Για να μαθαίνετε οι νεώτεροι τι εστί ακροδεξιά...

 

Γρίβας... ο καπετάν δοσίλογος

Το "ξέπλυμα" της ελληνικής Κου Κλουξ Κλαν!

"Το βιβλίο του Μακάριου Δρουσιώτη απομυθοποιεί τον αγώνα της ΕΟΚΑ και του Γεωργίου Γρίβα" Η πρόσφατη έκδοση της μελέτης του Μακάριου Δρουσιώτη ("ΕΟΚΑ, Η σκοτεινή όψη", εκδόσεις "Στάχυ", Αθήνα 1998), προκάλεσε μιαν αναπάντεχη αντίδραση. Δεν αναφερόμαστε στα θέματα "ταμπού" του Κυπριακού, τα οποία αναλύει τεκμηριωμένα ο δημοσιογράφος και ιστορικός. Σ' αυτά είναι αναμενόμενες οι αντιδράσεις, εφόσον για πρώτη φορά εξετάζονται όλες οι πτυχές του ζητήματος, χωρίς αποσιωπήσεις και διαστρεβλώσεις, που συνήθως επιβάλλονται από "υπέρτατους εθνικούς λόγους".

Το παράδοξο είναι ότι κινητοποιήθηκαν ακόμα και νοσταλγοί της Οργάνωσης "Χ", διαμαρτυρόμενοι για την υπόμνηση περί της συνεργασίας της "Χ" με τις γερμανικές αρχές κατοχής αλλά και την απόλυτη εξάρτησή της από τους Αγγλους.

Ενα πρώτο δείγμα αυτών των αντιδράσεων φιλοξενήθηκε ως επιστολή προς την "Ελευθεροτυπία" -με μικρή δική μας απάντηση- στο φύλλο της περασμένης Δευτέρας. Είναι αδιανόητο, για όποιον έχει μάθει ότι ο Γρίβας υπήρξε ηγέτης του Κυπριακού αγώνα, να συλλάβει το γεγονός ότι ξεκίνησε ως πράκτορας των Αγγλων. Και εξίσου αδιανόητο σε όποιον έχει μάθει ιστορία μόνο από τον "Μικρό Ηρωα", να διανοηθεί ότι ο άνθρωπος των Αγγλων του '44-'45, υπήρξε και άνθρωπος των Γερμανών το '43-'44. Από τους Γερμανούς στους Άγγλους!

Στο πρώτο "παράδοξο" δίνει αναλυτική απάντηση ο Μακάριος Δρουσιώτης. Στο δεύτερο, απαντούν οι σοβαρότεροι ιστορικοί της περιόδου. Ο Θανάσης Χατζής, στην πιο εμπεριστατωμένη ιστορική μαρτυρία που έχει γραφτεί για την Αντίσταση κατατάσσει σαφώς τη "Χ" στην κατηγορία των ομάδων που πέρασαν από τον δοσιλογισμό στην "αγγλοφιλία": "Αυτόν τον καιρό (άνοιξη 1943) κάνουν την εμφάνισή τους και οι 'μπουραντάδες' αστυνομικοί με τις χαρακτηριστικές κάσκες των SS, οι 'μαντουβαλαίοι' στον Πειραιά, τα κοινωνικά αποβράσματα της Ειδικής Ασφάλειας, οι 'Χίτες' του Γρίβα, οι εδεσίτες του Παπαγεωργίου και μια σειρά άλλοι εθνοπροδότες με επικεφαλής 'εθνοσωτήρες της 'Στρατιωτικής ιεραρχίας' σαν τους Βεντήρη, Σπηλιωτόπουλο, Ζερβέα, Αντωνόπουλο, Σταθόπουλο, όλοι στην υπηρεσία του Ράλλη και μέσον αυτού των Γερμανών και ταυτόχρονα των Αγγλων." ("Η νικηφόρα επανάσταση που χάθηκε", εκδόσεις "Παπαζήση", Αθήνα 1977-1979, τ. Α', σελ. 433)

Ανάλογη είναι η εκτίμηση και του νέου ιστορικού Mark Mazower: "Στους δρόμους κάτω από το ναό του Θησείου, οι ένοπλοι της "Χ" αντάλλασσαν πυρά με τα περίπολα του ΕΛΑΣ κι έπαιρναν μέρος σε σημαίνουσες επιχειρήσεις πλάι στα Τάγματα Ασφαλείας. 'Σήμερα είναι με τους Γερμανούς, αύριο, όταν ξανάρθει ο ευλογημένος ο βασιλιάς, μ' αυτούς που θα τον φέρουν πίσω'. Ετσι εκτιμούσε το πιστεύω τους ένας παρατηρητής." ("Στην Ελλάδα του Χίτλερ", εκδόσεις "Αλεξάνδρεια", Αθήνα 1994, σελ. 378). Από πολλές μαρτυρίες στη δίκη των δωσίλογων μαθαίνουμε ότι τα γερμανικά όπλα τα προμηθευόταν η "Χ" μέσω της κυβέρνησης Ράλλη: "Κατά το πλείστον τα όπλα αυτά τα επήρεν η "Χ" κατ' Αύγουστον ή Σεπτέμβριον του 1944." (Κατάθεση του Κ. Ροδοκανάκη του ΕΔΕΣ, βλ. Λευτέρη Αποστόλου "Η παρωδία της δίκης των δοσιλόγων", εκδόσεις "Ο Ρήγας", Αθήνα, Ιούνης 1945, σελ. 67) Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι οι πηγές αυτές είναι μονόπλευρες.

Επικαλούμαστε, λοιπόν, τη μαρτυρία του πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα Lincoln Mac Veagh. Σε απόρρητη έκθεσή του για τη "Χ", ο Mac Veagh (26/10/1945) αναφέρεται σαφώς στη συνεργασία της με τους κατακτητές. "Καθώς μεγάλωνε ο έλεγχος των κομμουνιστών πάνω στον ΕΛΑΣ, η "Χ" γινόταν όλο και περισσότερο μια καθαρά αντί-κομμουνιστική οργάνωση.

Λέγεται ότι συνεργάστηκε με τους Γερμανούς, δίνοντάς τους πληροφορίες για τα πιθανά μέρη που βρίσκονται οι κομμουνιστές ηγέτες, και την ίδια στιγμή δεχόταν κάποια όπλα από τις γερμανικές αρχές, με τα οποία διεξήγε κατά καιρούς οδομαχίες κατά των Ελασιτών.

Οσο μειωνόταν ο έλεγχος των Γερμανών πάνω στην Αθήνα, αυξάνονταν οι σποραδικές συγκρούσεις μεταξύ ΕΛΑΣ και "Χ", κι αυτό ήταν σε βάρος της "Χ"." (Yiorgos Chouliaras, Dan Georgakas, "Documents: Dispatches of Lincoln Mac Veagh", στο Journal of the Hellenic Diaspora, Vol. XII/No 1, Spring 1985).

Μια αναπάντεχη επιβεβαίωση της παντελούς απουσίας αντιστασιακής δράσης από τη "Χ" περιέχεται στο βιβλιαράκι "Ο άγνωστος πόλεμος της Χ" (εκδόσεις "Μάχη", 1988), το οποίο εκδόθηκε από ακροδεξιό εκδοτικό οίκο για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Διαβάζουμε, λοιπόν, στον επίλογο αυτού του απολογητικού βιβλίου με τον χαρακτηριστικό τίτλο: "Είναι φυσικό ο καλύτερος ανταρτοπόλεμος να οργανώνεται και να διεξάγεται από τον καλύτερο αντάρτη. Κι αυτό τον τίτλο, του καλύτερου αντάρτη, τον κατέχει αναμφισβήτητα ο Γεώργιος Γρίβας. Τον κέρδισε στο Θησείο τον Δεκέμβριο του 1944, όπου επικεφαλής 150 μόνο επιλέκτων αντιμετώπισε επιτυχώς επί ημέρας τις επιθέσεις πολλαπλασίων κομμουνιστών, υποχρεώνοντάς τους να αφήσουν στο πεδίο της μάχης πάνω από 200 νεκρούς."

Ιδού, λοιπόν, το "αντάρτικο" του Γρίβα. Σύμφωνα με τους οπαδούς και τους θαυμαστές του, ο αρχηγός της "Χ" βγήκε στο κλαρί μετά την απελευθέρωση, για να σκοτώσει όχι Γερμανούς, αλλά Ελληνες. Και τους "τίτλους" του δεν τους κέρδισε κατά τη διάρκεια της Κατοχής, αλλά την περίοδο της αγγλικής επέμβασης. Μια τρομοκρατική οργάνωση. Σ' αυτό το σημείο συμφωνούν όλοι οι ιστορικοί. Η "Χ" έγινε γνωστή ως όργανο των πιο αντιδραστικών πολιτικών κύκλων και διέπρεψε σε δολοφονικές μεθόδους κατά των κομμουνιστών (με την πιο διασταλμένη έννοια του όρου). Τρεις μόλις μέρες μετά την απελευθέρωση, μια ομάδα "Χιτών" πυροβόλησε στα τυφλά, πάνω σε μια διαδήλωση και δολοφόνησε 7 πολίτες. "Οι συγκρούσεις των εξοπλισμένων από τους Αγγλους πια δεξιών ομάδων (χθεσινών συνεργατών των Γερμανών) και ειδικά της "Χ", γίνονται καθημερινό φαινόμενο στην Αθήνα.

Στις 15/11/1944, μια διαδήλωση με αίτημα την τιμωρία των προδοτών και την εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού από τους συνεργάτες του κατακτητή, χτυπήθηκε στην πλατεία Ομονοίας από "Χίτες". Αποτέλεσμα 7 νεκροί και πολλοί τραυματίες." (Περικλή Ροδάκη, "Δεκέμβρης 1944", εκδόσεις "Επικαιρότητα", Αθήνα 1984) Η κυβέρνηση Παπανδρέου και οι Αγγλοι, ενώ στα λόγια παραδέχονται την ανάγκη να αφοπλιστεί η "Χ", τη θεωρούν χρυσή εφεδρεία και την προστατεύουν: "Πώς γίνεται ώστε παρά τις δηλώσεις του κ. Κατσώτα, ότι θα διαλυθούν οι θρασύτατες συμμορίες των ενόπλων εγκληματιών της "Χ", αυτές δεν διαλύονται, αλλά αντίθετα εξοπλίζονται περισσότερο;" αναρωτιέται ο Κώστας Καραγιώργης στις 22/11/1944, από τις στήλες του "Ριζοσπάστη". Την απάντηση θα την πάρει δέκα μέρες αργότερα. Η "Χ" θα ενταχθεί στον "εθνικό σχεδιασμό" των Δεκεμβριανών, και θα αποτελέσει την κύρια παραστρατιωτική δολοφονική και εκβιαστική οργάνωση στην περίοδο της τρομοκρατίας μετά τη Βάρκιζα. Η θλιβερή αυτή οργάνωση δεν θα μας απασχολούσε σήμερα, αν το όνομα του Γρίβα δεν είχε "ξεπλυθεί", εξαιτίας της ανάμειξής του στο Κυπριακό.

Πατώντας σ' αυτό το "ξέπλυμα" και ποντάροντας στη συλλογική αμνησία που προκάλεσε το μετεμφυλιακό κράτος και η δικτατορία, οι νοσταλγοί της "Χ" κάνουν δειλά δειλά την εμφάνισή τους. Δεν είναι μόνο οι υπέργηροι δοσίλογοι, που θέλουν να διηγούνται παραμύθια στα εγγόνια τους. Από κοντά και οι εναπομείναντες χουντοβασιλικοί, ο φέρελπις Ελλην Λεπέν Μάκης Βορίδης, και επικεφαλής ο απαραίτητος Γιώργος Καρατζαφέρης. Η ιστορία ξαναγράφεται. Αυτή τη φορά, με τα πόδια. Η άγνωστη "Χ" Μια οργάνωση, για την οποία πολλά έχουν λεχθεί από την εποχή της Κατοχής, με την επωνυμία "Χ".

Αυτή η οργάνωση, που έγινε αργότερα γνωστή σαν όργανο "αμέσου δράσεως" της μοναρχικής Δεξιάς, κάτω από την ηγεσία του συνταγματάρχη Γρίβα, έχει ισχυρισθεί ότι ήταν αντιστασιακό κίνημα κατά την Κατοχή. Αν ο ισχυρισμός αυτός αλήθευε, θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν η μοναδική οργάνωση της Δεξιάς που δρούσε στην Αθήνα. Στην πραγματικότητα, όμως, το όνομά της ήταν άγνωστο, ακόμα και λίγο πριν φύγουν οι Γερμανοί. Αλλά και τότε, πάλι, το όνομα αυτό δεν σήμαινε τίποτα, που να είχε σχέση με Αντίσταση. Μόνο στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια απόκτησε μια ορισμένη σημασία: την απαίσια σημασία μιας Κου Κλουξ Κλαν. Κι αυτή επομένως η οργάνωση δεν έχει θέση σ' αυτή την παρουσίαση (των αντιστασιακών οργανώσεων).

Κρις Γούντχαουζ ("Το μήλο της έριδος", εκδόσεις "Εξάντας", Αθήνα 1976)

(*) Ο Κρις Γούντχαουζ βρέθηκε στα ελληνικά βουνά από τον Οκτώβριο του 1942 μέχρι το τέλος της κατοχής, ως υπαρχηγός και στη συνέχεια αρχηγός της Συμμαχικής Στρατιωτικής Αποστολής.

(Ελευθεροτυπία, 2/1/1999)

πηγή: Γιώργος Κυριακίδης

Ανακοίνωση του ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών για τη νέα σχολική χρονιά

ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΣΦΑΓΗΣ

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Τούτη η σχολική χρονιά θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Τούτες τις κρίσιμες ώρες, οι εκπαιδευτικοί έχουμε σημαντικές ευθύνες! Ζούμε και αναπνέουμε ανάμεσα σε παιδιά, που υποφέρουν.
Πώς να κάνεις μάθημα, όταν το παιδί δεν έχει να φάει και δεν έχει ρεύμα στο σπίτι;Έχουμε υποχρέωση να σταθούμε στο πλευρό τους και όλο το σχολείο σαν μια γροθιά, να παλέψουμε για άμεσα μέτρα ανακούφισης, ώστε:

•  Να μη δοθεί ούτε ένα ευρώ από την τσέπη γονιών και εκπαιδευτικών για τη λειτουργά των σχολείων.
•  Να αποκτήσουν όλα τα παιδιά ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να εμβολιαστούν
•  Να εξασφαλιστεί δωρεάν γεύμα στο σχολείο
•  Να μην υπάρχει μαθητής χωρίς ρεύμα
•  Να καλυφθούν τώρα όλα τα κενά με μαζικούς διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών, να μονιμοποιηθούν όλοι οι ελαστικά εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί.
• Να εξασφαλιστεί δωρεάν μετακίνηση όλων των μαθητών.
•  Να δοθεί έκτακτη χρηματοδότηση στα σχολεία. Δωρεάν πετρέλαιο και ρεύμα στα σχολεία.
•  Δωρεάν διαμονή των νεοδιοριζόμενων εκπαιδευτικών σε υπενοικιαζόμενα ξενοδοχεία ή επιδότηση ενοικίου στο 100% της αξίας του
•  Δωρεάν μετακίνηση τις ώρες μετακίνησης προς και από το σχολείο. Έκπτωση στα μεταφορικά μέσα, όπως ΚΤΕΛ, ΟΣΕ κλπ…
•  Επίδομα θέρμανσης για όσους νοικιάζουν σπίτι

Μην εμπιστεύεσαι τη φιλανθρωπία της εκκλησίας, των ΜΚΟ και των δήμων. Θέλουν το λαό ζητιάνο, την ίδια ώρα που συμφωνούν και υλοποιούν την πολιτική που μας εξαθλιώνει. Να πάρουμε οι εργαζόμενοι και τα σωματεία πρωτοβουλίες και μέτρα αλληλεγγύης σε όσους υποφέρουν και παράλληλα να οργανώσουμε τον αγώνα, για την ικανοποίηση των αιτημάτων, για ριζικές λύσεις, για όλα τα παιδιά.
Κανείς μόνος του. Αλληλεγγύη παντού!
Πάρε τώρα την υπόθεση στα χέρια σου. Ενεργοποιήσου στο σωματείο σου, στο Σύλλογό σου ή στην ΕΛΜΕ, πάρε μέρος στις Γ.Σ. και στους αγώνες. Έλα δίπλα στο ΠΑΜΕ.
Με οργανωμένο αγώνα, με συσπείρωση και αλληλεγγύη μπορούμε να τα καταφέρουμε! Ένας για όλους και όλοι για έναν!
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Πού θα πάει πια αυτή κατάσταση; Υπάρχει διέξοδος; Τι μπορεί να γίνει;
Η αντιλαϊκή επίθεση δυναμώνει καθημερινά, Τα μέτρα που πάρθηκαν και αυτά που σχεδιάζονται δεν είναι ούτε προσωρινά, ούτε τα τελευταία. Θα μείνουν. Ακόμα και όταν ξεπεραστεί η καπιταλιστική κρίση.
Οι εργαζόμενοι κυριολεκτικά οδηγούνται στην εξαθλίωση, στη χρεοκοπία, προκειμένου να ανακάμψουν τα κέρδη του κεφαλαίου, να σωθούν η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ.
Τα προβλήματα στη λειτουργία των σχολείων, εξαιτίας της υποχρηματοδότησης είναι πλέον εκρηκτικά. Οι μεταφορές των μαθητών είναι ακόμα στον «αέρα», στα ταμεία των σχολείων «δεν υπάρχει μία», ούτε για αγορά πετρελαίου. Οι διορισμοί σχεδόν μηδενικοί και τα κενά στα σχολεία χιλιάδες. Μαθητές μας έρχονται ατάιστοι, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς εμβόλια.
Οι εκπαιδευτικοί, ιδιαίτερα όσοι βρίσκονται μακριά από το σπίτι τους, αδυνατούν να τα φέρουν βόλτα. Από πάνω σχεδιάζουν και την αύξηση του ωραρίου, ενώ προωθούν και την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών για να προσαρμόσουν πιο αποφασιστικά την παιδεία στις ανάγκες της αγοράς, για να τσακίσουν εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, να προχωρήσουν σε απολύσεις.
Η φοροληστεία εντείνεται οδηγώντας σε εξαθλίωση πλατύτερα λαϊκά στρώματα. Μισθοί και συντάξεις τσακίζονται! Από 1/9 μένουμε πάλι χωρίς φάρμακα και γιατρούς.
Λένε ψέματα ότι τα μέτρα αυτά είναι μονόδρομος. Την ίδια ώρα που πίνουν το αίμα του λαού, την ίδια ώρα που λένε ότι δεν υπάρχουν χρήματα, προχωρούν σε νέες φοροαπαλλαγές και προνόμια προς το μεγάλο κεφάλαιο.
Μας θέλουν δούλους του 21ου αιώνα με ζωή και δουλειά χωρίς δικαιώματα!
Το ΠΑΜΕ απευθύνεται σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε συνάδελφο :

•  Ως πότε θα κάνουμε θυσίες για να σωθούν τα κέρδη των μονοπωλίων και των δανειστών, χωρίς να υπάρχει καμιά προοπτική για το λαό;
•  Αξίζει μια ζωή μέσα στη φτώχεια και την ανέχεια, την ίδια ώρα που υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις να ζήσουμε πολύ καλύτερα, χωρίς ανεργία και μιζέρια;
•  Διαχείριση της κρίσης, μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε. και με στόχο να αυξηθούν τα κέρδη των μονοπωλίων. Ή φιλολαϊκή ανάπτυξη, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του και με στόχο να ικανοποιηθούν όλες οι ανάγκες μας;

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Τώρα έχεις πείρα! Αποδείχτηκε ότι η Ε.Ε. είναι μια λυκοσυμμαχία. Σκοτώνονται για το ποιος θα πληρώσει την κρίση και την ίδια ώρα επιτίθενται ενωμένοι σαν ύαινες στους λαούς. Τα κόμματα και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες που εξωραΐζουν την Ε.Ε., που μιλούσαν για άλλο αέρα, είναι δυνάμεις εχθρικές για το λαό, εξαπατούν συνειδητά.
Καμιά μορφή διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, είτε «δεξιά», είτε «αριστερή», καμιά επαναδιαπραγμάτευση με τους δυνάστες του λαού, δεν μπορεί να φέρει φιλολαϊκό αποτέλεσμα. Ούτε καν ανακούφιση. Δεν υπάρχει προοπτική για το λαό, μέσα στο στόμα του λύκου, τη λυκοσυμμαχία της Ε.Ε. κι όσο η εξουσία βρίσκεται στα χέρια των τραπεζιτών και των βιομηχάνων!
Πρέπει να τραβήξουμε μπροστά! Τέρμα πια στις θυσίες μας για τα μεγάλα συμφέροντα!
Να μη περάσουν τα νέα μέτρα σφαγής. Ο λαός πρέπει να δώσει περήφανη απάντηση, με Πανεργατική Απεργία, που θα τους κόψει τη φόρα!
Κάθε εργαζόμενος, κάθε συνδικάτο έχει συμφέρον να παλέψει ώστε να μπει τέρμα στα μνημόνια και στις δανειακές συμβάσεις, για αποδέσμευση από την Ε.Ε., για μονομερής διαγραφή του χρέους.