Φράγκα ρεζέρβα, φαλιμέντο,
περκέ μαντζάρε, σοσιαλίστα κομπανία.
Αγαπητοί, εν δανείοις, συμπολίτες μου, εδώ είμεθα πάλι. Όπως σας είναι γνωστό, εγώ ανέκαθεν έτρεφα μια βαθιά εκτίμηση στην μουσική κληρονομιά μας, η οποία είναι συγκλονιστικά επίκαιρη και συχνά την χρησιμοποιώ για να ντοκουμεντάρω τις απόψεις μου. Ο τίτλος του σημερινού σημειώματος δεν ανήκει στον υπογράφοντα, αλλά στον ‘Γκρέκο Μασκαρά’ του Γιάννη Μηλιώκα.
Ανεξάρτητα από ιδεολογική τοποθέτηση τον τελευταίο καιρό, όλο και περισσότεροι συνηλικιώτες μου, αλλά προπάντων νέοι άνθρωποι, δυσανασχετούν, απογοητεύονται, εξοργίζονται από την πορεία των οικονομικών πεπραγμένων των κυβερνήσεων των δυο κομμάτων και των δορυφόρων τους, τα οποία εναλλάσσονται στην εξουσία από τη μεταπολίτευση κι εντεύθεν. Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν, ότι ο κεντρικός μύθος, γύρω από τον οποίο στήθηκε όλο το αστικό πολιτικό σύστημα μετά την πτώση της επάρατης και αμερικανοκίνητης δικτατορίας , η ένταξη της χώρας στην, τότε, ΕΟΚ, αποδείχτηκε καταστροφικός. Κι αυτό παρά τα δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία εισέρευσαν στη χώρα όλα αυτά τα χρόνια.
Το ‘κόλπο’ ήταν καλά στημένο. Πρώτα χρύσωσαν το χάπι με τις διάφορες επιδοτήσεις και στο τέλος έρχεται ο λογαριασμός. Μήπως είχατε πέσει κι εσείς στη φάκα; Πανηγύριζαν όταν ρίχναν οι παραγωγοί τα ροδάκινα, τα πορτοκάλια, τα βερίκοκα, τις ντομάτες στις χωματερές κι έπαιρναν επιδοτήσεις από τους ‘κουτόφραγκους’ των Βρυξελλών; Πόσα εκατομμύρια ‘φτωχοί’ του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου δεν θα είχαν ξεχάσει, έστω και προσωρινά, την πείνα τους; Ξέρετε μήπως για πόσα χρόνια έχει εκχωρηθεί στη γερμανικών συμφερόντων εταιρεία Χόχτιφ, η εκμετάλλευση του διεθνούς αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος, το οποίο κατασκευάστηκε με τα χρήματα από το αλήστου μνήμης Σπατόσημο; Πόσα χρόνια θα εισπράττει τα διόδια η γαλλική εταιρεία, η οποία κατασκεύασε τη γέφυρα Ρίο-Αντίρριο; Να μην αναφέρουμε το τίμημα, το οποίο κατέβαλε η Deutsche Telecom για τον ΟΤΕ και άλλες περιπτώσεις εκποίησης Δημόσιας περιουσίας. Είναι το ίδιο τυράκι κι η ίδια φάκα που χρησιμοποιήθηκε στη μεγαλύτερη κομπίνα όλων των εποχών. Στη μεγάλη απάτη του Χρηματιστηρίου, στην οποία έχασαν τις οικονομίες τους εκατομμύρια συμπατριώτες μας. Τα ίδια υλικά κι η ίδια μέθοδος με την καταλήστευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών μας ταμείων. Η ίδια μέθοδος ακολουθήθηκε και στην υπερκοστολόγηση των Ολυμπιακών έργων, τα οποία θα ξεπληρώσουν τα τρισέγγονά μας.
Ο Γ.Α. Παπανδρέου, ο οποίος κάποτε μας προέτρεπε να φυτέψουμε μια γλάστρα με χασισάκι στο μπαλκόνι μας, για να μην πέφτουμε θύματα των εμπόρων του είδους, μεγάλωσε και προεκλογικά είχε ανακαλύψει ότι η, τότε, κυβέρνηση έλεγε ψέματα κι ότι λεφτά υπάρχουν, για να δοθούν αυξήσεις στους εργαζόμενους. Μετεκλογικά άλλαξε τροπάρι, έψαχνε να βρει το μέγεθος του ελλείμματος κι όταν το προσδιόρισε τρόμαξε τόσο πολύ, ώστε αναγκάστηκε να προσφύγει στην Τρόικα, νέος όρος στη ζωή μας για τα επόμενα πενήντα χρόνια. Μην ξεγελιέστε, ίσως να σας λέω και λίγα. Δεν ήρθαν για τρία χρόνια, αλλά θα κάτσουν για τα καλά στον καφά μας.
Ο τίτλος μου ήρθε απ’ αυτό που διετύπωσε ο ευτραφής αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως: ‘ Γιατί φωνάζετε; Μαζί τα φάγαμε. Τόσα χρόνια σας διορίζαμε. ‘ Ανατριχιαστική τοποθέτηση. Η υποχρέωση της πολιτείας να δημιουργεί θέσεις εργασίας για τους πολίτες της, επισήμως κι αρμοδίως ομολογείται, ότι υπήρξε προϊόν κομματικών επιλογών.
Αφελείς πρασινογαλαζορόζ διορισθέντες, μη μασάτε. Αυτοί άδειασαν τα ταμεία, αυτοί έπαιρναν τις μίζες, τις ‘εκλογικές χορηγίες’, τις προμήθειες και κυκλοφορούν ελεύθεροι. Αυτοί χάρισαν δισεκατομμύρια στους αναξιοπαθούντες Τραπεζίτες, τους εφοπλιστές και στους βιομήχανους, οι οποίοι, αφού τσέπωσαν τις επιδοτήσεις, τον κόπο σου δηλαδή, την κοπάνησαν προς Σκόπια, Βουλγαρία, Ρουμανία και Αλβανία μεριά. Σοσιαλίστα κομπανία ματζάρε με τα χρυσά κουταλοπίρουνα των πολυεθνικών. Τώρα σας λένε: ‘Βγάλτε το σκασμό’, γιατί φράγκα ρεζέρβα, φαλιμέντο.
Μεγαλύτερη απόδειξη για τα παραπάνω υπάρχει από την ‘βράβευση’, άκουσον-άκουσον, του Έλληνα πρωθυπουργού από τους γερμανούς, για την ‘ειλικρίνεια και την τόλμη των μέτρων’, με τα οποία έδωσε λύση στην κρίση του χρέους της χώρας μας;
Το 1947 ο Μάρκος Βαμβακάρης επανέκδωσε ένα παλιότερό του τραγούδι με τίτλο: ‘Ματσάκια πεντοχίλιαρα’, στο οποίο αναφέρει:
‘ Ματσάκια πεντοχίλιαρα θες , για να την περάσεις
κι όταν καλά-καλά σκεφτείς, βρε τα μυαλά θα χάσεις.
Στην αγορά, όταν θα πας, κράτα πουγκί μεγάλο,
κι αν είσαι ο δόλιος φουκαράς, τράβα από δρόμο άλλο’, τελειώνοντας δε λέει:
‘Μόνο κανένας μπάρμπας σου μπορεί να σ’ αβαντάρει,
τα τσεκ απ’ την Αμερική, σε βγάζουν παλικάρι’.
Πόσο επίκαιρο και πόσο κοντινό είναι το 1947 με το 2010; Μόνο που τις τελευταίες μέρες τα τσεκς δεν έρχονται μόνο από την Αμερική ( ΔΝΤ ), αλλά κι από το Κατάρ κι από την Κίνα. Εκποιώντας δημόσια περιουσία φυσικά. Είναι αυτό που είχα γράψει προχτές: ‘ Μάθανε, ότι χανόμαστε, πλακώσαν κι οι γύφτοι’. Μόνο που πρόκειται για γιαλαντζί γύφτους, μιας κι οι ορίτζιναλ, διώκονται από τους Σαρκοζί και τους Μπερλουσκόνηδες της ‘πολιτισμένης και δημοκρατικής Ευρώπης’.
Περάστε ένα απόγευμα από το περίπτερο της Λαϊκής Συσπείρωσης στην είσοδο της Μαρίνας να σας εξηγήσει ο υποψήφιος δήμαρχος Αγ. Νικολάου, τι σχέση έχουν αυτά που διαβάσατε με τις επικείμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Όλα εγώ θα σας τα πω; Να κάνει κι αυτός καμιά δουλειά. Χατζηδάκη, ανασκουμπώσου κι έρχονται….
περκέ μαντζάρε, σοσιαλίστα κομπανία.
Αγαπητοί, εν δανείοις, συμπολίτες μου, εδώ είμεθα πάλι. Όπως σας είναι γνωστό, εγώ ανέκαθεν έτρεφα μια βαθιά εκτίμηση στην μουσική κληρονομιά μας, η οποία είναι συγκλονιστικά επίκαιρη και συχνά την χρησιμοποιώ για να ντοκουμεντάρω τις απόψεις μου. Ο τίτλος του σημερινού σημειώματος δεν ανήκει στον υπογράφοντα, αλλά στον ‘Γκρέκο Μασκαρά’ του Γιάννη Μηλιώκα.
Ανεξάρτητα από ιδεολογική τοποθέτηση τον τελευταίο καιρό, όλο και περισσότεροι συνηλικιώτες μου, αλλά προπάντων νέοι άνθρωποι, δυσανασχετούν, απογοητεύονται, εξοργίζονται από την πορεία των οικονομικών πεπραγμένων των κυβερνήσεων των δυο κομμάτων και των δορυφόρων τους, τα οποία εναλλάσσονται στην εξουσία από τη μεταπολίτευση κι εντεύθεν. Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν, ότι ο κεντρικός μύθος, γύρω από τον οποίο στήθηκε όλο το αστικό πολιτικό σύστημα μετά την πτώση της επάρατης και αμερικανοκίνητης δικτατορίας , η ένταξη της χώρας στην, τότε, ΕΟΚ, αποδείχτηκε καταστροφικός. Κι αυτό παρά τα δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία εισέρευσαν στη χώρα όλα αυτά τα χρόνια.
Το ‘κόλπο’ ήταν καλά στημένο. Πρώτα χρύσωσαν το χάπι με τις διάφορες επιδοτήσεις και στο τέλος έρχεται ο λογαριασμός. Μήπως είχατε πέσει κι εσείς στη φάκα; Πανηγύριζαν όταν ρίχναν οι παραγωγοί τα ροδάκινα, τα πορτοκάλια, τα βερίκοκα, τις ντομάτες στις χωματερές κι έπαιρναν επιδοτήσεις από τους ‘κουτόφραγκους’ των Βρυξελλών; Πόσα εκατομμύρια ‘φτωχοί’ του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου δεν θα είχαν ξεχάσει, έστω και προσωρινά, την πείνα τους; Ξέρετε μήπως για πόσα χρόνια έχει εκχωρηθεί στη γερμανικών συμφερόντων εταιρεία Χόχτιφ, η εκμετάλλευση του διεθνούς αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος, το οποίο κατασκευάστηκε με τα χρήματα από το αλήστου μνήμης Σπατόσημο; Πόσα χρόνια θα εισπράττει τα διόδια η γαλλική εταιρεία, η οποία κατασκεύασε τη γέφυρα Ρίο-Αντίρριο; Να μην αναφέρουμε το τίμημα, το οποίο κατέβαλε η Deutsche Telecom για τον ΟΤΕ και άλλες περιπτώσεις εκποίησης Δημόσιας περιουσίας. Είναι το ίδιο τυράκι κι η ίδια φάκα που χρησιμοποιήθηκε στη μεγαλύτερη κομπίνα όλων των εποχών. Στη μεγάλη απάτη του Χρηματιστηρίου, στην οποία έχασαν τις οικονομίες τους εκατομμύρια συμπατριώτες μας. Τα ίδια υλικά κι η ίδια μέθοδος με την καταλήστευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών μας ταμείων. Η ίδια μέθοδος ακολουθήθηκε και στην υπερκοστολόγηση των Ολυμπιακών έργων, τα οποία θα ξεπληρώσουν τα τρισέγγονά μας.
Ο Γ.Α. Παπανδρέου, ο οποίος κάποτε μας προέτρεπε να φυτέψουμε μια γλάστρα με χασισάκι στο μπαλκόνι μας, για να μην πέφτουμε θύματα των εμπόρων του είδους, μεγάλωσε και προεκλογικά είχε ανακαλύψει ότι η, τότε, κυβέρνηση έλεγε ψέματα κι ότι λεφτά υπάρχουν, για να δοθούν αυξήσεις στους εργαζόμενους. Μετεκλογικά άλλαξε τροπάρι, έψαχνε να βρει το μέγεθος του ελλείμματος κι όταν το προσδιόρισε τρόμαξε τόσο πολύ, ώστε αναγκάστηκε να προσφύγει στην Τρόικα, νέος όρος στη ζωή μας για τα επόμενα πενήντα χρόνια. Μην ξεγελιέστε, ίσως να σας λέω και λίγα. Δεν ήρθαν για τρία χρόνια, αλλά θα κάτσουν για τα καλά στον καφά μας.
Ο τίτλος μου ήρθε απ’ αυτό που διετύπωσε ο ευτραφής αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως: ‘ Γιατί φωνάζετε; Μαζί τα φάγαμε. Τόσα χρόνια σας διορίζαμε. ‘ Ανατριχιαστική τοποθέτηση. Η υποχρέωση της πολιτείας να δημιουργεί θέσεις εργασίας για τους πολίτες της, επισήμως κι αρμοδίως ομολογείται, ότι υπήρξε προϊόν κομματικών επιλογών.
Αφελείς πρασινογαλαζορόζ διορισθέντες, μη μασάτε. Αυτοί άδειασαν τα ταμεία, αυτοί έπαιρναν τις μίζες, τις ‘εκλογικές χορηγίες’, τις προμήθειες και κυκλοφορούν ελεύθεροι. Αυτοί χάρισαν δισεκατομμύρια στους αναξιοπαθούντες Τραπεζίτες, τους εφοπλιστές και στους βιομήχανους, οι οποίοι, αφού τσέπωσαν τις επιδοτήσεις, τον κόπο σου δηλαδή, την κοπάνησαν προς Σκόπια, Βουλγαρία, Ρουμανία και Αλβανία μεριά. Σοσιαλίστα κομπανία ματζάρε με τα χρυσά κουταλοπίρουνα των πολυεθνικών. Τώρα σας λένε: ‘Βγάλτε το σκασμό’, γιατί φράγκα ρεζέρβα, φαλιμέντο.
Μεγαλύτερη απόδειξη για τα παραπάνω υπάρχει από την ‘βράβευση’, άκουσον-άκουσον, του Έλληνα πρωθυπουργού από τους γερμανούς, για την ‘ειλικρίνεια και την τόλμη των μέτρων’, με τα οποία έδωσε λύση στην κρίση του χρέους της χώρας μας;
Το 1947 ο Μάρκος Βαμβακάρης επανέκδωσε ένα παλιότερό του τραγούδι με τίτλο: ‘Ματσάκια πεντοχίλιαρα’, στο οποίο αναφέρει:
‘ Ματσάκια πεντοχίλιαρα θες , για να την περάσεις
κι όταν καλά-καλά σκεφτείς, βρε τα μυαλά θα χάσεις.
Στην αγορά, όταν θα πας, κράτα πουγκί μεγάλο,
κι αν είσαι ο δόλιος φουκαράς, τράβα από δρόμο άλλο’, τελειώνοντας δε λέει:
‘Μόνο κανένας μπάρμπας σου μπορεί να σ’ αβαντάρει,
τα τσεκ απ’ την Αμερική, σε βγάζουν παλικάρι’.
Πόσο επίκαιρο και πόσο κοντινό είναι το 1947 με το 2010; Μόνο που τις τελευταίες μέρες τα τσεκς δεν έρχονται μόνο από την Αμερική ( ΔΝΤ ), αλλά κι από το Κατάρ κι από την Κίνα. Εκποιώντας δημόσια περιουσία φυσικά. Είναι αυτό που είχα γράψει προχτές: ‘ Μάθανε, ότι χανόμαστε, πλακώσαν κι οι γύφτοι’. Μόνο που πρόκειται για γιαλαντζί γύφτους, μιας κι οι ορίτζιναλ, διώκονται από τους Σαρκοζί και τους Μπερλουσκόνηδες της ‘πολιτισμένης και δημοκρατικής Ευρώπης’.
Περάστε ένα απόγευμα από το περίπτερο της Λαϊκής Συσπείρωσης στην είσοδο της Μαρίνας να σας εξηγήσει ο υποψήφιος δήμαρχος Αγ. Νικολάου, τι σχέση έχουν αυτά που διαβάσατε με τις επικείμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Όλα εγώ θα σας τα πω; Να κάνει κι αυτός καμιά δουλειά. Χατζηδάκη, ανασκουμπώσου κι έρχονται….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου