Τα όσα συμβαίνουν στη πόλη μας με την κατάρτιση συνδιασμών, αποκτούν κωμικοτραγική διάσταση... Πάνω στη βάση προσωπικών φιλοδοξιών, μικροπολιτικών συμμαχιών της μιας βραδιάς, αναπάντεχων διαζυγίων αλλά και αφύσικων....παντρολογημάτων, έχει σχηματιστεί μια απολίτικη και κουτσομπολίστικη περιρέουσα ατμόσφαιρα. Πίσω από αυτήν την ατμόσφαιρα, βρίσκονται κλίκες συμφερόντων που θέλουν να εκπροσωπηθούν στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο. Ταυτόχρονα εξυπηρετείται μια επιδίωξη των τοπικών και υπερτοπικών εξουσιών ώστε να μην ασχοληθεί ο κόσμος για τα πραγματικά του προβλήματα . Για να μην βγουν πολιτικά συμπεράσματα από τα όσα προηγήθηκαν. Για να μη δείξουν τη πολιτική γύμνια των θέσεων τους...οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ εξηρτημένοι.
Όλο αυτό το ατέρμονο γαϊτανάκι σχέσεων και διαζυγίων, μου θυμίζει την εποχή που είμασταν παιδιά και τα "φτιάχναμε" ή τα "χαλούσαμε" σχεδόν τόσο συχνά, όσο συχνά φταρνιζόμασταν... Αυτό το παιχνιδάκι αποτυπώθηκε σε ένα τραγούδι του Λουκιανού με το προφητικό τίτλο "Που βαδίζουμε κύριοι;"
ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ... ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου