Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.

Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.

Τις πιο όμορφες μέρες, τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα.
Δεν τις ζήσαμε ακόμα.

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Αφιερωμένο εξαιρετικά

Τα όσα συμβαίνουν στη πόλη μας με την κατάρτιση συνδιασμών, αποκτούν κωμικοτραγική διάσταση... Πάνω στη βάση προσωπικών φιλοδοξιών, μικροπολιτικών συμμαχιών της μιας βραδιάς, αναπάντεχων διαζυγίων αλλά και αφύσικων....παντρολογημάτων, έχει σχηματιστεί μια απολίτικη και κουτσομπολίστικη περιρέουσα ατμόσφαιρα. Πίσω από αυτήν την ατμόσφαιρα, βρίσκονται κλίκες συμφερόντων που θέλουν να εκπροσωπηθούν στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο. Ταυτόχρονα εξυπηρετείται μια επιδίωξη των τοπικών και υπερτοπικών εξουσιών ώστε να μην ασχοληθεί ο κόσμος για τα πραγματικά του προβλήματα . Για να μην βγουν πολιτικά συμπεράσματα από τα όσα προηγήθηκαν. Για να μη δείξουν τη πολιτική γύμνια των θέσεων τους...οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ εξηρτημένοι.
Όλο αυτό το ατέρμονο γαϊτανάκι σχέσεων και διαζυγίων, μου θυμίζει την εποχή που είμασταν παιδιά και τα "φτιάχναμε" ή τα "χαλούσαμε" σχεδόν τόσο συχνά, όσο συχνά φταρνιζόμασταν... Αυτό το παιχνιδάκι αποτυπώθηκε σε ένα τραγούδι του Λουκιανού με το προφητικό τίτλο "Που βαδίζουμε κύριοι;"
ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ... ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου