-Και τι κάνει, ρε δάσκαλε, το ΚΚΕ, μ’ όλα αυτά που μας φορτώνουν κάθε μέρα;
-Καλά είναι το ΚΚΕ, Αντώνη. Περιμένει πότε θα ξεστραβωθείς , να φύγεις από το μαντρί και να ψηφίσεις κατά το συμφέρον σου, όχι κατά πως συμφέρει το Κεφάλαιο.
-Πάλι το ποίημα με το Κεφάλαιο άρχισες, δάσκαλε;
-Και τι θες να σου απαγγείλω Αντώνη; Λουί Αραγκόν;
-Προτιμώ ν’ ακούσω το :’Ψεύτικος είναι ο ντουνιάς και ψεύτικη η ζωή μας, αφού στη μαύρη γη θα μπει μια μέρα το κορμί μας’.
-Τον φοβάσαι το θάνατο εσύ , ρε Αντώνη. Γι αυτό κάθε Κυριακή ανάβεις το κεράκι σου. Λες : Κι αν υπάρχει;’ Γι αυτό ο δάσκαλος μιλάει για την αντίθεση που πρέπει να έχεις με το Κεφάλαιο. Αλλά τον Μάρκο θα σου τον τραγουδήσω, άμα κεράσεις ένα τσιγάρο, γιατί με τα μπατιρήματα που έχω, με βλέπουν οι περιπτεράδες και τους λούζει κρύος ιδρώτας. ‘Ωχ, πάλι βερεσέ τσιγάρα θα ζητήσει ο δάσκαλος. Θα ζει άραγε, όταν του έρθει η σύνταξη;’
-Θέλω να μας πεις το άλλο που έλεγες με τους Οτετζήδες, τους Δεητζήδες και τον Παναγόπουλο. .
-Άρα για το Κεφάλαιο θέλεις ν’ ακούσεις Αντώνη, πρωί-πρωί. Τα πράγματα ξεπουπουλιασμένοι αητοί μου έχουν ούτω, πως και τοιουτοτρόπως. Μετά τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου στην Ελλάδα σημειώθηκε ένας πρωτόγνωρος οικοδομικός οργασμός. Και μη νομίζεις, ότι την κακιά συνήθεια να θέλουμε ηλεκτρικό και τηλέφωνο στο σπίτι την είχαν μόνο οι γονείς μας. Την είχαν όλοι, γιατί όλοι έχουν δικαίωμα στο καλύτερο. Ο ΟΤΕ και η ΔΕΗ, κουτορνίθια μου, αποτέλεσαν την ατμομηχανή της μεταπολεμικής ανάπτυξης. Έβαλε και το κράτος κάτι ψιλά, αλλά κυρίως τα χρήματα τα έβαλε ο λαός, με το πάγιο. Άσε που πολλές φορές πληρώσαμε και τους στύλους. Μέχρις εδώ, Αντώνη, έχεις καμιά απορία;
-Συνέχισε, να δω που το πας.
-Στο Κεφάλαιο το πάω, Αντώνη. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί το Κεφάλαιο δεν έχει Πατρίδα;
-Γιατί σήμερα είναι εδώ, αύριο μπορεί να είναι κάπου αλλού. Σωστά;
Σωστά, αλλά πάντα θα σκέφτεσαι το γιατί. Γιατί, ας πούμε, ένας αμερικάνος μαφιόζος πού έχει πέντε μεξικανούλες και τις ωθεί στην πορνεία, τα κονομάει χοντρά και αποφασίζει κάποια στιγμή ν’ αλλάξει ρότα κι έρχεται στην Ελλάδα κι ανοίγει βιομηχανία κουμπιών, φεύγει μετά και μεταφέρει το εργοστάσιο στην Ταϊλάνδη; Δεν του αρέσει ο ήλιος της Ελλάδας ή δεν φτιάχνουμε το μουσακά κατά τα γούστα του;
-Γιατί στην Ταϊλάνδη τα μεροκάματα είναι πολύ πιο φτηνά.
