ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΣΠΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ Μειωμένα κονδύλια ενώ αυξάνονται οι αιτήσεις

Τη μείωση κατά 15 εκ. ευρώ των κονδυλίων από το ΕΣΠΑ που αφορούν στο πρόγραμμα των παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών, καθώς και των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης (ΚΔΑΠ) και ΚΔΑΠ Με Αναπηρίες (ΚΔΑΠ - ΜΕΑ), ανακοίνωσε χτες από το βήμα της Βουλής ο υφυπουργός Εργασίας, Β. Κεγκέρογλου.Επί της ουσίας, ανήγγειλε ότι χιλιάδες λαϊκές οικογένειες θα αποκλειστούν και φέτος από το πρόγραμμα, ενώ όσοι «τυχεροί» κερδίσουν μια θέση ενδεχόμενα να χρειαστεί να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να καλύψουν το μειωμένο προϋπολογισμό. Τα παραπάνω προκύπτουν από απάντηση που έδωσε σε Ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Χρ. Κατσώτη για τη χρηματοδότηση και τη συνέχιση της λειτουργίας των κοινωνικών δομών και των παιδικών σταθμών.
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε, πέρσι είχαν γίνει δεκτές οι αιτήσεις για 68.000 παιδιά και διατέθηκαν 178 εκ. ευρώ. Φέτος, σύμφωνα με τον υπουργό, για τον ίδιο αριθμό παιδιών θα διατεθούν από το ΕΣΠΑ και το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων 162 εκ. ευρώ. Η δραστική αυτή μείωση των κονδυλίων, κατά 16 τουλάχιστον εκ. ευρώ, αποδίδεται από τον υπουργό στη «μείωση των ασφαλιστικών εισφορών» και στην «αναπροσαρμογής αμοιβών». Σε ανατροπές δηλαδή που σχετίζονται με το λεγόμενο «κόστος εργασίας» υπέρ των εργοδοτών.
Να σημειωθεί ότι πέρσι είχαν κατατεθεί 90.000 αιτήσεις, δηλαδή έμειναν εκτός προγράμματος περισσότερα από 21.000 παιδιά. Σύμφωνα με στοιχεία που κατέθεσε ο Χρ. Κατσώτης, φέτος αναμένονται οι αιτήσεις να ξεπεράσουν τις 120.000, που σημαίνει ότι το 50% των παιδιών θα μείνουν «εκτός»! Τα στοιχεία αυτά είναι αρκετά για να αποδείξουν ότι και το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι μακριά από τις πραγματικές ανάγκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.
Με δεδομένα τα παραπάνω, ο υφυπουργός Εργασίας προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και εναπόθεσε στους χορηγούς την προοπτική να «ανοίξουν» κάποιες παραπάνω θέσεις σε παιδικούς σταθμούς. Οπως είπε, «οι πιθανοί πρόσθετοι πόροι που θα προέλθουν από προσπάθειες του υπουργείου Εσωτερικών αλλά και το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης αλλά και οι χορηγίες, όπως και πέρσι, οι οποίες ενίσχυσαν τον αριθμό, θα έρθουν και φέτος να προσθέσουν στα 68.000 παιδιά περισσότερα παιδιά προς ένταξη. Γιατί πρέπει να το πούμε, με τη χορηγία του ιδρύματος Στ. Νιάρχου πέρσι προστέθηκαν περίπου 3.000 παιδιά. Και ευελπιστούμε και φέτος ότι όχι μόνο το συγκεκριμένο ίδρυμα αλλά και άλλα ιδρύματα θα μιμηθούν αυτήν την προσπάθεια»!
Ανέφερε ακόμα ότι «πράγματι υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη χρηματοδότηση που μας εγκρίθηκε από το ΕΣΠΑ και στο συνολικό κόστος του προγράμματος. Και έτσι θα έχουμε το ποσό αυτό από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων με ανακατανομή».

Στον αέρα το «Βοήθεια στο Σπίτι»

Σε ό,τι αφορά τους 3.600 εργαζόμενους του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι», οι οποίοι, όπως ανέφερε ο Χρ. Κατσώτης, είναι απλήρωτοι από 6 ως 9 μήνες, ο υφυπουργός σημείωσε ότι «το αργότερο ως τις 4 Ιουλίου θα έχει καταβληθεί το σύνολο των δεδουλευμένων μέχρι και το Μάη, που αντιστοιχεί σε ένα ποσό ύψους 40 εκ. ευρώ» και ότι «θα έρθει ρύθμιση για την ανανέωση των συμβάσεων».
Αργότερα, σε άτυπη ενημέρωση από το υπουργείο Εργασίας, αναφερόταν ότι «ο προϋπολογισμός του προγράμματος είναι 60 εκατ. ευρώ, 45 εκατ. από το υπουργείο Εργασίας και 15 εκατ. από το Υπουργείο Εσωτερικών». Παρά την παράθεση αριθμών, πουθενά δεν αναφέρεται ότι εξασφαλίζεται τόσο η συνέχιση του προγράμματος, όσο και ότι οι εργαζόμενοι στο εξής θα πληρώνονται κανονικά.
Απαντώντας στα όσα ανέφερε ο υφυπουργός, ο Χρ. Κατσώτης τόνισε: «Δεν μπορεί να στηριζόμαστε σε χορηγίες και σε "ευεργέτες" για να καλύψουμε τέτοιες ανάγκες του λαού μας. Είναι γνωστό ότι πέρσι οι δήμοι ζητούσαν 250 εκατομμύρια για το σχεδιασμό που είχαν να καλύψουν ανάγκες των παιδιών αλλά και ηλικιωμένων ατόμων. Δόθηκαν πέρσι 180 εκ., άρα λοιπόν απέχει πολύ από αυτές τις ανάγκες που πραγματικά υπήρχαν».
Απαίτησε: «Να παρθούν μέτρα για να ενισχυθούν 100% με πόρους από τον κρατικό προϋπολογισμό όλες οι κοινωνικές δομές, οι οποίες πρέπει να είναι μόνιμες με μόνιμους εργαζόμενους, να μην πληρώνει κανείς εργαζόμενος, δηλαδή να είναι δωρεάν και να αντιμετωπίζουν όλες τις ανάγκες που υπάρχουν για τον παιδικό πληθυσμό, τα ΑμΕΑ και τους ηλικιωμένους».
 Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη

Συμπληρωματικά θα ήθελα να κάνω μια αναφορά στο καινούριο φρούτο της "κοινωνικής οικονομίας". Αποτελεί ντιρεκτίβα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όπως αποδυκνείεται, κάποιοι θέλουν να υποκαταστήσει τον ενιαίο και δωρεάν χαραχτήρα του προνοιακού μας συστήματος που καταρέει. Η άρχουσα τάξη αισιοδοξεί να βγάλει και από αυτή την εξέλιξη, χρηματική και πολιτική υπεραξία. Τι εννοώ:
 Πιστεύω βαθιά ότι οι υπηρεσίες πρόνοιας, οι βρεφονηπιακοί, τα νηπιαγωγεία πρέπει να είναι δημόσιες, δωρεάν και ενιαίες για όλους. Για πλούσιους και φτωχούς. Ας φορολογούν τον πλούτο για να χρηματοδοτηθούν αυτές οι δομές και για να γίνει πιο δίκαια αναδιανομή του εισοδήματος, αλλά δεν μπορούν να υπάρχουν δομές πολλών ταχυτήτων, αναλόγως του εισοδήματος.
Όποια δομή έρχεται να ζητήσει λεφτά από τον πολίτη για να αντικαταστήσει τη σημερινή ανυπαρξία κοινωνικής κρατικής πρόνοιας, απλά την νομιμοποιεί. Λύνει τα χέρια του  κράτους και σφίγγει το κόμπο στο λαιμό του πολίτη. Δεν μας έφταναν οι σωτήρες ιδιώτες, τώρα τη στιγμή της κρίσης, έρχονται και αυτοί που φορούν μανδύα συνεργατικό. Σε αυτή την αμφίεση κυρίως έχουν προσδώσει το τίτλο των "επιχειρήσεων της κοινωνικής οικονομίας"...
 Εδώ προκύπτουν κι άλλα ερωτήματα. Σε αυτές τις "κοινωνικές" συνεταιριστικές δομές ποιοι θα εργάζονται (εννοώ με ποια ειδίκευση, με ποια τυπικά προσόντα), ποια προγράμματα θα διεκπεραιώνουν και με ποιες εργασιακές σχέσεις. Στο Δήμο Αγίου Νικολάου πάντως το φρούτο που προτάθηκε ήταν ότι αφού δεν φτάνουν οι Δημοτικοί βρεφονηπιακοί για τα παιδιά, να φτιάξουν οι γονείς μια... εθελοντική συνεταιριστική ομάδα γονιών για να προσέχουν τα παιδιά εναλλάξ, ανάλογα με τον ελεύθερό τους χρόνο και που θα πληρώνονται από ένα κοινό ταμείο στο οποίο θα συνεισέφερε ο Δήμος (δηλαδή εμείς) και γονείς (δηλαδή πάλι εμείς) και οι χορηγοί... Άραγε αυτή πρέπει να είναι η πρότασή μας για μια καλύτερη μελλοντική κοινωνία; Μήπως πάμε προς τα πίσω (στις εποχές που το λαϊκό κίνημα δεν είχε κατακτήσει τις δωρεάν κρατικές και επιστημονικά οργανωμένες δομές) στη δεκαετία του ΄60 που η εργαζόμενη μάνα άφηνε τα παιδιά στη γιαγιά ή σε όποια γειτόνισσα ευκαιρούσε; Επίσης όλα αυτά μου θυμίζουν και τις αλήστου μνήμης οργανώσεις (ΧΑΝ-ΧΕΝ) όπου εύπορες φιλέσπλαχνες εθελόντριες διαπαιδαγωγούσαν στα ελληνοχριστιανικά ήθη τα Ελληνόπαιδα... Σήμερα ίσως αντικατασταθούν από άλλες κυρίες, πιο εναλλακτικές, που θα φορούν μπλουζάκια του Αρκτούρου και θα διαφημίζουν στα παιδιά τους χορηγούς τους και φυσικά την Ε.Ε. με τις πρωτοπόρες ιδέες της.

 Ας αναρωτηθούμε για τους κινδύνους, που δημιουργούν οι πολιτικές ντιρεκτίβες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όποιος τις αποδέχεται ή τις υλοποιεί δίνοντάς τους ένα συνεργατικό, εναλλακτικό, από τα κάτω οργανωμένο, προφίλ παίζει άσχημο ρόλο. Είτε είναι γονιός, είτε είναι αιρετός, είτε και εργαζόμενος στις μονάδες πρόνοιας. Είναι σα να βάζουμε τα χέρια μας και βγάζουμε τα μάτια μας, με συνταγές που ήδη έχουν δοκιμαστεί και που (αργά ή γρήγορα) αποκαλύπτουν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα τους.

Βασίλης Χατζηδάκης