Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.

Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.

Τις πιο όμορφες μέρες, τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα.
Δεν τις ζήσαμε ακόμα.

Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

Το κατηγορητήριο κατέπεσε. Ο Μ. Φιλιππάκης αθωώθηκε για όλες τις βαριές κατηγορίες. Το δικαστήριο τον καταδίκασε για ένα απλό πλημέλλημα, προφανώς για να δικαιολογήσει τη ταλαιπωρία χρόνων ενός αγωνιστή.

You will never walk alone

 Η αυλαία έπεσε για μια ξεκάθαρα πολιτική δίκη, μέ άρωμα άλλων εποχών. Η σκευωρία των κρατικών μηχανισμών, έπεσε στο κενό. Θέλησαν δύο χρόνια τώρα να εξοντώσουν τον αγωνιστή δασολόγο, οικονομικά, κοινωνικά, επαγγελματικά. Τον ενέταξαν μάλιστα σαν επίορκο στους υπό απόλυση υπαλλήλους και του στέρησαν το μισθό από τον Σεπτέμβριο του 2012, θέτοντάς τον σε αργία λόγο της εκκρεμούς εις βάρος του κατηγορίας. Ουσιαστικά ήθελαν να τον τιμωρήσουν για να τρομοκρατήσουν τον κάθε εξεγερμένο. Ο Μαθιός κι ο γιός του Γιώργος (που είχε συλληφθεί όταν έβλεπε να χτυπάν οι ασφαλίτες τον πατέρα τους κι επενέβη για να τον σύρει από τα χέρια τους), με την περήφανη στάση τους, όχι μόνο δεν λύγισαν, όχι μόνο δεν προσκύνησαν, αλλά έκαναν κουρελόχαρτο το κατηγορητήριο, αποδεινύοντας ότι είχαν στοχοποιηθεί από τις δυνάμεις καταστολής λόγο της γνωστής κοινωνικής τους δράσης. Εντύπωση προκάλεσε όταν ο ίδιος ο ασφαλίτης κατήγορός τους παραδέχτηκε, ότι είχαν πάρει ρητές εντολές να περιφρουρούν τον Φιλιππάκη ως επικίνδυνο...
Ο Μ. Φιλιππάκης άσκησε έφεση και η δίκη θα επαναληφθεί στο εφετείο για το συγκεκρμένο πλημέλλημα και με ένα μόνο από τους κατηγόρους. Η πειθαρχική δίωξη από την υπηρεσία του, θα πρέπει να σταματήσει μια που η πράξη για την οποία καταδικάστηκε έχει πλημμεληματικό χαραχτήρα. Εν κατακλείδι. Πρόκειτο για μια ξεκάθαρα πολιτική δίκη, στην οποία ο Εισαγγελέας, με τρεμάμενη φωνή ψέλλιζε τις απαλλαγές, κρατώντας ως φύλλο συκής τη καταδίκη για απλή σωματική βλάβη (εναντίον του ασφαλίτη που τον συνέλαβε). Μια κατηγορία η οποία ποτέ δεν τεκμηριώθηκε. Όλοι οι παράγοντες της δίκης αναγνώρισαν ότι στη διαδικασία σύλληψης ο Μ. Φιλιππάκης όχι μόνο δεν προέβαλε αντίσταση, αλλά ακόμα και όταν του επιτέθηκαν οι ασφαλίτες από πίσω γκρεμίζοντάς τον,  αυτός προέτρεπε τους διαδηλωτές να φύγουν συντεταγμένα ώστε να μην υπάρξουν περισσότερες συλλήψεις.
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ
Αρκετός κόσμος από όλο το νομό Λασιθίου (Άγ. Νικόλαος, Ιεράπετρα, Νεάπολη, Βραχάσι, Σητεία) ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα για συμπαράσταση και βρέθηκε στα δικαστήρια της Νεάπολης εκφράζοντας έμπρακτα την αποδοκιμασία για την ποινικοποίηση της πολιτικής αντίστασης του ελληνικού λαού στην τρόϊκα και στα μνημόνια.
Εδώ διαδηλωτές από τα γεγονότα στη "Σοσιαλιστική Διεθνή". Φαίνεται ξεκάθαρα ότι επιτίθονται εναντίον ανήμπορων αστυνομικών, οι οποίοι θα εξαναγκστούν σε αντίσταση κατά του λαού...

Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

Έλα να σε αναπτύξω ντάρλινγκ...





Μας λένε ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης του ΑΕΠ (Aκαθάριστου Εθνικού Προϊόντος) είναι πολύ καθοριστικοί ώστε να βγούμε σαν λαός από την κρίση… Σπούδασα κάποια φτωχά οικονομικά στη Πάτρα κι έτσι ξέρω ότι η ποιότητα ζωής ενός λαού δεν κρίνεται από την αύξηση του ΑΕΠ. Επειδή βαριέμαι να σας αναλύω το γιατί, απλά έκανα copy-paste τις 10 πρώτες χώρες σε ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ. Τα στοιχεία βρίσκονται στη σελίδα της Wikipedia και είναι παραχωρημένα από τη ΣΙΑ (τη γνωστή ΣΙΑ των Η.Π.Α. κι όχι τη γειτόνισσα μου). http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_real_GDP_growth_rate

Σκέφτομαι λοιπόν…. Ποιο λαό να πρωτοζηλέψω αφού κατάφερε να έχει τόση ανάπτυξη στο ΑΕΠ του. Διαλέξτε καλύτερα εσείς, ποιόν από τους παρακάτω λαούς ζηλεύετε. Απλά θέλω να παρατηρήσω ότι ο Αφγανικός λαός  πρέπει να είναι μεγάλο κορόιδο, γιατί μεταναστεύει στη πτωχευμένη Ελλάδα με τους αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης, ενώ η γη του, είναι γη της επαγγελίας σύμφωνα με κάποιους οικονομολόγους…





RankCountryReal GDP growth rate
1 Libya121.9
2 Sierra Leone21.3
3 Niger14.5
4 Mongolia12.3
5 Turks and Caicos Islands11.2
6 Afghanistan11.0
7 Panama10.5
8 Iraq10.2
9 Macau10.0
9 Timor-Leste10.0







Επιμύθιο: Ανάπτυξη σε αυτά τα κράτη υπάρχει… αλλά για ποιους. Για αυτούς που ανοικοδομούν τις χώρες αυτές. Τους προστάτες, τους δανειστές κι ένα πολύ μικρό κομμάτι των πλουσίων της κάθε χώρας. Καταλαβαίνετε τώρα τι ανάπτυξη θα έρθει κι εδώ… Άντε με τις υγείες μας μωρέ.





















Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

Ο απολογισμός δράσης, των 3 παραιτηθέντων συμβούλων της Λαϊκής Συσπείρωσης Αγίου Νικολάου


Ο απολογισμός της τρίχρονης συμμετοχής μας στα κοινά
και η παρακαταθήκη της αξιοπρέπειας.


Η Δημοτική ομάδα της Λαϊκής Συσπείρωσης Αγίου Νικολάου, είχε υποσχεθεί πριν από τρία χρόνια ότι δεν θα περιοριστεί σε μια θεσμική αντιπολίτευση, αφομοιώσιμη και ευκαιριακή. Δεσμευτήκαμε να ενημερώνουμε τον κόσμο για όσα του επιφυλάσσουν σε τοπικό επίπεδο και να μπαίνουμε μπροστά σε κάθε μάχη που θα έδινε για την επίλυση μικρών και μεγάλων προβλημάτων του. Εξηγήσαμε πως τα προβλήματα ενίοτε είναι κοινά για όλους, όμως οι λύσεις τους δεν είναι κοινές. Οι αιτίες τους προκύπτουν από σύγκρουση συμφερόντων (αλλιώς δεν θα μιλούσαμε για προβλήματα) και σε αυτή τη σύγκρουση συμφερόντων εμείς ξεκαθαρίσαμε ότι θα μαχόμαστε για λύσεις υπέρ των πολλών και αδυνάτων κι όχι υπέρ των λίγων και δυνατών. Προειδοποιούσαμε παράλληλα πως αν ο λαός δεν αμφισβητούσε συνολικά την οικονομική και πολιτική κυριαρχία του κεφαλαίου στη χώρα μας, οι εξελίξεις στα Δημοτικά πράματα θα πήγαιναν προς το χειρότερο για τα λαϊκά στρώματα, για τη ποιότητα ζωής στη πόλη και τα χωριά.

 Οι άλλες παρατάξεις δεν είχαν τέτοιες ανησυχίες. Αποσιωπούσαν ακόμα και το άθλιο θεσμικό πλαίσιο που είχε φέρει ο Καλλικράτης. Έτσι μιλούσαν για καλύτερες μέρες στη τοπική αυτοδιοίκηση, επειδή τάχα αυτοί θα ήταν καλύτεροι διαχειριστές από τους προηγούμενους…  Τα χρόνια που ακολούθησαν, απέδειξαν πόσο άδικο είχαν.

 Όσο Δήμαρχοι, Αντιδήμαρχοι και οι λοιποί σύμβουλοι, γύριζαν από γλέντι σε γλέντι και από θυρανοίξια σε θυρανοίξια για να απομυζήσουν δημοφιλία, εμείς οργανώναμε την αντίσταση του λαού μας. Πότε υπερασπιζόμενοι το περιβάλλον στα βουνά του Κρούστα ή στις παραλίες της Πλάκας. Πότε συμμετέχοντας σε πράξεις αλληλέγγυας δράσης, στηρίζοντας έμπρακτα τους συνδημότες μας μέσα στα χρόνια της κρίσης. Κυρίως όμως, ενημερώνοντας και κινητοποιώντας τον ίδιο το λαϊκό παράγοντα. Σε κάθε ευκαιρία επισημαίναμε στο κόσμο να μην ψάχνει να βρει σωτήρες, αφού σωτηρία ήταν να πάρει τη κατάσταση στα χέρια του.  Να μην επαιτεί, αλλά να απαιτεί συλλογικά για λύσεις στους χώρους δουλειάς, στο χωριό, στη γειτονιά του. Με τη δράση μας εντός και εκτός των τειχών του Δημοτικού Συμβουλίου, συμβάλλαμε στη πολιτικοποίηση ενός μεγάλου κομματιού του κόσμου, συμπαρασύροντας ενίοτε προς πιο προοδευτικές θέσεις και το ίδιο το Συμβούλιο.

Μερικές πτυχές των αρχών και της δράσης μας, αξίζει τον κόπο να αναφερθούν.

·         Υπερασπίσαμε το δημόσιο ελεύθερο χώρο από προσπάθειες είτε τσιμεντοποίησης είτε ιδιωτικοποίησής του (ελαιώνας, πλαζ ΕΟΤ). Σκοπός μας η ανάδειξή τους σε χώρους αναψυχής και η παράδοσή τους στις λαϊκές οικογένειες και στους επισκέπτες της πόλης μας.

·         Προασπίσαμε συνταγματικά δικαιώματα, όπως η προάσπιση της ελεύθερης πρόσβασης σε όλες τις παραλίες για  ντόπιους και  επισκέπτες.

·         Αντιταχθήκαμε στην ένταξη μοναδικής ομορφιάς περιοχών (Κολοκύθα, Τσιφλίκι, Πλευρά) σε εντατική τουριστική εκμετάλλευση (μέσω των ΠΕΡΠΟ), η οποία ουσιαστικά υποβαθμίζει το ίδιο το τουριστικό προϊόν.

·         Αξιώσαμε ίσα μέτρα και ίσα σταθμά ως προς την αντιμετώπιση της λειτουργίας όλων των επιχειρήσεων της περιοχής και ταυτόχρονα αντισταθήκαμε στα συμφέροντα που ιδιοποιούνται το δημόσιο χώρο για τις ανάγκες των επιχειρήσεών τους. (Αμμουδάρα, Μίλατος, Πλάκα)

·         Ζητήσαμε τη προστασία των πιο αδύνατων κοινωνικών ομάδων με συνεχείς προτάσεις για κοινωνικά τιμολόγια υπηρεσιών,  για το σταμάτημα της διακοπής νερού στις λαϊκές οικογένειες κλπ

·         Απαιτήσαμε  λειτουργία των δημοτικών επιχειρήσεων, όχι με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια αλλά με κριτήρια κοινωνικής ανταπόδοσης.

·         Υπερασπίσαμε τη δημόσια και δημοτική περιουσία έναντι της προσπάθειας ιδιωτικοποίησής τους (μαρίνα, λιμάνι, Αμμούδι,  κλπ), κάνοντας παράλληλες προτάσεις για αναβάθμιση των υπηρεσιών που παρέχουν.

·         Αντισταθήκαμε στο να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά στις υποχρεώσεις των δημοτών. Αποδείξαμε πως ο Δήμος που έδειχνε τα δόντια του στους μικροοφειλέτες, δεν διεκδικούσε τα δικαιώματά του από το μεγάλο κεφάλαιο της περιοχής. Το άφηνε στο απυρόβλητο με αποτέλεσμα να συσσωρευτούν χρέη εκατομμυρίων από απλήρωτα τέλη παρεπιδημούντων, καθαριότητας, ύδρευσης, ανταλλαγής γης σε χρήμα κλπ. Αυτά έγιναν γνωστά στο Δημοτικό Συμβούλιο και στους συνδημότες μας,  λόγω της συμμετοχή μας στην οικονομική επιτροπή του Δήμου.

·         Διεκδικήσαμε στα Δημοτικά Συμβούλια αλλά και στα όργανα που συμμετείχαμε τη διαφάνεια στις υπηρεσίες και θέσπιση κοινών κανόνων στην εξυπηρέτηση όλων των δημοτών χωρίς προνομιακές μεταχειρίσεις ημετέρων

·         Προτείναμε μέτρα για τη διαφάνεια στις προσλήψεις και στους διαγωνισμούς.

·         Βοηθήσαμε στο να φωτιστούν οι πολιτικές ευθύνες του νυν Αντιπεριφερειάρχη για το οικονομικό έλλειμμα των 1,2 εκ της Νεάπολης.

·         Θέσαμε έγκαιρα σε θέμα της ημερήσιας διάταξης,  την υποβάθμιση του Νοσοκομείου  και συνολικά του Δημόσιου και Δωρεάν χαραχτήρα της υγείας (4-2011), προκαλώντας την πρώτη ανοιχτή συνάντηση και ενημέρωση με φορείς και δημότες. Εργαστήκαμε ανυστερόβουλα για την ίδρυση και λειτουργία του Κοινωνικού Ιατρείου και Φαρμακείου, αν και πεποίθησή μας είναι, ότι αυτές οι δομές πρέπει να ενταχθούν μέσα στα Δημόσια Νοσοκομεία, εξυπηρετώντας όλους τους ανασφάλιστους συμπολίτες μας.

·         Υπερασπιστήκαμε τη δημοτική ιδιοκτησία  στην υπόθεση των σφαγείων και καταγγείλαμε τη διαχείριση του ιδιώτη που δημιουργούσε ζητήματα δημόσιας υγείας, προστασίας του περιβάλλοντος στη περιοχή και παραβίασης της σύμβασης, με τη μη καταβολή των οφειλών του στο Δήμο. Παρότι η επιχείρηση παρέμεινε σε ιδιωτική εκμετάλλευση, για τα υπόλοιπα δρομολογήθηκαν λύσεις.

·         Υπερασπίσαμε τα δικαιώματα των δημοτικών υπαλλήλων από τα αντεργατικά μέτρα (θυμίζουμε τη κατάληψη για να μην περάσουν οι μετατάξεις-απολύσεις)

·         Υπερασπίσαμε τους ξενοδοχοϋπαλλήλους από την επίθεση που δέχονται στα εργασιακά, ασφαλιστικά και μισθοδοτικά τους δικαιώματα, μέσα από τη δημοσίευση συγκεκριμένων επιχειρήσεων που εφαρμόζουν  νόμους ρωμαϊκής γαλέρας...

·         Προτείναμε στην οικονομική επιτροπή την υιοθέτηση απόφασης διπλασιασμού των Δημοτικών τελών προς τα ξενοδοχεία 4 και 5 αστέρων, σε περίπτωση που οι ξενοδόχοι προχωρούσαν στη καταγγελία της σύμβασης εργασίας. Η πρότασή μας απορρίφτηκε και οι ξενοδόχοι προχώρησαν ανεμπόδιστοι σε μια καταγγελία που έφερε 14% μείωση μισθών και κατάργηση άλλων δικαιωμάτων…

·         Παλέψαμε για εξυπηρέτηση όλων των αναγκών των δημοτών σε σχολειά και βρεφονηπιακούς σταθμούς. (θυμίζουμε τις κινητοποιήσεις για τη κάλυψη των λειτουργικών αναγκών των σχολείων, την απομάκρυνση των αμιάντων από τη Νεάπολη κλπ). Τη στιγμή που η Δημοτική πλειοψηφία έδινε ραπόρτο στο αίτημα της χρυσής αυγής για καταγραφή αλλοδαπών βρεφών και νηπίων στους δημοτικούς σταθμούς,  εμείς αντισταθήκαμε στους ρατσιστικούς διαχωρισμούς ζητώντας ενιαία δικαιώματα για τα παιδιά της εργαζόμενης λαϊκής οικογένειας ανεξαρτήτως καταγωγής.

·         Ζητήσαμε σεβασμό στις ανάγκες των ΑΜΕΑ, του σεβασμού στο δικαίωμα ανεμπόδιστης μετακίνησής τους στις πόλεις του Δήμου.

·         Προτείναμε έργα υποδομής και αναπλάσεις στα χωριά που θα σέβονται το παραδοσιακό τους χρώμα.

·         Ζητήσαμε ενίσχυση υποδομών και λειτουργία προγραμμάτων για μαζικό λαϊκό αθλητισμό.

·         Επιμείναμε για τη πρωτογενή παραγωγή πολιτιστικών εκδηλώσεων από τις δυνάμεις της περιοχής και κυρίως της νεολαίας. Παράδειγμα η στήριξη της Δημοτικής Φιλαρμονικής και το άνοιγμά της στη νεολαία, με το παράλληλο σεβασμό των μουσικών εκτελεστών της μπάντας του Δήμου.

·         Στήριξαμε αιτήματα  της νεολαίας όπως για παράδειγμα της δημιουργίας πίστας σκέιτμπορντ στο χώρο της πλαζ του ΕΟΤ, παροχή κλειστών χώρων σαν χώρων πρόβας για τις νεανικές μπάντες κλπ.

·         Δώσαμε προτάσεις για τη αντισεισμική και αντιπλημμυρική προστασία της περιοχής μας.

·         Προτείναμε καταλήψεις κλειστών κτιρίων του Δημοσίου και απόδοσή τους σε πολιτιστικές και κοινωνικές χρήσεις. Αντίθετα ο Δήμος επέμεινε σε ενοικιάσεις ιδιωτικών χώρων που επιβαρύνουν το δημοτικό προϋπολογισμό και τελικά το δημότη.

·         Προτείναμε την ίδρυση και λειτουργία δημοτικού πρατήριου καυσίμων για τις ανάγκες του Δήμου.

·         Βρεθήκαμε δίπλα στη κοινωνία της Νεάπολης στη διαμαρτυρία της για την αποψίλωση των υπηρεσιών.

·         Βρεθήκαμε ενωτικά δίπλα στη Βραχασώτικη κοινωνία, που διεκδικούσε αφενός μερίδιο στην ανάπτυξη και αφετέρου το ενδιαφέρον της δημοτικής αρχής για χρονίζοντα προβλήματα. Την ίδια στιγμή, η πλειοψηφία με την απουσία της, όξυνε και δεν έλυνε αντιπαραθέσεις.

·         Κοντράραμε επενδύσεις που καταστρέφουν το περιβάλλον. Θυμίζουμε τις λαϊκές συνελεύσεις σε Κρούστα, Κριτσά, Βραχάσι και άλλα χωριά. Την πάλη μας για το σεβασμό του Καθαρού, του δάσους του Κρούστα, του Αζιλακόδασους, από την άγρια ιδιωτική εκμετάλλευση που ερχόταν με τον οικολογικό μανδύα της «πράσινης ανάπτυξης». Η συμβολή μας στο ξεκουκούλωμα των ιδιωτικών συμφερόντων και στην ακτιβιστική δράση εναντίον τέτοιων επενδύσεων, είναι γνωστή στα γύρω χωριά.

·         Συμβάλαμε στην αντίσταση του Μεραμπελιώτικου λαού, από τη πρώτη στιγμή της αντιλαϊκής επίθεσης . Θυμίζουμε τη συνδιοργάνωση με άλλους φορείς των κινητοποιήσεων στη Σοσιαλιστική Διεθνή (στο Βαθύ) που αποτέλεσε το  πρώτο σκίρτημα της Λασηθιώτικης αντίστασης. Την  κατάληψη της Νομαρχίας ενάντια στη πολιτική των μνημονίων που  πέταγε στο καιάδα τα εργατικά-πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα του λαού μας. Την αντίσταση στον Καλλικράτη της παιδείας και της υγείας, στο κλείσιμο, τη συρρίκνωση ή τη συγχώνευση δεκάδων υπηρεσιών. Αποκορύφωμα ήταν η μαχητική παλλασηθιώτικη διαμαρτυρία στο Σεληνάρι, που θυμίζουμε ότι έγινε μετά από πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης Αγίου Νικολάου, και αποτέλεσε τη πρώτη εκκωφαντική ήττα του διαίρει και βασίλευε στο νομό μας.

·         Καταψηφίσαμε στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο που παραβρεθήκαμε, την υλοποίηση του μνημονίου στους Δήμους, των οποίων η συνολική διαχείριση περνά στη εποπτεία του κράτους, μέσα από τον μηχανισμό των Ο.Π.Δ. (Ολοκληρωμένων Πλαισίων Δράσης). Έτσι οι Δήμοι χάνουν κάθε δυνατότητα προγραμματισμού και εκτέλεσης έργων αφού θα δίνονται κονδύλια μόνο για τα λειτουργικά έξοδα, θα επιβάλλονται απολύσεις, περεταίρω ιδιωτικοποιήσεις, περισσότερη φορολόγηση των δημοτών, περικοπή κοινωνικών δαπανών. Όλοι οι άλλοι ψήφισαν υπέρ, ακόμα κι όσοι διαλαλούν ότι βρίσκονται σε αντιμνημονιακά υποτίθεται κόμματα.

·         Οι αποζημιώσεις που λάβαμε διατέθηκαν ολοκληρωτικά στην ενίσχυση 1) ΚΕΘΕΑ Αριάδνη, 2)Μεταφορά των μαθητών των ΤΑΔ, 3)Αναπλάσεις  Α’ Δημοτικού Αγ. Νικολάου, 4)Ανακαίνιση Β’ Νηπιαγωγείου 5)οικονομική ενίσχυση απεργών Χαλυβουργίας, 6)οικονομική εξόρμηση ΚΚΕ

 

Με εντονότατη παρουσία, η  Λαϊκή Συσπείρωση βρισκόταν δίπλα στο λαό και όχι στα έδρανα των επισήμων. Για τους επίσημους που επισκέφτηκαν το τόπο μας, το μέλημά μας δεν ήταν να αισθανθούν άνετα. Δεν ανταλλάζαμε με αυτούς ούτε χαμόγελα, ούτε φιλοφρονήσεις. Μέλημά μας ήταν  να ακούσουν μια δυνατή φωνή αποδοκιμασίας για όλα τα δικαιώματα που στέρησαν από το λαό μας. Το ίδιο άβολα αισθάνθηκαν κι όσοι από τα πρωτοκλασάτα στελέχη της εκλεγμένης και της διορισμένης περιφέρειας, αδικούσαν τη νοημοσύνη του κόσμου και το περί δικαίου αίσθημα. Αντισταθήκαμε σε όσους περιφερειακούς σχεδιασμούς αποτύπωναν τη κεντρική αντιλαϊκή πολιτική σε τοπικό επίπεδο.

Όπως ακριβώς είχε προβλέψει το ΚΚΕ, η αυτοδιοίκηση μετατράπηκε σε τοπική διοίκηση και σε γρανάζι μετακύλισης της αντιλαϊκής πολιτικής. Όλα όσα είχαν οι κομμουνιστές προειδοποιήσει, πήραν σάρκα και οστά: Μείωση ή υποβάθμιση υπηρεσιών, μείωση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στους ΟΤΑ, εισαγωγή ανασφάλιστης εργασίας μέσω των προγραμμάτων κοινωνικής εργασίας,  υποκατάσταση μόνιμων θέσεων εργασίας από κακοπληρωμένους διμηνίτες (!!!) συμβασιούχους, υποχρηματοδοτήσεις από το κεντρικό κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, φορολόγηση δημοτών με κάθε ευκαιρία (στη καθαριότητα, στο κολυμβητήριο, στο παρκινγκ, στα τροφεία των παιδικών, στη φιλαρμονική, στους γάμους, στα νεκροταφεία κλπ).

Στον Άγιο Νικόλαο οι Δημοτικοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης που εξελέγησαν, δεν ήταν κομματικά μέλη. Όμως υπήρχε αμφίδρομη ενημέρωση με την οργάνωση περιοχής, με σκοπό τη μεταφορά εμπειρίας, τη κοινή δράση και την ενιαία έκφραση της Λαϊκής Συσπείρωσης σε πανελλαδικό επίπεδο. Οι όποιες διαφωνίες ήταν για τα επιμέρους και όχι για τα κυρίαρχα πολιτικά ζητήματα. Στο ζήτημα των παραιτήσεων η κομματική οργάνωση διαφώνησε. Πράγματι αν είχε παραιτηθεί όλο το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης, τις θέσεις τους θα έπαιρναν 3 σύμβουλοι από το «ανεξάρτητο», δεξιό  στην ουσία, ψηφοδέλτιο Κουνενάκη. Αυτό θα αποτελούσε αλλοίωση της λαϊκής εντολής. Για αυτό το λόγο η Κομματική οργάνωση αποφάσισε να υπάρξει αντικατάστασή μας, με τους τρεις επόμενους συναγωνιστές από το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης. Θα είμαστε δίπλα τους για ότι μας χρειαστούν. Όμως οι σύντροφοί μας και οι συναγωνιστές μας στο ΚΚΕ, θα θέλαμε να καταλάβουν και τη δική μας θέση. Εμείς δεσμευτήκαμε από ομόφωνες αποφάσεις στα Δημοτικά Συμβούλια, στις επιτροπές αγώνα και στις λαϊκές συγκεντρώσεις σε Άγιο Νικόλαο, Ιεράπετρα και στο Παλλασηθιώτικο ξεσηκωμό στο Σεληνάρι, να δώσουμε τις παραιτήσεις μας, για να δημιουργήσουμε πρόβλημα υλοποίησης, στη πολιτική
Α) της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης «Αθηνά»,
Β) της υποστελέχωσης-υποχρηματοδότησης και άρα υπολειτουργίας όλων των δομών υγείας του Λασιθίου,
Γ) της συγχώνευσης και απομάκρυνσης των υπηρεσιών από όλες τις πόλεις του νομού
Δ) της δραματικής έλλειψης αναπτυξιακών υποδομών στο Λασίθι.
Βέβαια οι επιθέσεις αυτές δεν έγιναν γιατί ένα αόρατο χέρι συνωμοτούσε εναντίον του Λασιθίου. Αποτελούσε το καθρέφτισμα των γενικότερων αντιλαϊκών μέτρων σε τοπικό επίπεδο, όπως εκλαϊκεύαμε σε όλες μας τις ομιλίες.

Τα όσα αντιπαλεύαμε, όχι μόνο δεν λύθηκαν, αλλά ούτε καν πήραν το δρόμο μιας κάποιας αντιμετώπισης. Άρα είχαμε ηθική υποχρέωση να επιμείνουμε στην υπόσχεση που δώσαμε και να μην σφυρίζουμε αδιάφορα όπως οι υπόλοιποι. Άλλωστε, όσο ο κόσμος δεν παίρνει την απόφαση να αντισταθεί ενεργητικά στη μετατροπή της αυτοδιοίκησης σε τοπικό παράρτημα της κυβέρνησης, πρέπει τουλάχιστον οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του λαού να σαμποτάρουν μια τέτοια εξέλιξη. Πρέπει να δημιουργηθούν εκείνες οι απαραίτητες ρωγμές στους μηχανισμούς μετακύλισης αυτής της πολιτικής. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Με αυτή τη στάση, αφενός βάζουμε τον κόσμο  προ των ευθυνών του κάνοντάς τον να σκεφτεί βαθύτερα για το τι αυτοδιοίκηση θέλει και αφετέρου αποδεικνύουμε ότι οι σύμβουλοι που δεν παραιτήθηκαν, έχουν αναπτύξει μια επικίνδυνη σχέση εξάρτησης με τη καρέκλα τους. Έχουν μετατραπεί σε ενεργούμενα της κυβέρνησης. Αποδείχθηκε επίσης ότι οι υποσχέσεις που δίνουν από τα μπαλκόνια, δεν είναι τίποτα άλλο από δημοσιοσχετίστικα τερτίπια. Δεν εννοούν αυτά που λένε, δεν αλλάζουν ρότα οι ίδιοι και για αυτό δεν μπορούν να είναι φορείς καμιάς αλλαγής.

Πολύ γρήγορα θα πρέπει να ξανακαλέσουν το λαό στο δρόμο για τις νέες αρνητικές εξελίξεις που θα προκύψουν στη περιοχή μας. Τότε ποιος θα τους πιστέψει; Ποιος θα τους ακολουθήσει;  Εμείς, είτε από τις θέσεις των συμβούλων είτε χωρίς αυτές, θα είμαστε πάντα με τους από  κάτω. Μέσα στο λαό. Και από τις αστείρευτες δυνάμεις του λαού μας θα βγουν οι νέες ηγεσίες που θα τον οδηγήσουν στις μικρές και στις μεγάλες νίκες του μέλλοντος.

Οι παραιτηθέντες δημοτικοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης

Βασίλης Χατζηδάκης, Γιάννης Δατσέρης, Κωστής Πιταροκοίλης




Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

Συμμετείχε στη διαδήλωση κατά των αντιλαϊκών μέτρων στη σύναξη της "σοσιαλιστικής" διεθνούς. Συνελήφθει μαζί με το γιό του. Ξυλοκοπήθηκε άγρια. Κατηγορήθηκε για αντίσταση κατά της αρχής και τέθηκε υπό απόλυση ως επίορκος

 
Το βίντεο με τη συνέντευξη πάρθηκε από το http://merambellonews.blogspot.gr
 
Η υπόθεση των Ματθαίου και Γιώργου Φιλιππάκη εκδικάζεται την Πέμπτη 6/6 στα δικαστήρια της Νεάπολης Λασιθίου.
Η υπόθεσή τους είναι υπόθεση όλων μας. Αν μείνουν μόνοι και καταδικαστούν, ανοίγει ο δρόμος για χιλιάδες καταδίκες, διώξεις, απολύσεις. Είτε δημοσίων, είτε ιδιωτικών υπαλλήλων, είτε νεολαίας και γενικότερα κάθε πολίτη που αντιστέκεται κι αγωνίζεται για τα λαϊκά δικαιώματα.
Άς βρεθούμε όλοι εκεί από τις 8 το πρωί με το άνοιγμα των δικαστηρίων.
Γιατί η αστική εξουσία ξεφεύγει προς τακτικές αυταρχικού τύπου που θυμίζουν επταετία.
Είναι ελάχιστο κοινωνικό καθήκον μας.
.