Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.

Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.

Τις πιο όμορφες μέρες, τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα.
Δεν τις ζήσαμε ακόμα.

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Για την πατρίδα κι όλους αυτούς, που για σένα δεκάρα δε δίνουν...



Είστε σίγουροι ότι θέλετε να θυσιάσετε έστω κι ένα ευρώ, για αυτούς που σας ζητάνε θυσίες ώστε να γλιτώσουμε από τη πτώχευση;

Αν περάσουν τα μέτρα τους ένα είναι σίγουρο:
Χιλιάδες μικρομεσαίοι και εργαζόμενοι θα οδηγηθούν στη πτώχευση.

Ενώ κάποιοι άλλοι θα πίνουν στα σαλέ της Ελβετίας, στην υγεία των κορόϊδων που θυσιάστηκαν για την πατρίδα...



2 σχόλια:

  1. ουτε και εγω σημφωνω με τα μετρα απολητα ,ουτε με τους χειρησμους της κηβερνησης ,ωστοσω η χωρα εχει προβληματα και μεριδιο ευθηνης εχουμε ολοι ,ασφαλως καπιοι πολυ μεγαλητερο απο τους υπολοιπους αλλα ολοι ειμαστε ελληνες και πρεπει να αναλαβουμε ενα μερος της ευθηνης μας και δεν μιλαω φησικα για το μικρο κοματι της κοινωνιας που δουλευει για ενα μεροκαματο και μονο αλλα για το 80% της κοινωνιας που εχει ευθηνη,οπως τους εκπαιδευτικους που ειδα σημερα στην εφημεριδα επιστολη καπιου συνδικαλιστη να μεμφει συναδελφους του οτιδεν σημετηχαν στην απεργια και ακουσων -ακουσων τι θα πουν στους μαθητες τους λεει που δεν αγωνηστικαν ωστε να βρουν και αυτοι τα κεκτημενα,ποιος? ενας κλαδος πολυ ευνοημενος. Εσυ τωρα νομιζω πως γενικευεις και μαλλον θα ελεγα τυνεις προς το ¨¨ωχ αδερφ娨 εμεις θα σωσουμε την χωρα?,επειδη και καλα ηπαρχουν και λιγοι κακοι που θα πινουν στα κοροιδα αλλα νομιζω κανεις λαθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ μου φίλε,
    ευχαριστώ που εγκαινίασες αυτή τη διαδικασία διαλόγου και εύχομαι να βρεθούν συνεχιστές ωστε να αρχίσει κι από το ΒΥΣΣΙΝΟΚΗΠΟ, ένας μίνι διάλογος για τη πολιτική και τη κοινωνία.
    Αισθάνομαι υποχρεωμένος να μη σβήσω ούτε μια άποψη εκτός αν παρεκλίνει σε φασιστικά ιδεολογήματα.
    Κι αυτό όχι γιατί φοβάμαι την αντιπαράθεση, αλλά γιατί δεν μπορώ να αφήσω τη ευαισθησία μου πάνω σε ζητήματα ελευθερίας, να την εκμεταλλεύονται οι εχθροί της ελευθερίας και του ανθρώπινου είδους.
    Τώρα για τα όσα αναφέρεις, θέλω να κάνω μια επιμέρους παρατήρηση.
    Όσοι αντιδρούν με τα μέτρα, δεν είναι του ωχ αδερφέ. Μας αδικείς και αυτό γιατί όποιοι αντιστέκονται σήμερα στην άρχουσα ιδεολογία και τα προστάγματά της, θυσιάζουν πολλά σε οικογενειακό και προσωπικό χρόνο, θυσιάζουν συναισθηματικά την ήσυχη ζωούλα που η πλειοψηφία επιδιώκει, και ανοίγουν λογαριασμούς με την εξουσία με κόστος ενίοτε και ανυπολόγιστο.
    Σε ευχαριστώ πάντως και πάλι για τη παρέμβασή σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή