Ένας μεγάλος Άνθρωπος-ένας μεγάλος κομμουνιστής

Με ανάρμοστα μεγάλη καθυστέρηση, οι Λασηθιώτες κομμουνιστές, οι συγχωριανοί του από τον Κρούστα και οι επίσημες αρχές της περιοχής, τίμησαν μια ιδιαίτερα μεγάλη φυσιογνωμία της ένοπλης αντίστασης του λαού μας. Τον καπετάνιο του ΕΛΑΣ,ΓΙΑΝΝΗ ΡΟΥΚΟΥΝΑΚΗ.
Στην παραπομπή που θα βάλω υπάρχει ένα πλούσιο ιστορικό, για τον γνήσιο λαϊκό αγωνιστή, από το ηρωικό ανταρτοχώρι του Κρούστα. Θα ήθελα να το διαβάσουν όσοι διψάνε για την άγραφη ιστορία του τόπου μας, που κάποιοι πάνε να τη γυρίσουν ανάποδα…
Μα κυρίως θέλω να το διαβάσουν τα νέα παιδιά, για να καταλάβουν πως μέσα από τα φτωχότερα στρώματα του λαού μας, ανατράφηκαν προσωπικότητες που σε δύσκολους καιρούς όχι μόνο δεν κρύφτηκαν, για να σώσουν το τομάρι τους (όπως έκαναν οι γόνοι της άρχουσας τάξης, και οι κατέχοντες τα οφίτσια), αλλά αντίθετα… ΥΨΩΣΑΝ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΥΨΩΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

Βιογραφικό Σημείωμα
Πιστή καθαρογραφή του χειρόγραφου βιογραφικού σημειώματος που συντάχθηκε από τον ίδιο.
«Απρήλης 1947.
Γιάννης Γ. Ρουκουνάκης (βιογραφικό Σιμίομα)
Γενίθηκα το 1907 στο Κρούστα από γονείς γεωργούς .
Ο πατέρας μου όντας γεωργός και βοσκός μαζί τελίως αγράματος , αλλά εργατικός ως τίμιος .
Θιμούμαι κε ήμαστε 4 αδέλφια ήχα μόνο μία αδελφή .
Με πολές στερίσις μασε μεγάλοσε ο πατέρας μου .
Γράματα έμαθα μέχρι ην Δ΄ταξη του Δημοτικού , μετά ο πατέρας μου μέβαλε βοσκό έκανα πεντέξι χρόνια και μετά δόθικα στι γεωργία.
Δούλεψα σε διμόσια έργα , πήγα στρατιώτης έκανα 18 μήνες στη κλαση 1927.
Γίρισα δουλεύοντας τη γη στα ήδια μας τα χωράφια .
Ο πατέρας μου είχε αρκετή περιουσία .
Το 1933 συνδέθηκα με το ΚΚΕ κε έγινα μέλοστου.
Δουλεύοντας πάντα κάτο από την καθοδήγησή του δούλεψα στο χωριό μας διμιούργησα πηρύνα του ΚΚΕ και πολούς σημπαθούντες .
Μετά προδόθηκα στην αστυνομία κε διόχτηκα , αλά επειδή δεν βρήκαν στοιχεία με παράτησαν .
Το 35 δούλεψα ενάντια στο νόθο δημοψήφισμα το Κονδύλη κε στις εκλογές ανιχτά κε το 36 στις εκλογές Δεμερτζή ; που πήρε μέρος το Παλαϊκό Μέτοπο , διένιμα προκυρήξεις , κυκλοφορούσα τον Αριστερό Τύπο κε με προφορική διαφότιση καλιεργούσα κε διέδιδα τις αρχές του κόματος .
Στη Δικτατορία του Μεταξά μέχρι τα μέσα του 37 δεν έχασα την επαφή με το κόμμα κε με δικές μου προσπάθειες δημιουργήθηκε στο χωριό μου κτινοτροφικός σύνδεσμος . Δούλεψα την ίδια εποχή διμιουργώντας κοματικές βασις κε στην Πρίνα κε Καλό Χωριό συνεργάστηκα κε με την Κ.Ο. Κρητσάς στις αρχές αρκετά καλά.
Το 39 ξαναπήρα επαφή με το κόμα κε δούλεψα στη Κρητσά και δημιούργησα πηρίνα κοματικό κήμουνα Γραμματέαστους , επήσις αναδιοργάνοσα τον πηρήνα στον Κρούστα κε τον καθοδηγούσα (Σημίοσις ;) .
Το τέλος του 38 πεντρεύτηκα στην Κρητσά .
Την Γηνέκα μου τη λένε Όλγα Καμπανού ,κάθησα προσωρινά εκεί , τη γινέκα μου σιγά –σιγά την έκανα συμπαθόν .
Το 40 μετά τη κήριξι του Εληνοϊταλικού πολέμου ξανάχασα την επαφή με το κόμα κε τον ιούνιο του 41 ξαναοργανόθικα στο κόμα με δυο-τρείς άλλους σ(υντρόφους) στην Κρητσά και άρχισα την οργάνοσι του ΚΚΕ (και τη) ..καθολική διαφότιση καθοδίγιση (για ;) του Λαού στο Κάτω Μεραμπέλο γιά την Εθνική Αντίσταση που απ΄αυτή την προκαταρκτική βγήκε έπειτα το ΕΑΜ. (σιμίοσις):πρίν το ΕΑΜ ήταν το Εθνικό Μέτοπο .
Το 43 έγινα μέλος της Περιφεριακής Επιτροπής του ΚΚΕΛασιθίου βγίκα απο συνδιάσκεψη κε οργανοτικό γρ. της Αχτίδας Κάτο Μεραμπέλου , δούλεψα πότε νόμιμα , πότε παράνομα γιατί διόχτηκα από τις Ελλ. Αρχές (εννοεί τη κατοχική κυβέρνηση) γιά αντίσταση ,στο να δόσο το φόρο των διμητριακών.
Καταδικάστηκα από την Ε. (θνική;) Ασφάλεια του προδότη Κοζήρι 6 μήνες εξορία στη Σητεία αλλά δεν την έκανα .
Το ΄44 εκλέγηκα γραμματέας της Ακτ. Επιτρ. Κρητσάς , έμεινα μόνο μερικές μέρες (γιατί;) καταδιόχτηκα από τους γερμανούς κέφιγα στο βουνό Αντάρτης στο Μόνιμο ΕΛΑΣ .
Συντέλεσα πολύ από πρότα γιά την ίδρισί του κε την τροφοδοσία του . Σόλο το διάστημα της φασιστικής κατοχής στάθηκα στο πλευρό του Λαού κε τους αγόνεστου.
Πάντα πειθαρχούσα στο κόμα κε ανάλογα με τη δίναμί μου εκτελούσα τις αποφάσιστου. Λίγο πριν την απελευθέρωσι την 14-9-44 εξετίας της δράσισμου οι Γερμανοί σκότοσαν την μάνα μου και την αδελφή μου .
Μετά την απελευθέροσι παρέμινα στον ΕΛΑΣ μέχρι τη Βάρκιζα που διαλιθήκαμε. Ήστερα με καταδιόκανε 6 μήνες με τά μάφισαν , με ξανασιλάβαν το Σεπτέμβρι του 45 γιά στάσι κε εξίβρισι κατά αρχής , μάφισαν πάλη ελεύθερο .
Νομιμοπιήθικα δούλεψα στο κόμα σα β΄γραμματέας της Α (χτιδικής) .Ε(πιτροπής). Αγίου (Νικολάου) , μετά τα τέλη του 47 με επιθιμία μου πέρασα στο Α(γροτικό) Κ(όμμα) Ε(λλάδας) μόλις άρχισε να οργανόνετε στο Νομό μας.
Δούλεψα με όρεξη στην Τομεακή Επτροπή Κάτω Μεραμέλου (Κρητσά) στην αρχή , επιτα εκλέχτικα μέλος της Νομ. Επιτρ. από συνέλευση κε παρέμινα μέχρι που συνελίφθηκα στην Σητία τον Ιούνη του 46 κε πήγα εξορία 5 μήνες στην Ανάφη.
Τους έκανα κε γύρισα περί τις 10-11-46 , ξαναδουλεύοντας στο ΑΚΕ στην Τομεακή (οργάνωση) Κρητσάς .
Την 25-12-46 με ξανασυλάβανε για τη δίθεν οργάνοση του αγροτικού λαού κατά των αρχών κε επή αντιστάσι κατά τις αρχές .
Η εισαγγελία μ΄απόλησε κε μου όρισε δίκη.
Γίρο απόλα αυτά κατάλαβα πως η αντίδρασι ήβαλε σα σκοπό της να με ξεκάνη.
Δεν ένιοθα καμιά ασφάλια της ζωής μου της δικής μου, κε ξαναπήρα την πικρή απόφασι αλλά τημιμένη κ΄έφιγα γιά το βουνό ν΄αγονισθό δίπλα στο Δημοκρατικό Στρατό κε το Λαό μας γιά τη λευτεριά.
Σημιοτέον τόρα έχο δύο αγοράκια το ένα είνε 6 χρονό τ΄άλο είνε 4 .
Αυτό το σύντομο βιογραφκό σιμίομα το γράφο γιά να κρατηθεί στο Αρχείο μου , γιά την οικογένεά μου κε γιά το κόμα μας αν καμιά φορά ζητήσει αντίγραφο να του δοθή.
Περιφέρια Κρούστα Απρήλης 1947
ιδιόχειρη υπογραφή
Υ.Γ. Τιμορίθικα μόνο μιά φορά από την κομ(ματική) Επ(ιτροπή) ΕΑΜ Κρούστα σα μέλος της το 44 γιά αριστερή παρέκλιση από το κόμα μου όμως ποτέ (δεν τιμωρήθηκα; ) . Πάντα ήμουνα (με το κόμμα;) κε κάνο λάθιτα αυτά τα αναγνωρίζο όλα , έχω δε πάρα πολές αδυναμίες.»
Ιδιόχειρη υπογραφή