Η Κάγκελα είναι μια μαυριτάνικη χελώνα. Τι έχουν δει τα μάτια της ένας Θεός μόνο το ξέρει. Μικρό κοριτσόπουλο ήτανε, όταν την αγόρασε σ’ ένα κατάστημα της Βαυαρίας ο Χανς, το 1939, όταν ήτανε μόλις πέντε χρονών..( Επειδή ξέρω ότι ψάχνετε το νέο, σας πληροφορώ, ότι οι χελώνες ζουν από 40 μέχρι 130 χρόνια.)
Ο Χανς ήτανε ένας γκεσταπίτης του κερατά και κάποια στιγμή βρέθηκε στην Κρήτη, όπου συναντήθηκε μ’ ένα Κρητικό βόλι, λίγες μέρες αφού είχε λάβει μέρος στο κάψιμο της Βιάννου. Έτσι ο μεν Χανς πήγε να συναντήσει τον Γκαίτε ή τον Σίλερ, δεν είμαι απόλυτα σίγουρος, η δε Κάγκελα έμεινε μόνη κι έρημη. Την ανεμάζωξαν κάτι παιδάκια στη Βιάννο κι έπαιζαν μαζί της, μέχρι που απελευθερώθηκε η Κρήτη και η Κάγκελα βρέθηκε σ’ ένα ζωολογικό κήπο.
Ο κυρ-Μανόλης δεν είχε παιδιά και υιοθέτησε τη χελώνα, η οποία συνέχισε να ζει στον ζωολογικό κήπο, μέχρι που ο κυρ-Μανόλης κατάλαβε πως όπου νάναι τελειώνουν τα δίφραγκα και για να εξασφαλίσει το ‘παιδί’ του κατάφερε να την διορίσει στο Δημόσιο. Έτσι σκέφτηκε πως η Κάγκελα θα είχε μόνιμη δουλειά, χωρίς μάλιστα να κουράζεται. Γι αυτό εξάλλου λένε για κάποιον ότι :’αυτός δουλεύει με ρυθμούς χελώνας’.
Η Κάγκελα την περνούσε ζωή και κότα μέχρι που την απόσπασαν στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Την έκαναν μάλιστα και Διευθύντρια Αλληλογραφίας. Μια μέρα του Μαγιού, για την ακρίβεια 27 Μαΐου του 2011, της έβαλαν στο καβούκι το φάκελο ενός κομμουνιστικού μούτρου και της έδωσαν εντολή να τον παραδώσει στο Τμήμα Διαδοχικής Ασφάλισης του ΙΚΑ, στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου 27, καμιά 600αριά μέτρα απόσταση.
Μόλις έμαθε το ποιόν του αναφερόμενου στο φάκελο, αρνήθηκε συνειδησιακά να κάνει το καθήκον της, μιας κι ο Χανς είχε πάει από σφαίρα κομμουνιστή. Σαν το ανέφερε αυτό στην υπάλληλο, αυτή της είπε :’..καλά, μην βιάζεσαι κιόλας. Σιγά-σιγά, με το πάσο σου.’
Έκανε καμιά βδομάδα η Κάγκελα μέχρι να κατέβει από τον τρίτο όροφο, δυο βδομάδες μέχρι να φτάσει στην Πατησίων, ( χάζευε στις βιτρίνες, άσε που διάβαζε και τις αθλητικές εφημερίδες στα περίπτερα και ξελαιμιάστηκε η φουκαριάρα τόσο ψηλά που τις κρεμάνε οι αθεόφοβοι οι περιπτεράδες), οπότε την τρίτη βδομάδα πέφτει πάνω στην πορεία του ΠΑΜΕ, ρίχνουν οι αστυνομικοί κάτι χημικά και κάτι δακρυγόνα, ίσα που γλύτωσε η κακορίζικη το έμφραγμα, αλλά έπαθε πρόσκαιρη τύφλωση και δεν ήξερε κατά που να τραβήξει. Μετά από μερικές μέρες σκέφτηκε να μπει σ’ ένα φαρμακείο να την βοηθήσουν. Πράγματι, μπήκε στου Μπακάκου, της έβαλαν λίγο κολλύριο στα μάτια κι έτσι μπόρεσε να συνεχίσει την πορεία της για να παραδώσει το φάκελο στο ΙΚΑ.
‘Βρε, δεν πάει στο χίλιο το διάολο το παλιοκομμούνι, μόνο μου θέλει και σύνταξη’. Έτσι σκεφτόμενη η Κάγκελα, έριξε κι ένα αφρώδες κατούρημα στα δεντράκια στην πλατεία Κουμουνδούρου κι αφού ξαλάφρωσε, διάβηκε την πόρτα του κεντρικού καταστήματος του ΙΚΑ, όπου και παρέδωσε το φάκελο.
‘ Έχει τίποτα επείγον για το ΓΛΚ, γιατί αύριο είναι πρώτη του Ιούλη και θα πάρω την άδειά μου;, ρώτησε η Κάγκελα .
‘ Περίμενε μια στιγμή να ρίξω μια ματιά στο φάκελο που μου έφερες και θα σου πω’, της είπε η υπάλληλος.
‘Α, Ρωμύλος Αβδής, έχει το παλιοτόμαρο δουλέψει στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ και το ΚΚΕ και θέλει το μαϊμούνι σύνταξη. Άκου, Κάγκελα, καλά να περάσεις στις διακοπές σου κι έλα κατά Νοέμβρη, να σου δώσω την απάντηση’
‘Καλά, αλλά θάρθω μετά την επέτειο, μην πέσω πάλι σε τίποτα πορείες και δεν αντέχω άλλα δακρυγόνα.’
‘Εγώ θα την έχω μάλλον έτοιμη πριν κι εσύ όποτε ευκαιρήσεις έλα’
‘Να την στείλεις με το Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, μάλλον δύσκολο, ε;’
‘ Ο Νόμος, Κάγκελα είναι σαφής. Ταχυδρομείο, δεν αναφέρει πουθενά ηλεκτρονικό ταχυδρομείο άλλωστε δεν λειτουργούν κι οι υπολογιστές. Άσε που δεν ξέρω, πως το στέλνουν.’
‘ Γεια σου λοιπόν, Μαρία μου και καλό καλοκαίρι.’
‘ Γεια σου και σε σένα, Κάγκελα. Κι άσε το παλιοκομμούνι να περιμένει’.
‘ Εδώ που τα λέμε, Μαρία μου, κομμούνι-ξεκομμούνι, κάτι θα χρωστάει στην Εφορία κι αυτός.’
‘ Βρε, άστον να πάει στο διάολο, σου λέω’.
Έφυγε η Κάγκελα, στο δρόμο έριχνε κάτι ματιές μπας και βρει κανένα αρσενικό και κάνει τίποτα αυγά, αλλά σκεφτότανε, ότι οι Κρατικές Υπηρεσίες της Ελλάδας, από οργάνωση είναι για κλάματα. Ούτε στο Θιβέτ και την Μποτσουάνα, δεν γίνονται αυτά. . .
‘Μαρξ, Μαρξ’, φώναξε κάποια στιγμή η Κάγκελα. Απέναντί της ήταν ένας βαρβάτος χελώνος…
Ρωμύλος
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου