Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.

Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.

Τις πιο όμορφες μέρες, τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα.
Δεν τις ζήσαμε ακόμα.

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Λαός...ένας συλλογικός διανοούμενος



«Δεν μοιραστήκαμε χθες, όταν είχατε κέρδη, τον πλούτο που εμείς δημιουργήσαμε, δεν θα μοιραστούμε τώρα τα δικά σας χρέη και τα δικά σας ελλείμματα. Πληρώστε εσείς το λογαριασμό ή, αν δεν σας αρέσει, αφήστε μας να αναλάβουμε εμείς όλα τα χρέη μαζί με όλο τον πλούτο και με το μεγάλο ρίσκο της χειραφέτησης μας»!

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Η ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ



Του Ρωμύλου Αυδή

Είμαι, όπως σχεδόν όλοι σας γνωρίζετε, ανεμαζωξάρης στον τόπο τούτο, εν αναμονή τελών μέχρις ότου σαλπίσει το προσκλητήριο ο θυρωρός των ουρανών και μου επιδώσει το κλειδί του υπογείου στο Κολαστήριο των ψυχών. Διότι στον Παράδεισο αποκλείεται να με κατατάξουν. Λάθη ο Θεός δεν κάνει.

Κατά τη διάρκεια της πολυχρονίου παραμονής μου στον Άγιο Νικόλαο και συναγελαζόμενος με τινές εξ Υμών, θα έχετε διαπιστώσει, ότι είμαι υποκείμενον το οποίο διάγει βίον ύποπτο, όστις αγγίζει τα όρια της θρασύτατης και αυθάδους αντεθνικότητας, διότι κατασπαταλώ τον παχυλότατο, παρά τις πρόσφατες περικοπές, μισθό μου επιδιδόμενος στο άθλημα του καπνίζειν ως άρκαλος φορτίζοντας την ατμόσφαιρα με τους καπνούς των τσιγάρων μου, συναγωνιζόμενος τα καυσαέρια από τα μηχανάκια. Και σαν να μην έφτανε το κάπνισμα αρέσκομαι στο πίνειν καφέδες, αντί, ως νομοταγής πολίτης να πληρώνω τις δόσεις μου στις Τράπεζες, οι οποίες σίγουρα θα φαλίρουν αν σε κάθε γειτονιά υπάρχουν πέντε σαν ελόγου μου.

Και να ήταν μόνο αυτά; Ενώ είμαι συνδρομητής της ΑΝΑΤΟΛΗΣ, εγώ προτιμώ να μάθω τα νέα από την εφημερίδα του Γιάννη ή της Δέσποινας, που σημαίνει ότι μερικές φορές ξεχνάω να την επιστρέψω. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξεχνάω, απλά βαριέμαι να διασχίσω πάλι το δρόμο να τη βάλω εκεί απ’ όπου την πήρα. Η εφημερίδα, για καφενόβιους τύπους όπως είμαι εγώ, δέον όπως διαβάζεται στον καφενέ για να σχολιάζεις τα τεκταινόμενα με τους άλλους θαμώνες διότι αν τα σχόλια τα κάνω στο σπίτι, παρούσης της συμβίας θα μου πει το γνωστό: ‘ Ο Θεός είναι μεγάλος’. Εγώ ουδέποτε ισχυρίστηκα, ότι ‘Ο Θεός είναι μικρός’, εξ άλλου το λένε και οι Άραβες φίλοι μου:’ Αλλάχ ου άκμπαρ’, όθεν εστί μεθερμηνευόμενον :’ Μέγας είσαι, Κύριε’. Επειδή λοιπόν από μικρός είχα χαμηλές επιδόσεις στα Θρησκευτικά, αποφεύγω τη θεολογική αντιπαράθεση με τη συμβία και προτιμώ το καφενείο. Έκαστος εφ’ ω ετάχθη

Κι ενώ μου έχουν πρήξει τα σκώτια τα ΜΜΕ ότι η χώρα περνάει κρίση, μέχρι και ειδικός λογαριασμός για την ενίσχυση του κοντοζυγώνοντος τη χρεοκοπία κράτους ανοίχτηκε, ( με τον άλλο για τους πυρόπληκτους της Ηλείας τι έχει γίνει , κύριε πρέσβη;) ρίχνω μια ματιά πάλι σε κάτι αριθμούς δημοσιευμένους στο Ριζοσπάστη της 13ης Δεκέμβρη. Σύμφωνα με τους αριθμούς αυτούς δόθηκαν στις Τράπεζες 28 δις ευρώ, 7,2 δις ευρώ δόθηκαν σε επιχειρηματίες στα πλαίσια του νέου Επενδυτικού Νόμου, 6 δις σε επιλεγμένους επιχειρηματικούς ομίλους μέσω των προγραμμάτων ΣΔΙΤ ( Σύμπραξη Δημόσιου -Ιδιωτικού Τομέα), επιχειρηματικά δάνεια ύψους 3,2 δις ευρώ με κρατική εγγύηση, άλλα 3,2 δις ευρώ με το κόλπο της λεγόμενης στήριξης της Απασχόλησης ( όχι της Εργασίας, αλλά της Απασχόλησης),, άλλο κόλπο ύψους 1,3 δις ευρώ σε επιχειρήσεις στα πλαίσια του προγράμματος Επιχειρηματικότητα και Ανταγωνιστικότητα, δεκάδες δις ευρώ τσεπώνουν ετησίους ορισμένοι επιχειρηματίες από το χαράτσι των διοδίων, στη μακαρία της ΜΟΜΑ , ενώ έτερα 10 δις ευρώ καρπώθηκαν διάφοροι επιχειρηματικοί όμιλοι στα πλαίσια του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, ο χώρος είναι λίγος και τα νούμερα πολλά, γι αυτό και δεν αναφέρω τα δις για τους εξοπλισμούς ( γερμανικά υποβρύχια που γέρνουν και άλλα λιανοτούφεκα ), τα τοκοχρεολύσια στις Τράπεζες ημεδαπής και αλλοδαπής και άλλες αμαρτίες. Όλα αυτά αποτελούν το 53% από τον πλούτο ο οποίος παρήχθη το 2009 στη χώρα μας από τους Έλληνες και αλλοδαπούς εργαζόμενους.

Πόσο τους λυπάμαι τους φουκαράδες τους αναξιοπαθούντες κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, πόσα εκατομμύρια πρέπει να τους έφυγαν σε μίζες για να πάρουν τόσα δις, παραδάκι ζεστό κι έτοιμο, από τον ιδρώτα του Έλληνα.

Κι επειδή για τους εργαζόμενους ‘Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη’, αλλά για τους επιχειρηματίες ισχύει το αντίστροφο, έριξα στο καφενείο την εξής ιδέα, η οποία έγινε δεκτή, άρα είναι δημοσιεύσιμη. Προκειμένου να επιτευχθεί η πολυπόθητη για τα αφεντικά Ανταγωνιστικότητα, ας εκπαιδεύσουν τις μαϊμούδες και τους πιθήκους. Ούτε ΙΚΑ, ούτε μισθός, ούτε σχολεία, ούτε απεργίες, ούτε συντάξεις και άλλα έξοδα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Σιγά μη δεν μπορεί μια μαϊμού να κουβαλήσει τις βαλίτσες του τουρίστα στο δωμάτιό του ή να στρώσει τις ξαπλώστρες στην παραλία.. Τι αηδίες είναι αυτές; Με δυο μπανάνες την ημέρα τον εργάτη κάνεις πέρα. Άσε που πρωτοτυπείς και θα γίνει χαλασμός κόσμου. Όλοι θα συρρέουν στην Ελλάδα και σε λίγα χρόνια η χώρα θα ορθοποδήσει. Αρκεί να κατοχυρώσουν την πατέντα διεθνώς, μέσω της GOLDMAN SACHS, υποθέτω.

Οι Έλληνες είπατε; Θα πάρουμε τη θέση των πιθήκων στη ζούγκλα. Να ησυχάσουμε κι εμείς, ρε αδελφέ. Μόνο που θα μας φέρνουν κάθε τέσσερα χρόνια να ψηφίζουμε. Μικρή δουλειά τη νομίζετε;

.






Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

ΠΕΜΠΤΗ 20 TOY MAH ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ





Εργαζόμενες-Εργαζόμενοι-Νέες και Νέοι.

Στις 20 Μάη «νεκρώνουμε» τα εργοστάσια, τις υπηρεσίες, τα γραφεία, τα σxολεία, τα γιαπιά, κάθε τόπο δουλειάς.

Το μήνυμά μας θα είναι ακόμα πιο βροντερό από αυτό της απεργίας της 5ης του Μάη, που δεν είχε προηγούμενο. Το σύνθημά μας ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ. Κανένα στημένο γκάλοπ και καμιά κατευθυνόμενη πληροφόρηση δε θα μπορέσει να το καλύψει.

Η συμμετοχή στις προηγούμενες απεργίες, ιδιαίτερα στις 5 του Μάη και οι διαδηλώσεις των εργαζόμενων στα μπλόκα του ΠΑΜΕ ανησύχησαν την κυβέρνηση και τους εργοδότες, ήταν ένα ηχηρό μήνυμα καταδίκης των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων. Ένα μήνυμα ελπίδας στους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη. Ένα ουσιαστικό βήμα στη συμμαχία μας με τους αυτοαπασχολούμενους εμπόρους, βιοτέχνες, επαγγελματίες και τη φτωχή αγροτιά.

Μπορούμε να κάνουμε την ανησυχία τους μόνιμο φόβο. Μπορούμε να τρομοκρατήσουμε τους τρομοκράτες της κυβέρνησης, του ΣΕΒ, της ευρωπαϊκής ένωσης, του Δ.Ν.Τ, τους κρυφούς και φανερούς προβοκατόρικους μηχανισμούς.

Βροντερό θα είναι το μήνυμά μας και η απαίτησή μας ότι δε σκοπεύουμε ούτε να συμβιβαστούμε, ούτε να ζήσουμε με αυτήν την αντιλαϊκή βαρβαρότητα ούτε εμείς, ούτε τα παιδιά μας

Στη συνείδησή μας ούτε ένα λεπτό δε νομιμοποιούμε αυτά τα μέτρα και την αισχρή προπαγάνδα που τα συνοδεύει.

Ο αγώνας μας θα κλιμακωθεί. Κάθε ημέρα θα συγκεντρώνουμε δυνάμεις. Κάθε ημέρα θα προετοιμαζόμαστε έως να βάλουμε στην άκρη και αυτούς και το σύστημά τους.

Το ξέρουν ότι μπορούμε και ότι αργά ή γρήγορα θα το κάνουμε, για αυτό είναι τρομαγμένοι. Για αυτό εκβιάζουν, απειλούν, τρομοκρατούν, καταφεύγουν στις προβοκάτσιες, κρυφές και φανερές.

ΟΥΤΕ ΤΟ ΠΑΜΕ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΒΑΛΟΥΝ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ.

Η εργατική τάξη μαζί με τα άλλα λαϊκά στρώματα, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ μπορεί με την οργάνωσή τους να γίνουν και θα γίνουν δύναμη ανατροπής και βαθιών αλλαγών.

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ στις 20 Μάη, γιατί δε θέλουμε να δουλεύουμε 40 χρόνια χωρίς δικαιώματα, με μισθούς πείνας και να βγαίνουμε στη σύνταξη στα 70 με μια σύνταξη ελεημοσύνης των 300 ευρώ.


ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ στην ΑΠΕΡΓΙΑ - Όλη η εργατική - η λαϊκή οικογένεια στην απεργία και στις διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ.

ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ-ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ 10:30 π.μ.


ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΑΜΕ ν. ΛΑΣΙΘΙΟΥ

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΣΑΛΠΑΡΟΥΜΕ...


8 πλοία σαλπάρουν για τη Γάζα


Mια νηοπομπή 8 πλοίων σαλπάρει στο τέλος της εβδομάδας για την αποκλεισμένη Γάζα. Δεκατέσσερις μήνες μετά την επιτυχημένη απόβαση των ακτιβιστών του «Free Gaza Movement» με το σκάφος «Αρίων», παρά την προσπάθεια διεμβόλισής του από το ισραηλινό ναυτικό, ένα πλήρωμα 40 εθνικοτήτων ετοιμάζεται να αποβιβαστεί στη Λωρίδα της Γάζας στο τέλος Μαΐου.

Αυτήν τη φορά το ταξίδι δεν έχει μόνο συμβολικό και ανθρωπιστικό χαρακτήρα. Τα πλοία θα μεταφέρουν οικοδομικά υλικά, για να μπορέσει επιτέλους να ξεκινήσει η ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης Γάζας. Το Ισραήλ, σε μια προσπάθεια να αποτρέψει τους Παλαιστινίους να δεθούν με τη γη τους, απαγορεύει την ανοικοδόμηση των σπιτιών και των δημόσιων κτιρίων (σχολείων, νοσοκομείων κ.λπ.), που καταστράφηκαν από τους βομβαρδισμούς.

Τα υλικά οικοδομής είναι είδη σε ανεπάρκεια και η εισαγωγή τους δεν επιτρέπεται. Το τσιμέντο είναι απαγορευμένο προϊόν για τη Γάζα. Τα 8 πλοία θα επιχειρήσουν να «σπάσουν» αυτή την απαγόρευση.
«Σκοπός μας αυτήν τη φορά είναι όχι η άρση της πολιορκίας και η αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας, αλλά το σπάσιμο της πολιορκίας. Η μεταφορά οικοδομικών υλικών που θα επιτρέψουν στους Παλαιστινίους να χτίσουν ό,τι κατέστρεψε με πολεμικές επιχειρήσεις το Ισραήλ», δηλώνει στο «Εθνος της Κυριακής» ο συντονιστής της πρωτοβουλίας «Ενα καράβι για τη Γάζα», Βαγγέλης Πισίας.
«Τα μηνύματα που έρχονται από το Ισραήλ είναι ότι θα προσπαθήσουν την αποτροπή των πλοίων μας με κάθε μέσο, ακόμη και με χρήση αεροπορίας. Εμείς είμαστε άοπλοι. Σίγουρα δεν θα παραμείνουμε απαθείς. Θα αντισταθούμε με αξιοπρέπεια...».
Μάζεψαν και χρήματα
Στην ελληνική αποστολή συμμετέχουν και μεταφέρουν την τεχνογνωσία τους η ΜΚΟ «Μηχανικοί της Γης», με έδρα το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και μια ομάδα κατασκευαστών πήλινων σπιτιών από τη Λάρισα.
Τα χρήματα για το εγχείρημα μαζεύτηκαν από το υστέρημα του απλού κόσμου, του ελληνικού λαού, που έδωσε μικροποσά με περισσή ωστόσο γενναιοδωρία. «Το Ισραήλ θέλει να καταστρέψει την παλαιστινιακή ταυτότητα και να επιτρέψει ενδεχομένως σε περιορισμένο αριθμό Παλαιστινίων να παραμείνουν ως απάτριδες στον τόπο τους», εξηγεί ο σκηνοθέτης Γιάννης Καρυπίδης, μέλος του πληρώματος που συμμετείχε και σε προηγούμενες αποστολές.
«Είναι η ίδια λογική με το απαρτχάιντ: άνθρωποι απομονωμένοι, μια ανοιχτή κλειστή φυλακή περικυκλωμένη με τείχος...».
Το ταξίδι αναμένεται να διαρκέσει -εκτός απροόπτου- περίπου 10 μέρες. Τα μέλη της αποστολής θα βοηθήσουν τους Παλαιστινίους να ξεκινήσουν το χτίσιμο των σπιτιών, των σχολείων και των νοσοκομείων. Κάποιοι βέβαια θα παραμείνουν.
Για τους αποκλεισμένους Παλαιστινίους το πολυεθνικό πλήρωμα που θα φτάσει εκεί είναι μια ανάσα ελευθερίας. Αλλά και για τους ταξιδιώτες η δύναμη του λαού που δεν έχει σταματήσει να αγωνίζεται παρά τις δυσκολίες είναι ένα ανεκτίμητο μάθημα...
«Ψηφιακό καράβι»
Θα μεταδίδεται live το ημερολόγιο καταστρώματος
Παράλληλα με το ταξίδι προς τη Γάζα, ένα ψηφιακό ταξίδι θα είναι σε εξέλιξη στο Διαδίκτυο. Το «ψηφιακό καράβι» είναι ιστολόγιο που περιλαμβάνει ψηφιακή τηλεόραση που θα καλύψει live το ταξίδι και το ημερολόγιο... καταστρώματος του στόλου. «Η λογική θα είναι όπως στα μπλογκ. Ας πούμε στο ημερολόγιο θα δίνονται οι απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με τις εξελίξεις πάνω στο καράβι, ενώ θα δίνεται η δυνατότητα και στον κόσμο να σχολιάσει», μας λένε οι εμπνευστές και δημιουργοί του ψηφιακού ταξιδιού.
Την ίδια στιγμή, μέσω ενός χάρτη Google, η ιστοσελίδα θα δίνει το στίγμα τη πραγματικής θέσης του καραβιού, ενώ υπάρχει η δυνατότητα στον χάρτη πάνω να παρουσιάζονται κατ’ επιλογή και άλλες πληροφορίες που θα αυξήσουν τη ρεαλιστικότερη απεικόνιση της κατάστασης. Το site θα έχει συνδεθεί με μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το facebook, το twitter και το chat. Ο επισκέπτης θα έχει πρόσβαση σε φωτογραφίες αλλά και βίντεο. Προσωρινά, η σελίδα που βρίσκεται το ψηφιακό καράβι είναι http://shiptogaza.blogspot.com
Βαγγέλης Πισίας
Η Γάζα είναι σύμβολο οικουμενικής αντίστασης
Συντονιστής της πρωτοβουλίας «Ενα καράβι για τη Γάζα» και της συγκεκριμένης αποστολής είναι ο δρ Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων στο ΤΕΙ Αθηνών, Βαγγέλης Πισίας.
Για να φέρει σε πέρας την αποστολή του, ο 62χρονος καθηγητής ταξίδεψε τον τελευταίο καιρό σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και βρέθηκε στην Τουρκία, την Ιρλανδία, τη Σουηδία, αλλά και στην Κύπρο (διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην επιτυχία της αποστολής λόγω της εγγύτητάς της με τα παράλια του Ισραήλ), όπου μάλιστα συναντήθηκε με τον σοσιαλιστή ηγέτη Βάσο Λυσσαρίδη.
«Ο καθένας από μας έχει διαφορετικούς προσωπικούς, συναισθηματικούς και πολιτικούς λόγους για τους οποίους συμμετέχει στην αποστολή. Αλλά όλοι μας έχουμε έναν κοινό λόγο: οι άνθρωποι εκεί, με την αντίσταση που προβάλλουν αλλά και με την αγκαλιά που ανοίγουν όταν φτάνεις, γεμίζουν την καρδιά σου και σε κάνουν να πιστεύεις ότι παρά τη βιαιότητα των καιρών που εκπορεύεται από τους ισχυρούς της γης, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι.
Παίρνεις κουράγιο και διάθεση για αντίσταση», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο Βαγγέλης Πισίας.
Ο ρόλος των κυβερνήσεων απέναντι στο έγκλημα που συντελείται στη Γάζα είναι διστακτικός και αμήχανος. Κι όταν τον ρωτάμε για τον ρόλο της Αιγύπτου στην υπόθεση αυτή, μας λέει πως «η Αίγυπτος δεν φαίνεται να διαδραματίζει τον ρόλο που είχε πριν από 40 χρόνια, τα χρόνια του Νάσερ... Φαίνεται πως σήμερα υποκύπτει στις πιέσεις του Ισραήλ.
Αντίθετα, εμείς εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι υπάρχουν οικουμενικές αξίες που φέρνουν τους λαούς κοντά και δίνουν νόημα σε κάθε αγώνα, όπου κι απ’ όποιους κι αν γίνεται», τονίζει ο Β. Πισίας.

ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ σε άρθρο του ΕΘΝΟΥΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ


.

ΑΧΤΙΦ ΣΤΕΛΕΧΩΝ...ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΣΤΑΥΡΙΔΗ

Το βιντεάκι είναι προϊόν υπεξαίρεσης από το ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

http://tsak-giorgis.blogspot.com/

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Το κόκκινο ποτάμι δυναμώνει...

Είμασταν εκεί χιλιάδες, με σίγουρα πρόσωπα, με αισιόδοξα χαμόγελα και ανυπομονησία για τις εποχές που έρχονται. Εποχές γκαστρωμένες από την οργή του λαού, εποχές μπολιασμένες με σοσιαλιστική προοπτική και την εμπειρία χρόνων. Ένα νέο ραντεβού με τη νιότη του κόσμου.
Κι η Αλέκα να δείνει ξανά στο πρόγραμμά μας την δύναμη των εργατικών συμβουλίων που θα χτιστούν από το λαϊκό μέτωπο. Να μας μιλάει για μια Ελλάδα λεύτερη, για ένα σύνταγμα που θα υπηρετεί και θα προστατεύει τις λαϊκες ανάγκες. Για τράπεζες και μονοπώλια που θα μετατραπούν σε λαϊκή περιουσία. Για νόμους και θεσμούς που θα προστατεύονται από λαϊκούς δικαστές. Και μια πολιτική ενότητα με ευρύτερες δυνάμεις που πρέπει να σφυρηλατηθεί πάνω στην αναγκαιότητα της επαναστατικής προοπτικής.
Όχι σε μια βερμπαλιστική ενότητα της "αριστεράς". Μιας ενότητας για την ενότητα...που θα λανσάρεται σαν προεκλογικό τρικ, και θα αποπροσανατολίζει τον εργαζόμενο λαό από το στόχο της ανατροπής σύγκορμου του Ελληνικού πολιτικού οικοδομήματος.
70-80 χιλιάδες κόσμου, χωρίς καμμιά διάθεση να το παίξουν νταβατζήδες της τάξης τους, χωρίς καμμιά διάθεση να καπελώσουν ή να διαμεσολαβήσουν εκ μέρους της, την απελευθέρωσή της.
70-80 χιλιάδες που δηλώνουν όμως έτοιμοι να μπουν στη πρώτη γραμμή, όταν ώριμη πια η εργατική τάξη, θα διεκδικήσει την έφοδό της για την κοινωνική απελευθέρωση.
70- 80 χιλιάδες άνθρωποι που επωμίζονται να πείσουν τον Ελληνικό λαό, ότι η μεγαλύτερη αναδιανομή του λαϊκού πλούτου, δεν γίνεται από τα σύμφυτα με το καπιταλισμό λαμόγια, κομπραδόρους και κρατικούς μανδαρίνους, αλλά από την "νόμιμη" ιδιοποίηση του πλούτου των παραγωγών, από βιομήχανους, εφοπλιστές και τραπεζίτες.

Το κομμουνιστικό κόμμα της Ελλάδας έρχεται από μακριά. Έχει βαθιές ρίζες στον Ελληνικό λαό. Εκατοντάδες χιλιάδες λαού πέρασαν, από τις γραμμές της κομμουνιστικής νεολαίας και μπολιάστηκαν, άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο, με την επαναστατική ιδεολογία.
Σήμερα όλος αυτός ο κόσμος ξαναπιάνει το μίτο από την αρχή και διεκδικεί το μέλλον. Ένα μέλλον που δεν θα προδιαγράφεται από το διευθυντήριο κανενός καπιταλιστικού οργάνου, αλλά θα σχεδιάζεται από ένα παλλόμενο λαϊκό κίνημα.
Πολλούς "φόβους" θα προσπαθίσει το σύστημα να ορθώσει... Τι θα γίνει με τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, πως θα ζήσουμε χωρίς το ευρώ, που θα βρούμε λεφτά να πλρηρώσουμε τις συντάξεις, τι θα γίνει με τα "εθνικά" θέματα. Τόσα κι άλλα τόσα θα ακούσουμε από δω και πέρα. Τα παπαγαλάκια της κινδυνολογίας θα ναι μπόλικα. Εδώ όμως θα μετρηθεί κι η ωριμότητα και αποφασιστικότητα των εργαζομένων.
Κι εδώ το κομμουνιστικό κόμμα πρέπει να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, με σωστή προπαγάνδα, επίμονη δουλειά και αυτοθυσία από τα μέλη του. Ελεύθερος χρόνος, οικογενειακές και επαγγελματικές υποχρεώσεις, δεν μπορούν να αποτελούν άλλοθι απραξίας γιατί
ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ ΠΟΤΕ; ... ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΙΟΙ;