Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.

Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.

Τις πιο όμορφες μέρες, τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα.
Δεν τις ζήσαμε ακόμα.

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Ένα πρωτότυπο μποϋκοτάζ, βγαλμένο από τις πιο ευφάνταστες στιγμές του εργατικού κινήματος.

Πολλοί με ρωτάνε. Υπάρχει άλλος τρόπος διεκδίκησης εκτός από την απεργία, για να νικήσουν οι εργαζόμενοι στα μικρότερα και μεγαλύτερα αιτήματά τους;
Σε μια εποχή όπου οι ξεπουλημένες ηγεσίες του εργατικού κινήματος βαράνε πιστολιές στον αέρα με απεργίες φερετζέ, ίσα για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κόσμου... Σε μια εποχή ηττοπάθειας λόγο της οργανωτικής και ιδεολογικής υποχώρησης των δυνάμεων της εργασίας... Σε μια εποχή όπου οι λαοί δεν έχουν στηρίγματα στην αντικαπιταλιστική τους δράση... η απεργία φαίνεται παρωχημένη και το κόστος της δυσβάσταχτο για τις εποχές της κρίσης.

Κι όμως... αν οι εργαζόμενοι καταλάβαιναν πόσο χρειάζονται οι καπιταλιστές την εργατική τους δύναμη... Αν για παράδειγμα σταματούσαν να πουλάνε συντονισμένα την εργασία τους στο ξενοδόχο, τώρα μέσα στη σαιζόν, τώρα που τρέχουν τα συμβόλαιά τους (στους ακόμα μεγαλύτερους καπιτάλες των γραφείων εκμετάλλευσης της τουριστικής βιομηχανίας), τώρα η απεργία αν ήταν οργανωμένη και περιφρουρημένη, θα ήταν και νικηφόρα.

Δεν έχω καμία αυταπάτη όμως για το βαθμό ανάπτυξης της ταξικής εργατικής συνείδησης στη περιοχή μας, αφού ο δεξιός πρόεδρος του Εργατικού μας Κέντρου...θέλει να σηκώσει αγάλματα προς τιμήν των ξενοδόχων που ανέπτυξαν την περιοχή μας!!!

Υπάρχουν όμως κι άλλες μέθοδες (όπως λέγαμε παλιά στο κόμμα), που ο εργάτης μπορεί να δημιουργήσει κόστος στα συμφέροντα του αφεντικού του...καίγοντας το προφίλ ευεργέτη, που προπαγανδίζει μέσα από φανερούς (βλέπε διαφήμιση) ή πιο υπόγειους τρόπους (βλέπε προέδρους εργατικών κέντρων).
Μακάρι λοιπόν να δουν αυτό το βιντεάκι οι ξενοδοχοϋπάλληλοι μας, οι οποίοι τραβάνε τεράστιο κουπί και με δικαιώματα...Ρωμαϊκής γαλέρας. Ίσως τους μπουν τίποτα ιδέες...

Το Σαν Φρανσίσκο από όπου προέρχεται το βίντεο, ήταν ανέκαθεν η καρδιά των ριζοσπαστικών κινημάτων στις Η.Π.Α. και μια από τις πιο φιλόξενες μητροπόλεις του κόσμου σε οποιαδήποτε νεωτερικότητα.


Ευχαριστώ τον Νίκο Περάκη που μου το έστειλε, φτιάχνοντάς το Κυριακάτικο πρωινό μου.




2 σχόλια:

  1. ΔΗΛΩΝΩ ΕΚΠΛΗΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΟΤΗΤΑ,ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ.ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΜΙΜΗΤΕΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ.ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΜΑ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ.ΤΟ ΑΣΚΗΜΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΚΥΒΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΧΕΣΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΔΟΥΛΟΙ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπογράφονται ατομικές συμβάσεις...παρά τις προειδοποιήσεις...είμαστε άξιοι της τύχης μας...
    Τώρα εσύ με το video σου βάζε...προβοκατόρικες ιδέες...πού ξέρεις? μέχρι τον Ιούνιο που θα παρθούν και τα νέα μέτρα ίσως ξυπνήσουμε!
    Πoλύ ωραίο video, μακάρι να γινόταν κι' εδώ San Fransisco!

    ΑπάντησηΔιαγραφή