Γιώργης Ξυλούρης (Ψαρογιώργης)Ένας από τους πιο σεμνούς καλλιτέχνες της Κρήτης,ένα καλό παιδί από το Ψηλορείτη.
Ντρέτος, αυθόρμητος, απλός. Από μεγάλη μουσική οικογένεια που όμως δεν αγκυλώθηκε στις ασφαλείς φτερούγες της. Ξεχύθηκε στον κόσμο, έκανε την επανάστασή του, ψάχτηκε με άλλα μουσικά ακούσματα, όργανα και ανθρώπους. Φανέρωσε τη τέχνη του και δεν την κράτησε φοβικά απομονωμένη από επιρροές Συνεργάστηκε και μουσικά πρόβαλε κι αντιπαρέβαλε το μουσικό μας ιδίωμα, που ήταν κι αυτό αποτέλεσμα χιλιάδων χρόνων μουσικού πάρε δώσε από λαούς και πολιτισμούς που πέρασαν από την Κρήτη.
Έτσι θα έλεγα ότι ο Γιώργης συνεχίζει τη παράδοση και θα την μεταφέρει πιο πλούσια στους επόμενους. Η παράδοση δεν είναι για μουσεία και αποστειρωμένες γυάλες ή για φολκλόρ τουριστικές επιδείξεις. Η παράδοση είναι ζωντανή, Αναπνέει, παίρνει, δίνει, εξελίσσεται
Ο Γιώργης δεν πολυασχολείται με πολιτική. Κινείται με βάση το ένστικτό του και την ιστορική γνώση που έχει από την σύγχρονη Κρητική ιστορία της αντίστασης και τους ανθρώπους που αυτή "γέννησε".
Όμως θα πω τούτο. Ο Γιώργης είναι ένας διεθνιστής πατριώτης.
Με κάποιους από τους αναγνώστες του "βυσσινόκηπου" είχαμε μια συζήτηση αν μπορεί ένας πατριώτης να είναι και διεθνιστής. Επειδή καμιά φορά με λόγια είναι δύσκολο να πείσεις ότι δύο επιφανειακά αντίθετες έννοιες μπορεί να εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό, αφιερώνω στους αναγνώστες το παρόν βίντεο, μήπως κι έτσι με καταλάβουν καλύτερα.
Για να ξανακαταλήξω στον Γιώργη, θέλω να μολογήσω ότι δίπλα του έχω περάσει μερικές από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου, στο ΠΟΛΥΧΩΡΟ ΠΕΡΙΠΟΥ στον Άγιο Νικόλαο και στη Νίδα.
Αξέχαστα όλα τα παιδιά των "XYLOURIS ENSEMBLE" και η Ιρλανδικής καταγωγής μουσική οικογένεια της γυναίκας του Γιώργη. Η Σίλα , η Μορέϊντ κι η Ντι. Να στε καλά όπου βρίσκεστε.
.
Πάντα τέτοια, από τέτοιους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ.Ρ
Αυτό το ' με κάποιους από ...' με προβλημάτισε. Νάταν ένας πάει στο διάολο, αλλά ο πληθυντικός αριθμός υποννοεί πλείονες του ενός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΏρες ατέλειωτες να συζητάς το αυτονόητο, δεν τους έστελνες στο Ρος Ντέιλι, δεν τους είπες τίποτα για τις διεθνείς ταξιαρχίες στον ισπανικό εμφύλιο;
Τουλάχιστον πίνατε τίποτα ή η φιλοσοφική κουβέντα διαξαγόταν ξυροσφύρι; Με τρώει η περιέργεια.
Ο γνωστός Α.Ρ
Φτωχόμυαλοι διανοούμενοι. Συνεχίστε εσείς την κουβέντα, ν'απολαύσω εγώ τον Ψαρογιώργη...
ΑπάντησηΔιαγραφήαστοχο το συμπερασμα σου..το μουσικο πανελ ανηκει εξολοκληρου στην γειτονια του Ευρωπαικου πολιτισμου...καμια πολιτισμικη αντιθεση..Πατριωτισμος και διεθνισμος δεν νπανε μαζι οσο και να χτυπιεστε..κατα τα αλλα πολυ καλο βιντεο
ΑπάντησηΔιαγραφή