Παρόλα αυτά αξίζει τον κόπο να ξεσκουριάσω τις γνώσεις μου στην αριθμητική του Δημοτικού, γιατί η απίστευτη προπαγάνδα των ΜΜΕ, φαίνεται να έχει πετύχει να ρίξει σε κάποιους συναγωνιστές το ηθικό. Και από την άλλη έχει πετύχει να ξαναδώσει αβάντα στους μηχανισμούς συντήρησης ενός κόμματος που βρίσκεται εδώ και χρόνια στην υπηρεσία της άρχουσας τάξης.
Χρησιμοποιούν λοιπόν αυτοί οι μηχανισμοί ένα κομμάτι της αλήθειας, για να περάσουν το μεγαλύτερο ψέμα. Η μισή αλήθεια είναι πως αν πράγματι μαζεύτηκαν 200.000 Έλληνες για να ψηφίσουν τον αρχειμάγειρα των μνημονίων και το αγαπημένο παιδί του ευρωμονόδρομου Βενιζέλο, την ώρα που οι λογαριασμοί στο σπίτι τους παραμένουν απλήρωτοι, η απόλυσή τους είναι προ των θυρών, τα παιδιά τους δεν έχουν μέλλον κλπ... τότε μιλάμε για μια προχωρημένη κατάσταση επικίνδυνου πολιτικού αυτισμού.
Εγώ δεν θα μιλήσω ούτε για το μηχανισμό απειλών, ούτε για τα δεκάδες τηλεφωνήματα μέχρι να τους φέρουν στη κάλπη, ούτε και για τα αμφισβητήσιμα νούμερα μιας και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι οι αριθμοί δεν μαγειρεύτηκαν επαρκώς.
Εγώ λοιπόν θα πάρω τα νούμερα όπως μας τα δίνουν, για να ψάξω την άλλη μισή αλήθεια που η πλουτοκρατία και τα παπαγαλάκια της μας αποκρύβουν:
Έχουμε και λέμε:
εσωκομματικές ΠΑΣΟΚ 2004 *** εσωκομματικές ΠΑΣΟΚ 2012
Ψήφισαν 1.000.000 Ψήφισαν 200.000
βουλευτικές 2004 *** βουλευτικές 2012
ποσοστό ΠΑΣΟΚ 38% ποσοστό ΠΑΣΟΚ ;
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Σύμφωνα με την απλή μέθοδο των τριών, πιθανό αποτέλεσμα για ΠΑΣΟΚ 7,6%.
Ερώτημα: Είναι πολύ;
Απάντηση: Είναι πολύ.
Ερώτημα: Είναι επιτυχία για το ΠΑΣΟΚ και την άρχουσα τάξη;
Απάντηση: Αν μείνει έτσι το ποσοστό, τότε η άρχουσα τάξη κινδυνεύει να μην έχει κυβερνητική πλειοψηφία, ούτε στην εναλλακτική της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ...
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Αν πάμε σε πολιτική μάχη με όρους κινήματος, ο λαός θα κερδίσει μια πρώτη νίκη. Αν πάμε με όρους καναπέ και τηλεδημοκρατίας, τότε ο λαός κινδυνεύει να γίνει θεατής στο έργο "Ο ΛΑΟΣ ΞΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ"
.
Πάντως άκουγα πριν στην τηλεόραση, για δημοσιογράφο που πήγε ψήφισε ανενόχλητος, 3 φορές(!) στις εκλογές του ΠΑΣΟΚ. Η αποθέωση της αμεσοδημοκρατίας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ότι με αφορά, το ηθικό στέκει καλά. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να με προβληματίζει η υψηλή συμμετοχή, ή να τα φορτώνουμε όλα στην (όντως απίστευτη) προπαγάνδα των ΜΜΕ και του συστήματος. Το νούμερο που έδωσαν σήμερα είναι 240.000. Αριθμός πολύ μεγάλος σε σχέση με τις σημερινές συνθήκες στην κοινωνία.
Δεν είμαι σίγουρος αν η «απλή μέθοδος των τριών» είναι ένα έγκυρο εργαλείο πολιτικής ανάλυσης, θαρρώ πως όχι. Η ανάρτηση υπεραπλουστεύει και συγκρίνει νούμερα που επιτεύχθηκαν σε διαφορετικές εποχές και κάτω από πολύ διαφορετικές συνθήκες. Λάθος κατά τη γνώμη μου. Ιδίως όταν αναφερόμαστε σε εκλογικές αναμετρήσεις.
Γράφει η ανάρτηση:
«Αν μείνει έτσι το ποσοστό, τότε η άρχουσα τάξη κινδυνεύει να μην έχει κυβερνητική πλειοψηφία, ούτε στην εναλλακτική της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ...»
Σου διαφεύγει το γεγονός ύπαρξης κι άλλων κομμάτων που θα σπεύσουν να συγκυβερνήσουν, δεκανίκια υπάρχουν εκ δεξιών αλλά και εξ αριστερών…
Γράφει η ανάρτηση:
«Αν πάμε σε πολιτική μάχη με όρους κινήματος, ο λαός θα κερδίσει μια πρώτη νίκη. Αν πάμε με όρους καναπέ και τηλεδημοκρατίας, τότε ο λαός κινδυνεύει να γίνει θεατής στο έργο "Ο ΛΑΟΣ ΞΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ"»
Ερωτήματα:
1. Ποιος επιβάλλει ΣΗΜΕΡΑ αυτούς τους όρους;
2. Πότε (τα τελευταία ειδικά χρόνια) έγιναν πολιτικές μάχες με όρους κινήματος;
3. Πως σηματοδοτείται αυτή η «πρώτη νίκη»;
4. Τι θεωρείς «ήτττα»;
Η εντύπωση που μου δίνει η ανάρτηση είναι πως εμείς τα έχουμε καλά καμωμένα αλλά ο… γιαλός είναι στραβός.
Ρωτώ:
Πείθει η πολιτική μας, όσο θα θέλαμε;
Εμείς κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να πείσουμε;
Εξαντλούμε όλες τις δυνατότητες που διαθέτουμε;
Σε περίπτωση ήττας, θα «μιλάμε για μια προχωρημένη κατάσταση επικίνδυνου πολιτικού αυτισμού.»;
Και για να αντιστρέψω λίγο την εισαγωγή: μήπως η υπέρμετρη αισιοδοξία έχει τελικά αντίθετα, από τα επιθυμητά, αποτελέσματα;
Και μήπως ο προβληματισμός και το παραπάνω «παίδεμα» της σκέψης, δεν αποτελούν σώνει και καλά σημάδια «πεσμένου ηθικού»;
Καλή δύναμη!
Εμένα μου έκανε εντύπωση πως:
ΑπάντησηΔιαγραφή1) 2-3 που ερωτήθηκαν από δημοσιογράφους έξω από εκλογικά κέντρα ήταν μεγάλοι
(συνταξιούχοι μου φάνηκαν).
2) Τα "παπαγαλάκια" μιλούσαν και προπαγάνδιζαν "αθρόα προσέλευση" ψηφοφόρων, αλλά οι κάμερες δεν έδειξαν κάτι σχετικό.
3) Αν όντως ψήφισαν περίπου 200.000...το 1/5 αυτών που είχαν ψηφίσει το Γιωργάκη...γιατί καμαρώνει σαν "γύφτικο σκεπάρνι"?
Αλλά πάλι ίσως κι αυτός να φοβόταν ότι θα ήταν πολύ λιγότεροι αυτοί που θα ψήφιζαν, οπότε, ναι! δικαιολογείται η έπαρση.
Μερικές σκέψεις στα λόγια του "οικοδόμου".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν προσέξεις την αρχική ανάρτηση δεν πανηγυρίζω.
Μάλιστα θεωρώ ότι 200.000 κόσμος είναι πολύς. Παρόλα αυτά με βάση τα νούμερα φαίνεται ότι το σενάριο δικομματικής συγκυβέρνησης μπορεί και να μη τους βγει. Μπορεί να χρειαστούν κι άλλα δεκανίκια. Αλλά όσα περισσότερα δεκανίκια χρειαστούν, τόσο περισσότερες μάσκες θα πέσουν. Και τόσο πιο δύσκολη θα είναι η σταθερότητα μιας τέτοιας κυβέρνησης. Μην ξεχνάμε ότι και στην ίδια την αστική τάξη υπάρχουν και αντικρουόμενα συμφέροντα. Έτσι κι αλλιώς λοιπόν, (και πολύ σύντομα κατά την εκτίμησή μου)το μελλοντικό κυβερνητικό σχήμα θα διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθει και ο Ελληνικός λαός θα απαντήσει στο ζήτημα εξουσίας (όπως το βάζουμε), με πολύ πιο ξεκάθαρο κι αποφασιστικό τρόπο από ότι σήμερα.
Με ρωτάς "οικοδόμε" τι θα θεωρήσω ήττα στην επερχόμενη μάχη. Ήττα θα θεωρήσω όταν βγει με ισχυρή πλειοψηφία (και άρα "νομιμοποίηση") μια κυβέρνηση ενός κόμματος της αστικής τάξης.
Αντίθετα πρώτη νίκη θα μετρήσουμε αν το κομμουνιστικό κόμμα συγκεντρώσει ένα ποσοστό ψήφων τόσο μεγάλο, ώστε να είναι δύσκολο για την αστική τάξη να κάνει ότι δεν το βλέπει ή δεν το λαμβάνει υπόψη. Επίσης πρώτη νίκη θεωρώ το εξής: Κάποτε το κόμμα μας ήταν μόνο που έλεγε για το Μάαστριχτ και τη λυκοσυμμαχία της Ε.Ε. και έπερνε 4%... Αν σήμερα συγκεντρώσει ένα τριπλάσιο ή τετραπλάσιο ποσοστό, αν με την πολιτική του έχει επιρρεάσει τουλάχιστον τη μισή δύναμη των ρεφορμιστών που μιλάνε για έξοδο από ΕΕ και ακόμα έχει επιρρεάσει τη σιγουριά για ευρωπαικό μονόδρομο των ψηφοφόρων του δικομματισμού... καταλαβαίνεις ότι μιλάμε για μια σημαντική νίκη και σε επίπεδο συνείδησης.
Θεωρώ όμως ότι για να διευκολυθεί η επιτυχία που σιγοφέγγει, πρέπει ο λαός την εβδομάδα των εκλογών να μην μιλάει για τα ντιμπέιτ των αρχηγών αλλά για την νίκη απεργιακών αγώνων και για πολιτικές πρωτοβουλίες των ταξικών δυνάμεων.
Σε ευχαριστώ για τις ερωτήσεις, που πήγανε το προβληματισμό λίγο παραπέρα.
"Θεωρώ όμως ότι για να διευκολυθεί η επιτυχία που σιγοφέγγει, πρέπει ο λαός την εβδομάδα των εκλογών να μην μιλάει για τα ντιμπέιτ των αρχηγών αλλά για την νίκη απεργιακών αγώνων και για πολιτικές πρωτοβουλίες των ταξικών δυνάμεων."
ΔιαγραφήΈχεις απόλυτο δίκιο σ' αυτό. Είναι κάτι που απεύχεται η άρχουσα τάξη, και θα επιχειρήσει να επιβάλει τους δικούς της όρους. Έχουμε πολλή και σκληρή δουλειά μπροστά μας, αν θέλουμε να το πετύχουμε.
Καλή δύναμη!