Η πρώτη νίκη για τον Ελαιώνα είναι ήδη γεγονός. Όπως μου λένε και από το κόμμα η μικροαστική μου ψυχοσύνθεση με κάνει ανυπόμονο και επιρρεπή σε ενθουσιασμούς Όμως αυτή η μέρα είχε αδιαμφισβήτητα, ένα άρωμα από κοινωνική απαλλοτρίωση . Δεκάδες μέλη της οικολογικής, περίοικοι και συμπαραστάτες, άνοιξαν έναν νέο δρόμο για τα "κινήματα πόλης" στη περιοχή μας. Άνοιξαν ένα καινούριο δρόμο για τη σωτηρία του Ελαιώνα από τη τσιμεντοποίηση.
Άνοιξαν ένα νέο δρόμο για την αξιοποίηση της περιοχής, σαν ένα μεγάλο πάρκο αναψυχής, που τόσο έχει ανάγκη αυτή η πόλη.
Το σημερινό δεν ήταν χάπενινγκ, δεν ήταν πάρτυ "to know us better", αλλά ούτε και μια ξερή κατάληψη. Σήμερα δείξαμε, πως στον Άγιο Νικόλαο μπορούμε να ξαναφτιάξουμε τη γειτονιά, μπορούμε να ξαναμετρήσουμε τα χαμόγελα στα χείλη των παιδιών που παίζουν μες τη φύση, μπορούμε να αγωνιζόμαστε και να ζούμε συλλογικά.
Διακόσιοι άνθρωποι πέρασαν κατά τη διάρκεια της μέρας από τα τείχη της απογοήτευσης, στη πύλη της συμμετοχικής διεκδίκησης.
Ξέρω ότι είναι ακόμα άνθρωποι πίσω, που κρατούν τις επιφυλάξεις τους, που φοβούνται τα καπελώματα, που φοβούνται μήπως ξανανιώσουν απογοητεύσεις και ματαιώσεις. Τους καταλαβαίνω. Όμως τους θυμίζω ότι αφενός μοναδικός χαμένος αγώνας είναι ο αγώνας που δε γίνεται, και αφετερου ότι η κοινωνική αποδοχή της πρότασής μας είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Τώρα έχουμε μια μεγάλη ευκαιρία.
Είναι η ώρα λοιπόν να ξανασυναντηθούν αγωνιστές όλων των γενεών, για να γιορτάσουμε μια νίκη για τη πόλη μας.
Τα πράγματα σήμερα ήταν απλά και για αυτό τόσο ανθρώπινα. Ξεκινήσαμε με ένα γερό καθαρισμό του χώρου, στήσαμε αυτοσχέδια καθίσματα και τραπέζια από τα πεταμένα στο γύρω χώρο υλικά. Στήσαμε τους πάγκους με τα ρεφενέ μεζεδάκια και τις ρακές. Ένα κασετοφωνάκι παρωχημένης τεχνολογίας ήταν αρκετό για το μουσικό χαλί της εκδήλωσης. Μια μπασκέτα, μερικές μπάλες κι ένα χοντρό σχοινί, αποτέλεσαν τα απαραίτητα αξεσουάρ για ατελείωτα παιδικά παχνί δια. Μια ψησταριά που άναψε με τα ξερόκλαδα, μερικά σεντόνια που στρώθηκαν στο χορταριασμένο ξέφωτο, και μερικά "σκαμπουδάκια" που έφεραν οι γιαγιάδες από τα γύρω σπίτια, συμπλήρωναν το σκηνικό. Πηγαδάκια με πολιτικές αναλύσεις, ιδέες για μια καλύτερη πόλη, αλλά και παιδική ζωγραφική με θέμα το πως τα παιδιά φαντάζονται το παιχνίδι τους στον Ελαιώνα.
Αλλά προπαντός χαμόγελα αισιοδοξίας. Από τη γλυκιά αίσθηση που σου δίνει η επαφή με τη φύση αλλά και την αισιοδοξία μιας μαζικής κινητοποίησης που δημιουργεί φως στο βάθος του τούνελ.
Φίλες και φίλοι, ανανεώσαμε το ραντεβού μας για το επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο την Τετάρτη στις 6 το απόγευμα. Φέρετε μαζί σας αισιοδοξία και αποφασιστικότητα Και μην ξεχνάτε. ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου