφημιζόμενες στο διαδίκτυο ‘πατριωτικές περιπολίες ελληνόψυχων’. Κάθε καρυδιάς καρύδι.

     Σε κάθε περίπτωση η σφαλιάρα, το σύννεφο, το πάλεμα ανάμεσα σε γάβρους, βάζελους και αεκτζήδες έδιναν κι έπαιρναν στις μέρες μου-μέχρι πέτρες ριπτόμενες επί  μαθητικών κεφαλών   μπορούσες ν’ απολαύσεις.  Αυτό όμως δε μας εμποδίζει να βρισκόμαστε στις μέρες μας κατά καιρούς και να θυμόμαστε τα παλιά.( Μιλώ για την έκτη τάξη του 14^ου Γυμνασίου Αθήνας στην οδό Χιλ, στην Πλάκα).

     Από το 1967 όταν κι αποφοίτησα, άλλα πράγματα έχουν αλλάξει κι άλλα παραμένουν τα ίδια. Η αστική τάξη εξακολουθεί να ασκεί την εξουσία, αλλάζοντας το πολιτικό της προσωπικό. Οι αμερικανοκίνητοι και ημιμαθείς συνταγματάρχες παρέδωσαν την εξουσία σ’ αυτούς από τους οποίους-υποτίθεται- ότι ήθελαν να μας απαλλάξουν. Τους πολιτικούς της ΕΡΕ και Ένωσης Κέντρου. Η Ελλάδα εντάχθηκε στη λυκοσυμμαχία της ΕΟΚ, από ανισότιμη θέση, όπως ακριβώς έγινε και με την είσοδο στη ζώνη του Ευρώ. Στη ζωή του νεοέλληνα μπήκαν τα μεγάλα ιδιωτικά τηλεοπτικά Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης (ΜΜΕ) , τα οποία δια της καθημερινής και πολυώρου πλύσεως του  εγκεφάλου του παθητικού θεατή τον έχουν πείσει ότι για την κατάντια του φταίνε οι οικονομικοί μετανάστες-θύματα  μιας άγριας, δουλεμπορικής  εκμετάλλευσης –ότι φταίνε οι μαϊμού συντάξεις, οι μίζες, οι διεφθαρμένοι 300-ναι καλά διαβάζετε, παρά το γεγονός ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας ούτε το Μάαστριχτ ψήφισε, ούτε κανένα από τα αντεργατικά και άκρως αντιλαϊκά μέτρα, μιας και παλεύει για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και την εγκαθίδρυση της Λαϊκής Εξουσίας. Οι νεοέλληνες αντικατέστησαν το ΕΜΕΙΣ με το ΕΓΩ, υιοθετώντας την πρακτική της ατομικής ρουσφετολογικής λύσης.

     Από κοινωνία αλληλεγγύης, φιλίας και αλληλοσεβασμού σταδιακά μεταβληθήκαμε-εξαιρουμένων των  κομμουνιστών που  αντιπαλεύουν  τις αστικές αξίες και την αστική εξουσία συνολικά-σε μια κοινωνία ρατσιστική, ξενοφοβική μια κοινωνία βίαιης αντισυνταγματικής-ακόμα και με τα κριτήρια της αστικής δημοκρατίας-ανατροπής εισοδημάτων, εργασιακών σχέσεων, περίθαλψης, κοινωνικής ασφάλισης. Πως λοιπόν η βία μιας τέτοιας κοινωνίας θέλαμε να μείνει έξω από τα σχολεία;

     Στατιστικά το φαινόμενο της σχολικής βίας δεν πρέπει να φοβίζει. Αυτό που πρέπει να προβληματίζει περισσότερο είναι η ολοένα και αυξανόμενη αβεβαιότητα που αισθάνονται οι μαθητές των Λυκείων στη χώρα μας, από τους οποίους το 30% δηλώνει απογοητευμένο από τη σχολική ζωή, με το ποσοστό να ανεβαίνει στο 40% για τους λυκειακούς μαθητές, οι οποίοι δηλώνουν αβέβαιοι για το μέλλον τους σε ποσοστό 83%-σύμφωνα με την κατά παραγγελία του Υπουργείου Παιδείας(;) έρευνα της VPRC. Η βίαιη ανατροπή των εργασιακών και μισθολογικών σχέσεων, η αυξανόμενη ανεργία, το αυξανόμενο κύμα μετανάστευσης  των νέων αποσιωπούνται από τους παχυλά αμειβόμενους παρουσιαστές  των απόψεων της εγχώριας και διεθνούς ολιγαρχίας. Κι όμως είναι τα πιο βασικά αίτια αυτής της δυσαρέσκειας.

     Πώς να μην μπει η βία στα σχολεία όταν οι νέοι μαθαίνουν ότι ο πατέρας τους απολύθηκε, ότι ο αδελφός τους έφυγε για να εργαστεί στο εξωτερικό, ότι δεν έχει θέρμανση το σχολείο, ότι δεν υπάρχει χαρτί για φωτοτυπίες, όταν τα παιδιά πάνε στο ταξικό σχολείο της ημιμάθειας υποσιτιζόμενα μέχρι λιποθυμίας; Στο ταξικό σχολείο της ημιμάθειας και της φανφάρας επιτρέπονται τα πάντα, εκτός από την αμφισβήτηση της κυριαρχίας της αστικής τάξης. Επιτρέπεται ακόμα και η εγκατάλειψη του σχολείου, ώστε οι εργοδότες να βρουν φτηνό εργατικό δυναμικό με μισθούς κατά πολύ μειωμένους για νέους και νέες κάτω των 25 χρόνων. Όλα είναι μελετημένα. Αλλά κι αυτοί που συνεχίζουν το σχολείο με μύρια βάσανα καλούνται να μετατραπούν σε ‘ρουφιάνους’ καταδίδοντας στη διεύθυνση του σχολείου αυτούς οι οποίοι διασαλεύουν την ‘ομαλή’ λειτουργία του, την παραγωγή δηλαδή πειθήνιων οσφυοκαμπτών στο σύστημα. Απαγορεύεται η ‘αμφισβήτηση’. Εκατοντάδες είναι οι ‘αριστεροί’ προοδευτικοί  καθηγητές, οι οποίοι λοιδορούν το ΚΚΕ και την ΚΝΕ για τη θέση τους ενάντια ΣΥΝΟΛΙΚΑ στα ναρκωτικά και τον απατηλό διαχωρισμό τους σε ‘μαλακά’ και ‘σκληρά’, υποστηρίζοντας το ‘αναφαίρετο’ δικαίωμα στην αυτοκαταστροφή. Μέχρις εκεί έχουμε φτάσει, λες και το κάπνισμα δεν βλάπτει την υγεία είτε  καπνίζεις τσιγάρα με φίλτρο είτε χωρίς φίλτρο.

     Στρατιές ολάκερες από μαθητές αγνοούν ότι ζουν σε μια ταξική κοινωνία, η οποία ψευδεπίγραφα  ονομάζεται δημοκρατία, αντί του σωστού κι επιστημονικού όρου ‘αστική δημοκρατία’. Χιλιάδες μαθητές αγνοούν ότι η εποχή μας διακρίνεται από την αντίθεση ανάμεσα στη μισθωτή εργασία και το κεφάλαιο, από τάξεις με διαμετρικά αντίθετα συμφέροντα;. Χιλιάδες μαθητές έχουν την εντύπωση ότι η Ελλάδα τελεί ‘υπό γερμανική κατοχή’, αυτό συμφέρει στους αόρατους μεν, γνωστούς δε εργοδότες των αστικών κομμάτων που χειρίζονται τις τύχες των εργαζομένων αυτής της χώρας, νομοθετώντας κατά τα συμφέροντα των εργοδοτών τους.  Μόνο οι μαθητές, οι οποίοι είναι μέλη της ΚΝΕ γνωρίζουν ότι η αντιλαϊκή πολιτική, μπροστά στην οποία ωχριά η κατάσταση των νέγρων στις βαμβακοφυτείες του αμερικάνικου Νότου την εποχή της δουλεμπορίας, δεν οφείλεται στις αξιώσεις της Τρόικα, αλλά είναι αποτέλεσμα ΣΥΝΕΙΔΗΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ των αστικών κομμάτων και των συμπληρωμάτων τους.

     Υπάρχει σήμερα Βία στα σχολεία, αλλά όχι από τους μαθητές. Η βία αυτή ανήκει στο καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο στο όνομα της κερδοφορίας του κεφαλαίου υποχρηματοδοτεί τη Δημόσια Εκπαίδευση. Δεν είναι μιας μορφής ταξικής βίας η αποστολή του σχολείου ως εργαλείου για την αναπαραγωγή των αστικών ιδεολογημάτων;

     Δεν είναι η αγωνία του συστήματος η υπεράσπιση ‘δήθεν’ αδύναμων μαθητών από πιο εύσωμους και πιο δυνατούς συμμαθητές τους-υπάρχουν σε περιορισμένη κλίμακα και τέτοια φαινόμενα. Η αγωνία του συστήματος είναι το πώς θα δημιουργήσει μαθητές που δεν θα αμφισβητούν την ταξική εκμετάλλευση, μαθητές χωρίς συνείδηση των δικαιωμάτων τους, μαθητές που δεν θα πρωτοστατούν στην οργάνωση μαθητικών κινητοποιήσεων, μαθητών που δεν θα συμπορεύονται με τις άλλες κοινωνικές ομάδες στο καμίνι της ταξικής πάλης.

 

   ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ στην Ελλάδα τέτοιο μαθητικό δυναμικό. Το ΣΧΟΛΕΙΟ δέχεται επίθεση από την Μαύρη αντίδραση. Ας το υπερασπίσουμε. Μην αφήσουμε τις ψυχές των παιδιών μας ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ. 

.