Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.

Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.

Τις πιο όμορφες μέρες, τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα.
Δεν τις ζήσαμε ακόμα.

Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Το ΚΚΕ και οι Αντιφασιστικές Ενώσεις Αυτοάμυνας (1932)

 


Στο πλαίσιο της «πάλης κατά του φασισμού και των φασιστικών οργανώσεων», το ΚΚΕ προχώρησε το 1932 στην σύσταση Αντιφασιστικών Ενώσεων Αυτοάμυνας. Μια πολιτική που στηριζόταν στην εφαρμογή του «ενιαίου μετώπου», τόσο με τους «συντηρητικούς», όσο και με τους «αρχειομαρξιστές, λικβινταριστές, φραξιονιστές και ανοργάνωτους εργάτες.»
Στο κείμενο της σχετικής απόφασης τονιζόταν:
«Η γενίκευση και όξυνση της επίθεσης της μπουρζουαζίας και του κράτους κατά των εκμεταλλευομένων μαζών, συνοδεύεται από την επίταση των μεθόδων ανοιχτής φασιστικής καταπίεσης, από τον επιταχυνόμενο ρυθμό φασιστικοποίησης της μπουρζουαζίας, του κράτους, όλων των αστικών κομμάτων.
Η ένταση αυτή της φασιστικοποίησης χαρακτηρίζεται και από την ίδρυση και οργάνωση πολυάριθμων φασιστικών οργανώσεων, με την ενίσχυση και πρωτοβουλία κυβέρνησης, κράτους και όλων των αστικών κομμάτων.
Σκοπός των οργανώσεων αυτών είναι το σπάσιμο των απεργιών και των οικονομικών αγώνων των μαζών, η διάλυση των επαναστατικών οργανώσεων, συγκεντρώσεων, συνελεύσεων κλπ, η δολοφονία επαναστατών εργατών, η μιλιταριστικοποίηση της νεολαίας, η αναζωπύρωση του εθνικισμού, η ενεργός συμμετοχή στις προετοιμασίες καινούργιων πολέμων, η διευκόλυνση και η οργάνωση του περάσματος στον ανοιχτό φασισμό.
Με ιδιαίτερο πάθος και εξοντωτικούς σκοπούς οι οργανώσεις αυτές στρέφονται κατά των εθνικών μειονοτήτων της Μακεδονίας και Θράκης και κατά των εβραίων Θεσσαλονίκης. Το κράτος ανοιχτά και επίσημα ενισχύει και καθοδηγεί τα πογκρόμ και τις επιθέσεις των φασιστικών αυτών συμμοριών κατά των εβραίων και των εθνικών μειονοτήτων.
Η οργάνωση της πάλης των μαζών, κατά των φασιστικών αυτών συμμοριών, για την υπεράσπιση των απεργιών, συνδικάτων, συλλόγων, λεσχών, της ζωής των εργατών, των εθνικών μειονοτήτων κλπ μπαίνει μπροστά στο ΚΚΕ άμεσα και επιτακτικά…
Σκοπός των αντιφασιστικών ενώσεων αυτοάμυνας είναι η κινητοποίηση των πλατειών στρωμάτων των εργαζομένων και η οργάνωσή των για την πάλη κατά των φασιστικών συμμοριών, κατά της διείσδυσής των στα εργοστάσια και τις εργατικές συνοικίες, κατά των επιθέσεων, των λεηλασιών, των δολοφονιών που οργανώνουν, για την υπεράσπιση των απεργιών, των συνδικάτων, των λεσχών, των συγκεντρώσεων, κλπ.»[1]
Από το βιβλίο του Α. Γκίκα “Ρήξη και ενσωμάτωση: Συμβολή στην Ιστορία του εργατικού-κομμουνιστικού κινήματος του Μεσοπολέμου (1918-1936)”, σελ.229-230

[1] «Απόφαση πάνω στις Αντιφασιστικές Ενώσεις» (1932), σελ.1 (Φάκελος 16)

Αναδημοσίευση από  http://erodotos.wordpress.com/
.

Ο αγώνας των Χαλυβουργών δεν τρομοκρατείται


Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΩΝ ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙΤΑΙ.
 ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!!

Το μεσημέρι της Πέμπτης 21/6, ο απεργοσπαστικός μηχανισμός του Μάνεση, ιδιοκτήτη της Ελληνικής Χαλυβουργίας, με διευθυντές, προϊσταμένους, μπράβους και πληρωμένους απεργοσπάστες, προσπάθησε να σπάσει την απεργία του σωματείου και επιτέθηκε στους απεργούς τραυματίζοντας τρεις εργάτες.

Η εργοδοσία εδώ και καιρό προσπαθεί με μηνύσεις, δικαστήρια, τραμπουκισμούς και απολύσεις να κάμψει τη μεγαλειώδη απεργία των χαλυβουργών, που συμπληρώνει 236 μέρες. Θέλει να τους τσακίσει και να τους υποχρεώσει να γυρίσουν πίσω στη φωτιά και το ατσάλι με σκυμμένο το κεφάλι, για να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, εγκαταλείποντας παράλληλα τους 121 απολυμένους συναδέλφους τους. Και επιλέγει την ημέρα σχηματισμού της νέας μνημονιακής κυβέρνησης για να σκληρύνει τη στάση της, γνωρίζοντας καλά ότι και αυτή η κυβέρνηση είναι δικιά της, εκφραστής της ίδιας βάρβαρης πολιτικής.

Καταγγέλλουμε αυτή τη στάση της εργοδοσίας και δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στους χαλυβουργούς εργάτες, που για 8 μήνες τώρα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Εκφραστές και πρωτοπόροι της τάξης τους, αποτελούν την αιχμή της ταξικής αντιπαράθεσης και εισπράττουν την οργή του συστήματος αλλά και την πλατειά και έμπρακτη ταξική αλληλεγγύη λαού, εργατών και νεολαίας.

Ο αγώνας των χαλυβουργών είναι αγώνας όλων μας. Η νίκη τους θα ανοίξει το δρόμο σε όλο το λαό, που στενάζει κάτω από το βάρος των μνημονίων και των εντολών της τρόικας. Όμως οι εργάτες τις χαλυβουργίας έχουν ήδη χαράξει αυτό το δρόμο, το δρόμο της αντίστασης, της αλληλεγγύης και της ανατροπής. Αυτόν που πρέπει να βαδίσουμε με πιο γοργά βήματα, γιατί η εξαθλίωση, η φτώχια και η ανεργία σκεπάζουν πλέον πλατειά λαϊκά στρώματα.

Νίκη στον αγώνα των χαλυβουργών. Αντίσταση-αυτοοργάνωση-αλληλεγγύη.

Πρωτοβουλία Αντίστασης Ξάνθης
22-6-2012

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

ΧΩΡΙΣ ΑΡΧΕΣ XΤΙΖΕΙΣ ΜΟΝΟ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΑΜΜΟ...


Επιστολή του Μάρκο Ρίτσο, Γραμματέα του ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΛΑΪΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ - ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΙΤΑΛΙΑΣ) προς το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας-ΚΚΕ
Ευχαριστώ τους συντρόφους, ευχαριστώ την Αλέκα, το αποτέλεσμα των εκλογών παρέρχεται, αλλά οι αρχές παραμένουν. Στον κόσμο του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, οι εκλογές και η δημοκρατία δεν υπάρχουν, ή μάλλον, υπάρχουν μόνο όταν κερδίζουν “αυτοί” (όπως αποδεικνύεται και από τη δολοφονία του Αλιέντε). Με τα Μ.Μ.Ε. μπορούν να μετακινήσουν στο μέγιστο βαθμό την στήριξη από το ένα κόμμα στο άλλο, από το ένα στρατόπεδο στο άλλο, αλλά πάντα μέσα στα πλαίσια του συστήματος. Αυτό συμβαίνει και στην Ιταλία, όπου νέα κινήματα μπορούν να εισβάλουν στην πολιτική σκηνή και να αποσπάσουν ακόμη και την σχετική πλειοψηφία. Αλλά είναι ψήφοι χωρίς ρίζες, συναινέσεις που υπαγορεύονται περισσότερο από το χαμόγελο ή καλύτερα από την οδοντόπαστα που χρησιμοποιεί, την προσωπικότητα που προωθεί ένα πολιτικό «προϊόν» σαν να ήταν ένα εμπόρευμα προς πώληση. Οι κομμουνιστές διαφέρουν ριζικά. Έχουν μια πρόταση συνολικής αλλαγής της κοινωνίας. Προβάλουν ένα άλλο σύστημα στη θέση του εκφυλισμένου παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού ο οποίος έχει όλο και πιο συχνά κρίσεις και προσπαθεί να επιβιώσει με καταστροφή του περιβάλλοντος και με συχνούς ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Οι πραγματικοί κομμουνιστές δεν κοροϊδεύουν τον λαό,
τα αποτελέσματα που αλλάζουν τις ζωές των ανθρώπων δεν είναι τα εκλογικά, είναι αυτά που αλλάζουν τους συσχετισμούς δύναμης στην κοινωνία. Τι θα αλλάξει τώρα που έχει αντικατασταθεί ο Σαρκοζί από τον Ολάντ; ή αντίστροφα, τι άλλαξε όταν ο Θαπατέρο αντικαταστάθηκε από τον Ραχόι; ή από την κυβερνητική εναλλαγή μεταξύ Πρόντι και Μπερλουσκόνι; Για τον λαό δεν άλλαξε τίποτα, και ούτε θα αλλάξει κάτι, τα νήματα συνεχίζουν να τα κινούν η ΕΕ, η ΕΚΤ, οι μονοπωλιακοί καπιταλιστικοί όμιλοι και το τραπεζικό σύστημα. Φυσικά θα αλλάξουν οι αυλοκόλακες που περιτριγυρίζουν τους πολιτικούς αρχηγούς ατόμων που σκέφτονται μόνο το προσωπικό τους συμφέρον. Γι ‘αυτό θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε αδέρφια μας στο ΚΚΕ, έχετε κρατήσει ψηλά τη σημαία των αρχών, της ανάγκης για την μοναδική και πραγματική αλλαγή, τη σοσιαλιστική-κομμουνιστική. Χάσατε ψήφους, αλλά αυτές πάνε και έρχονται. Όποιος ψήφισε σήμερα στην Ελλάδα το ΚΚΕ δεν είναι μόνο ένας ψηφοφόρος, είναι ένας άνθρωπος στρατευμένος, που συμμετέχει ενεργά στους αγώνες. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που έχουν αλλάξει και θα αλλάξουν τον κόσμο. Οι ψήφοι των άλλων κομμάτων “αθροίζονται”, ενώ οι ψήφοι των κομμουνιστών έχουν εντελώς άλλη βαρύτητα.
Με αυτά τα λόγια θέλω να δεχθείτε την δική μου αλληλεγγύη και των μελών του ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΛΑΪΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ της Ιταλίας. Φυσικά, ως κομμουνιστές πρέπει να εργαστούμε για να ενισχύσουμε την αποτελεσματικότητα της προπαγάνδας μας, την εκλαΐκευση μας, αλλά δεν θέλουμε καμία σχέση με εκείνους τους οπορτουνιστές όπου εδώ στην Ιταλία όπως και στην Ελλάδα και την Ευρώπη, είναι έτοιμοι να ανταλλάξουν τις «αρχές» τους με καρέκλες.
Να εργαστούμε άμεσα για τον συντονισμό των πραγματικών Κομμουνιστικών Κομμάτων.
Ξεκινάμε από την Ευρώπη, από τις χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο από την καπιταλιστική κρίση.
Ζήτω το ΚΚΕ, Ζήτω ο κομμουνισμός!
SENZA PRINCIPI SI COSTRUISCE SULLA SABBIA.
MARCO RIZZO SEGRETARIO DI CSP-PARTITO COMUNISTA
AL PARTITO COMUNISTA GRECO - KKE.
Grazie compagni, grazie Aleka, il risultato di una elezione passa ma i principi restano. Nel mondo del capitalismo globalizzato il voto e la democrazia non esistono, o meglio, esistono solo se vincono “loro” (come dimostra l’uccisione di Allende). Con i mezzi di comunicazione di massa si possono spostare enormi consensi da un partito all’altro, da uno schieramento all’altro, ma sempre sotto il comando del sistema. Capita anche in Italia dove movimenti nuovi possono irrompere nella scena e cogliere persino la maggioranza relativa. Ma sono voti senza radici, consensi dettati più dal sorriso o meglio dal dentifricio usato dal personaggio che sponsorizza un ‘prodotto’ politico tanto quanto fosse una merce da vendere. I comunisti sono un’altra cosa. Hanno un progetto di cambiamento generale della società. Prefigurano un altro sistema contro quello degenerato del capitalismo globalizzato che va sempre di più in crisi e che cerca di sopravvivere distruggendo l’ambiente e facendo la guerra imperialista. Ai veri comunisti non piace prendere in giro il popolo, i risultati che cambiano le vite delle persone non sono quelli elettorali, sono quelli che spostano realmente i rapporti di forza nella società. Cosa cambia adesso che Hollande ha sostituito Sarkozy o viceversa cosa è cambiato dopo che Zapatero è stato sostituito da Rajoy o qundo Prodi e Berlusconi governavano una volta l’uno, una volta l’altro. Per il popolo non cambiava e non cambierà nulla , saranno sempre la UE , la BCE, i monopoli capitalisti e le banche a dettare la lezione. Certo cambieranno le ‘corti’ che circondano le leadership di gente che pensa solo al proprio destino individuale. Per questo vogliamo ringraziarvi fratelli e sorelle del KKE, avete tenuto alta la bandiera dei principi, della necessità dell’unico e vero cambiamento, quello socialista-comunista. Avete perso dei voti, ma quelli possono andare e poi tornare. Chi ha votato oggi in Grecia per il KKE non è solo un elettore, è una persona che milita, si impegna. Sono queste le persone che hanno cambiato e cambieranno il mondo. I voti degli altri partiti si “contano”, quelli dei comunisti si “pesano”.
Con queste parole vogliate avere la solidarietà mia e dei militanti di Csp-PARTITO COMUNISTA dall’Italia. Certo, come comunisti dobbiamo lavorare per rendere più efficace la nostra propaganda, la nostra comunicazione, ma non vogliamo a vere nulla a che fare con quegli opportunisti che qui , in Italia come in Grecia ed in Europa, sono pronti a barattare i ‘principi’ per il calcolo delle poltrone in Parlamento.
Lavoriamo da subito per un Coordinamento dei veri Partiti Comunisti.
Cominciamo dall’Europa, dai paesi più attaccati dalla crisi del capitalismo.
Viva il KKE, Viva il Comunismo!

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Εκλογές 17 Ιούνη... πρώτες σκέψεις


Σύντροφοι εκλογικά γυρίσαμε 20 χρόνια πίσω. Τα παρακάτω στοιχεία είναι αδιάψευστος μάρτυρας.


Κοινοβούλιο

313,087

4.5%

9


Ευρωκοινοβούλιο

410,741

6.29%

2


Κοινοβούλιο

380,167

5.61%

11


Ευρωκοινοβούλιο

557,365

8.67%

3


Κοινοβούλιο

379,517

5.53%

11


Κοινοβούλιο

436,573

5.9%

12


Ευρωκοινοβούλιο

580,396

9.48%

3


Κοινοβούλιο

583,815

8.15%

22


Ευρωκοινοβούλιο

425,963

8.35%

2


Κοινοβούλιο

517,154

7.54%

21


Κοινοβούλιο

536,072

8.48%

26

Ιούνης  2012                                                              

Κοινοβούλιο

277,000

4,52%

                                                                                                         12
Εδώ πρέπει να πούμε κάποια πράγματα

1)      Είναι πολύ διαφορετικές οι συνθήκες από το 93 ως τα σήμερα. Το ΄93 ήταν λίγα μόνο χρόνια μετά τις ανατροπές στην ανατολική Ευρώπη, της πρώτης προσπάθειας των λαών  για σοσιαλιστική οικοδόμηση. Παρόλα αυτά ήμασταν το πρώτο κομμουνιστικό κόμμα που δεν απαρνήθηκε το ρόλο του δίπλα στην εργατική τάξη, όταν οι άλλοι μιλούσαν για το τέλος της ιστορίας. Το ΚΚΕ αν και αδύναμο και μέσα στην πλήρη ιδεολογική επικυριαρχία των δυνάμεων της δεξιάς που αντηχούσε τη μέθη της από την νίκη της στο ψυχρό πόλεμο, δεν δίστασε  να υποστηρίζει  τις κατακτήσεις που είχαν οι λαοί στις σοσιαλιστικές χώρες. Θυμίζω ότι ταυτόχρονα κάναμε μια επανεκκίνηση του ΚΚΕ, μετά από τη τραυματική εμπειρία με το Συνασπισμό, την προσπάθεια διάλυσης του ΚΚΕ από τα μέσα και την άστοχη στήριξη στην κυβέρνηση Τζανετάκη.

2)      Σήμερα έχουμε μια άλλη συγκυρία εξίσου δύσκολη, όπου μια καινούρια σοσιαλδημοκρατία γεννήθηκε στα αποκαΐδια της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας του ΠΑΣΟΚ και γέμισε με νέες αυταπάτες μεγάλα κομμάτια της εργατικής τάξης. Μια εργατική τάξη που δείχνει να μην συλλέγει εμπειρία και να μην είναι διατεθειμένη να προβεί σε αγωνιστική συσπείρωση και αντεπίθεση για να διεκδικήσει έστω το πλούτο που της έκλεψαν το τελευταίο διάστημα. Η γενική επικράτηση της άρχουσας ιδεολογίας ευνουχίζει την εμπιστοσύνη της εργατικής τάξης στο πρωτοπόρο ρόλο της, ο οποίος όμως είναι αντικειμενικά και ιστορικά επιβεβαιωμένος

3)      Το ΚΚΕ σε σχέση με το 93 έχει πολιτικά προωθήσει πολύ τις θέσεις του. Βάζει ανοιχτά το αίτημα  για λαϊκή εξουσία, την κατάκτηση δηλαδή της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη και τα σύμμαχά της στρώματα. Και σε αυτή τη κατεύθυνση έφτιαξε πολύτιμα εργαλεία. Έφτιαξε δηλαδή μέτωπα πάλης στην εργατική τάξη (ΠΑΜΕ), στη μικρομεσαία αγροτιά (ΠΑΣΥ), στους αυταπασχολούμενους (ΠΑΣΕΒΕ), στη νεολαία (ΜΑΣ), και στις γειτονιές (λαϊκές επιτροπές). Ίσως μία κριτική μπορεί να γίνει στο πόσο ανοιχτά έμειναν αυτά τα μέτωπα, ώστε εκεί να συναθροίζονται ριζοσπάστες αγωνιστές που συμφωνούν στην ενδυνάμωση του μετώπου, αλλά και που διατηρούν  διαφορετική οπτική σε ζητήματα όπως αυτό του χτισίματος του σοσιαλισμού.  Πάντως ειδικά το ΠΑΜΕ έδωσε και δίνει λαμπρά δείγματα μαχητικότητας και μαζικότητας κερδίζοντας επιμέρους νίκες σε κλάδους και σωματεία που είτε αμφισβήτησαν την εφαρμογή του μνημονίου, είτε το κατάργησαν στη πράξη. Σε κάθε περίπτωση αποτελεί το αντίπαλο δέος στο συνδικαλισμό των συμβιβασμένων ηγεσιών της ΓΣΕΕ.

4)      Οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ δεν είναι πάντα ταυτισμένοι με την κομμουνιστική ιδεολογία. ΚΚΕ ψηφίζουν και άνθρωποι που εκτιμούν τις θέσεις του, την συμβολή τους στο λαϊκό-εργατικό κίνημα, την σταθερότητά του , την εντιμότητα των μελών του, τη δυνατότητα σωστών αναλύσεων και προβλέψεων και γενικότερα το πρωτοπόρο ρόλο του. Σήμερα όμως μετρήθηκαν πόσοι είναι πραγματικά  πεισμένοι με την ιδεολογία της ταξικής σύγκρουσης . Όσοι έφυγαν ήταν υποστηρικτές μιας λύσης που θα δοθεί από τα πάνω, χωρίς τους ίδιους στο καμίνι της ταξικής πάλης.  Αυτοί εμπιστεύτηκαν  μια κυβέρνηση της νέας σοσιαλδημοκρατίας. Ήταν όμως πάρα πολλοί , σχεδόν οι μισοί, υποδηλώνοντας ανεπαρκή δουλειά από τις κομματικές οργανώσεις για το βάθεμα της επιρροής μας στο κόσμο που ως τα χτες μας εμπιστευόταν

5)      Διδάγματα σε αυτήν την εκλογική μάχη, μας δίνει κι ο καταποντισμός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ η οποία χάιδεψε το ΣΥΡΙΖΑ θεωρώντας τον σαν μια δύναμη που μπορεί να εκφράσει και ίσως και ικανοποιήσει κάποια λαϊκά αιτήματα. Πάτησε ξεκάθαρα σε 2 βάρκες και καταποντίστηκε (από 75 χιλ σε 20 χιλ ψήφους). Δεν θέλω να πω ότι οι μόνοι που "φυλάσσουν Θερμοπύλες" είναι τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, αλλά σίγουρα είναι ο πιο συνεπής πόλος με κομμουνιστική αναφορά, ιστορικές ρίζες και μαζική ταξική απεύθυνση.
VENCEREMOS