-Γειασάν του μάγκα του Αντώνη, του καραμπουζουκλή. Το κέρδος, το περισσότερο κέρδος είναι το κίνητρό του. Το Κεφάλαιο δεν έχει Πατρίδα, δεν έχει Ηθική, αλλά δεν έχει ούτε πρόσωπο. Δεν βγαίνει φόρα παρτίδα να φτιάξει Κόμμα Κεφαλαιοκρατών. Πληρώνει ακριβά έμπειρα πολιτικά στελέχη, τα οποία κάνουν κόμματα αντ΄ αυτού, κόμματα με τίτλους βαρύγδουπους, δημοκρατικούς, σοσιαλιστικούς κι εργατικούς. Σκοπός τους είναι να παγιδεύσει τους εργαζόμενους. Τα κόμματα αυτά ψηφίζουν νόμους κομμένους και ραμμένους στον αστερισμό των συμφερόντων τους. Πληρώνει τίποτα άλλο, Αντώνη;
-Που θες να ξέρω εγώ, ρε δάσκαλε, δεν έχω κάνει κεφαλαιοκράτης για να ξέρω;
-Πληρώνει, Αντώνη, ειδικούς επιστήμονες, κοινωνιολόγους, επικοινωνιολόγους, ειδικούς αναλυτές των μαζών. Αυτοί αναλύουν τις καταναλωτικές συνήθειες τμημάτων του πληθυσμού, τις προκαταλήψεις και τις φοβίες κάθε λαού, το βαθμό θρησκευτικής συνείδησης, μελετούν τις αναλύσεις αυτές, κάνουν τις εισηγήσεις τους στους αόρατους καπιταλιστές, οι οποίοι με τη σειρά τους υποχρεώνουν το πολιτικό τους προσωπικό να εφαρμόσουν τις εισηγήσεις των ειδικών επιστημόνων.
Ξέρεις τώρα τι λέει ο Λαός για τους νεόπλουτους: ‘Μόλις ο μπατίρης ντύσει τον κώλο του με βρακί, καβάλησε το καλάμι’. Έτσι κι ο νεοέλληνας. Με το που λίγδωσε το αντεράκι του, βάλθηκε να γίνει χρηματιστής. Μόλις πέταξε το δόλωμα η αόρατος τάξις των κεφαλαιοκρατών, έβαλε σε εφαρμογή την Συνθήκη του Μάαστριχτ. Φουλ ιδιωτικοποιήσεις. Μετοχοποιεί τον ΟΤΕ και για να κάμψει τις αντιδράσεις των εργαζομένων τους δίνει και μετοχές. Η φάκα μόλις είχε ανοίξει, το τυράκι ακόμα μοσχοβολούσε υποσχέσεις για χοντρά κέρδη, το πλήθος συνέρεε. Κι ο ΟΤΕ, όπως αργότερα η ΔΕΗ, από Λαϊκή Περιουσία, έγινε έρμαιο στις διαθέσεις των τυχοδιωκτών της Διεθνούς των Χρηματιστών. Η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων φρόντισαν την προσωπική τους μαντζαδούρα, δεν καλοκατάλαβαν την επερχόμενη αλλαγή ιδιοκτησίας. Ήρθαν έτσι σε αντίθεση με τα συμφέροντα της μεγάλης μάζας των άλλων εργαζομένων, μιας και είχαν πετύχει μια σειρά ειδικών αμοιβών που τους εξασφάλιζε μια μισθολογική υπεροχή έναντι των υπόλοιπων εργαζομένων. Αποτέλεσαν, μαζί με τους Δεητζήδες και τους τραπεζικούς υπαλλήλους , την αριστοκρατία της εργατικής τάξης, πράγμα που είχε επίδραση και στην εκπροσώπηση στο συνδικαλιστικό κίνημα, η σύνθεση του οποίου, από άποψη αγωνιστικής διάθεσης, αλλοιώθηκε. Ο χορτάτος δεν φρόντισε, Αντώνη μου, για τον πεινασμένο. Οι μηχανισμοί αλλοτρίωσης των αγωνιστικών διαθέσεων των μαζών, εξασφάλισαν βουλευτικές και υπουργικές καρέκλες στους συνεργάτες τους, εις ανταπόδοσιν, ευτελίζοντας με τον τρόπο αυτό την αναγκαιότητα του συνδικαλίζεσθαι, μιας και οι πρώην συνδικαλιστές και νυν υπουργοβολευτάδες, ψηφίζουν υπέρ της πλουτοκρατίας κι όχι υπέρ των πρώην συναδέλφων τους. Τα βλέπει αυτά ο μερικώς ή ολίγον μορφωμένος, μέχρι Τρίτη Λυκείου να πούμε, σου λέει :’Οι πούστηδες, για την κονόμα τους πήγαν εκεί’. Μερικοί μπαίνουν στο κόλπο του συστήματος, ψώνια υπάρχουν, φράγκα για διαφθορά συνειδήσεων να φαν κι οι κότες, άλλοι απογοητεύονται και αράζουν στον καναπέ τους με τη συμβία τους και σκέφτονται με ποιο τρόπο θα ρίξουν τη γυναίκα του γείτονα, γιατί η δικιά τους βγάζει μια ξινίλα, μα μια ξινίλα, που σούρχεται να βαρέσεις καμιά ένεση.
Όσο μπάζο και να είσαι, ρε Αντώνη, βλέπεις τους Παναγοπουλαίους και τους Παπασπυροπουλαίους στο γυαλί κι αγανακτείς. Κι αντί να κάνεις το σωστό, να πας δηλαδή στο Σωματείο σου και να ρωτήσεις: ‘Με ποια παράταξη βγήκε, ρε σεις ο Πρόεδρος που πάει στο Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ ή της ΑΔΕΔΥ και χαίρεται γιατί έδωσαν μισό ευρώ αύξηση στο μισθό να του μαυρίσω την καρδιά με την ψήφο μου και ν’ απαιτήσω να κηρύξει απεργία ουσιαστική, όχι για τα μάτια, πας πλατεία και μουντζώνεις το κοινοβούλιο, ενώ πρέπει να μουντζώσεις τα μούτρα σου…
-Γιατί σε παρακαλώ τα μούτρα μου;
-Γιατί εσύ τους ψήφισες και στρογγυλοκάτσανε στα έδρανα της Βουλής κι έχουνε πετάξει κάτι κοιλάρες και κάτι προγούλια, που δεν τους γνωρίζει ούτε η μάνα τους.. Κορόιδα είναι να φύγουν; Γι αυτό σου λέω, ‘αγόρασε καμιά φορά το Ριζοσπάστη’ Αντωνάκη, μπας και ξεστραβωθείς. Τι διάολο, πιες ένα καφέ λιγότερο. Μ’ ενάμιση ευρώ αρχίζει το μυαλό και δουλεύει, αρχίζεις μετά από μια βδομάδα και κρίνεις. Βγαίνεις πλατεία, αλλά σε καμιά απεργιακή κινητοποίηση δεν σε έχω δει. Τσάμπα μάγκας είσαι, Αντώνη, τσάμπα μάγκας. Το πρωί στη δουλειά είσαι κότα, γιατί δεν τολμάς να μιλήσεις στ’ αφεντικό και υπογράφεις σε λευκά χαρτιά και το βράδυ αγανακτείς. Αύριο θα σου βάλω ένα τεστ να δούμε πόσα κατάλαβες απ’ αυτά που σου είπα. Να μην ξεχνάμε, το παλιό μας επάγγελμα. Έτσι;
Με το κείμενο του Ρωμύλου, δείτε κι αυτό το βιντεάκι.
Γουστάρω Κοντογιάννη, γουστάρω σήμα 902, γουστάρω μουσικοί, γουστάρω στίχοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου