Κανένας λαός δεν είναι υποχρεωμένος να τον απασχολούν τα χρέη που δεν δημιούργησε αυτός.
Κανένας λαός δεν είναι υποχρεωμένος να τον απασχολούν οι τρόποι διαχείρισης των χρεών που έγιναν για να χρηματοδοτηθούν οι εκμεταλλευτές του.
Κανένας λαός δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώσει με πολλούς και διάφορους τρόπους, χρέη τα οποία δεν ήταν σε όφελός του.
Αν κάποιοι «ρεαλιστές» αναρωτιούνται που και πότε έγινε κάτι παρόμοιο; Έχουμε Ιστορικό παράδειγμα: Την άρνηση της σοβιετικής κυβέρνησης το 1921 να πληρώσει τα τσαρικά χρέη με την αιτιολογία ότι «κανένας λαός δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώσει την αξία των αλυσίδων που ο ίδιος φορούσε στην διάρκεια των αιώνων».
Και μην έχετε στο νου, ακούγοντας, Σοβιετική Ένωση την εικόνα του πανίσχυρου κράτους που κατάφερε να οικοδομήσει στην συνέχεια της Ιστορίας ο λαός της ΕΣΣΔ. Την ιστορική συγκυρία που η σοβιετική εξουσία αρνήθηκε να πληρώσει τα τσαρικά χρέη, είχε τεράστια θέματα και προβλήματα, αμέτρητους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς να αντιμετωπίσει. Πρέπει να γίνει καθαρό ότι: είναι άλλο το ΔΕΝ αναγνωρίζω τα χρέη μιας εξουσίας που μου πίνει το αίμα και βάζω πλώρη για μια άλλη κοινωνία… και άλλο, μια διαφορετική διαχείριση του προβλήματος, ΠΑΝΤΑ μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού, χωρίς ανατροπή δηλαδή στο επίπεδο της εξουσίας.
Αδελφέ, σύντροφε και φίλε, αναγνώστη αυτού του blog.
Πατριώτη και μετανάστη που ζεις και εργάζεσαι στην Ελλάδα. Μην ανέχεσαι να σε τρομοκρατούν με τα δικά τους προβλήματα.
Η αλήθεια είναι πως όσο πιο μαύρες είναι οι μέρες στα χρηματιστήρια, τόσο πιο καλά μπορούν να πάνε τα πράγματα για την εργατική τάξη, για τους αυτοαπασχολούμενους, για τους μικρέμπορους, για τους δασκάλους και τους μαθητές τους, για τους γιατρούς και τους ασθενής τους, για τους αγρότες, για όλους όσους παράγουν τον πλούτο, τα προϊόντα και προσφέρουν κοινωνικές υπηρεσίες στον πλανήτη Γη.
Το σίγουρο είναι πως βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση.
Και το μόνο ερώτημα είναι αν οι εργαζόμενοι θα δώσουν φιλί ζωής στους καπιταλιστές, ή, με την πάλη τους θα διευρύνουν το ρήγμα που απαιτείται για να γκρεμιστεί ένα σύστημα που μόνο δεινά φέρνει.
Κανένας λαός δεν είναι υποχρεωμένος να τον απασχολούν οι τρόποι διαχείρισης των χρεών που έγιναν για να χρηματοδοτηθούν οι εκμεταλλευτές του.
Κανένας λαός δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώσει με πολλούς και διάφορους τρόπους, χρέη τα οποία δεν ήταν σε όφελός του.
Αν κάποιοι «ρεαλιστές» αναρωτιούνται που και πότε έγινε κάτι παρόμοιο; Έχουμε Ιστορικό παράδειγμα: Την άρνηση της σοβιετικής κυβέρνησης το 1921 να πληρώσει τα τσαρικά χρέη με την αιτιολογία ότι «κανένας λαός δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώσει την αξία των αλυσίδων που ο ίδιος φορούσε στην διάρκεια των αιώνων».
Και μην έχετε στο νου, ακούγοντας, Σοβιετική Ένωση την εικόνα του πανίσχυρου κράτους που κατάφερε να οικοδομήσει στην συνέχεια της Ιστορίας ο λαός της ΕΣΣΔ. Την ιστορική συγκυρία που η σοβιετική εξουσία αρνήθηκε να πληρώσει τα τσαρικά χρέη, είχε τεράστια θέματα και προβλήματα, αμέτρητους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς να αντιμετωπίσει. Πρέπει να γίνει καθαρό ότι: είναι άλλο το ΔΕΝ αναγνωρίζω τα χρέη μιας εξουσίας που μου πίνει το αίμα και βάζω πλώρη για μια άλλη κοινωνία… και άλλο, μια διαφορετική διαχείριση του προβλήματος, ΠΑΝΤΑ μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού, χωρίς ανατροπή δηλαδή στο επίπεδο της εξουσίας.
Αδελφέ, σύντροφε και φίλε, αναγνώστη αυτού του blog.
Πατριώτη και μετανάστη που ζεις και εργάζεσαι στην Ελλάδα. Μην ανέχεσαι να σε τρομοκρατούν με τα δικά τους προβλήματα.
Η αλήθεια είναι πως όσο πιο μαύρες είναι οι μέρες στα χρηματιστήρια, τόσο πιο καλά μπορούν να πάνε τα πράγματα για την εργατική τάξη, για τους αυτοαπασχολούμενους, για τους μικρέμπορους, για τους δασκάλους και τους μαθητές τους, για τους γιατρούς και τους ασθενής τους, για τους αγρότες, για όλους όσους παράγουν τον πλούτο, τα προϊόντα και προσφέρουν κοινωνικές υπηρεσίες στον πλανήτη Γη.
Το σίγουρο είναι πως βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση.
Και το μόνο ερώτημα είναι αν οι εργαζόμενοι θα δώσουν φιλί ζωής στους καπιταλιστές, ή, με την πάλη τους θα διευρύνουν το ρήγμα που απαιτείται για να γκρεμιστεί ένα σύστημα που μόνο δεινά φέρνει.
.
Είναι σημαντικό να μην καταλώνουμε όση φαιά ουσία μας έχει απομείνει για μάθουμε τους όρους κάθε σύμβασης, να προλάβουμε τα ανεβοκατεβάσματα των σπρεντς, να παρακολουθήσουμε τις δηλώσεις του κάθε μέλους της κυβέρνησης. Ό,τι μας αφορά είναι ακριβώς αυτό που γράφεις στην ανάρτησή σου: δεν δημιουργήσαμε χρέος, γι' αυτό και δεν πληρώνουμε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή