Υπάρχει σήμερα φιλολαϊκή διέξοδος;

Ο λαός μας την Κυριακή βρήκε "λύση" στο πρόβλημά του, απαντώντας θετικά στην πρόταση ανάθεσης που του έκανε ο συριζα. Ανέθεσε έτσι σε "αριστερό" διαμεσολαβητή την επίλυση των προβλημάτων του.

Τώρα ο ίδιος κόσμος καταλαβαίνει ότι δεν βγαίνει το σενάριο ανάθεσης... και προκειμένου να μην κουνήσει πάλι το δαχτυλάκι του μην σας φανεί παράξενο να ξαναδώσει δύναμη στα παλιά μαγαζιά. Αυτό θα είναι μια ταπείνωση κυριολεκτική.

Τώρα λοιπόν το κομμουνιστικό κόμμα πρέπει να ξεκαθαρίσει στον Ελληνικό λαό, ότι μέσα στην ευρωένωση, λευτεριά και προκοπή δεν θα δει.

Χρησιμοποιώντας μια ιστορική αναφορά, είναι σαν να θέλαμε το 1821 να λευτερωθεί ο λαός, χωρίς να πέσει μια τουφεκιά, διατηρώντας τη θέση μας εντός Οθωμανικής αυτοκρατορίας, παραμένοντας οι κοτσαμπάσηδες στην εξουσία και με νόμισμα το γρόσι...

Ε δεν γίνονται στην ιστορία έτσι οι αλλαγές. Δεν υπάρχει παρόμοιο ιστορικό προηγούμενο.

Στις εκλογές λοιπόν που θα έρθουν πρέπει το κόμμα να ξεκαθαρίσει το δίλημμα των δύο δρόμων. Της καπιταλιστικής διαχείρισης ή της καπιταλιστικής ανατροπής. Και όχι με πολλά λόγια που ίσως μπερδέψουν τον λαό. Ξεκάθαρα να πει. Θέλετε την χώρα και το λαό μας υποταγμένους στο ιμπεριαλιστικό άρμα της Ευρωένωσης ναί ή όχι. Και μόνο αυτό το ερώτημα ξεκαθαρίζει όλα τα υπόλοιπα. 

Ανοίγει ο δρόμος της ανατροπής, αφού ξεδοντιάζονται τα διεθνή στηρίγματα της ντόπιας ολιγαρχίας και ενισχύονται με αισιοδοξία οι εργαζόμενους που θέλουν τη σύγκρουση με τα μονοπώλια. Μια τέτοια απόφαση μας δίνει την πολυτέλεια να πάρει ο Ελληνικός λαός στα χέρια του το χρηματοπιστωτικό σύστημα, μας απελευθερώνει από το βραχνά του χρέους και μας προσφέρει την απαραίτητη δημοσιονομική και οικονομική ελευθερία, για την άσκηση μιας φιλολαϊκής πολιτικής. Και βέβαια ανοίγει ο δρόμος για την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής ώστε ο πλούτος που παράγεται να επιστρέφει στους παραγωγούς του. Ξεμπλοκαριζόμαστε από όλες τις αντιλαϊκές θεσμικές δεσμεύσεις της ευρωένωσης (Μάαστριχτ, ΚΑΠ, λευκή βίβλος, Δουβλίνο ΙΙ, μνημόνια, συνθήκη Λισαβώνας κλπ) φεύγει ο ευρωστρατός και η ευρωαστυνομία.

Ελπίζω το κόμμα να το θέσει ακόμα πιο ξεκάθαρα κι ας πάρουν όλοι τις ευθύνες τους.