Συνέντευξη εφ' όλης της ύλης στην "ΑΝΑΤΟΛΗ"

Συνέντευξη του υποψήφιου της Λαϊκής Συσπείρωσης στο νέο Δήμο Αγίου Νικολάου Κρήτης.

(Δήμος Αγίου Νικολάου+Δήμος Νεάπολης+Κοινότητα Βραχασίου)

Κε Χατζηδάκη, με ποιο σκοπό κατεβαίνετε σε αυτές τις εκλογές;
Ο Διονύσης Τσακνής σε μια πρόσφατη συνέντευξή του είπε “Όταν έχεις ένα Μνημόνιο πάνω από το κεφάλι σου δεν μπορείς να κατέβεις σφυρίζοντας αδιάφορα και λέγοντας πάμε να φτιάξουμε πάρκα και πλατείες. Όταν έχεις αυτήν τη βαρβαρότητα πάνω από το κεφάλι σου δεν μπορεί να λες ότι το μόνο που μ’ ενδιαφέρει είναι η υποψηφιότητα ενός ανθρώπου με αυστηρά αυτοδιοικητικά κριτήρια.”
Με τα λόγια του θα συμφωνούσε πολύς κόσμος, όμως εμείς έχουμε καθήκον να εξηγήσουμε, πως η αυξημένη βαρβαρότητα στη καθημερινότητά του Δημότη, έχει να κάνει με τη φύση του ίδιου του συστήματος, με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Τρόικας και των κυβερνήσεων. Δεν είναι εύκολο να συνδέεις το μικρό με το μεγάλο στη πολιτική. Αν δεν τα καταφέρεις όμως, οι Δημότες δεν θα κατανοήσουν την βαθύτερη αιτία των προβλημάτων και δεν θα μπορούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.
Ένα παράδειγμα για να καταλαβαινόμαστε… Αυτή τη στιγμή υπάρχει μεγάλη ανάγκη για πρόσληψη προσωπικού στους βρεφονηπιακούς σταθμούς της πόλης μας. Αν υπήρχε πραγματική ΑΥΤΟδιοίκηση , με οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια (όπως το Σύνταγμα επιβάλει), θα έπρεπε ο Δήμος μας να προσλάβει άμεσα προσωπικό για να καλύψει τις ανάγκες των 80 οικογενειών εργαζομένων που μέσα στην οικονομική ανέχεια, αδυνατούν να πληρώσουν μπέιμπι σίττερ ή ιδιωτικό σταθμό. Έλα μου όμως που ο Δήμος δεν μπορεί να αποφασίσει για κάτι τέτοιο. Άρα για ποια αυτό-διοίκηση μιλάμε;
Είμαστε πλήρως εξαρτημένοι από την κεντρική διοίκηση. Το ότι έχουν παγώσει οι προσλήψεις, όμως έχει να κάνει και με τις περικοπές κοινωνικών δαπανών που επιβάλει η Τρόικα και με την πολιτική περί ανάμιξης των ιδιωτών στο κομμάτι της πρόνοιας όπως προβλέπεται από τη συνθήκη της Λισαβόνας.
Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών, ο Δήμος που δεν έχει μάθει να διεκδικεί, πρέπει να γλείψει την εκάστοτε εξουσία και τον τοπικό βουλευτή ώστε να… βολέψει το δικό του πρόβλημα. Και αυτό δημιουργεί ακόμα βαθύτερες σχέσεις εξάρτησης των Δημοτικών αρχών με το κράτος. Να πως συνδέεται η έλλειψη βρεφονηπιακών, με την έλλειψη αυτοδιοίκησης, με την πολιτική του Μνημονίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Να πως συνδέεται το μικρό με το μεγάλο.

Η υπάρχουσα δημοτική αρχή δίνει έμφαση στην εντιμότητα της διοίκησης. Εσείς τι λέτε για αυτό;
Κάποιοι το προαπαιτούμενο το έχουν μετατρέψει σε μοναδικό αιτούμενο. Όμως εμείς που τα βλέπουμε όλα μέσα από ένα πολιτικό φίλτρο, δίνουμε στην εντιμότητα άλλη σημασία. Παραδείγματα: Αν κάποιος εργοδότης άφηνε απλήρωτο το προσωπικό του έντεκα μήνες (όπως συμβαίνει στο Δήμο μας)… θα τον χαρακτηρίζατε έντιμο; Πόσο έντιμο είναι να είσαι μέλος ενός κόμματος (ΣΥΝ) και να ζητάς υποστήριξη από το κόμμα που μας έσπρωξε στην επιτήρηση και που υποτίθεται ότι το κόμμα σου αντιπολιτεύεται. Πόσο τίμιο είναι να αποκρύπτεις την αντιλαϊκή ουσία του Καλλικράτη, και να σε πιάνει πρεμούρα μόνο για το όνομα του Δήμου σου. Πόσο έντιμο είναι να έχεις συναινέσει με τους ξενοδόχους για κλειστές παραλίες; Πόσο έντιμο είναι να παίρνεις απόφαση στο Δημοτικό Συμβούλιο ενάντια στην ιδιωτική πολεοδόμηση στα “Πλευρά” ως πολύ επιβαρυντική για το τοπίο και δύο εβδομάδες μετά να αλλάζεις την απόφασή σου μόλις οι Ρώσοι επενδυτές σου εκθέτουν τα… «επιχειρήματά» τους; Πόσο έντιμο είναι να ξεριζώσεις έναν Ελαιώνα που αγοράστηκε με λεφτά των Δημοτών, για να κάνεις ιδιωτικό υπόγειο πάρκινγκ; (Ευτυχώς αυτό το αποφύγαμε μέσω της λαϊκής κινητοποίησης). Πόσο έντιμο είναι να χρεώνεις τη λαϊκή οικογένεια με 7ε για ένα μπάνιο στη παραλία; Πόσο έντιμο είναι να μην διεκδικείς πόρους από τη κεντρική εξουσία, αλλά να χαρατσώνεις τον κόσμο ή να δανείζεσαι με σκοπό να μεταθέσεις τη πτώχευση στους επόμενους.
Καταλαβαίνεται λοιπόν ότι για εμάς, όσο «καλά παιδιά» κι αν είναι κάποιοι, όσο «καθαρά χέρια» κι αν έχουν, εφόσον δεν αποκαλύπτουν και δεν εναντιώνονται στην αντιλαϊκή πολιτική αλλά αντίθετα την εφαρμόζουν πρόθυμα… δεν είναι έντιμοι.

Ποιες θα είναι κατά τη γνώμη σας οι αρνητικές συνέπειες του Καλλικράτη και με ποια όπλα θα τις αντιπαλέψετε;
O «Καλλικράτης» δεν είναι ένα νομοσχέδιο με κάποιες θετικές και κάποιες αρνητικές συνέπειες. Είναι ένα εργαλείο στα χέρια της άρχουσας τάξης, προκειμένου να αυξήσει την κερδοφορία της. Είναι ένα εργαλείο στα χέρια του κράτους για να μειώσει τα έξοδά του (φανταστείτε ότι εντάχθηκε και ψηφίστηκε στο «Ελληνικό πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης» που μείωνε τις δαπάνες προκειμένου να κινηθούν οι διαδικασίες δανεισμού της χώρας). Τέλος είναι ένα εργαλείο στα χέρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να προωθεί τη πολιτική της άμεσα στις περιφέρειες και στους Δήμους, υπερπηδώντας οποιεσδήποτε αντίθετες κρατικές πολιτικές η συνταγματικά κωλύματα.
Σε αυτή την κατεύθυνση, για τη δημιουργία ανταγωνιστικών δομών - επιχειρήσεων της Τοπικής Διοίκησης, προβλέπονται από τον «Καλλικράτη» οι συνενώσεις των δήμων και περιφερειών σε μεγαλύτερες μονάδες, η μεταφορά σε αυτές σημαντικών αρμοδιοτήτων σε πολλούς στρατηγικούς τομείς (νερό, ενέργεια, περιβάλλον, παιδεία, μεταφορές), η ενίσχυση του μάνατζμεντ. Έγινε φανερό ότι ο κατακερματισμός τους (μικρές αγορές, έλλειψη οργάνωσης, τεχνοκρατικών στελεχών και θεσμικής εξουσίας) δεν επέτρεπε να προχωράνε γρήγορα τα επιχειρηματικά σχέδια των ελληνικών και ευρωπαϊκών μονοπωλίων, η πολιτική της ΕΕ. Με φορέα αυτές τις νέες αναβαθμισμένες δομές προβλέπεται από τον «Καλλικράτη» και η διασύνδεσή τους με ευρωπαϊκούς φορείς και όργανα, όπως και η δυνατότητα σύναψης συμφωνιών. Σε αυτή τη κατεύθυνση προβλέπονται τα δίκτυα αδελφοποιήσεων, η διευρυμένη δυνατότητα αξιοποίησης διαφόρων κοινοτικών προγραμμάτων, του ΕΣΠΑ, η σύμπραξή τους στα πλαίσια εδαφικών συνεργασιών, συμμετοχή σε ευρωπαϊκούς ομίλους εδαφικής συνεργασίας, οι διαδημοτικές και διαβαθμιδικές συνεργασίες, η συμμετοχή αιρετών στην Επιτροπή Περιφερειών.
Επιπλέον με τις συνενώσεις προπαγανδίζουν ότι εξοικονομούν χρήματα (οικονομίες κλίμακας) των φορολογημένων και του κράτους για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, των ελλειμμάτων και των χρεών. Στην ουσία αφορά μετακύλιση οικονομικών βαρών στα λαϊκά στρώματα για διάφορες υπηρεσίες, απολύσεις εργαζομένων και μείωση δικαιωμάτων των εργαζομένων στην Τοπική Διοίκηση που βοηθά στην εξασφάλιση κρατικού χρήματος και φθηνών εργαζομένων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.
Μας ρωτάτε με ποια όπλα θα αντιπαλέψουμε την εφαρμογή του Καλλικράτη. Τρία είναι τα όπλα μας:
Πρώτα η αλήθεια. Θα πούμε στο κόσμο την αλήθεια για το ποιος κρύβεται πίσω από την επιδείνωση του βιοτικού του επιπέδου. Ποιους πρέπει να πολεμήσουμε. Το πως θα τους πολεμάμε κάθε φορά, θα το βρίσκουμε όλοι μαζί σε ανοικτές λαϊκές διαδικασίες. Οι άλλοι συνδυασμοί ζητούν απλά να τους εμπιστευτείτε για να …πολεμήσουν αυτοί για τα συμφέροντά σας.
Δεύτερο η αλληλεγγύη. Η αλληλεγγύη του κόσμου της δουλειάς και της δημιουργίας ανεξάρτητα από το τι ψήφισαν, σε ποιο θεό πιστεύουν, ή τι χρώμα έχει το δέρμα τους.
Τρίτο όπλο η ανυπακοή στις αντιλαϊκές αποφάσεις, η άρνηση εκτέλεσης άνωθεν εντολών που χτυπούν εργασιακά δικαιώματα, η αγωνιστική διεκδίκηση κονδυλίων, η φροντίδα με πείσμα και μαχητικότητα του περιβάλλοντος, το οποίο και αποτελεί για εμάς μοχλό ανάπτυξης της περιοχής και όχι εμπόδιο όπως οι επιχειρηματικοί κύκλοι πιστεύουν.

Με ποιους θα συνεργαστείτε στη μάχη των Δημοτικών εκλογών;
Με ανθρώπους που είναι αποφασισμένοι να δώσουν μάχη, στο πλευρό των λαϊκών στρωμάτων, ανεξάρτητα τι ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές. Πριν τέσσερα χρόνια με την Δημοτική Αγωνιστική Συνεργασία (ΔΑΣ), κάναμε κάποιες προβλέψεις για τον αντιλαϊκό και αντι-κοινοτικό χαραχτήρα του Καποδίστρια. Προβλέψαμε επίσης ότι η ηγεσία Κουνενάκη θα ήταν δέσμια οικονομικών συμφερόντων και μικροκομματικών αντιθέσεων. Και στις δύο προβλέψεις μας επαληθευτήκαμε πλήρως. Όχι επειδή είχαμε κάποιο μαντικό χάρισμα, αλλά γιατί διαβάσαμε ταξικά τις πολιτικές εξελίξεις. Με τον κόσμο αυτόν της ΔΑΣ θα συναντηθούμε και σε αυτήν τη μάχη.
Παράλληλα θα επιδιώξουμε και συνεργασία με ανθρώπους που τα τέσσερα τελευταία χρόνια συναντηθήκαμε στα κινήματα πόλης, στα μέτωπα ενάντια στα “σύμφωνα σταθερότητας”, στα “μνημόνια” και στον ιμπεριαλισμό. Δεν θέλουμε την υποστήριξη, όσων απέδειξαν ότι βάζουν τα ιδιωτικά συμφέροντα πάνω από τα συμφέροντα και τις ανάγκες της κοινωνίας, τους ρατσιστές και τους ξενόφοβους και όσους υπάκουα προσκυνούν τις επιλογές της κάθε εξουσίας.

.